Βλαβιανός Χάρης

Χάνοντας τον Νέλσον

Νεφέλη (2001)

Στο μυστικό υπόγειο ενός μεγάλου σπιτιού στο Βόρειο Λονδίνο, οι περίπλοκοι στρατιωτικοί ελιγμοί του ναυάρχου Νέλσονα ξαναζωντανεύουν χάρη στο πείσμα και την προσήλωση του "σκοτεινού διδύμου" του, της "επίγειας σκιάς" του, του ιδιόρυθμου Τσάρλς Κλήσμπυ. Όμως ο ήρωάς μας δεν στήνει απλώς τις μάχες για να τις ξαναπαίξει σαν μια παρτίδα σκακιού· ταυτόχρονα, γράφει μια πιστή βιογραφία της εμβληματικής αυτής μορφής της βρετανικής ιστορίας, με τη βοήθεια της αμφίθυμης και σκεπτικίστριας Μις Λίλυ, που δεν συμμερίζεται πάντοτε την πεποίθηση του εργοδότη της ότι οι βιαιοπραγίες του Ν...

Η τέχνη του βίου: Σωκρατικοί στοχασμοί από τον Πλάτωνα στον Φουκώ

Νεφέλη (2001)

Στην εποχή μας η φιλοσοφία λογίζεται μάλλον ως θεωρητική επιστήμη παρά ως πρακτική ή τρόπος ζωής. Στην αρχαιότητα, ωστόσο, ο Σωκράτης εφοδίασε τους Έλληνες και τους Ρωμαίους φιλοσόφους με το πρότυπο του γνήσιου φιλοσοφικού βίου. Η ιδέα του φιλοσοφικώς ζην, και η φιλοσοφία ως τέχνη του βίου, αν και παραμελημένη σήμερα από τους επαγγελματίες φιλοσόφους, έχει επιβιώσει στο έργο μεγάλων σύγχρονων στοχαστών όπως ο Μονταίνι, ο Νίτσε και ο Φουκώ. Και οι τρεις χρησιμοποίησαν τον φιλοσοφικό στοχασμό ως ένα μέσο αυτοκαθορισμού· και οι τρεις τον αξιοποίησαν για να διερευνήσουν με ποιο...

Ο θάνατος της λογοτεχνίας

Νεφέλη (2001)

Η λογοτεχνία είναι νεκρή ή στην καλύτερη περίπτωση αργοπεθαίνει, γράφει ο Alvin Kernan στην ανά χείρας συναρπαστική και προκλητική μελέτη. Και αποδεικνύει ότι ο θάνατος της λογοτεχνίας, σύμπτωμα κι αυτός της βαθιάς και μακροχρόνιας κοινωνικής αναστάτωσης "που τα τελευταία χρόνια κατέλυσε πολλούς παραδοσιακούς θεσμούς και αξιακά συστήματα", είχε από καιρό προαγγελθεί. Όχι μόνο γιατί η λογοτεχνία εξωθείται στο περιθώριο από μια κοινωνία κυριαρχούμενη από την τηλεόραση και τις άλλες μορφές ηλεκτρονικής επικοινωνίας, αλλά -το χειρότερο- γιατί απαξιώνεται μέσα στα ίδια τα πανεπι...

Υπερ-Ατλαντικός

Νεφέλη (2001)

Παραμονές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ένα πολωνικό υπερωκεάνιο διασχίζει αμέριμνο τον Ατλαντικό, με προορισμό το Μπουένος Άιρες. Από εκεί, λίγες ημέρες μετά, στο άκουσμα της είδησης του πολέμου, αναχωρεί εσπευσμένα για την Ευρώπη. Μαζί του επιστρέφουν και όλοι του οι επιβάτες εκτός από έναν: τον νεαρό Πολωνό συγγραφέα Βίτολντ Γκομπρόβιτς. Ενώ ο πόλεμος μαίνεται και τα χιτλερικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Πολωνία, εκείνος αγωνίζεται για να υπάρξει υλικά, πνευματικά και ηθικά πέραν του Ατλαντικού. Στον Υπερ-Ατλαντικό, ωστόσο, δεν εξιστορούνται απλώς οι περιπέτειες, οι αγ...

Αξόδευτα πάθη

Νεφέλη (2001)

"Προσπαθώ να ορίσω την κλασική μήτρα της αναγνωστικής πράξης και να φέρω σε φως τις θεολογικές -μεταφυσικές- προϋποθέσεις μιας τέτοιας πράξης", σημειώνει ο Στάινερ στον πρόλογο της ανά χείρας έκδοσης. Πρόκειται για ένα μοναδικό καθήκον το οποίο θέτει ο ίδιος στον εαυτό του: να λειτουργήσει ως θεολογικός κριτικός της λογοτεχνίας και της κουλτούρας. Αυτό δεν σημαίνει πως επιχειρεί να εφαρμόσει αρχές της θεολογίας στην ανάγνωση αλλά πως γράφει πεπεισμένος ότι η θεολογία είναι εκείνη που θέτει τα ορθά ερωτήματα: τι μπορούμε να καταλάβουμε από τη δημιουργία και την εσχατολογία·...

Η ψυχή του κ. Cogito και άλλα ποιήματα

Γαβριηλίδης (2001)

Κορυφαία μορφή της σύγχρονης πολωνικής λογοτεχνίας, ο Zbigniew Herbert (1924-1988) αναγνωρίζεται ως ένας από τους πιο σημαντικούς ποιητές του αιώνα μας. Το έργο του είναι θεμελιωμένο σε ισχυρές ηθικές και ανθρωπιστικές αξίες· αυτόπτης μάρτυς ο ίδιος της ωμής βίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, της καταπίεσης, του ολοκληρωτισμού και της αποτυχίας των ιδεολογιών να βελτιώσουν την ανθρώπινη κατάσταση, ο Herbert αντιπαραθέτει την ποίηση στην ωμή πραγματικότητα της ζωής. Συχνά επιστρατεύει την ειρωνεία και την πειραματική φόρμα, καταστρατηγώντας τους κανόνες της σύνταξης και της στί...

Το ακίνητο εν οδύνη

Νεφέλη (2002)

Το άλλοτε αύριο του χτες (σ. 39) Κουρασμένη από παμπάλαιες αναμονές από τη λύπη έως θανάτου λυπημένη κατάκοπη από πάθος από δήθεν χαρές σας επιστρέφω το άλλοτε αύριο του χτες Διότι αλλού το κλάμα αλλού τα λόγια Έτσι όπως διακλαδώνεται το τέλος της ζωής στο ίδιο της το τέλος γίνεται ο ήχος μακρινός των πράξεων και των περαστικών τα λόγια ίσκιος

Καλύπτοντας το Ισλάμ

Νεφέλη (2002)

Από την Ιρανική κρίση ως τον Πόλεμο του Κόλπου και από την επίθεση στο World Trade Center ως το παρανοϊκό τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου, τη Δύση στοιχειώνει η ισλαμική απειλή. Σύμφωνα με την εικόνα που προβάλλουν τόσο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και μια χορεία κυβερνητικών, πανεπιστημιακών και οικονομικών ειδικών, το Ισλάμ είναι συνώνυμο με την τρομοκρατία και τη θρησκευτική υστερία. Ταυτόχρονα αρκετές ισλαμικές χώρες επικαλούνται το "Ισλάμ" για να δικαιώσουν την τυραννική φύση των καθεστώτων τους. Το βιβλίο του Έντουαρντ Σαΐντ διερευνά τους μηχανισμούς με τ...

T. S. Eliot

Νεφέλη (2002)

"Μια σημαντική βιογραφία... το αποτέλεσμα δικαιώνει το πολυσύνθετο ταλέντο του Έλιοτ και πείθει για την ενότητα της ζωής και του έργου του. Θα περάσουν πολλά χρόνια για να γραφτεί καλύτερη βιογραφία του Έλιοτ". (John Carey στους "Sunday TImes") "Εξαίρετη... Η βιογραφία που έγραψε ο Akroyd τηρεί με σχολαστικότητα την αρχή πως, ό,τι μαθαίνουμε για τη ζωή οφείλει να βοηθάει στην κατανόηση του έργου ενός συγγραφέα. Διαθέτει μια απίθανη ικανότητα να εισχωρεί στο πνεύμα του υποκειμένου του". (Stephen Spender στον "Observer") "Ο συγγραφέας εύκολα ξεπερνά τους προκατόχ...

Ηρόστρατος

Εξάντας (2002)

Είναι γενικώς αποδεκτό ότι η ιδιοφυΐα δεν αναγνωρίζεται στη εποχή της γιατί έρχεται σε αντίθεση με αυτήν, τίθεται όμως το ερώτημα γιατί αναγνωρίζεται απο τις επερχόμενες γενιές. Το διαχρονικό έρχεται σε αντίθεση με όλες τις εποχές, καθώς τα χαρακτηριστικά μιας ορισμένης εποχής είναι αναγκαστικά συγκεκριμένα, γιατί λοιπόν μια ιδιοφυΐα, η οποία εξ ορισμού καταγίνεται με διαχρονικές και σταθερές αξίες, να τυγχάνει ευνοϊκότερης υποδοχής σε μία εποχή αντί σε μία άλλη; Στην ίδια την πράξη της συγγραφής του εν λόγω έργου, ο Πεσσόα βλέπει άλλη μια απόδειξη της ανικανότητάς του να...

Claudius Britannicus

Νεφέλη (2003)

Κατάσκοποι

Νεφέλη (2003)

Στο ήσυχο αδιέξοδο δρομάκι όπου μένουν ο Κηθ και ο Στήβεν, μόνο σημάδι του Δεύτερου παγκοσμίου πολέμου είναι η συσκότιση τις νύχτες. Όμως τα δυο παιδιά υποπτεύονται ότι τα άνετα καθωσπρέπει σπιτάκια της γειτονιάς, και οι ένοικοί τους δεν είναι αυτό που φαίνονται· αντίθετα, κάθε σοφίτα κρύβει ένα στρατηγείο, κάθε πρόσωπο έναν κατάσκοπο. Όπως, πληροφορεί ο αρχηγικός Κηθ τον πιστό οπαδό του Στήβεν, όλη η περιοχή είναι ένας δαίδαλος μυστικών περασμάτων και υπόγειων εργαστηρίων -κρυψώνες για κάθε λογής δολοφόνους, ήρωες πολέμου και μυστικούς πράκτορες.

Μπάυρον

Νεφέλη (2003)

Ο Μπάυρον είναι η τέλεια ενσάρκωση του ρομαντικού επαναστάτη: ο άνθρωπος που συνδύασε την περιπέτεια με την ποίηση. Σ' όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα, το όνομα "George Gordon, Lord Byron" αντηχούσε σαν θρύλος σ' ολόκληρη την Ευρώπη. Ο Λόρδος Μπάυρον ήταν ένα κράμα αντιθέσεων. Η ομορφιά του προσώπου του και το εκ γενετής παραμορφωμένο του πόδι συμβόλιζαν, τόσο για τον ίδιο όσο και για τους άλλους, ακριβώς αυτό το πλέγμα από αντιθέσεις. Αριστοκράτης κι επαναστάτης, μόνιμα τυραννισμένος από μανιοκατάθλιψη, έζησε μια ακραία ζωή· τα ίχνη της αποτυπώθηκαν στην υψηλή του ποίηση....

Μετά το τέλος της ομορφιάς

Νεφέλη (2003)

Bleuballet

Νεφέλη (2003)

Τρεις νότες για μια μουσική

Νεφέλη (2004)

Γι' αυτό όταν η νύχτα αρχίζει να κρυώνει µένουµε ταγµένοι τελευταίοι εδώ σ' αυτή την κλίνη τη βαθιά σκαµµένη του έρωτα να µην µπορούν τα σώµατα ν' ανοίγουνε τα σώµατά µας το ένα στο άλλο µια ενέργεια σκληρή ένας φόβος κάτι παράφορο πικρό λάµψη -η µόνη που θα επιζήσει του φωτός.

Britannica

Νεφέλη (2004)

"Ο Νίτσε έχασε τα μυαλά του γιατί σκεφτόταν πολύ. Εγώ σκέφτομαι ελάχιστα άρα δεν κινδυνεύω να τα χάσω", αναφώνησε ο Νιζίνσκι στο φρενοκομείο. "Ένα ζευγάρι μπότες είναι προτιμότερες σε κάθε περίπτωση από τον Πούσκιν. Ο Πούσκιν είναι μια βλακώδης πολυτέλεια." Ο Ντοστογιέφσκι σε άρθρο του στην εφημερίδα Epocka. "Ψαρόσουπα". Ο Σαλβαντόρ Νταλί σχολιάζοντας έναν πίνακα του Τζάκσον Πόλοκ. "Δεν διαβάζω ποτέ ένα βιβλίο πριν γράψω κριτική γι' αυτό, για να μην είμαι προκατειλημμένος υπέρ του". Ο Σίντνεϋ Σμιθ στον μπάτλερ του, όταν ο τελευταίος τον ρώτησε αν είχε διαβάσει την "Πτώση...

Peggy Guggenheim

Νεφέλη (2004)

Η Peggy Guggenheim -πολυεκατομμυριούχος, θρυλική ερωμένη, σαδομαζοχίστρια, φρικτή μητέρα- έγινε γνωστή τόσο για την περιπετειώδη ερωτική της ζωή όσο και για την ισόβια αφοσίωσή της στη μοντέρνα τέχνη. Αυτήν ακριβώς την διάσταση της πολύπλευρης προσωπικότητάς της εξερευνά ο δημοσιογράφος και ερευνητής Anton Gill με ειλικρίνεια, ευαισθησία και γλαφυρότητα. Μετά το θάνατο του πατέρα της στο ναυάγιο του Τιτανικού όταν ήταν μόλις 14 ετών, η Peggy Guggenheim εξελίχθηκε σε μια μοναχική, επαναστατημένη νεαρή, με οδυνηρή αυτοσυνείδηση της κάθε άλλο παρά ιδανικής εμφάνισής της. Σφραγ...

Patricia Highsmith

Νεφέλη (2004)

"Δεν υπάρχει ενήλικος άνθρωπος χωρίς µυστικά", λέει ένας ήρωας του µυθιστορήµατος της Patricia Highsmith, "Κάρολ". Η συγγραφέας που έβαλε στο στόµα του ήρωά της αυτή τη φράση, ίσως είχε περισσότερα µυστικά απ' όσα της αναλογούσαν. Δεν αποκάλυψε ποτέ τις πηγές της µυθοπλασίας της και αρνιόταν σθεναρά να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά µε την προσωπική της ζωή. Ωστόσο, µετά τον θάνατό της τον Φεβρουάριο του 1995, η Highsmith άφησε πίσω της ένα αχανές αρχείο µε προσωπικά ντοκουµέντα -ηµερολόγια, σηµειωµατάρια και επιστολές- που φωτίζουν ολοκάθαρα τους δεσµούς ανάµεσα στη ζωή κα...

Αγοράκια κοριτσάκια

Νεφέλη (2004)

"Πόλεµος πατήρ πάντων" Ξυπνώ κι είναι το στρώµα µου εχθρός,/ τη νύχτα περιδιάβαινα σε δάση/ διψασµένα· σε είχα διαρκώς, µα δεν σε είχα. Τώρα θ’ αναπλάσει/ το πάθος µου από γυαλί σε σµάλτο/ θλιµµένο επιστήθιο πουλί/ που κάθησε στον ώµο µου· σαν άλτο/ σαξόφωνο µου ακούγεται η φωνή/ σου - άτονη, δειλή αντωνυµία/ να πέφτει απ’ το ψηλότερο κλαδί./ Όλοι γελούν στην έξω πολιτεία,/ κι ανάµεσά τους σίγουρα και συ/ γελάς, και λάµπεις ήδη στο σκοτάδι,/ µια δύναµη σαν πόλεµος και χάδι. (Από τη σελ. 39 της ποιητικής συλλογής).

Συνολικά Βιβλία 243
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου