Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τόπος και Τοπίο. Δύο λέξεις οι οποίες, ενώ συναρθρώνονται η μία με την άλλη στην ελληνική γλώσσα, ταυτόχρονα ξεγελούν - δεν ταυτίζονται απόλυτα. Από τη μια μας βοηθούν να αντιληφθούμε τη συνάφεια που έχει ένα τοπίο με έναν τόπο κι από την άλλη περιγράφουν διακριτές χωρικές συνθήκες, υποδηλώνοντας μια διαφορετική θεώρηση του κόσμου. Το τοπίο αποτελεί μια πολιτισμική έννοια την οποία προσλαμβάνουμε όμως ως φυσική ενότητα, ενώ ο τόπος αποτελεί μια πολιτισμική έννοια την οποία εκλαμβάνουμε ως ταυτότητα, ως πολυσύνθετη, φυσική και ανθρωπογενή οντότητα.

Ο τόμος αυτός συνοδεύει την ομώνυμη έκθεση που διοργανώθηκε από το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη και τους MVN Consultants, και φιλοξενείται στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης από τις 27 Νοεμβρίου 2016 έως τις 28 Φεβρουαρίου 2018. Η έκδοση, εκτός του συνοπτικού καταλόγου των εκθεμάτων, περιλαμβάνει 30 επιστημονικά κείμενα για τα τέμπλα, με υλικό που δημοσιεύεται για πρώτη φορά. Επιπλέον, περιέχει 190 έγχρωµες φωτογραφίες και 100 σχέδια.

Ο Τζαννετάκης ήταν μια ιδιότυπη περίπτωση. Από την αρχή έως το τέλος της πολιτικής του δράσης παρέμεινε ενταγμένος αλλά και σε σημαντικό βαθμό αυτόνομος μέσα στον πολιτικό του χώρο. Μολονότι ανέλαβε το αξίωμα του πρωθυπουργού και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, αφήνοντας ευκρινές το αποτύπωμά του στην εξέλιξη της ελληνικής πολιτικής σε πολλά επίπεδα, δεν υπήρξε αρχηγός ενός κόμματος, μικρού ή μεγάλου, ορισμένος στη δημόσια συνείδηση ως ένας από τους ηγέτες που καθορίζουν αποφασιστικά την πορεία της χώρας. Αν και μέλος μιας οικογένειας με αξιομνημόνευτη παράδοση και έντονη...

Τόπος μνήμης και ταυτόχρονα υπαίθρια γλυπτοθήκη, τo A΄ Κοιμητήριο προσφέρει στον επισκέπτη πλούσια ερεθίσματα ιστορικά και καλλιτεχνικά, που έχουν να κάνουν με την ιστορία της πρωτεύουσας. Η παρούσα πρωτότυπη έκδοση φιλοδοξεί να καλύψει το βιβλιογραφικό κενό ενός πραγματικού Οδηγού που θα βοηθήσει τον επισκέπτη να περιηγηθεί τον χώρο, να πληροφορηθεί την ιστορία του και να γνωρίσει τα σημαντικότερα μνημεία του, όπως αναφέρει στον πρόλογο του βιβλίου ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, χωρίς η καταγραφή των μνημείων να είναι εξαντλητική. Είναι σημαντικό ότι για πρώτη...

Η έκδοση, μέσα από πλούσιο εικονογραφικό και τεκμηριωτικό υλικό, αποτυπώνει την ιστορία ενός από τα πιο παλιά κτίρια της καρδιάς της Αθήνας, αλλά και ζωντανεύει την ιστορία της πόλης από την ανακήρυξή της ως πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους μέχρι και σήμερα.

Η έκδοση περιλαμβάνει κείμενα των ομιλιών που εκφωνήθηκαν κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου "Η δικτατορία των συνταγματαρχών και η αποκατάσταση της δημοκρατίας", το οποίο διοργανώθηκε από το Ίδρυμα της Βουλής στις 20-22 Νοεμβρίου 2014.

Η Πολιτική Επικοινωνία έρχεται, κατά λογική σειρά, μετά την Πολιτική Ψυχολογία, ενώ, σε κάποια έκταση, αυτή η τελευταία δείχνει να την προκαθορίζει. Πρόκειται για τον κλάδο της Πολιτικής Επιστήμης, ο οποίος πραγματολογικά καταγράφει και κριτικά αναλύει, το κάθε φαινόμενο έκφρασης το οποίο σχετίζεται τόσο με την παραγωγή επιρροών και κατεξουσιάσεων στο πολιτικό πεδίο, όσο και με τους τρόπους με τους οποίους αυτές οι επιρροές και κατεξουσιάσεις επιδιώκονται.

Η πραγματοποίηση αυτής της έκδοσης οφείλεται στην επιθυμία του Ανδρέα Βουρέκα-Πεταλά να τιμήσει τη μνήμη του Μανώλη Βουρέκα και παράλληλα να κάνει γνωστό το έργο του στο πλατύ κοινό. Ένα έργο λίγο γνωστό στις νεότερες γενιές. Αν και πολλά από τα κτίρια του Βουρέκα αποτελούν τοπόσημα για την πρωτεύουσα, εντούτοις δεν είναι πολλοί αυτοί που γνωρίζουν το όνομα του δημιουργού τους. Μέχρι πολύ πρόσφατα, οι γνώσεις μας γύρω από την έντεχνη νεοελληνική αρχιτεκτονική ήταν ελάχιστες και αφορούσαν κυρίως το διάστημα μετά την Απελευθέρωση έως και τις αρχές του 20ού αιώνα. Οι πόλ...

Το 2011 το Μουσείο παραδίδει στο κοινό τη Villa Ilissia, τη χειμερινή κατοικία της Anne Marie Sophie de Marbois-Lebrun, Duchesse de Plaisance, ευρέως γνωστή απλώς ως Δούκισσα της Πλακεντίας. Η Sophie de Marbois υπήρξε αναμφισβήτητα μια μυθιστορηματική προσωπικότητα. Η ζωή της διαπλέκεται με τον μύθο αλλά κυρίως συνυφαίνεται με μια ταραχώδη περίοδο της ευρωπαϊκής ιστορίας που γέννησε, μεταξύ άλλων και τον φιλελληνισμό, όπως και με τη μετεπαναστατική ελληνική κοινωνία που προσπαθούσε να αυτοπροσδιορισθεί, να βρει τη νέα της ταυτότητας έναντι της ευρωπαϊκής ετερότητας και του...

Το μοντέρνο πνεύμα ήταν η πιο σημαντική δύναμη επαναπροσδιορισμού της αρχιτεκτονικής και της τέχνης σε ολόκληρη την Ευρώπη στις δεκαετίες του 1920 και 1930. Και οι εκδοχές του μοντέρνου στην Αθήνα του μεσοπολέμου αποτέλεσαν σημεία συνάντησης των δημιουργικών δυνάμεων της εποχής με μια κοινωνική πραγματικότητα που αναζητούσε "εκμοντερνισμό" χωρίς να αποποιείται ιστορία και παραδόσεις. Οι αστικές πολυκατοικίες στο Κέντρο της Αθήνας και οι μικρές μονοκατοικίες στα προάστια, τα λιτά σχολεία σε όλες τις γειτονιές και τα κτίριο κοινωνικής πρόνοιας -σανατόρια, νοσοκομεία, παιδουπό...

Αναπάντεχο για τους περισσότερους φιλότεχνους και φίλους θα πρέπει να θεωρηθεί το γεγονός ότι η Εθνική Πινακοθήκη, ανάμεσα στις ποικίλες δραστηριότητές της, επέλεξε να παρουσιάσει μια μεγάλη έκθεση αρχιτεκτονικών σχεδίων, αναδεικνύοντας το έργο ενός και μόνου αρχιτέκτονα, και μάλιστα όχι Έλληνα, ο οποίος έδρασε τον προπερασμένο αιώνα, και μάλιστα μέσα σε έναν "παλιό", άγνωστο πια σήμερα, κόσμο. Η αιτιολόγηση είναι εύκολη. Πρώτον, πρόκειται για τον πασίγνωστο πλέον Ερνέστο Τσίλλερ. Δεύτερον, η Εθνική Πινακοθήκη κατέχει ήδη, χάρη στην προνοητικότητα του πρώην διευθυντή της...

Η αποφασιστική συμβολή του Παναγιώτη Μιχελή (1903-1969) στην εισαγωγή της διδασκαλίας της Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής και της Αισθητικής, ως κλάδου της φιλοσοφίας, στο πρόγραμμα σπουδών της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Πολυτεχνείου, ήδη από τα πρώτα έτη της καθηγεσίας του, στις αρχές της δεκαετίας του '40, είναι γνωστή και έχει προ πολλού αναγνωρισθεί. Η πορεία ωστόσο που ο ίδιος ο Μιχελής διήνυσε, μεταβάλλοντας το περιεχόμενο των μαθημάτων της έδρας του -της Αρχιτεκτονικής Μορφολογίας και Ρυθμολογίας- η συσχέτιση αυτής της διδασκαλίας με τα όσα αντίστοιχα συνέβαιναν στις άλλες...

Με τον ορισμό της Αθήνας ως πρωτεύουσας του νεοσύστατου ελληνικού κράτους το 1834, ξεκίνησαν οι εργασίες για τη μεταμόρφωση της μικρής πόλης σε πρωτεύουσα. Από τις πρώτες αποφάσεις της ηγεσίας πρόδηλη είναι η μέριμνα όχι μόνο για την ανέγερση ενός επιβλητικού κτηρίου Ανακτόρων για το βασιλιά της Ελλάδας, αλλά και για τη σύνδεσή του με έναν αντίστοιχο κήπο. [...] Η επιλογή της θέσης για την ανέγερση του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη στο χώρο μπροστά από το κτήριο των παλαιών πλέον Ανακτόρων, επικυρώθηκε από τον ίδιο τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Το γεγονός ότι την ίδια στιγμή...

Η εργασία αυτή ξεκίνησε εδώ και αρκετά χρόνια, όταν από το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο μου ζήτησαν να δω και να ταυτίσω κάποια σχέδια, μεταξύ των οποίων ήταν το ανάκτορο της Τρίπολης. Αργότερα, η κυρία Αλίκη Σολωμού μου έδειξε τα σχέδια που φυλάσσονται στο αρχείο του Γεωργίου Α΄, πάντοτε στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. Σύμφωνα με τη μαρτυρία της Ιουλίας Καρόλου, κυρίας των τιμών της βασίλισσας Όλγας, τα σχέδια αυτά είχαν παραδοθεί στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, προκειμένου να εκτεθούν στο Μουσείο Γεωργίου Α΄, το οποίο επρόκειτο να χτιστεί μέσα στον Εθνικό Κήπο...

Το Μουσείο Μπενάκη, κρίνοντας πως οφείλει να τιμά όσους από τους διαπρεπέστερους Έλληνες επιστήμονες προάγουν τα γράμματα, τις τέχνες και τις ανθρωπιστικές σπουδές, αποφάσισε να απονείμει τις πρώτες του διακρίσεις στον Χαράλαμπο Μπούρα. Κι αυτό όχι επειδή τυχαίνει να είναι μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του Ιδρύματος από το 1990, αλλά για ό,τι του χρωστά η αρχιτεκτονική κληρονομιά του τόπον μας από τις αρχές της δεκαετίας του '60. Από τότε δηλαδή που με το διδακτικό του έργο, τις μελέτες, τα άρθρα και τα αναστηλωτικά του υποδείγματα, τις υπεύθυνες θεωρητικές και πρακτικές...