Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι ιστορίες αυτού του βιβλίου είναι πραγματικά τρομαχτικές, φτιαγμένες από το καλό και το κακό που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο. Μαζί με τη γυναίκα του, που ήταν επίσης συγγραφέας και της άρεσαν οι παράξενες ιστορίες, ο Στήβενσον έγραψε τον "Τυμβωρύχο", σ' ένα ταξίδι τους στην Σκοτία, αλλά το βρήκε "πολύ φριχτό" και δε θέλησε να το δημοσιεύσει. Τρία χρόνια αργότερα, το "Pall Mall", ένα δημοφιλές περιοδικό της εποχής, του ζήτησε μια ιστορία για το χριστουγεννιάτικο τεύχος του. Ο Στήβενσον έγραψε τον "Μάρκχαϊμ", αλλά ο εκδότης δεν έμεινε ικανοποιημένος. Ο Στήβενσον, που ήταν άρρ...

... Για μένα, το διάβασμα ενός βιβλίου είναι μια εμπειρία, στον ίδιο βαθμό που είναι ένα ταξίδι ή ένας έρωτας. Νομίζω, π.χ., πως ο Berkeley, ο Shaw ή ο Emerson, μου παρέχουν τις ίδιες επαφές με την πραγματικότητα όσο μία επίσκεψη στο Λονδίνο. Φυσικά και είδα το Λονδίνο μέσα από τα βιβλία του Dickens, του Chesterton και του Stevenson, όχι; ... Πάρτε για παράδειγμα τον Stevenson, έναν από τους συγγραφείς που προτιμώ. Αν τον διάβαζα τώρα, δεν θα ένιωθα ότι βρίσκομαι στην Αγγλία ή στη Νότιο Αμερική, αλλά στο ίδιο το πλαίσιο του βιβλίου. Αυτό το βιβλίο μου αφηγείται ίσως ένα μυ...

Οι "Νέες χίλιες και μία νύχτες" μας προσφέρουν, όπως δείχνει ο τίτλος, το θαυμαστό στην πιο ειλικρινή και εξαιρετικά απολαυστική του μορφή. Εν μέρει εξωφρενικές, και εν μέρει ιδιαίτερα λογικοφανείς, είναι η απόρροια μιας πολύ επιτυχημένης ιδέας: της τοποθέτησης μιας σειράς περιπετειών, και μάλιστα καθαρών περιπετειών, στο σκηνικό της σύγχρονης αγγλικής ζωής [1882], και της αφήγησής τους με τον γαλήνιο ανεπιτήδευτο τόνο της Σεχραζάντ. [...] Προς αυτή την κατεύθυνση, "Η λέσχη της αυτοκτονίας" είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του κου Stevenson, κι οι δύο πρώτες σελίδες -για να μην...

"Ο δυναμιτιστής", όπου συναντάμε τον πανέξυπνο Φλόριζελ, πρίγκιπα εκ καταγωγής, καπνοπώλη για λόγους επιβίωσης, ντετέκτιβ ενίοτε και δύο φορές τσιγγάνο... Σαν άλλος Χαρούν-αλ-Ρασίντ, χρησιμοποιεί επικερδώς τις νύχτες του εξερευνώντας τις σκοτεινές γωνιές της μεγάλης πόλης -που δεν είναι η Βαγδάτη αλλά το Λονδίνο- και επιχειρώντας κάποιες αποδημίες που δεν είναι λιγότερο εξωτικές. Από το βάθος του καπνιστηρίου του, όπου, μέσα σε σύννεφα καπνού, δέχεται τις εμπιστευτικές εξομολογήσεις των πονεμένων ψυχών, αφουγκράζεται τον ψίθυρο του εγκλήματος, της ανεκπλήρωτης επιθυμίας, τη...