Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ξεκινήσαμε τον Οκτώβρη του 1995 από τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις για το Βελιγράδι: ο ένας από την περιοχή του Ζάλτσμπουργκ, διασχίζοντας Αυστρία και Ουγγαρία (εντέλει πήρε βέβαια το δικό του αυτοκίνητο), ο άλλος από την Κολονία μ' ένα αεροπλάνο της Lufthansa κι ο τρίτος από ένα παρισινό προάστιο, περνώντας με το αυτοκίνητο από τη Λωραίνη και την Ελβετία, μετά με τη Swissair από τη Ζυρίχη, στο πλευρό τής Σ. Έτσι αυτό ήταν ένα από τα λίγα ταξίδια της ζωής μου που δεν έκανα μόνος μου· και το πρώτο κατά το οποίο δεν έμεινα σχεδόν ποτέ ασυνόδευτος. [...] Πέτερ Χάντκε

Χώρος δράσης αυτού του σύγχρονου, ποιητικού θεατρικού έργου του Πέτερ Χάντκε είναι η σάλα του ξενοδοχείου Ακαπούλκο, που βρίσκεται σε μια μικρή επαρχιακή πόλη σε μια κοιλάδα των Βαλκανίων. Εκεί συναντιούνται δύο σκηνοθέτες, ο Αμερικανός Τζον Ο'Χάρα και ο Ισπανός Λουίς Ματσάδο, για να επιλέξουν τους ηθοποιούς που θα παίξουν στην προσεχή τους ταινία, με θέμα τον πόλεμο που ξεκίνησε σε αυτή την περιοχή πριν δέκα χρόνια. Και έτσι εμφανίζονται οι πιθανοί πρωταγωνιστές της ταινίας -ένας ξεναγός, ένας ιστορικός, τρεις δημοσιογράφοι- δίνοντας τη δική τους εκδοχή για τα τεκταινόμεν...

Με μια πρώτη ανάγνωση το μυθιστόρημα μας δίνει την εντύπωση ταξιδιωτικής περιγραφής· ο αφηγητής, ένας Αυστριακός που μόλις χώρισε απ’ τη γυναίκα του, διασχίζει την Αμερική κατά πλάτος. Με τις τσέπες του γεμάτες ταξιδιωτικές επιταγές (traveller's cheques), ξεκινά από την ανατολική ακτή, από το Πρόβιντενς, και, περνώντας από τη Νέα Υόρκη και τη Φιλαδέλφεια, φτάνει στη Δυτική Ακτή, στο Μπελ Αιρ του Λος Άντζελες. Η γυναίκα του ακολουθεί ξέχωρα την ίδια διαδρομή, για να συναντηθούν προς το τέλος στον Ειρηνικό - και η ένταση μεταξύ τους κορυφώνεται και καταλαγιάζει στις τελευταίε...

Όταν στις 24 Μαρτίου 1999 τα βομβαρδιστικά ανέλαβαν την επιβολή των ανθρώπινων δικαιωμάτων στο Κοσσυφοπέδιο, ο Χάντκε έγραφε: "Ο Αρης επιτίθεται και από σήμερα η Γιουγκοσλαβία γίνεται πατρίδα όλων όσοι δεν έχουν μετατραπεί ήδη σε Αρειανούς". Στη συνέχεια επισκέφθηκε ο ίδιος δύο φορές αυτή τη συμβολική πατρίδα, στις αρχές και στα τέλη Απριλίου. Όταν επέστρεψε στο σπίτι του στη Σαβίλ, έξω από το Παρίσι, κατέγραψε τις σημειώσεις του όπως γράφει όλα του τα βιβλία: με μολύβι σε μπλοκάκια, ορνιθοσκαλίσματα για μια ανασήμανση του κόσμου. Το μέγα σκάνδαλο για το συγγραφέα δεν εί...

Ο Πέτερ Χάντκε, αυτός ο ακάματος γραφιάς, τεχνίτης και μάγος της γερμανικής γλώσσας έλαβε το Νόμπελ Λογοτεχνίας του 2019. Δυστυχώς αυτή η απονομή δίχασε τη γερμανική κοινή γνώμη, και την αυστριακή βεβαίως, και ήταν πολλοί οι πρόθυμοι αναμάρτητοι που έβαλαν εναντίον του τον λίθο. Του καταλόγισαν τη φιλοσερβική του στάση στον γιουγκοσλαβικό πόλεμο, τον ταύτισαν με φονιάδες, δεν του αναγνώρισαν ούτε το δικαίωμα στο λάθος -αν ήταν λάθος-, δεν του αναγνώρισαν ούτε το δικαίωμα στη δική του οπτική και στην υποστήριξη των θέσεών του. Συμβαίνουν αυτά όμως. Με το "Ποίημα για τη δι...

Μια όμορφη και πάμπλουτη γυναίκα εγκαταλείπει την έπαυλή της, κάπου στη βορειοδυτική Ευρώπη, και παίρνει την πτήση για το Βαγιαδολίδ της Ισπανίας, θα διασχίσει μόνη την οροσειρά Σιέρα δε Γκρέδος, τα αλλόκοτα βουνά της αλήθειας και του κινδύνου, για να φτάσει στη Μάντσα. Εκεί την περιμένει ο συγγραφέας που έχει αναλάβει να γράψει τη βιογραφία της. Η συνάντηση τους μετά από απίθανες περιπέτειες θα σημάνει και το τέλος του βιβλίου. Αυτή η ιστορία των βουνών εκτυλίσσεται σε ένα κοντινό μας αύριο, όταν οι άνθρωποι έχουν πια ολοκληρωτικά αποξενωθεί, όταν οι τηλεοπτικές εικόνες έ...

Ο Αντρέας Λόζερ, καθηγητής αρχαίων γλωσσών, ζει σε κάποιο νότιο προάστιο του Σάλτσμπουργκ χωρίς τη γυναίκα και τα δυο παιδιά του. Εδώ και λίγο καιρό δε διδάσκει: αυτός από τη φύση του παρατηρητής των γεγονότων έχει ξεσπάσει, χωρίς προφανή λόγο, πάνω σε κάποιον άγνωστο ανάμεσα στο πλήθος. Στην αυτοαπομόνωσή του προσπαθεί να ορίσει απαρχής το άτομό του και το γύρω κόσμο. Σ' έναν περίπατο θα δει κάποιον που ζωγραφίζει αγκυλωτούς σταυρούς στους τοίχους. Ο παρατηρητής θα επέμβει με ακραία βιαιότητα. Με το φόνο ο Αντρέας Λόζερ ξεπερνά -ακόμα κι αν δε νιώθει ενοχή- κάποιο "κατώφλι...

Ο ήρωας του Χάντκε, Βίλχεμ Μάιστερ, πολύ μακρινός "εξάδελφος" του συνώνυμου ήρωα του Γκαίτε, ένας νέος με λογοτεχνικές φιλοδοξίες, εγκαταλείπει τη στενόχωρη επαρχία όπου ζει με τη μητέρα του, με σκοπό να γνωρίσει καινούριους ανθρώπους, γιατί πιστεύει πως χωρίς αυτούς είναι αδύνατο να γίνει συγγραφέας.΄Ομως, καμιά από τις συναντήσεις του δεν τον οδηγεί σε κάποια αλλαγή ή στη διεύρυνση των οριζόντων του. Κάθε κίνηση που κάνει για να πλησιάσει τους άλλους, είναι μια ΛΑΘΟΣ ΚΙΝΗΣΗ. Η λογοτεχνική προσφορά του Χάντκε στην προκειμένη περίπτωση έγκειται στο ότι, με τη βοήθεια αυτού...

Το θεατρικό έργο "Κάσπαρ" δεν παρουσιάζει την υπόθεση του Κάσπαρ Χάουζερ όπως είναι στην πραγματικότητα ή όπως ήταν στην πραγματικότητα. Παρουσιάζει τι μπορεί να γίνει με κάποιον. Παρουσιάζει πως μπορεί κανείς να μάθει να μιλά μέσω της ομιλίας. Το έργο θα μπορούσε να λεγόταν και "Γλωσσικά βασανιστήρια". Για την υποτύπωση αυτών των βασανιστηρίων θα ήταν καλό για τη σκηνή που θα ανεβάσει το έργο να τοποθετήσει κάπου πάνω από τη ράμπα ένα είδος μαγικού, ας πούμε, οφθαλμού, ορατού για κάθε θεατή, που, χωρίς φυσικά να του αποσπά την προσοχή από τα συμβαίνοντα επί σκηνής, να ανοι...

Βολεμένος οικογενειάρχης, ο ήρωας του βιβλίου υπνοβατεί, όπως χιλιάδες άλλοι όμοιοί του, στα προκάτ τοπία μιας αναπόφευκτης ζωής. Μεταμορφώνεται, όμως, κυριολεκτικά από τη στιγμή που βλέπει στον ύπνο του πως δολοφονεί μια γριά. Ο αναγνώστης παρακολουθεί λεπτό προς λεπτό τη ζωή αυτού του ανθρώπου τις δύο μέρες που ακολουθούν τη νύχτα του εφιάλτη, καθώς διασχίζει δρόμους, πλατείες κι απέραντες εκτάσεις ενός εγκαταλειμμένου Παρισιού. Το βιβλίο θεωρείται από πολλούς κριτικούς το καλύτερο του άλλοτε «τρομερού παιδιού» της γερμανόφωνης λογοτεχνίας. Πραγματικά, ο Χάντκε, μ' αυτό τ...

"Ένας χοροπηδούσε με πολεμικές ιαχές πάνω σ' ένα πράγμα σαν ανεμολόγιο που είχε ξεκολλήσει με τη βοήθεια ενός λάσου από το πιο ψηλό δοκάρι στη στέγη του γείτονα. Ένας άλλος εξασκούνταν στον πολεμικό χορό πάνω στο γιγάντιο θερμόμετρο κήπου του γείτονα. Κάποιος σκαρφαλωμένος σε μια σκάλα κατουρούσε στο εχθρικό παρτέρι με τα κολοκυθάκια. Ένας χοροπηδούσε στο όριο του οικοπέδου του και λιάνιζε την εχθρική ατμόσφαιρα μ' έναν βούρδουλα που σφύριζε πιο δυνατά κι από μαστίγιο τσίρκου. Ένας άλλος πάλι είχε ανάψει δίπλα στη γραμμή του μετώπου μια φωτιά με ένας θεός ξέρει τι είδους σκ...

Αριστερόχειρη γυναίκα σημαίνει στην κυριολεξία αδέξια γυναίκα. Και η Μαριάννε, η ηρωίδα της νουβέλας του Χάντκε, ζώντας τη ζωή μιας μοντέρνας γυναίκας ως προς το ντεκόρ και συγχρόνως τη ζωή μιας παραδοσιακής γυναίκας μέσα στην επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα, γίνεται η αριστερόχειρη, η αδέξια γυναίκα, μια γυναίκα που παίρνει ανεξήγητες αποφάσεις και επιτελεί ανεξήγητες κινήσεις. Ξαφνικά και χωρίς φανερή αιτία διώχνει τον άνδρα της, και προσπαθεί να ζήσει τον πρώτο ρόλο -ελλείψει δεύτερου. Μέσα στη μοναξιά της, χωρίς σύζυγο να τον φροντίζει και με παραμελημένο το παιδί της,...

Η γεωμετρική γραφή του Χάντκε και ο εμφανώς προκατασκευασμένος χαρακτήρας των βιβλίων του, που θεωρούνται από τα πλέον λογοκρατούμενα της σύγχρονης λογοτεχνικής παραγωγής, κέντρισαν το ενδιαφέρον μου για την αποκρυπτογράφηση διαγραμμάτων ή ενός πιθανού καννάβου, βάσει των οποίων πιθανό να ήταν γραμμένη η νουβέλα αυτή. Κατέγραψα λοιπόν τα γεγονότα της κάθε μέρας σε αντίστοιχα τετραγωνάκια και επιχείρησα διάφορους συνδυασμούς, αλλά το αποτέλεσμα ήταν μάλλον απογοητευτικό. Ωστόσο η εργασία αυτή δεν πήγε χαμένη, γιατί έχοντας μπροστά μου μια τόσο λεπτομερή κάτοψη, μπόρεσα να επ...

Θρίλερ και νηφάλια περιγραφή της σχιζοφρενικής φυγής από την πραγματικότητα. Το βιβλίο στο οποίο στηρίχτηκαν δύο λαμπρές καριέρες, του Βιμ Βέντερς και του Πέτερ Χάντκε. Ο Μπλοχ, ένας πρώην διάσημος τερματοφύλακας πηγαίνοντας ένα πρωί στη δουλειά του σε ένα εργοστάσιο συμπεραίνει πως έχει απολυθεί. Αρχίζει να περιπλανιέται στους δρόμους της Βιέννης όπου τα πάντα του προκαλούν δυσφορία. Πηγαίνει σινεμά, πιάνει κουβέντα με την ταμία· την ξανασυναντά αργότερα και καταλήγουν σε ξενοδοχείο. Την επόμενη, χωρίς προφανή λόγο, τη στραγγαλίζει. Φεύγει εσπευσμένα από την πόλη και...

Ο Δον Ζουάν του Χάντκε, μια φιγούρα απρόσμενη. Περπατά προς τα πίσω, αγαπά όλες τις γυναίκες, που φυσικά είναι όλες πανέμορφες, κι εκείνες τον αγαπούν επίσης. Ιδιαιτέρως όλες εκείνες οι πεντάμορφες που δεν τις συναντάς πια στο δρόμο, ούτε σε ταξίδι, ούτε μέσα στη βουή του πλήθους. Ιδιαιτέρως εκείνες που ζουν αποτραβηγμένες στ' απόσκια σαν τις λαφίνες του δημοτικού μας τραγουδιού. Εκείνες που σ' αυτόν αναγνωρίζουν τον άντρα, τον εραστή, τον Σωτήρα. Σωτήρα από τι; Απλώς Σωτήρα. Κάθε μέρα και σε άλλη χώρα, ο Δον Ζουάν του Χάντκε ζει μια διαφορετική ιστορία με μια διαφορετική...

"... Ποιος είναι αυτός ο Peter Handke; Μήπως είναι ένα απ' τα ανατέλλοντα αστέρια της σύγχρονης λογοτεχνίας ή μια από τις πάμπολλες φλογίτσες, που ανάβουν ξαφνικά, διατηρούν για λίγο τη λάμψη τους κι έπειτα σβήνουν για πάντα; Έχει την όψη της νεαρής μεγαλοφυΐας, στέκεται στο βήμα σαν ώριμος ομιλητής, ένας έφηβος λεπτός, με μέτριο ανάστημα, μαύρο κουστούμι μεσάτο, λείο πρόσωπο, που η κοριτσίστικη κατασκευή του έρχεται σε ζωηρή αντίθεση με τα χοντρά μαύρα γυαλιά του, με μακρυά καλοχτενισμένα μαλλιά, ένας συνεσταλμένος Beatle, που έγινε διάσημος στους λογοτεχνικούς κύκλους μ...