Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Παιγνίδι" παραστάθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1730 στο "Ιταλικό θέατρο". Ο τίτλος του το κατατάσσει στο θεατρικό είδος jeu, που άνθισε το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση. Η γνώση αυτής της παράδοσης από το θεατή μετατρέπει το έργο σε αλληγορία, όπου ο έρωτας και η τύχη παίζουν τους πιο σημαντικούς ρόλους...

Τα άδυτα του σημείου: αποστάλαγμα μιας πολυετούς εντρύφησης στο θέατρο (κείμενο και παράσταση) και τη διδασκαλία του στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Πηγαίνει διαρκώς από τη θεωρία στην πρακτική (σχόλιο για το κείμενο και την ερμηνεία του πάνω στη σκηνή) και αντιστρόφως. Κινείται γύρω από τρεις έννοιες της μελέτης του θεάτρου: την επιφανειακή τάση του θεατρικού κειμένου προς το εφήμερο, την αντανάκλαση του θεάτρου από το ίδιο το θέατρο και την επικουρία του θεατή για την ολοκληρωμένη θέαση του σκηνικού φαινομένου. Την παρουσίαση της θεωρίας διακόπτουν συχνά επισκέψεις σε θέα...

[...] Ο τιμητικός τόμος για τον Guy/Michel Saunier "Κανίσκιον φιλίας" αποτελείται, μετά το βιογραφικό-μυθιστορηματικό "Χαιρετισμό" του Βασίλη Βασιλικού, από μελέτες για την Ελλάδα στους ποικίλους πολιτιστικούς σταθμούς της, στους οποίους ο Saunier συχνάζει άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο. Πέρα από τις δύο μελέτες της Ε. Αρβελέρ και του J.P. Vernant που αποτελούν ένα είδος τελετουργικής Εισόδου και Εξόδου, οι υπόλοιπες είναι οργανωμένες σε τέσσερις θεματικού άξονες (μερικές από αυτές αλληλοεμπλέκονται θεματικά) σε διαχρονική προοπτική. Πολλά θέματα συμπίπτουν με ορισμ...

[...]Η λογοτεχνία είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη γλώσσα και με την κοινωνία. Αποτελεί ένα πεδίο, το οποίο, όπως γράφει ο Ελύτης αναφερόμενος στην ποίηση, "συγκεφαλαιοί την πολιτείαν, αντανακλά το φως πάσης ιστορικής εποχής". Aποτελεί έναν από τους φορείς της συλλογικής μνήμης και συνείδησης της κοινωνίας και εκφράζει όσο το δυνατόν πιο αξιόπιστα την αυτοσυνειδησία της. Ως πολιτισμικό σύστημα δεν αποτελεί "περιθωριακή και επουσιώδη πλευρά της ζωής μας", αντιθέτως συνιστά το πεδίο όπου διαρθρώνεται η σχέση του ανθρώπου με τον κόσμο. Όπως κάθε λογοτεχνία έτσι και η νεοελληνική,...

[...] Το έργο του Καμπανέλλη και η σημασία του είναι γνωστά - θα αναδειχθούν άλλωστε αρκούντως κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου. Για να μην προβώ σε αξιολογήσεις, περιορίζομαι στον μετρημένο χαρακτηρισμό του Καρόλου Κουν για τον Καμπανέλλη: "Ένας ανανεωτής της ελληνικής θεατρικής γραφής". Στις λίγες αυτές λέξεις νομίζω ότι κρύβεται πολύ μεγάλης σημασίας προσφορά στη νεοελληνική τέχνη και ευρύτερα στον νεοελληνικό πολιτισμό. Το γεγονός επιπλέον ότι το έργο του Καμπανέλλη αποτέλεσε και αποτελεί "καθρέφτη της συλλογικής μας συνείδησης" (Κ. Γεωργουσόπουλος), όπως το έργο άλλων με...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: - Σοφοκλής, 2500 χρόνια από τη γέννησή του 496 π.Χ.- 2004 μ.Χ. - Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης, "Cosmic change and the location of evil in 'Aias'" - Τζένη Αρσένη, "Ρομαντισμός και αρχαία Ελλάδα: Μendelssohn - Σοφοκλής, μια μουσική προσέγγιση στο αρχαίο δράμα" - Horst-Dieter Blume, "Staging the 'Aias' of Sophocles" - Richard Buxton, "Weapons and day’s white horses: the language of Ajax and Macbeth" - Ελένη Γκαστή, "Η ποιητική του χώρου στην 'Ηλέκτρα' του Σοφοκλή" - Freddy Decreus, "Sophocles’ tragedies on the contemporary stage" - James...

[...] Η Θεσσαλονίκη είναι μια γεωγραφία της σκέψης μας. Πού όσο περνάει ο καιρός τούς δρους αλλάζει και τα σύνορά της. Μια γεωγραφία που η καθεμία μεταφράζει διαφορετικά σε λέξη. Έχουν πολλές φορές και ομίχλη και υγρασία τα ποιήματα εδώ και φως θαλασσινό. Οι ενότητες που παρουσιάζονται έχουν η καθεμιά την ιδιοχρωμία της, η καθεμιά και το ιδιοσυγκρασιακό της κλίμα. Δεν θα μπορούσε να 'ναι διαφορετικά άλλωστε. Κι αν θεωρείται βέβαιο πώς ο χρόνος επέφερε αλλαγές στους τρόπους εκφοράς του στίχου, το άλλο ερώτημα είναι αν έφερε αλλαγές και στη χροιά του ήχου της ποιητικής λέξης...

Ένα βιβλίο ειλικρινές από τον τίτλο του. Δεν υπόσχεται να σου αποκαλύψει τα μυστικά της θεατρικής γραφής: όσο περισσότερα γνωρίζεις για τη γραφή, όσο πιο βαθιά σκάβεις μέσα στην ψυχή του έργου που διαβάζεις ή γράφεις, τόσο τα μυστικά κρύβονται, μεταμορφώνονται, γίνονται το δικό σου φαντασιακό και σου χαρίζουν μια πρωτόγνωρη ελευθερία για να κρίνεις και να κριθείς. Ένα διδακτικό βιβλίο που δεν διστάζει να ανατρέψει όσα διδάσκει, που βασίζει όλη του τη δύναμη στην αυτοαναίρεση, για να τονίσει το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι όλη η δημιουργικότητά μας κρύβεται μέσα μας και όχι...

Στόχοι του Συμποσίου ήταν να τεθούν ερωτήματα σε ένα ευρύ φάσμα θεωρίας και πρακτικής του θεάτρου καθώς και στο πεδίο της οργάνωσης των θεατρικών σπουδών. Συμμετέχουν: Marvin Carlson, Stratos E. Constantinidis, Claudine Elnecave, J. Michael Walton, Λίλα Μαράκα, Ζωή Σαμαρά, Άννα Ταμπάκη, Βάλτερ Πούχνερ, Γ. Π. Πεφάνης, Κυριακή Πετράκου, Sirkku Aaltonen, Pirkko Koski, Kalina Stefanova, Erica Fischer-Lichte, Henri Schoenmakers, John Somers, Herman Altena, Πλάτων Μαυρομούστακος, Jose Luis Navarro, Maria de Fatima Silva, Freddy Decreus, Καίτη Διαμαντάκου, Κωνστάντζα Γεωργακάκ...

Την εποχή των πρώτων μύθων με ανθρωποθυσίες χόρταιναν οι θεοί Και σήμερα; Α! Σήμερα όλοι γινήκαμε θεοί θυσιάζουμε τον Άλλο τον άλλο εαυτό μας Μα δε χορταίνουμε Όλοι γινήκαμε θεοί ή σφάγια Δεν έμεινε στη Γη ούτε ένας Άνθρωπος; Τα τρία Α

[...] Ένιωθα πως ήμουν κι εγώ μια απλή αναγνώστρια και προσπαθούσα να καταλάβω αυτό που έδωσε "η συγγραφέας", αυτό που ήθελε να πει. Προσπαθούσα, ακόμα, αποστασιοποιημένη πια, να περπατήσω στα ίδια μονοπάτια που περπάτησα για να στήσω το μυθιστόρημα. Μόνον έτσι μπορώ να δω τις συνεντεύξεις του τόμου αυτού σαν μια γραφή πάνω στα βιβλία που έγραψα και πάνω στην ψυχή μου. Ή, ακόμα, σαν θέσεις ζωής πέρα από τα βιβλία. Θέσεις και γνώση βαθιά βιωμένη από τις χιλιάδες σελίδες. [...] Το βιβλίο αυτό είναι η προσωπική μου διαίσθηση για τον κόσμο και για την ύπαρξη, έτσι όπως δι...

Ο τόμος των Πρακτικών του τριακοστού δεύτερου Συμποσίου Ποίησης, με θέμα "Ποίηση και όνειρο", περιλαμβάνει τις εισηγήσεις από το σύντομο αφιέρωμα στον ποιητή και φίλο του Συμποσίου, Νικηφόρο Βρεττάκο, με αφορμή τα εκατό χρόνια από τη γέννησή του. Η Τζίνα Καλογήρου και η Βάσω Οικονομοπούλου αναλύουν το ρόλο της φύσης και της θάλασσας στο έργο του και ο μεταφραστής του έργου του στα αγγλικά, Ντέιβιντ Κόνολι, αναφέρεται στην ποιητική παραγωγή της τελευταίας δεκαετίας της ζωής του. Το θέμα του Συμποσίου αναπτύσσουν δεκαοκτώ καταξιωμένοι μελετητές που εξετάζουν την οντολογική...

Μπροστά στη θάλασσα, με τα πόδια στο κύμα, άκουγε μια παράξενη ιστορία. Σε μια μεγαλούπολη ένα πανύψηλο, πανέμορφο κορίτσι, με μαύρα μακριά μαλλιά, περπατούσε ολόγυμνο στο δρόμο. Ξέφυγε, έλεγαν, από το ψυχιατρείο. Ολόγυμνο. Έφευγε. Άφηνε πίσω όλη την ένδυση της εξουσίας, το ζουρλομανδύα της υπακοής. Θα απεκδυόταν και τη σάρκα της, αν απειλούσε να την κρατήσει μακριά από το πνεύμα της. Και έβγαιναν όλοι στα μπαλκόνια να τη δουν. Η δική της ιάσιμη ασθένεια εξόρκιζε την ανήκεστη βλάβη των ματιών που την κοιτούσαν.