Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το μυθιστόρημα "Σκοτεινό παρελθόν" αναφέρεται στη σχέση δύο ανδρών, δύο δημοσιογράφων. Ο πρώτος, ονόματι Χρυσοσπάθης, μπουρζουάς και επίδοξος συγγραφέας, επιπόλαιος, εγωκεντρικός, με διαρκή διάθεση σάτιρας του κόσμου, σαρκαστικός και λάγνος, είναι ο νεότερος. Ο δεύτερος, ονόματι Βαχλιώτης, μέντορας του πρώτου, πρώην αριστερός μαχητής του Δημοκρατικού Στρατού και κατόπιν συμβι­βασμένος με το σύστημα, είναι ο γηραιός. Ο Βαχλιώτης, χτυπημένος από την επάρατη νόσο, βιώνει τις τελευταίες μέρες της ζωής του. Η αφήγηση για τη σχέση των δύο ανδρών ουσιαστικά ξεκινά όταν ο Βαχλιώτη...

Ο "Μαύρος Ορλώφ" είναι η ιστορία του Ιωάννη Πορφυρογένη, ενός υπαλλήλου του Υπουργείου Εξωτερικών, που εστάλη το 1905 στη Θεσσαλονίκη από τους αρμόδιους της τότε ελληνικής κυβέρνησης σε μια επικίνδυνη αποστολή στην υπό οθωμανική κυριαρχία Μακεδονία. Την εποχή που η Ελλάς βρισκόταν στον αστερισμό της Μεγάλης Ιδέας της απελευθέρωσης των αλύτρωτων πατρίδων, καθώς και του Μακεδονικού Αγώνα των Ελλήνων Μακεδονομάχων. Στόχο είχε την πρόσδεση της Μακεδονίας στο ελληνικό κράτος εν μέσω διεκδικήσεών της από τους Βούλγαρους, Σέρβους, Αλβανούς και φυσικά τους Οθωμανούς Τούρκους. Ο Πο...

Στο βιβλίο αυτό ανθολογούνται και εξετάζονται πεζά και ποιητικά κείμενα 16 πεζογράφων και 13 ποιητών -ιδιαίτερα από το συμβατικό όριο 1960 και εξής-, στα οποία η πόλη της Καβάλας μαζί με την ευρύτερη περιφέρειά της διαθλάται, μετασχηματίζεται σε λογοτεχνική πόλη, δημιουργεί την ιδιαίτερη μυθοποιητική της παράδοση και επωμίζεται αισθητικούς και ιδεολογικούς ρόλους. Στην εισαγωγή τους οι ανθολόγοι και επιμελητές του βιβλίου, φιλόλογοι-νεοελληνιστές Ευριπίδης Γαραντούδης και Μαίρη Μικέ, μετά τη διευκρίνιση ότι στόχος του παρόντος τόμου δεν είναι η συγκρότηση ενός καβαλιώτι...

Ξαφνικά, ο Σβορώνος έμεινε μετέωρος. Από την πόρτα που προφανώς οδηγούσε στην κεντρική σάλα του σπιτιού, αναδυόταν μια αποκρουστική οσμή, μια δυσωδία που λες και σερνόταν στο δάπεδο. Έκανε νόημα στον Αθανασίου. "Μόλις ανοίξω την πόρτα... προσπάθησε να φωτίσεις τον χώρο με τον φακό", του είπε χαμηλόφωνα. Δεν χρειάστηκε. Μόλις ο Σβορώνος πέρασε τη σκοτεινή κάμαρα, και πριν ο Αθανασίου προλάβει να φωτίσει το χώρο, ξαφνικά, ένα άπλετο φως πλημμύρισε τη σάλα και με ιλιγγιώδη ολίσθηση φώτισε ανελέητα μια εικόνα ανείπωτης φρίκης. Σαν σε εφιάλτη. Μακάβρια αποκάλυψη του τερατώδους...

Τούτη η νουβέλα περιγράφει τον αναπάντεχα παράφορο έρωτα ενός άντρα για μια γυναίκα. Μπλεγμένος ο ήρωας στο νοσηρό παιχνίδι της μοναξιάς, της φαντασίωσης και της θλίψης συνδεδεμένης μ' ένα διάχυτο ερωτισμό, καταφεύγει στην αναζήτηση του "αληθινού" εαυτού του ως τον μοναδικό δρόμο εσωτερικής λύτρωσης. Μπροστά στην αίσθηση του επερχόμενου θανάτου θα καταλάβει ότι είναι "αρκετά νεκρός", "αρκετά ξένος" για να πει στον εαυτό του, ότι, "η ζωή είναι τελικά μια φάρσα", παρατηρώντας δίπλα του έναν καθημερινό άνθρωπο της απάνθρωπης μεγαλούπλης...

… Τι ήταν, άραγε, αυτός ο Δημήτρης Καπράλος, πέρα από μια φιγούρα σ΄ένα μικρόκοσμο που οι λεπτομέρειες του χάνονται στο υγρό σκοτάδι, και τελικά δεν είχαν καμία σημασία; ... Θα μπορούσε ν' αρχίσει μια καινούργια ζωή, να ξαναβρεί το γάργαρο και βλάσφημο γέλιο, να προσευχηθεί και να τραγουδήσει, σαν σε πρωτόγονη λειτουργία, ψαλμωδίες του έρωτα, βρομισμένες από τον πόθο του, όπου η τρυφερότητα είναι αγκαλιασμένη με τη σκληράδα και τη λύσσα της ζωής που τελειώνει. ... Η πλήξη που παραμονεύει, είτε είσαι μόνος σου είτε είσαι μ' άλλους, αυτό είναι που σε βασανίζει. Το καλύτ...

Και είναι ακριβώς αυτό το "ημερολόγιο" ή ραχοκοκαλιά, θα έλεγα, του "Τελευταίου περάσματος". Αν δεν υπήρχε το φιλμ "Aguirre" με τον Κλάους Κίνσκι, θα ζούσα ίσως για πρώτη φορά αυτή την επική πορεία μιας μικρής ομάδας ανθρώπων μέσα απ' το εκτυφλωτικό και σαρκοβόρο ποτάμι. Μα αν το "πέρασμα" του Αμαζόνιου θυμίζει το έργο του Herzog, πουθενά στην παγκόσμια λογοτεχνία δεν μου έτυχε να διαβάσω ένα κείμενο ανάλογο σε δύναμη και παραστατικότητα, όπως οι μεστές και παλλόμενες αυτές σελίδες του Γαϊτάνου. Αφήνω στον αναγνώστη τη χαρά να ανακαλύψει σιγά σιγά τους δυνατούς χαρακτήρε...

Καβάλα. Καλοκαίρι του 1955. Στην ξακουστή "καπνούπολη" η αλλαγή των καιρών δεν αφήνει στην τάξη των καπνέμπορων περιθώριο για καμιά δανεική γοητεία απ' τις "παλιές καλές μέρες". Η νέα εποχή τους υπόσχεται ένα τετ-α-τετ με το τέρμα της φθίνουσας πορείας τους. Δίπλα σ' αυτό το σκηνικό οι καπνεργάτες υπάρχουν σαν φόντο για να γίνουν μάρτυρες της αέναης και ολοένα αυξανόμενης σύνθλιψης των ηγετών - αστών από τους μηχανισμούς ενός διεθνούς οικονομικού συμπλέγματος που προβάλλει άτεγκτα και ορθολογικά στο λυκόφως του παλιού κόσμου. Κέντρο της ιστορίας ένας μεγαλοκαπνέμπορος...