Φακίνου Ευγενία
Fakínou Evgenía
Η Ευγενία Φακίνου γεννήθηκε το 1945 στην Αλεξάνδρεια. Μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε γραφικές τέχνες και ξεναγός. Εργάστηκε για μερικά χρόνια σε περιοδικά ως γραφίστρια. Το 1976 δημιούργησε το κουκλοθέατρο "Ντενεκεδούπολη".'Εχει γράψει και έχει εικονογραφήσει πολλά παιδικά βιβλία. Το 1982 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα "Αστραδενή". Τα μυθιστορήματα της έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν στα γερμανικά, αγγλικά, ρωσικά, ουγγρικά, δανέζικα, γαλλικά, ολλανδικά, ιταλικά και σερβικά. Το 2005 τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών (Εθνικό Κέντρο Βιβλίου - Σκάι 100,3) για το μυθιστόρημα της "Η μέθοδος της Ορλεάνης" και το 2008 με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή διηγημάτων "Φιλοδοξίες κήπου".
Αστραδενή
Φακίνου Ευγενία
Κέδρος (1999)
Από τη Σύμη στην Αθήνα. Ο πατέρας, η μάνα κι η Αστραδενή. Αναζητώντας καλύτερη μοίρα. Αλλες οι απλές χαρές στο νησί και οι άνθρωποί του, άλλα τα ήθη στην Αθήνα, πρωτόγνωρα. Το κορίτσι απ' το νησί, που λέει με απλότητα αυτό ακριβώς που σκέφτεται και που αγαπά πολύ την ελευθερία, μέλεται να γνωρίσει από νωρίς απογοητεύσεις, καθώς και μια τραυματική εμπειρία...
Η μεγάλη πράσινη
Φακίνου Ευγενία
Εκδόσεις Καστανιώτη (1998)
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, όταν μιλούσαν για τη θάλασσα, έλεγαν: η μεγάλη πράσινη. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έπλεαν τον Νείλο αλλά φοβήθηκαν την ανοιχτή πράσινη πελαγίσια θάλασσα. Δεν τόλμησαν. Δεν έγιναν ποτέ θαλασσοπόροι. Έβαλαν τους Κρήτες να τους κάνουν το εμπόριο και τη ναυτιλία. Η μεγάλη πράσινη είναι η πρόκληση που δεν αποδεχθήκαμε ποτέ. Όλες οι τολμηρές ιδέες που δεν πραγματοποιήσαμε. Όλα τα περιπετειώδη ταξίδια που δεν κάναμε. Όλοι οι έρωτες που ονειρευτήκαμε. Η μεγάλη πράσινη είναι η ελπίδα ότι κάποτε θα τολμήσουμε.
Το έβδομο ρούχο
Φακίνου Ευγενία
Εκδόσεις Καστανιώτη (1998)
Τι είναι το έβδομο ρούχο; Γιατί, όταν χάνεται, ταλαιπωρείται μια οικογένεια, ένα χωριό, μια χώρα ολόκληρη; Τρεις γυναίκες ξέρουν και μιλάνε γι' αυτό. Μια γιαγιά Μικρασιάτισσα, μυθικό σχεδόν πρόσωπο, βασανισμένη απ' τη ζωή και τους Ελλαδίτες, που ωστόσο εξακολουθεί να κουβαλάει στην πλάτη της την Ιστορία. Μια κόρη που υποχρεώνεται -γιατί "έτσι πρέπει"- ν' ακολουθήσει ένα δρόμο που δε θέλει. Μια εγγονή που "κουφαίνεται", "βουβαίνεται", "καραφλιάζει", "φρικάρει" και χάνεται στην ανυπαρξία της Αθήνας. Ένα φονικό. Μια κάθαρση. Μια μνήμη αρχαίας τραγωδίας. Ένα δέντρο. Και το έβδο...
Έρωτας σε πρώτο πρόσωπο
Συλλογικό έργο
Κέδρος (1997)
- Καλημέρα. Θα θέλαμε να σας προτείνουμε να γράψετε μια ερωτική ιστορία... - Α! Ωραία πρόκληση. Και δύσκολη υπόθεση... Αλλά πώς, βρε παιδί μου; - Χωρίς κανέναν περιορισμό. Μόνο που θα πρέπει να είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο. Σαν να τη διηγείστε σε κάθε αναγνώστη χωριστά. [...] (από τον πρόλογο της Μικέλας Χαρτουλάρη, με τίτλο: "Ένα στοίχημα που κερδήθηκε") Ο τόμος περιέχει τα διηγήματα: - Α. Ασωνίτης, "Τα τρία πρόσωπα της Ίριδας" - Ν. Βασιλειάδης, "Η πεπατημένη" - Β. Βασιλικός, "'Μη νομίζεις πως κι εγώ σε ξεχνάω'" - Ν. Γιαννακοπούλου, "Το κακό δεν επιστρέφετα...
Εκατό δρόμοι και μία νύχτα
Φακίνου Ευγενία
Εκδόσεις Καστανιώτη (1997)
Είναι δυνατόν στην εποχή μας αρχιτέκτονες, πλανόδιοι μουσικοί, σκιτσογράφοι, νοικοκυρές, ερασιτέχνες ραδιοπειρατές, αγρότες, συγγραφείς, ταχυδρομικοί διανομείς, τρεμάμενοι αγιογράφοι και τεχνίτες μωσαϊκών να συζητούν για φαντάσματα; Είναι δυνατόν κάποιοι που πέθαναν άωροι, αδικαίωτοι κι αδικοσκοτωμένοι να εμφανίζονται ως φαντάσματα και να απαιτούν δικαίωση; Και τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη λίμνη Στυμφαλία και τη νήσο Ύδρα; Με τον Ανδρέα Καρκαβίτσα και τον Ιπποκράτη; Τον Παυσανία και τον Εβλιά Τζελεμπί; Την Πολυξένη της Τροίας και τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη; Και οι φωτιές στα...
