Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Για πρώτη φορά κυκλοφορεί στη νέα ελληνική το σημαντικό βιβλίο του Αγίου Νεκταρίου Σπουδάζοντας με έναν άγιο, το οποίο περιλαμβάνει τις σημειώσεις του μεγάλου αγίου και διδασκάλου για μια Ορθόδοξη Ποιμαντική. Με την έκδοση αυτή, το κείμενο γίνεται πιο οικείο και μπορούμε να δούμε σ' αυτό όχι μόνον μιαν αληθινή εικόνα της Εκκλησίας, αλλά και μιαν αναλυτική περιγραφή των χαρισμάτων και των καθηκόντων των γνησίων Ποιμένων της, που με αγάπη και αυταπάρνηση εργάζονται για την σωτηρία όλων μας. Είναι στα αλήθεια συγκλονιστικό να διαπιστώνει κανείς πόσο ψηλά είχε τον πήχυ ο άγιος...

Περιέχονται τα κείμενα: - ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ Περί Ψυχής - ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ Φυλακτήριον της Ψυχής (Κείμενο και απόδοση στην Νεοελληνική) - "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ" Ευχές στις διάφορες εσωτερικές καταστάσεις της Ψυχής

Μακριά από μας η εξυπηρέτηση του κακού· μακριά από μας η καταπολέμηση των αγαθών έργων· μακριά από μας το πολυμερές, το πολύμορφο, το πολυώνυμο ψεύδος· μακριά από μας η αδικία του πλησίον, του αδελφού, γενικά του ανθρώπου. Η αδικία και το ψέμα, αναστατώνουν τις κοινωνίες, ταράζουν την ειρήνη και προκαλούν παντός είδους μεγάλες καταστροφές. Στους χριστιανούς που αγωνίζονται τον καλόν αγώνα, ο Απόστολος Παύλος γράφοντας, νουθετεί με τα παρακάτω λόγια: «το λοιπόν, αδελφοί, όσα εστίν αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα αγνά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, ει τις αρετή και ει τις έπαιν...

"Αν ο μοντέρνος άνθρωπος έχει κάνει σημαία του το κυνήγι φευγαλέων εμπειριών, η μετάνοια για τον χριστιανό είναι η ολωσδιόλου καινούργια και ανεπανάληπτη εμπειρία που πραγματικά μπορεί να συγκλονίσει τον άνθρωπο. Αλλά και αν η ανία μιας -μετά το κυνήγι διάφορων εμπειριών- φιλήσυχης ύπαρξης κουράζει υπαρξιακά, η μετάνοια μπορεί να ταρακουνήσει τον άνθρωπο και να τον αναζωογονήσει κυριολεκτικά. Ο μετανιωμένος ανακαλύπτει ότι γίνεται καινούργιος άνθρωπος όχι διότι βρίσκει έναν κυριολεκτικά άλλον εαυτό, αλλά διότι απελευθερώνεται από ό,τι τον δέσμευε να ανακαλύψει τον ενδόμυ...

Όσο και να προσπαθεί ο άνθρωπος να βρει τρόπους να ευτυχήσει (χρήμα, δόξα, ηδονές κ.ο.κ.), δεν θα καταφέρει τίποτα, αφού στην ευτυχία οδηγεί το αγαθό και το αγαθό είναι ο ίδιος ο Θεός και ό,τι Αυτός ορίζει και εντέλλεται. Ως εκ τούτου, η ανάγνωση του "Γνώθι Σαυτόν" αποτελεί πολύτιμο βοήθημα σε μια εποχή όπου η ιδιότητα του χριστιανού είναι για πολλούς ένα έθιμο χωρίς απαιτήσεις ή αποτελεί θέμα γούστου. Μια υπενθύμιση ότι "ουδέ των καθευδόντων και βλακευόντων εστίν η βασιλεία του Θεού, αλλά βιασταί αρπάζουσιν αυτήν" (Κλήμης Αλεξανδρείας). Ο άγιος Νεκτάριος δεν ενδιαφέρετ...

Είναι συγκλονιστικό το πρωτείο της αγάπης, όπως αναδύεται από το ευαγγέλιο της Εκκλησίας. Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς τι απομένει πλέον να λεχθεί, από τη στιγμή που ο ευαγγελιστής Ιωάννης προσδιόρισε τον ίδιο τον Θεό ως αγάπη (Α΄ Ιω. 4:8) και ο απόστολος Παύλος ξεστόμισε τον ύμνο της αγάπης (Α΄ Κορ. 13)! Κι όμως, για να είναι αληθινά Εκκλησία η Εκκλησία, χρειάζεται αδιάκοπα να φέρνει σε κάθε εποχή και σε κάθε άνθρωπο το ευαγγέλιο (δηλαδή την καλή αγγελία, τα καλά νέα, ότι η αγάπη είναι ο μόνος τρόπος ζωής που έχει αληθινά μέλλον χωρίς λήξη, καθόσον είναι ο τρόπος ύπ...

[...] Das vorliegende Buch enthalt eine Auswahl von Homilien grosser Kirchenvater zu diesen Festen sowie zur Grossen Fastenzeit, vorab solche des heiligen Gregor des Theologen, dessen Homilien zum Fest der Geburt Christi und zum Heiligen Pascha wohl etwas vom Schonsten sind, was uber diese beiden Hauptfeste je gesagt wurde, sowie des heiligen Gregor Palamas, von dem uns eine vollstandige Sammlung von Homilien fur den gesamten Jahreskreis uberliefert ist, die sich auszeichnen durch ihre Klarheit und theologische Dichte. Eingeschlossen sind ferner Homilien des heiligen Johann...

[...] Στο βιβλίο που ο αναγνώστης κρατά στα χέρια του, έχουν καταχωρηθεί τέσσερεις κατανυκτικώτατε ομιλίες: η πρώτη "περί μετανοίας", οι δύο επόμενες "περί εξομολογήσεως" και η τελευταία "περί Θείας Ευχαριστίας". Οι ως άνω ομιλίες επιλέχθηκαν από ένδεκα εν συνόλω λόγους, του θαυματοβρύτου αγίου Νεκταρίου επισκόπου Πενταπόλεως, οι οποίοι περιέχονται στο πόνημά του: "Περί επιμελείας ψυχής". Πρόκειται για τις κάτωθι περιεχόμενες εντός αυτού ομιλίες: - την Στ΄ομιλία "περί μετανοίας" - τις Η΄ και Θ΄ "περί εξομολογήσεως" και - την Ι΄ "περί Θείας Ευχαριστίας". [...] (από τ...

Είναι συγκλονιστικό το πρωτείο της αγάπης, όπως αναδύεται από το ευαγγέλιο της Εκκλησίας. Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς τι απομένει πλέον να λεχθεί, από τη στιγμή που ο ευαγγελιστής Ιωάννης προσδιόρισε τον ίδιο τον Θεό ως αγάπη (Α΄ Ιω. 4:8) και ο απόστολος Παύλος ξεστόμισε τον ύμνο της αγάπης (Α΄ Κορ. 13)! Κι όμως, για να είναι αληθινά Εκκλησία η Εκκλησία, χρειάζεται αδιάκοπα να φέρνει σε κάθε εποχή και σε κάθε άνθρωπο το ευαγγέλιο (δηλαδή την καλή αγγελία, τα καλά νέα, ότι η αγάπη είναι ο μόνος τρόπος ζωής που έχει αληθινά μέλλον χωρίς λήξη, καθόσον είναι ο τρόπος ύπαρ...

[...] Ο άγιος Νεκτάριος χρησιμοποιεί ένα καθημερινό παράδειγμα για να δείξει τη σχέση της αγάπης με το φόβο: "Όταν μετά κόπου και αγωνίας η μητέρα βάζει το σπλάχνο της για ύπνο, και κάποιος κτυπά την πόρτα του σπιτιού, αυτή θορυβημένη απαντά, κάνε σιγά, γιατί φοβάμαι μη ξυπνήσεις το παιδί μου!" Εδώ ακριβώς βρίσκεται και η σωστή ερμηνεία του "φόβου" μέσα στο γάμο. Είναι ο φόβος, η αγωνία για την απώλεια της αγάπης μέσα στον καθημερινό βίιο. Μήπως η συνήθεια ψυχραίνει την αρχική ένταση της αγάπης και σβήσει τη φλόγα της πρώτης έλξης. [...] (από τον πρόλογο, πρεσβύτερος...

[...] Ο ερμηνευτής Πατέρας της Εκκλησίας Θεοφύλακτος Βουλγαρίας, ερμηνεύοντας τον στίχο για το "φόβο" της γυναίκας προς τον άνδρα, τον αντικαθιστά με τα ουσιαστικά "ελευθερία" και "αγάπη". Αυτή ο Ορθόδοξη ερμηνευτική προσέγγιση ανατρέπει την επικρατούσα αντίληψη για τον "φόβο" υποτέλειας της ανίσχυρης γυναίκας έναντι του ισχυρού άνδρα. Ο φόβος ως έκφραση σεβασμού, ως αναζήτηση της αγάπης και ως δέος μπροστά στην τρυφερότητα και στη θυσιαστική προσπάθεια του άλλου, λειτουργεί θετικά στην ποιότητα της συζυγίας. [...] (από το προλογικό σημείωμα του βιβλίου)

Ο Ελληνισμός εν τω Βυζαντίω ειργάσθη και έδρασεν ως πρόμαχος του πολιτισμού, ως παράγων εκπολιτιστικός και ηγωνίσθη ανενδότως υπέρ της διασώσεως των αληθειών της αποκαλυφθείσης θρησκείας. Εάν ο Ελληνισμός έχη το δικαίωμα επί της ευγνωμοσύνης του πεπολιτισμένου κόσμου, το δικαίωμα τούτο αντιποιείται εξίσου ο του Βυζαντίου Ελληνισμός προς τον αρχαίον Ελληνισμόν, εάν μη ή μείζων, εστίν ίση προς ευγνωμοσύνην αυτού προς τον αρχαίον Ελληνισμόν.