Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Aristophanes
Γεννήθηκε γύρω στο 445 π.Χ., ήταν Κυδαθηναιεύς, γιος του Φιλίππου και της Ζηνοδώρας, και ανήκε στην Πανδιονίδα φυλή. Στο σχολείο ο κωμωδιοποιός διδάσκεται Όμηρο και Ησίοδο, μαθαίνει τον Αίσωπο και ακούει για τον Αρχίλοχο και τον Αλκαίο. Όταν ήταν εννιά ετών, διδάσκεται η Αντιγόνη του Σοφοκλή, όταν κλείνει τα δώδεκα έχει τελειώσει ο Παρθενώνας. και όταν ξεσπάει ο πελ/κός πόλεμος του λείπει ένας χρόνος για να κλείσει τα είκοσι. Πρόφτασε τη δόξα του Περικλή και είδε το θάνατό του, το 429. Θεματολογικά στο έργο του Αριστοφάνη κυριαρχεί η πολιτική, η οποία στην κωμωδία εμφανίζεται για πρώτη φορά με τον Κρατίνο. Συντηρητικός ο ίδιος, υπήρξε πολέμιος του δημαγωγού Κλέωνα και την αντίθεσή του τη βρίσκουμε στους Ιππής. Σατίρισε σκληρά τους πολιτικούς, ακόμη και τον Περικλή, τους στρατηγούς όπως το Λάμαχο, και τους ποιητές, όπως τον Ευριπίδη και τον Αισχύλο και δε λησμόνησε τον Σωκράτη. Γνωρίζουμε 44 τίτλους έργων του, οι σωζόμενες όμως κωμωδίες του είναι έντεκα: Αχαρνής, Ιππής, Νεφέλαι, Σφήκες, Ειρήνη, Όρνιθες, Λυσιστράτη, Θεσμοφοριάζουσαι, Βάτραχοι, Εκκλησιάζουσαι, Πλούτος. Πήρε μία πρώτη νίκη στα Διονύσια και τέσσερις στα Λήναια. Πέθανε γύρω στο 386 π.Χ.
Αχαρνής
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Κάκτος (1992)
Ο φιλειρηνικός αγρότης Δικαιόπολις και ο πολεμοχαρής Λάμαχος εκπροσωπούν δύο διαφορετικούς τύπους. Ο Λάμαχος επιστρέφει από τον πόλεμο τραυματισμένος και σε άθλια κατάσταση. Κωμωδία με πολιτικό περιεχόμενο, που στρέφεται εναντίον της φιλοπόλεμης παράταξης της Αθήνας.
Νεφέλαι
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Κάκτος (1992)
Ο γέροντας Στρεψιάδης προσπαθεί να διδαχτεί από έναν δάσκαλο της σοφιστικής τρόπο για να μην πληρώνει τα χρέη του, ώσπου φτάνει να πυρπολήσει το σχολείο του Σωκράτη. Κριτική των νεοτεριστικών μεθόδων των σοφιστών και του Σωκράτη, η οποία, κατά τον Πλάτωνα, συνέβαλε στη διαστρέβλωση της αλήθειας σχετικά με την προσωπικότητα του μεγάλου φιλοσόφου.
Σφήκες
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Κάκτος (1992)
Στο πρόσωπο του ανόητου δικαστή Φιλοκλέωνα καυτηριάζονται τα ήθη των δικαστών και παρωδείται η δικομανία των Αθηναίων.
Αχαρνής
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Σχολή Μωραΐτη. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (1979)
[...] Αλλά ο Αριστοφάνης ήταν και είναι τόσο άκαιρος ώστε με ελάχιστες αλλαγές στην επιφάνεια γίνεται πάντοτε επίκαιρος. Το περίεργο όμως δεν είναι αυτό· είναι το πόσο γρήγορα γίνονται άκαιρες οι αλλαγές: μερικές από εκείνες που υπήρχαν στη θεατρική μορφή τούτης της μετάφρασης, φαίνονται κιόλας σήμερα, ύστερα από τρία χρόνια, παλαιότερες παρ' όσο ο 5ος π.Χ. αιώνας. Η διαπίστωση αυτή δεν αναφέρεται μόνο στα πολιτικά θέματα, αλλά και στους υπόλοιπους πειρασμούς της πραγματικότητας, που τούτη η μετάφραση δεν μπόρεσε να τους αντισταθεί. Στην παρούσα μορφή της, σε αρκετές περιπτ...
Βάτραχοι. Πλούτος. Ιππής. Εκκλησιάζουσαι
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός (1975)
Αριστοφάνη Όρνιθες
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Μίλητος
Μια ιδιαίτερη συνάντηση του σημαντικού μεταφραστή αρχαίας τραγωδίας και κωμωδίας Κ. Χ. Μύρη και του μεγάλου μας γελοιογράφου Κώστα Μητρόπουλου μεταφέρει στους αναγνώστες την ιδιοφυή σάτιρα του Αριστοφάνη Όρνιθες. Το κείμενο διατηρεί ζωντανό το ποιητικό λόγο του Αριστοφάνη, τοποθετώντας το σε σύγχρονα δεδομένα (αναφορές στην παγκοσμιοποίηση, την πολιτιστική Ολυμπιάδα, τον Καλατράβα κ.λπ.), ενισχυμένο από την οπτική του Κ. Μητρόπουλου με την οποία η Νεφελοκοκκυγία (η πολιτεία μεταξύ Θεών και ανθρώπων), οι χαρακτήρες (Πεισθέταιρος, Ευελπίδης κ.ά.) ζωντανεύουν μέσα από χαρακτηρ...