Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

(ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ) Αν παίξεις στο πιάνο τρεις λέξεις, το σκοινί θα σου σφίξει τα χέρια. Αν παίξεις στο πιάνο πέντε λέξεις, το σκοινί θα σου τρίψει το δέρμα. Αν παίξεις στο πιάνο εφτά λέξεις, θα κλαις και θα τρέμεις. Θα στρέψεις αργά το κεφάλι προς τον ήλιο που δύει να τον δεις μεσ' από δύο σκοτεινά δαχτυλίδια: Μαύρος και κόκκινος καιρός συμπυκνωμένος γύρω από τα μάτια σου. Τα χέρια δεμένα, τα παπούτσια σου ολοκαίνουργια. Θανατοποινίτισσα, εγχειρισμένη στην εντέλεια. Ο ποντικός σ' αναγνωρίζει με τ' αθώα του μάτια, το μαύρο δάσος ανατριχιάζει από στοργή...

Ο William Blake (1757-1827), ο οραματιστής ποιητής που κάποτε χλευάστηκε ως παράφρων και σήμερα τιμάται ως μεγαλοφυία, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους μείζονες ποιητές της αγγλικής λογοτεχνίας. Κοινή είναι η διαπίστωση των μελετητών της ποίησής του, πως το αξιόλογο έργο του, δημιουργία και απεικόνιση ταυτόχρονα ενός πολύπλευρου μυθολογικού συστήματος, συνιστά ένα πρώτης τάξεως επίτευγμα. Αντιμετωπίζοντας με το αντισυμβατικό του βλέμμα θέματα τόσο ιερά και απαραβίαστα όσο η θρησκεία, η ηθική, η τέχνη και η πολιτική, κοινωνικός επαναστάτης και "ήρωας της φαντασίας" μαζί, ο Μπλέη...

Σκοτεινά νερά οι γυναίκες τα γέλια τους αστραπές στα τζάμια Άλλες πάλι να σηκώνονται απ' τ' άγρια μεσάνυχτα να γυρνάνε τα λόγια τους γύρω απ' το στόμα με μια στρυφνή επιδεξιότητα να τ' απιθώνουν επάνω στα πράγματα να τα στριφογυρίζουν έπειτα να τα γυαλίζουν κάνοντάς τα ασήμαντα Κενά κομμάτια ζωής

Μια πολύ ενδιαφέρουσα διερεύνηση της τόσο βασανιστικής μας σχέσης με το καλό φαγητό. Στη "Λαιμαργία" καταγράφεται και εξηγείται -με τρόπο συναρπαστικό- η μακρόχρονη σχέση των απολαύσεων του τραπεζιού με την αμαρτία. Διασκεδαστικό αλλά και με πολλές πληροφορίες... ένας μικρός θησαυρός απανθισμάτων τα οποία σκοπεύω να κλέψω ασυστόλως". (Anthony Bourdain, Συγγραφέας των "Kitchen Confidential" και "A Cook's Tour") "Πόσο μεγάλη χαρά προσφέρει στο θνητό μας πνεύμα η Francine Prose, καθώς ροκανίζει τα μεταφυσικά κόκαλα του φαγητού και της όρεξης μας, ενώ με κάθε της διανοητικό δ...

Μια ξεκαρδιστική παρωδία των βιβλίων αυτοβοήθειας, η οποία επιτίθεται στην διάχυτη απαθή νοοτροπία των σημερινών Αμερικανών που δεν ξεκολλάνε από τον καναπέ τους. Με ειρωνική διάθεση, η "Οκνηρία" καθοδηγεί βήμα προς βήμα τους αναγνώστες προς μια αδρανή ζωή χωρίς καμία δέσμευση. "Έχετε το δικαίωμα στην τεμπελιά", γράφει η Wasserstein. "Μπορείτε να επιλέξετε να μην αντιδράσετε. Μπορείτε να επιλέξετε να μην το κουνήσετε ρούπι". Οι αναγνώστες θα μάθουν για τη σπουδαιότητα του Ληθαργισμού -της διαδικασίας εξάλειψης κάθε ενέργειας και κάθε δυναμισμού, το κεφαλαιώδες πρώτο βήμα γ...

Με ποιον τρόπο, άραγε, η λογοτεχνία μας δίνει πρόσβαση στη γνώση, και τι είδους γνώση είναι αυτή; Ο συγγραφέας βάζει στοίχημα ότι ο τρόπος με τον οποίο η λογοτεχνία δημιουργεί γνωστικά αντικείμενα ανατρέπει, με πλήθος ριζικών ερωτημάτων, τον τρόπο που κατανοούμε το καθεστώς της σκέψης, ίσως και το ίδιο το νόημα του στοχάζεσθαι. Έχει η λογοτεχνία τη δυνατότητα να λειτουργήσει θεωρητικά εκ των ενόντων, μέσα από το ίδιο το μυθογραφικό της ιδίωμα και πέρα από το αναλυτικό πλαίσιο που έχουμε κληρονομήσει ως πεμπτουσία της θεωρητικής πράξης, σύμφωνα με την παράδοση της δυτικής φ...

GRYLLUS CAMPESTRIS Θέλω ν' ακούσω ένα τριζόνι απόψε. Απόψε που 'ναι η νύχτα έτσι γλυκιά και φεύγει φεύγει κι αυτό το καλοκαίρι ώρα την ώρα θέλω ν' ακούσω ένα τριζόνι να επιμένει· όμως το θέλω να 'ναι τριζόνι γνώριμο, από κείνα των πρώτων μου καλοκαιριών, εκείνα τα ανεξίτηλα. Ποιος ξέρει αν μεταναστεύουν τα τριζόνια ζουν μοναχά ένα καλοκαίρι, ίσως αλλάζει τόπο τον τόπο ο ήχος τους, πώς να γινόταν ν' ακούσω απόψε ένα τριζόνι απ' τα δικά μου, απόγονο εκείνων των παλιών, των παιδικών ένα τριζόνι Αμπελιωτάκι. Αμέτρητα γύρω απ' το σπίτι, νύχτες μακρινές μεγ...

Περιέχονται οι ενότητες κειμένων & εικόνων: - Γιώργος Βουλγαράκης, πρόλογος - Τάκης Γεωργακόπουλος, πρόεδρος Π.Ε.Α.: "Η "Ανοιχτή πόλη" του Αιγαίου" - Κατερίνα Κοτζιά, Ηλίας Κωνσταντόπουλος, Λόης Παπαδόπουλος, Κορίνα Φιλοξενίδου: Εισαγωγή των επιμελητών - Stefano Boeri, "Μια μεσογειακή ουτοπία" 1. Το Αρχιπέλαγος 1.1 Πόντος - Massimo Cacciari, "Το Αρχιπέλαγος" - Ruggiero Romano, "Για την υδάτινη πόλη του Αιγαίου" - Σπύρος Ι. Ασδραχάς, "Το ελληνικό Αρχιπέλαγος: μια διάσπαρτη πόλη" - Άγγελος Ελεφάντης, "Βαπόρια, θέλουμε βαπόρια" - Δημήτρης Φατούρος, "Διέξοδος σ...

"Ο καθένας μπορεί να ωφεληθεί από το δεξιοτεχνικά γραμμένο και συναρπαστικό οδηγό του Robert Thurman για τη χαλιναγώγηση της οργής, αυτού του θανάσιμου αμαρτήματος. Στην "Οργή" ο Thurman μας δίνει συμβουλές προερχόμενες από τις αρχαίες εσωτερικές επιστήμες που μπορούν να μας βοηθήσουν ν' αντέξουμε το φρενήρη ρυθμό του σύγχρονου βίου". Daniel Coleman Συγγραφέας του "Destructive Emotions" Αυτό το λαμπρό, παθιασμένο, μεστό και βαθύ βιβλίο είναι η πιο εκπληκτική έρευνα και ανάλυση της οργής που διάβασα ποτέ μου, ένα μικρό αριστούργημα ψυχολογικής και πνευματικής αλήθειας. Το...

Οι μελέτες του παρόντος τόμου περιστρέφονται γύρω από ορισμένους θεματικούς άξονες όπως το θέμα της ποιητικής και κριτικής πρόσληψης, το ζήτημα του λυρισμού, η σχέση μοντερνισμού και πρωτοπορίας, ο ρόλος της ρητορικής στην ποίηση και ο διάλογος ιστορίας και ποιητικής. Μπορούν να λειτουργήσουν ως ερεθίσματα για μια άλλη προσέγγιση της ποίησης: ιστορική και ρητορική συνάμα, που ενδεχομένως βοηθήσει στο να κατανοήσουμε καλύτερα τις συνέχειες και ρήξεις στη νεοελληνική ποίηση αλλά και τον διάλογο ποιητών και ρευμάτων. Μέσα από τη συγκεντρωτική επανέκδοσή τους αναδεικνύονται περ...

Ποια είναι η σχέση της Ελλάδας με το παρελθόν της και τον κόσμο; Ή πιο συγκεκριμένα, πώς τοποθετούνται τα πολιτισμικά φαινόμενα και διλήμματα του τόπου στην προοπτική του ιστορικού χώρου και του οικουμενικού χρόνου; Ο Δημοσθένης Κούρτοβικ, συγγραφέας και κριτικός, διερευνά το ερώτημα αποφεύγοντας μανιχαϊστικές λογικές και στερεότυπα, μακριά από κλειστά θεωρητικά σχήματα και ιδεοληπτικές αναζητήσεις, αναζητώντας τα κλειδιά της ερμηνείας στην αλείαντη υφή των πραγμάτων, στις αμφίστομες αλήθειες της ανθρώπινης δράσης. Ο συγγραφέας μιλά για το ορόσημο του 1974 και το πολιτισμ...

Το ειρωνικό, αιρετικό, σοφιστικό πνεύμα του Πεσσόα, που έλκεται τα μέγιστα από τον λόγο και τον αντίλογο, δεν θα μπορούσε να μην αγαπάει τη συντομία, την ακρίβεια, τη μαθηματική και ταυτόχρονα ρητορική φύση των αποφθεγμάτων και των αφορισμών. Φράσεις αυτοτελείς στο περιθώριο των χειρογράφων του, σημειώματα γραμμένα βιαστικά, εναρκτήριοι στίχοι ποιημάτων που δεν ολοκληρώθηκαν, σελίδες όπου αφορισμοί και αποφθέγματα διαδέχονται οι μεν τα δε, είναι τα διαφορετικά κοιτάσματα από τα οποία προέρχονται τα κείμενα που ακολουθούν, ανθολογημένα από τον μελετητή του Πεσσόα Ρίτσαρντ Ζέ...

Στον συγκεντρωτικό τόµο "Τα ποιήµατα 1984-2004", που παρουσιάζεται µαζί µε την ανέκδοτη ενότητα "Από µνήµης", αναδεικνύεται το συνολικό έργο των ετών αυτών (ήτοι οι συλλογές: "Η κρεμασμένη", "Το ιερό κενό", "Κοιμήθηκα η αχάριστη", "Η θλίψη καίει τις σκιές μας", "Ωσάν λέξεις", "Το σώμα δίχως αντικλείδι" και "Το ακίνητο εν οδύνη") και η εξέχουσα ποιητική πορεία της Ζέφης Δαράκη. Οι επισηµάνσεις της κριτικής για την ποιήτρια υπήρξαν µέχρι σήµερα καίριες: "Ο ποιητικός τόπος της Δαράκη έχει φωνή µε ύψος και βάθος. Συνδυάζει υψηλό και σκοτεινό, ρίχνει τα σύνορα σώµατος και τόπου...

"Ο Simon Blackburn έγραψε ένα σοφό και απολαυστικό βιβλίο με θέμα τη λαγνεία, ίσως το πιο σκανδαλώδες αλλά και θελκτικό από τα "επτά θανάσιμα αμαρτήματα". Οι πλούσιες αλλά πάντα ακριβείς αναφορές του συγγραφέα στους αρχαίους κλασικούς, και όχι μόνο, προσδίδουν στη μελέτη αυτή εγκυρότητα και την καθιστούν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και προκλητική". (Robert C. Solomon, συγγραφέας των έργων "Τhe Passions", "About Love", "The Joy of Philosophy") "Ο συγγραφέας μας χαρίζει μια γοητευτική εκδοχή της λαγνείας σ' ένα πυκνό και ευφυές κείμενο. Αποδομώντας τα κοινωνικά στερεότυπα,...

"Η απληστία, λέει η Phyllis Tickle, είναι ένα αμάρτημα που εύκολα αναγνωρίζουμε στους άλλους, αλλά σπάνια στον εαυτό μας -και εκεί εντοπίζεται η μεγάλη του δύναμη. Μια μελέτη προκλητική, με πρωτότυπα και ανατρεπτικά συμπεράσματα, που θα καθηλώσουν τον αναγνώστη". (John Wilson, διευθυντής του "Books & Culture") "Θα πρέπει κανείς να ευγνωμονεί την Phyllis Tickle γι' αυτή την απολαυστική και εμπεριστατωμένη μελέτη. Κατάφερε (όπως ο Μίδας) σχεδόν ένα θαύμα -να μετατρέψει το πιο θανάσιμο από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα σε κάτι λαμπερό, ελκυστικό και ηθικά αποδεκτό. Η Tickl...

Η προσωπογραφία του Ρόναλντ Χέυμαν είναι μια διαυγής και διεισδυτική ανάλυση της προσωπικής και φιλοσοφικής εξέλιξης του Νίτσε. Η εξερεύνηση του πνεύματος και των κινήτρων αυτής της πολύπλοκης προσωπικότητας αναδεικνύει τη συνοχή πίσω από την ασυνέχεια και τις ολοφάνερες αντιφάσεις της. Αντλώντας από άγνωστο, μέχρι πρόσφατα, υλικό, ο Χέυμαν ρίχνει φως σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής και του έργου του Νίτσε, όπως στις αλλεπάλληλες οδυνηρές κρίσεις που κατέληξαν στην παράνοια, καθώς και στις παρεξηγημένες θεωρίες του για τον Υπεράνθρωπο, τη θέληση για δύναμη και την αέναη επισ...

Όταν ρωτήθηκα αν θα μ' ενδιέφερε να γράψω ένα βιβλίο για τη σειρά του Oxford University Press πάνω στα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, η αλαζονεία, η λαιμαργία και η απληστία είχαν ήδη ανατεθεί σε άλλους συγγραφείς. Θα μπορούσα, λοιπόν, να επιλέξω ανάμεσα στην οργή, την οκνηρία, τη λαγνεία και το φθόνο. Η λαιμαργία, μού φαινόταν δελεαστική, επειδή είμαι ένας λεπτός που μέσα του -για να αντιστρέψω το γνωστό σχόλιο του Cyril Connolly- υπάρχει ένας χοντρός που προσπαθεί να δραπετεύσει. Με τραβούσε, επίσης, η οκνηρία, με την οποία μια νευρική ιδιοσυγκρασία -είμαι ένας άνθρωπος που δε...

Μια έγκυρη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία της φιλοσοφίας προορισμένη για τον μέσο αναγνώστη, η "Ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης" παρακολουθεί την ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας από τις απαρχές της στην αρχαιότητα έως σήμερα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο πνευματικό περιεχόμενο αυτής της εξέλιξης. Η φιλοσοφία έχει παίξει σημαντικότατο ρόλο στην ιστορία του δυτικού πολιτισμού. Το βιβλίο προσφέρει λεπτομερή καταγραφή της ζωής και του έργου όλων των μειζόνων στοχαστών ανά τους αιώνες από τον Σωκράτη και τον Πλάτωνα ώς τον Αριστοτέλη, από τον...

De arte amandi α' µε τα µάτια κλειστά µα κι ανύπνωτα την κλεψύδρα θα κλέψω του τίποτα για να δω των ωρών τη σποδό στ’ άδυτά σου να στάζει τα χείλη θα 'ναι νύχτα αλλά εγώ θ’ αγνοώ της φωνής σου αν θα βρω το νερό µέσα εκεί ή και άλλα πιο ανείπωτα µια λιτή ανοξείδωτη αφή ένα σώµα βαθύ του παλιού παραδείσου την ύλη [De arte amandi, σ. 41]