Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Λοιπόν, τι είναι στ' αλήθεια η ζήλεια; Είναι ένα από τα στοιχεία του έρωτα, η βάση του, η ουσία του, η πρώτη νύχτα του κόσμου, απ' όπου ξεμυτίζει η αχτίδα της αγάπης. [...] Είναι αναγκαία συνθήκη και όψη της αγάπης απαραίτητη, αλλά τιμωρητική, έτσι ώστε όποιος θα ήθελε να εξαφανίσει τη ζήλεια θα εκμηδένιζε μαζί και την αγάπη.

Η πεποιημένη λέξη "μεταθυμικός" δηλώνει κατ’ αρχάς την κατάσταση που ακολουθεί μετά από μια έντονη ψυχική αναστάτωση. Ταυτοχρόνως, υποδηλώνει και μια ορισμένη διεργασία πνευματικής τάξεως, κατά την οποία το συγκεκριμένο ψυχικό πάθημα μετασχηματίζεται σε έναρθρο λόγο. Μεταθυμικά λοιπόν είναι τα άρθρα και οι επιφυλλίδες που συγκεντρώνονται εδώ κατά χρονολογική σειρά και στη μορφή που δημοσιεύθηκαν στα κυριακάτικα φύλλα της "Καθημερινής" και της "Αυγής", κατά την περίοδο 1999-2004. Συμπεριλήφθηκαν επίσης δύο εισηγήσεις και, εκτός χρονικής ακολουθίας, δύο συνομιλίες της ίδιας...

Το λαμπρότερο κείμενο του οξφορδιανού φιλοσόφου, που μαζί με το κλασικό πια έργο του "The Idea of History" έβαλε τις βάσεις για την συνάντηση της φιλοσοφίας της Ιστορίας με την φιλοσοφική μέθοδο της Ερμηνευτικής. Εξαίρετος καθηγητής και παράλληλα αρχαιολόγος περιωπής, βοηθήθηκε από την ιδιότητα αυτή στο να συλλάβει την ανάγκη μιας εκ νέου ερμηνείας του ιστορικού παρελθόντος που θα βοηθήσει να ξεφύγει κανείς από αγκυλώσεις που δεν προχωρούν τον βίο του παρόντος στην ουσία του. Αναπόφευκτα ο Collingwood συναντιέται στην σκέψη του με τον κορυφαίο εκπρόσωπο της γερμανικής ερμην...

Στον τόμο αυτό συγκεντρώνονται όλες οι συλλογές που κυκλοφόρησαν από το 1983 έως το 2003. Προστίθεται επίσης η συλλογή "Ωδές" και "Σχόλια" που επρόκειτο να κυκλοφορήσει το 2006. Δύσβατο και απαιτητικό, το ποιητικό έργο του Αντώνη Ζέρβα υπερβαίνει τα δεδομένα όρια της ποίησης, οδηγώντας τον αναγνώστη σε τόπους σπαρακτικής ομορφιάς, όπου η τρέχουσα πραγματικότητα αφήνει παρακαταθήκη πίσω της τα απροσδόκητα ερωτήματα της φαντασίας. Πράγματι, από την επικολυρική σύνθεση με αποκορύφωμα τα μνημειώδη, πολυφωνικά "΄Ακτα: Το έπος της ομιλίας μας" (1996) έως τις ταρακτικές σκη...

Η καινούργια ποιητική συλλογή του Αντώνη Ζέρβα κυκλοφόρησε στην "Ποιητική Σειρά" των Εκδόσεων Ίνδικτος, όπου μπορείτε να βρείτε και τις παλαιότερες κυκλοφορίες του ποιητή. Κατά τον Αντώνη Ζέρβα, η νέα συλλογή ποιημάτων του προκύπτει «Κατά τη φράση "μερικοί μερικοί", που χρησιμοποιούσαν με νόημα οι παλιότερες γενεές, όταν ήθελαν να υπαινιχθούν ορισμένους παρόντες, χωρίς να τους κατονομάζουν. Σήμερα, χρησιμοποιούνται κατά κόρον τα αόριστα "κάποιος, κάποια, κάποιο, κάποιοι", τα οποία, παραδόξως, φέρνουν στ' αυτί τα κοτέτσια των παλαιότερων γενεών».

Πρόκειται για ένα σπονδυλωτό, μακροσκελές μοιρολόι για το θάνατο της συζύγου της ζωής του Αντώνη Ζέρβα που ξεψύχησε στις 4 Μαΐου 2012, στις Βρυξέλλες. Με την τέχνη του, ο ποιητής μεταμορφώνει την προσωπική οδύνη σε μοιρολόι για τον ίδιο τον τόπο μας.

"Καυσοκαλύβης" αποκλήθηκε ο ασκητής Μάξιμος του 14ου αιώνα, διότι άλλαζε συνεχώς τόπο, καίγοντας κάθε φορά την καλύβα του για ν' ασκείται στην ακτημοσύνη. Μετά από μακρά πορεία στην πεζή και μετρική φράση, ο Αντώνης Ζέρβας φθάνει εδώ σε μια αντιλυρική, εξόχως ειρωνική και αποφθεγματική μορφή του έναρθρου περιστατικού, η βία του οποίου, αισθητή πλέον στους καιρούς της κρίσης, ήταν και ο πυρήνας των τελευταίων του συλλογών. Ακολουθούν μία σειρα σύγχρονων χαρακτήρων με τον τίτλο Σάτυρες και τα καυστικά στιχηρά Ο Καημάνης στη μάντρα του Καρρά. Μεμονωμένα ποιήματα από τις εν...

Η νέα, συμπληρωμένη και διορθωμένη, έκδοση του αυτοβιογραφικού δοκιμίου του Αντώνη Ζέρβα που είχε πρωτοδημοσιευθεί στο περιοδικό Ερουρέμ, το 1995. Πρόκειται για ένα παράδοξο γραπτό, όπου η ερμηνευτική προσέγγιση των κειμένων ζευγαρώνει με ένα υπόγειο και καυστικό χιούμορ για ορισμένες "στάσεις" της προδιαδικτυακής δεκαετίας του ’90, τότε που η αδιάκριτη απόρριψη της Δύσης ήταν η άλλη όψη της απώθησης του πάτριου λόγου. Ξεκινώντας από έναν προκλητικό πίνακα του Francis Bacon που του φέρνει στο νου τον Τζέημς Τζόυς με τις εξίσου προκλητικές στιγμές του Οδυσσέα του, κα...

Ο Μανουήλ Σκριβάς ο Μεταφραστής είναι ένας από τους ήρωες τους έπους της ομιλίας μας: Τα Άκτα, που κυκλοφόρησε το 1996. Εδώ, με την προσθήκη ορισμένων μεταγενέστερων ποιημάτων της αυτής διάθεσης, ολοκληρώνεται ο ήρωας στην προοπτική του παρόντος με τον γενικότερο τίτλο "Carmen et error" [Τραγούδι και σφάλμα]. Η ενότητα κλείνει με μια Ωδή στην ελεύθερη βούληση αντίστασης που, κατά τον Ζέρβα, είναι και η μόνη στιγμή ελευθερίας του ανθρώπου, πέραν των πολιτικών πεποιθήσεων.

Πριν από δύο αιώνες ο Χέλντερλιν αναρωτιόταν: "Κι οι ποιητές τι χρειάζονται σ' έναν μικρόψυχο καιρό;" Αλλά στους δύσκολους και μικρόψυχους καιρούς γράφτηκε η σπουδαία ποίηση. Ο Έλιοτ εξέδωσε τα "Τέσσερα κουαρτέτα" του ενώ μαινόταν ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος κι ο Μπρεχτ εμπνεύσθηκε τα καλύτερα ποιήματά του σε καθεστώς εξορίας. Μέσα στον πόλεμο ο Σεφέρης έγραψε τον "Τελευταίο σταθμό" κι ο Εγγονόπουλος τον "Μπολιβάρ". Στη δική μας δύσκολη και μικρόψυχη ελληνική εποχή ο Κύκλος Ποιητών (πρωτοβουλία που ξεκίνησε το 2011) αποφάσισε να διοργανώσει το Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης...

"Μονοί λόγοι, διότι ένα και μόνο ερώτημα συνέχει τα όσα έγραψα και γράφω. Τί σημαίνει σήμερα να είσαι έλληνας και να εκφράζεσαι στα ελληνικά. Το ερώτημα συνδέεται κατ’ ανάγκην με την ιδέα της προσωπικής εμπειρίας των πραγμάτων, δηλαδή της προσωπικής ματιάς στους χώρους της έκφρασης, της σκέψης και της πολιτικής γενικότερα. Κατά πόσο όμως είναι δυνατή η εμπειρία από πρώτο χέρι μέσα σε μια τεχνική κοινωνία, δικτυωμένη στο έπακρο και διαμεσολαβημένη ώς τα μπούνια, όπου τίποτε κατά βάθος δεν έχει νόημα, εκτός από την ίδια τη δικτύωση; Διότι, παρά την εξωτερική ποικιλομορφία τη...

Ένα αφηγηματικό ποίημα μακράς πνοής, πνευματικό κέντρο του οποίου δεν είναι το ρίζωμα αλλά το ξερρίζωμα εν όψει της προσωπικής αλήθειας. "Η αλήθεια, η αλήθεια! Πάντα καθυστερημένη. Ποτέ δεν έφθανε στην ώρα της. Πάντα αργούσε, απισθόβουλη. Λες κι ήταν η γυναίκα ενός πιο ηλικιωμένου. Την ήθελα χωρίς να θέλω να την παντρευτώ. Δεν έπαψα να διψάω για την αλήθεια των ανωτέρων ώστε να ‘μαι αντάξιός τους, ενώ ζούσα μόνος σαν τον ξιφία μέσα στη δική μου αλήθεια που συνεχώς σχηματιζόταν και αποσχηματιζόταν κάθε φορά που ‘θελα να την εκθέσω για να πείσω και να δοξασθώ... ". Ιδού...

Διαβάζοντας ένα ποίημα μπαίνεις στον κόσμο του ποιητή. Διαβάζοντας ένα καλό ποίημα μεταφέρεσαι σε έναν χώρο που δεν ήξερες ότι υπήρχε, είναι σαν μία ανακάλυψη. Διαβάζοντας ένα πολύ καλό ποίημα τότε βρίσκεσαι μπροστά σε μία έκπληξη, σε μία αποκάλυψη, κάτι σε συνεπαίρνει, κάτι ξυπνά μέσα σου και σε ωθεί να το συγκρίνεις με άλλα ποιήματα και ποιητές που σε έχουν συνεπάρει. Ο όγκος των ποιητών και ποιητριών στον ανά χείρας τόμο δεν παρουσιάζει πολλές εκπλήξεις. Πώς το 'πε ο Σεφέρης; "Λίγες οι νύχτες με φεγγάρια που μ' άρεσαν". Λίγα τα ποιήματα στον τόμο του 2018 που ξυπνάν κάτι...