Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας συγκλονιστικός τόμος για το "ιδιότυπο" νησί του Aργοσαρωνικού, που έχουν δοξάσει με το πέρασμα και τη, συχνά, μακρά παραμονή τους σε αυτό μεγάλοι δημιουργοί από τον παγκόσμιο χώρο του κινηματογράφου, του θεάτρου, της μουσικής, της λογοτεχνίας και των εικαστικών τεχνών. H βραχώδης Ύδρα με τα ανηφορικά της καλντερίμια, που κάνουν το νησί απρόσιτο και απροσπέλαστο από κάθε τροχοφόρο, έχει εμπνεύσει στο μάκρος της ιστορημένης της ζωής πλήθος ποιητών, πεζογράφων, ταξιδιωτικών συγγραφέων και ιστοριογράφων. Ένα πολύ δυνατό απάνθισμα από κείμενά τους αποτελεί το βιβλίο αυτό. H...

Ένας συγκλονιστικός τόμος για το "ιδιότυπο" νησί του Aργοσαρωνικού, που έχουν δοξάσει με το πέρασμα και τη, συχνά, μακρά παραμονή τους σε αυτό μεγάλοι δημιουργοί από τον παγκόσμιο χώρο του κινηματογράφου, του θεάτρου, της μουσικής, της λογοτεχνίας και των εικαστικών τεχνών. H βραχώδης Ύδρα με τα ανηφορικά της καλντερίμια, που κάνουν το νησί απρόσιτο και απροσπέλαστο από κάθε τροχοφόρο, έχει εμπνεύσει στο μάκρος της ιστορημένης της ζωής πλήθος ποιητών, πεζογράφων, ταξιδιωτικών συγγραφέων και ιστοριογράφων. Ένα πολύ δυνατό απάνθισμα από κείμενά τους αποτελεί το βιβλίο αυτό. H...

Ο διαρκώς αναπτυσσόμενος τεχνικός εξοπλισμός των αισθήσεων, και ιδιαίτερα εκείνος του μοντέρνου βλέμματος ο οποίος έχει οδηγήσει στην απώλεια της εμπιστοσύνης μας στις μορφές της υποτιθέμενης "φυσικής" αντίληψης, έχει μακράν ιστορία. Προϋποθέτει μετατοπίσεις που έχουν λάβει χώρα στην τάξη του δυτικού Λόγου τουλάχιστον τα τελευταία 200 χρόνια και οι οποίες κλονίζουν συθέμελα τον διαφανή τόπο της "αναγνωσιμότητας του κόσμου" (πρβλ. Hans Blumenberg, "Die Lesbarkeit der Welt", Frankfurt am Main, 1981), δηλαδή την απρόσκοπτη μετάφραση του ορατού κόσμου στη γραμμική τάξη των λέξε...

"Με ελάχιστες ελλείψεις -που ως γνωστόν παρατηρούνται ακόμη και στις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης- η συλλογή Κ. Ιωαννίδη αποτελεί ένα χαρακτηριστικό πανόραμα της ελληνικής ζωγραφικής του 20ου αιώνα. Κεντρικός στόχος δεν είναι να δείξει τους πειραματισμούς της εκφραστικής γλώσσας αλλά το σημαινόμενο κάθε έργου, το εσωτερικό νόημά τους που τα ενώνει όλα μαζί σε μιαν αλυσίδα, έτσι ώστε το ένα με το άλλο να αφηγούνται μια ιστορία. Ιστορία όχι πομπώδη και ρητορική αλλά ταπεινή και καθημερινή, σαν να εκπέμπεται από ένα βλέμμα που κοιτάζει τον κόσμο μέσα απ' τη συγκίνηση τ...

Η απεικόνιση ενός ορισμένου ανθρώπου ήταν και παραμένει μια δύσκολη υπόθεση τόσο για τη ζωγραφική, όσο και για τη γλυπτική. Η προσωπογραφία, το πορτρέτο, δεν αποδίδει απλά τα χαρακτηριστικά του απεικονιζόμενου, αλλά προπάντων τον ψυχισμό του, τα ιδιότυπα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. Τα χαρακτηριστικά αυτά δεν ταυτίζονται με τα εξωτερικά γνωρίσματα μιας μορφής, αλλά απορρέουν κυρίως από την έκφρασή της. Σ' αυτό ακριβώς το σημείο επικεντρώνεται η ιδιαιτερότητα του πορτρέτου. Επιχειρεί να συλλάβει και να αποδώσει την έκφραση του ατόμου, που απεικονίζεται, και η οποία...

[...] Μια έκθεση ζωγραφικής έργων με θέμα την Αθήνα, συνιστά τεκμηρίωση θέσεων και απόψεων των δημιουργών τους. Ιδιαίτερης σημασίας είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται καθένας από αυτούς. Σε μια εποχή απόλυτου στιλιστικού πλουραλισμού, μεταμοντέρνας νοοτροπίας, όλα τα στυλ είναι επιτρεπτά και εκείνο που ενδιαφέρει πάνω απ' όλα, είναι πώς αξιοποιούνται τα στυλ αυτά και ποιο είναι το εικαστικό και πνευματικό αποτέλεσμα. Η πολυμορφία φανερώνει πλούτο απόψεων. Αυτές είναι σεβαστές γιατί είναι πειστικές και από εικαστική πλευρά συναρπαστικές. Πραγματικά, η συγκέντρωση αυτών τ...

Τα βιβλιοπωλεία "Παπασωτηρίου" παρουσιάζουν με ιδιαίτερη χαρά και ευθύνη το ημερολόγιο "Ημέρες Τέχνης 2003", μέσα στις σελίδες του οποίου μπορείτε να θαυμάσετε τις δημιουργίες μερικών από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους, χαράκτες, γλύπτες και φωτογράφους. Το ημερολόγιο του 2003 είναι αφιερωμένο στη μνήμη του εξαίρετου ζωγράφου Θωμά Παπαδοπεράκη (Κρήτη 13.12.1943 - Νίκαια Γαλλίας 12.9.2002). Ο Νίκος Αλεξίου, το 1989 έγραψε γι' αυτόν: "Ο καλλιτέχνης Παπαδοπεράκης, βγαίνει από την Κρήτη. Αιωρείται ψυχικά, με ιδιαιτερότητα που βγαίνει από τη φύτρα του. Παλεύει σαν...

[...] Ο παιδευσιακός ρόλος αυτής της παρουσίασης είναι, θεωρούμε, απόλυτα προφανής. Οι πενήντα περίπου καλλιτέχνες που έργα τους υπάρχουν στην έκθεση δεν αναζητήθηκαν με κάποια, οποιασδήποτε μορφής αξιολογικά κριτήρια. Φυσικά οι πιο πολλοί είναι από τους σημαντικότερους και τους πιο γνωστούς δημιουργούς της χώρας μας. Υπάρχουν όμως κι άλλοι για τη συμμετοχή των οποίων ή, αντίθετα, για τη μη συμμετοχή τους, θα υπάρξουν πιθανόν κάποιες ενστάσεις. Σε μια τόσο μεγάλη προσπάθεια όμως, με τη συμμετοχή στην οργάνωση της εκδήλωσης πολλών ειδικών, επιβάλλεται ένας κάποιος μέσο...

Ο Π. Βυζάντιος αποφάσισε να γράψει την αυτοβιογραφία του το 1971 στην Κηφισιά, όπου ανάρρωνε από μια περιπέτεια της υγείας του. Τις σημειώσεις είχε σκοπό να τις επεξεργαστεί και να κάνει την τελική τους κατάταξη. Δεν πρόλαβε όμως· πέθανε στην Αθήνα το 1972. Το ακατέργαστο υλικό αποδείχθηκε πλούσιο σε πληροφορίες, όχι μόνο για τη ζωή του ίδιου του ζωγράφου αλλά και για την εποχή και τους χώρους όπου έζησε. Η Αθήνα των αρχών του αιώνα, το Παρίσι του 1914, όπου βρέθηκε για σπουδές, και η Κατοχή ζωντανεύουν μέσα από τη "μικρή ιστορία" ενός μεγαλοαστού, ο οποίος υπήρξε ταυτόχρον...

Ο Π. Βυζάντιος αποφάσισε να γράψει την αυτοβιογραφία του το 1971 στην Κηφισιά, όπου ανάρρωνε από μια περιπέτεια της υγείας του. Τις σημειώσεις είχε σκοπό να τις επεξεργαστεί και να κάνει την τελική τους κατάταξη. Δεν πρόλαβε όμως· πέθανε στην Αθήνα το 1972. Το ακατέργαστο υλικό αποδείχθηκε πλούσιο σε πληροφορίες, όχι μόνο για τη ζωή του ίδιου του ζωγράφου αλλά και για την εποχή και τους χώρους όπου έζησε. Η Αθήνα των αρχών του αιώνα, το Παρίσι του 1914, όπου βρέθηκε για σπουδές, και η Κατοχή ζωντανεύουν μέσα από τη "μικρή ιστορία" ενός μεγαλοαστού, ο οποίος υπήρξε ταυτόχρον...