Πάτσας Γιώργος 1944-2018
Pátsas Giórgos
Κορυφαία προσωπικότητα στον χώρο της σκηνογραφίας, ο Γιώργος Πάτσας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Απόφοιτος του Ε.Σ.Κ.Τ. με δασκάλους τους: Γ. Βακαλό, Ε. Βακαλό, Π. Τέτση, Β. Κατράκη, Α. Μπαχαριάν κ.ά. Πρώτη επαγγελματική συνεργασία το 1968 με το Κ.Θ.Β.Ε. επί διευθύνσεως Γιώργου Κιτσόπουλου. Στα 50 περίπου χρόνια παρουσίας του σε όπερα, αρχαίο δράμα, πρόζα, μιούζικαλ, κλασικό και σύγχρονο ρεπερτόριο, συνεργάστηκε με τα περισσότερα θέατρα των Αθηνών και με θέατρα του εξωτερικού. Είχε συμμετοχή ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος, περίπου σε 500 έργα εντός και εκτός Ελλάδας για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Τελευταία του δουλειά ήταν στο Εθνικό Θέατρο, η παράσταση "Ψηλά από τη γέφυρα" σε σκηνοθεσία της συζύγου του Νικαίτης Κοντούρη. Μεταξύ άλλων έλαβε τα βραβεία: Κρατικό βραβείο κοστουμιών για την ταινία της Τ. Μαρκετάκη "Η τιμή της αγάπης" (1984), βραβείο "Κάρολος Κουν" (1990), Κρατικό βραβείο κοστουμιών και βραβείο Κοστουμιών Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ταινία της Τ. Μαρκετάκη "Κρυστάλλινες νύχτες" (1992), το Μεγάλο Βραβείο της Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής για τα σκηνικά της παράστασης "Η νύχτα της κουκουβάγιας" του Γιώργου Διαλεγμένου (1998) σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, το κρατικό βραβείο για τα κοστούμια της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου "Μια αιωνιότητα και μια μέρα" (1998), δύο φορές το Ασημένιο Μετάλλιο της Διεθνούς Έκθεσης Σκηνογραφίας Κουαντρενιάλ της Πράγας (1995 και 2003). Έφυγε από τη ζωή στις 2 Μαρτίου 2018, σε ηλικία 74 ετών.
Πώς φοριούνται οι λέξεις: Εβδομαδιαίο ημερολόγιο 2019
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Πατάκη (2018)
Συγγραφείς στην πένα Η γραφή είναι μια μόδα που επικράτησε όταν οι άνθρωποι κουράστηκαν να μιλούν και να ακούνε, όπως άλλωστε συνέβη και αργότερα, όταν τα κινητά τηλέφωνα μεταμορφώθηκαν από εργαλεία συνομιλίας σε όργανα γραπτών μηνυμάτων. Ως τάση που κατά περιόδους επικρατεί, η μόδα (εκ του λατινικού modus, από πτώση του οποίου προκύπτει και το μοντέρνο, ενώ το μοντέλο από το υποκοριστικό modulus) συνιστά έναν τρόπο. Έτσι, λόγου χάριν, στην οικονομική ιστορία διακρίνονται "μόδες παραγωγής". Όσοι από κοινού διεκπεραιώνουν τις απαιτήσεις που δημιουργεί η μόδα της γραφ...
Οδυσσεβάχ
Καλογεροπούλου Ξένια
Κέδρος (2009)
Από τότε που υπάρχει η "Μικρή Πόρτα" άλλαξα συχνά απόψεις για το τι θα 'πρεπε να 'ναι μια παιδική παράσταση και σίγουρα θ' αλλάξω ακόμα. Το 1980 άρχισε να σχηματίζεται στη σκέψη μου, συγκεχυμένα, αλλά επίμονα, η μορφή του πρώτου θεατρικού έργου που θα 'τανε "δικό μας". Ήθελα να 'ναι ένα έργο που, όπως τα παλιά παραμύθια, ν' απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους κι όσα δεν καταλαβαίνουν τα παιδιά, να τα μαντεύουν και να τα ονειρεύονται. Ψάχνοντας, λοιπόν, για θέμα, ξαναδιάβασα την "Οδύσσεια". Ύστερα διάβασα τις "Χίλιες και μία νύχτες" κι έπεσα πάνω στο Σεβάχ το Θαλασσινό. Μετά...
Ο ήχος του άδειου χώρου
Πάτσας Γιώργος
Ergo (2006)
Λειτουργικούς και πλαστικούς χώρους μέσα σε εντυπωσιακές φωταψίες, προτείνει ο σκηνογράφος Γιώργος Πάτσας. Οι χώροι του στο θέατρο διεγείρουν οπτικά το βλέμμα του θεατή, ενώ προκαλούν αλλεπάλληλους συνειρμούς που ανάγονται σε πολλά σημασιολογικά επίπεδα. Η σκηνογραφική και ενδυματολογική πρότασή του αντιπροσωπεύει μιαν αντίληψη θεάτρου που ζητάει από τη σκηνογραφία να είναι η τέχνη των ισχυρών χώρων. Χωρίς, όμως, η ισχύς αυτή να αποβαίνει κυριαρχική και να καταδυναστεύει την παράσταση. Συνεργούν λοιπόν οι σκηνογραφίες του Γιώργου Πάτσα με τις άλλες ενέργειες του παραστασιακ...
