Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης που διοργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στον εκθεσιακό χώρο του Μεγάρου Εϋνάρδου (από 22 Νοεμβρίου 2012 έως 19 Ιανουαρίου 2013). Στις αρχές της δεκαετίας του '90, ο Δημήτρης Μαρωνίτης πρότεινε στον Δημοσθένη Κοκκινίδη να ζωγραφίσει εικόνες της Οδύσσειας, την οποία τότε μετέφραζε. Το αρχικό σχέδιο ήταν να γίνει μια ειδική πολυτελής έκδοση, σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, που θα συνοδευόταν από χειροποίητες ζωγραφιές. Ο Κοκκινίδης δέχτηκε μετά χαράς την πρόταση και στρώθηκε στη δουλειά. Αλλά ύστ...

Αν οι συνομιλίες των "Αταίριαστων" συνιστούσαν ένα υλικό που θα μπορούσε να το συναντήσει καθημερινά κανείς στις εφημερίδες, θα ήταν εντελώς αδικαιολόγητη η συνύπαρξή τους στις σελίδες ενός βιβλίου. Οι συνομιλίες αυτές δημοσιευμένες, στο σύνολό τους, στην εφημερίδα "Τα Νέα", αποτελούσαν μια νησίδα, σε σχέση με την υπόλοιπη ύλη, καθώς το περιεχόμενο των ειδήσεων, των πληροφοριών και των κρίσεων αλλάζει σε καθημερινή βάση, ενώ η ύλη αυτή έχει κάτι το σταθερό και το αενάως επαναλαμβανόμενο. "Οι αταίριαστοι", πέραν από την πρωτοτυπία, σε ευρωπαϊκό μάλιστα επίπεδο, της ιδέας...

Μια σειρά συνεντεύξεων, ορισμένες από τις οποίες έχουν δημοσιευτεί στον ημερήσιο Τύπο ή σε περιοδικά για το βιβλίο, με παρεμβατικούς στοχαστές της εποχής μας. Ο Χάρολντ Μπλουμ προτείνει τον δικό του απολογισμό για τα Νόμπελ των τελευταίων χρόνων και μια ερμηνεία για τη διεθνή απήχηση του Καβάφη. Ο Τζωρτζ Στάινερ απολογείται για τις γλώσσες που δεν έμαθε μέχρι σήμερα και αποκαλύπτει τους αδικημένους ποιητές της ζωής του. Ο Ρενέ Ζιράρ "ξαναδιαβάζει" τη φροϋδική θεωρία για την ίδρυση του ανθρώπινου πολιτισμού μέσα από το εξιλαστήριο θύμα. Ο Ολιβιέ Ρουά φαντάζεται τον κόσμο που...

Τα περισσότερα, ιστορικά και γραμματολογικά, συμφραζόμενα της ομηρικής Ιλιάδας παραμένουν ή αδιάγνωστα ή υποθετικά. Τίποτε βέβαιο δεν ξέρουμε για τον ποιητή της (ή τους ποιητές της): ούτε πότε έζησε ακριβώς ούτε που έζησε και έδρασε ούτε καν πώς λεγόταν. Ίσως γεννήθηκε σε κάποια πόλη της παράλιας Μικράς Ασίας ή σε κάποιο παράκτιο νησί της. Η "Ιλιάδα" πιθανολογείται ότι συντάχθηκε στα μέσα περίπου του όγδοου προχριστιανικού αιώνα· ότι η "Οδύσσεια" ακολούθησε, εν γνώσει μάλλον της Ιλιάδας, στα τέλη του ίδιου αιώνα. Τα δύο έπη προϋποθέτουν πάντως μακρά προφορική παράδοση, π...

Η έκδοση αυτή εντάσσεται στη σειρά Θεατρική Βιβλιοθήκη, η οποία χρηματοδοτείται από το κληροδότημα Αλέξη Μινωτή εις μνήμην Κατίνας Παξινού. Ο "Αίας" είναι η αρχαιότερη από τις σωζόμενες τραγωδίες του Σοφοκλή και η ακριβέστερη χρονολόγησή της θα πρέπει να αναζητηθεί γύρω στα 450 π.Χ. Ο μύθος και η πλοκή του δράματος προϋποθέτουν την Ιλιάδα και την Οδύσσεια αλλά και άλλα έπη του τρωικού κύκλου. Οι λεπτομέρειές τους ανάγονται μάλλον στο γνωστό επεισόδιο του επικού κύκλου που ονομάζεται Όπλων κρίσις. Με αυτό το θεματικό υλικό, ίσως και με κάποιες πρόσθετες δραματικές πρωτοβουλί...

Το έβδομο και τελευταίο εγχειρίδιο της σειράς "Αρχαιογνωσία και Αρχαιογλωσσία στη Μέση Εκπαίδευση" επιγράφεται "Η αρχαία ελληνική τέχνη και η ακτινοβολία της" και αποτελεί συνεργατικό πόνημα του ζεύγους Μανόλη και Αλεξάνδρας Βουτυρά. Προκαταβάλλονται με δίκαιη, πιστεύω, έμφαση δύο δυσεύρετες αρετές του εγχειριδίου. Η μία αρετή αποτυπώνεται ήδη στη διαίρεση του εγχειριδίου σε δύο σχεδόν ισότιμα μέρη. Το πρώτο, συνταγμένο από τον Μανόλη Βουτυρά, είναι εξ ορισμού αρχαιολογικό και επιγράφεται "Αρχαία ελληνική τέχνη". Εξελισσόμενο σε οκτώ έντιτλα κεφάλαια, καλύπτει με επάρκε...

Περιέχονται οι εισηγήσεις: - Βιβλιογραφικές συντομογραφίες - Paola Maria Minucci: "Παρουσίαση" Μέρος Πρώτο: Ο Ελύτης και η ποιητική του - Δημήτρης Ν Μαρωνίτης, "Συμβολή στην ποιητική του Οδυσσέα Ελύτη. Ανάγλυφα και ολόγλυφα ποιήματα" - Ξενοφών Α. Κοκόλης, "Ο κόσμος του καθρέφτη στο έργο του Ελύτη (σχόλια)" - Γιώργης Γιατρομανωλάκης, "Οδυσσέας Ελύτης. Η ποιητική της οικολογίας" - Μιχαήλ Λειβαδιώτης, "Ο μυστικός Ελύτης" - Μαρία Χατζηγιακουμή, "Ο κόσμος ο "δεύτερος" στο έργο του Οδυσσέα Ελύτη" - Alvaro Garcia Marin, "Οδυσσέας Ελύτης. Μια ελληνική καββάλα" - Massi...

Η καθηγήτρια Ξανθίππη Σκαρπιά-Χόιπελ, δυναμική, δραστήρια και επινοητική, σφράγισε με την παρουσία της το Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αλλά και τον δημόσιο βίο. Το έργο της στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων πάνω από σαράντα χρόνια, όπως και στον επαγγελματικό χώρο και στο τιμόνι του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και Αρχιτεκτονικής, είναι γνωστά σε όλους μας, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο αφιερωματικός τόμος, στον οποίο μετέχουν συνάδελφοι και φίλοι τής πανεπιστημιακής, της πνευματικής και της καλλιτεχνικής ζωής του τόπου, αποτελεί επιβε...

Ο Δ.Ν. Μαρωνίτης ολοκληρώνει με τις 12 τελευταίες ραψωδίες από την Ιλιάδα, το μεγάλο έπος του Ομήρου, μετά την ιστορική πλέον μετάφρασή του της "Οδύσσειας". Είναι η πρώτη μεγάλη μετάφραση που γίνεται μετά τη μετάφραση Καζαντζάκη-Κακριδή. Ο Πρίαμος, γιός του Δαρδάνου, στρέφει το βλέμμα του Θαυμάζοντας τον Αχιλλέα· ψηλόκορμος κι ωραίος, μ' έναν θεό του φάνηκε παρόμοιος. Συνάμα ο Αχιλλέας τον Δαρδανίδη Πρίαμο θαύμαζε κι αυτός, την όμορφή του όψη, τον τρόπο που μιλούσε. Όταν, ένας τον άλλον βλέποντας, τον αμοιβαίο θαυμάσμό τους χόρτασαν, πρώτος τον λόγο πήρε ο Πρίαμο...

Ο Δ.Ν. Μαρωνίτης ολοκληρώνει με τις 12 τελευταίες ραψωδίες από την "Ιλιάδα", το μεγάλο έπος του Ομήρου, μετά την ιστορική πλέον μετάφρασή του της "Οδύσσειας". Είναι η πρώτη μεγάλη μετάφραση που γίνεται μετά τη μετάφραση Καζαντζάκη-Κακριδή. Ο Πρίαμος, γιός του Δαρδάνου, στρέφει το βλέμμα του Θαυμάζοντας τον Αχιλλέα· ψηλόκορμος κι ωραίος, μ' έναν θεό του φάνηκε παρόμοιος. Συνάμα ο Αχιλλέας τον Δαρδανίδη Πρίαμο θαύμαζε κι αυτός, την όμορφή του όψη, τον τρόπο που μιλούσε. Όταν, ένας τον άλλον βλέποντας, τον αμοιβαίο θαυμάσμό τους χόρτασαν, πρώτος τον λόγο πήρε ο Πρία...

Στόχος του βιβλίου είναι να παρουσιάσει με τρόπο ωφέλιμο και ερεθιστικό για τους διδάσκοντες και τους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης την ελληνική ιστορία από τον 8ο αι. π.Χ. έως τον 4ο αι. μ.Χ. Κατάλληλος δρόμος για τη συνάντηση με το συγκεκριμένο ιστορικό παρελθόν κρίθηκε αυτός που ορίζεται από το τρίπτυχο πόλεμος - πολιτική (έννοιες με τεράστιες ιδεολογικές και πρακτικές διαστάσεις στην ελληνική αρχαιότητα) - πολιτισμός (ως σύνολο αντιλήψεων που διαπότιζαν τους σύγχρονους και επιτευγμάτων που σημάδεψαν τους μεταγενέστερους). Η αφηγηματική μέθοδος που προκρίθηκε...

Στον τόμο ανθολογούνται κείμενα κριτικής για το ποιητικό έργο του Γιάννη Ρίτσου τα οποία καλύπτουν μία περίοδο που ξεπερνά τις οκτώ δεκαετίες, από το 1927 -χρονιά εμφάνισης πρωτολείων του Ρίτσου στο Περιοδικό της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαιδείας- μέχρι σήμερα. Η κριτική πρόσληψη του Ρίτσου είναι σύνθετη, όπως σύνθετη ήταν και η ποιητική πορεία του. Σε ορισμένες πτυχές του έργου του, ο Ρίτσος είναι κραυγαλέα πολιτικός και μονότροπος, σε ορισμένες άλλες όμως είναι βαθιά υπαρξιακός, ενίοτε μεταφυσικός και, κατά κανόνα, γόνιμα νεωτερικός, αναχωνεύοντας τεχνοτροπικές εξελίξεις...

"Τέλειωσε, κι έδωσε τον γιο του στα χέρια της αγαπημένης του γυναίκας· τον υποδέχτηκε εκείνη στον μυρωμένο κόρφο της με δακρυσμένο γέλιο. Την είδε ο ΄Εκτορας και τη λυπήθηκε, το χέρι του άπλωσε, τη χάιδεψε και την προσφώνησε μιλώντας: " Αλόγιστη, μην τον αφήνεις τον καημό τόσο να τυραννάει τον νου σου· αφού κανείς δεν πρόκειται, πριν απ'την ώρα μου στον ΄Αδη να με στείλει. ΄Ετσι κι αλλιώς δεν ξέρω εγώ κανέναν, από τη μέρα που γεννήθηκε, να ξέφυγε ποτέ το ριζικό του, μήτε ο γενναίος μήτε κι ο δειλός." Η "Ιλιάδα" είναι έπος πολεμικό: δραματοποιεί, ανατέμνει και συμ...

Tο έκτο βιβλιάριο της σειράς προέκυψε εξαρχής δίδυμο. Όχι βέβαια για να υποτιμηθεί η αξ των δύο ποιητών, σε σύγκριση με τους άλλους πέντε, στους οποίους αναλογεί ακέραιο μερίδιο στον καθένα. Mάλλον, γιατί η μέθοδος της σύζευξης ταιριάζει περισσότερο στους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς, όπου, για λόγους ιστορικής συγκυρίας, υπήρξε συχνότερη και εντονότερη η βιοτική και ποιητική φιλότητα. Σ' αυτό πάντως το δυαδικό πλαίσιο αρμόζουν καλύτερα ο Τάκης Σινόπουλος και ο Μίλτος Σαχτούρης, τόσο με τις αναλογικές τους ομοιότητες όσο και με τις ουσιαστικές τους διαφορές. Π...

"Τέλειωσε, κι έδωσε τον γιο του στα χέρια της αγαπημένης του γυναίκας· τον υποδέχτηκε εκείνη στον μυρωμένο κόρφο της με δακρυσμένο γέλιο. Την είδε ο ΄Εκτορας και τη λυπήθηκε, το χέρι του άπλωσε, τη χάιδεψε και την προσφώνησε μιλώντας: " Αλόγιστη, μην τον αφήνεις τον καημό τόσο να τυραννάει τον νου σου· αφού κανείς δεν πρόκειται, πριν απ'την ώρα μου στον ΄Αδη να με στείλει. ΄Ετσι κι αλλιώς δεν ξέρω εγώ κανέναν, από τη μέρα που γεννήθηκε, να ξέφυγε ποτέ το ριζικό του, μήτε ο γενναίος μήτε κι ο δειλός." Η "Ιλιάδα" είναι έπος πολεμικό: δραματοποιεί, ανατέμνει και συ...

Παραίσθηση; Η προσωπική όμως αίσθηση υπερισχύει. Για κάποιους λόγους μπορώ να φανταστώ πως συνέθεσε τα ποιήματά του ο Όμηρος κάπου στις ακτές της Ιωνίας. Αλλά η σύνθεση της Θεογονίας, των Έργων, του Καταλόγου Γυναικών στην απόμερη και μίζερη Άσκρα της Βοιωτίας από τον Ησίοδο παραμένει αίνιγμα. Με αυτούς τους όρους, η ομολογία του ποιητή πως άλλαξε η ζωή του μια μέρα πάνω στον Ελικώνα, όταν οι Μούσες τον απάντησαν, και από λιμάρη βοσκό τον έκαναν αοιδό της αλήθειας, φαίνεται μια λογική εξήγηση. Ίσως εκεί στα τέλη του όγδοου προχριστιανικού αιώνα λειτούργησε το θαύμα- σε μιά...

Παραίσθηση; Η προσωπική όμως αίσθηση υπερισχύει. Για κάποιους λόγους μπορώ να φανταστώ πως συνέθεσε τα ποιήματά του ο Όμηρος κάπου στις ακτές της Ιωνίας. Αλλά η σύνθεση της Θεογονίας, των Έργων, του Καταλόγου Γυναικών στην απόμερη και μίζερη Άσκρα της Βοιωτίας από τον Ησίοδο παραμένει αίνιγμα. Με αυτούς τους όρους, η ομολογία του ποιητή πως άλλαξε η ζωή του μια μέρα πάνω στον Ελικώνα, όταν οι Μούσες τον απάντησαν, και από λιμάρη βοσκό τον έκαναν αοιδό της αλήθειας, φαίνεται μια λογική εξήγηση. Ίσως εκεί στα τέλη του όγδοου προχριστιανικού αιώνα λειτούργησε το θαύμα- σε μιά...