Βλαβιανός Χάρης
Vlavianós Cháris
O Χάρης Βλαβιανός γεννήθηκε στη Ρώμη το 1957. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και πολιτική θεωρία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η διδακτορική διατριβή με τίτλο "Greece 1941-1949: From Resistance to Civil War", κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Macmillan (1992). Έχει εκδώσει έντεκα ποιητικά βιβλία, με πιο πρόσφατα τη δίγλωσση, συλλεκτική έκδοση "Η επιφάνεια των πραγμάτων" (2006) και τις συλλογές "Διακοπές στην πραγματικότητα" (2009), "Σονέτα της συμφοράς" (2011) και "H ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας σε 100 χαϊκού" (2011), τα δοκίμια "Ο άλλος τόπος" (1994), "Ποιον αφορά η ποίηση;" (2007) και "Το διπλό όνειρο της γραφής" (μαζί με τον Χρήστο Χρυσόπουλο, 2010) και τη χιουμοριστική ανθολόγηση "Britannica" (2004). Έχει επίσης μεταφράσει έργα κορυφαίων ποιητών, όπως οι Walt Whitman ("Επιλογή ποιημάτων", 1986), Εzra Pound ("Χιου Σέλγουιν Μώμπερλυ", 1987, "Αποσπάσματα και σχεδιάσματα των Κάντος CΧ-CXX", 1991), T.S. Eliot ("Τέσσερα κουαρτέτα", 2012), Wallace Stevens ("Adagia", 1993, "Δεκατρείς τρόποι να κοιτάς ένα κοτσύφι και άλλα ποιήματα", 2007), e.e. cummings ("33x3x33", 2004), John Ashbery ("Αυτοπροσωπογραφία σε κυρτό κάτοπτρο", 1995), Michael Longley ("Το χταπόδι του Ομήρου", 2008), Anne Carson ("Λίγα λόγια", 2013), William Blake ("Oι γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης", 1997 -υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης), Sbigniew Herbert ("Η ψυχή του κ. Cogito και άλλα ποιήματα", 2001), κ.ά. Διηύθυνε το περιοδικό "Ποίηση", επί 15 χρόνια. Σήμερα διευθύνει το νέο περιοδικό "Ποιητική" (τ.1, 2008). Διδάσκει Ιστορία και Πολιτική Θεωρία στο Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδος (Deree) και δημιουργική γραφή ποίησης στους κύκλους σεμιναρίων των εκδόσεων Πατάκη, ενώ στο παρελθόν έχει διδάξει το ίδιο μάθημα στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Εργογραφία: Ποίηση: -"Υπνοβασίες", Αθήνα, Πλέθρον, 1983. -"Πωλητής θαυμάτων", Πλέθρον, Νεφέλη, 1985. -"Τρόπος του λέγειν", Αθήνα, Υάκινθος, 1986. -"Άσπονδος αναίρεσις", Αθήνα, Ρόπτρον, 1989. -"Η νοσταλγία των ουρανών", Αθήνα, Νεφέλη, 1994. -"Adieu", Αθήνα, Νεφέλη, 1996. -"Ο άγγελος της ιστορίας", Αθήνα, Νεφέλη, 1999. -"Μετά το τέλος της ομορφιάς", Αθήνα, Νεφέλη, 2003 -"Η επιφάνεια των πραγμάτων", Αθήνα, Διάττων, 2006 -"Διακοπές στην πραγματικότητα", Αθήνα, Πατάκης, 2009 -"Σονέτα της συμφοράς", Αθήνα, Πατάκης, 2011 -"H ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας σε 100 χαϊκού", Πατάκης, 2011, -"Η εύθραυστη επικράτεια των λέξεων", Νεφέλη, 2013 (συγκεντρωτική έκδοση των τεσσάρων ποιητικών συλλογών των εκδόσεων Νεφέλη) Δοκίμια: -"Ο άλλος τόπος", Αθήνα, Νεφέλη, 1994. -"Ποιον αφορά η ποίηση;", Αθήνα, Πόλις, 2007 -"Το διπλό όνειρο της γραφής" (με τον Χρήστο Χρυσόπουλο) , Αθήνα, Πατάκης, 2010 Μεταφράσεις των έργων του: -"Adieu", Birmingham, Centre for Byzantine, Ottoman and Modern Greek Studies: University of Birmingham, 1998. -"Affirmation", [tr.by]: Mina Karavanta, Dedalus Press, Dublin, 2007 Ποιήματα του έχουν περιληφθεί στις ανθολογίες: -"Modern Poetry in Translation". [tr.by]: David Connolly London, King's College London, 1998. -"Agenda: Greek Poetry-New Voices and Ancient Echoes". [tr.by]: David Connoly, Christopher Robinson, Jackie Willcox, Haris Vlavianos. London, Agenda and Editions Charitable Trust, 1999. -"Unter dem Gewicht der Worter: Griechische Lyrik der Gegenwart", Koln, Romiosini -Zweisprachig, 1999. -"Poesie grecque contemporaine: Des iles et des muses" [tr.by]: Maria Orphanidou -Freris. Marseille, Autres Temps, 2000. -"31 Poetry International Festival Roterdam: Charis Vlavianos", 17 t/m 23 juni 2000. [tr.by]: Hero Hokwerda. -"Lyrikvannen: Jidskrift for Jibs":s Lyrikklubb, Stockholm, Argang, 4-2000.
Τελευταίες εντολές
Swift Graham 1949-
Νεφέλη (1997)
Τέσσερις φίλοι, ο Ρέι, πρώην ασφαλιστής και νυν τζογαδόρος, ο Λένι, μανάβης, ο Βικ, νεκροθάφτης και ο Βινς, έμπορος μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, ξεκινάνε μια ηλιόλουστη μέρα από το Λονδίνο, μέσα σε μια υπέροχη Μερσεντές για το Μάργκειτ, παραθαλάσσια κωμόπολη της νότιας Αγγλίας. Ο χρόνος της ιστορίας ξεκινά περίπου το 1938. Μαζί τους ταξιδεύει και μια τεφροδόχη. Περιέχει τη στάχτη του πέμπτου της παρέας, του φίλου τους Τζακ Ντοντζ, χασάπη, που πέθανε πρόσφατα. Οι τελευταίες εντολές του Τζακ ήτανε να πεταχτεί η στάχτη του στη θάλασα. Κατά τη διάρκεια της παράξενης αυτής...
Παράδεισος
Morrison Toni 1931-
Νεφέλη (1998)
Η κριτική χαρακτήρισε το μυθιστόρημα της Τόνι Μόρισον "Παράδεισος" το πιο πρωτότυπο και παράξενο από τα βιβλία της. Και είναι, πράγματι. Το έργο μιλά σε πολλά επίπεδα: θέματά του, το θρησκευτικό βίωμα, η διαπάλη παλιού και καινούργιου, η γυναικεία ταυτότητα και η γυναικεία μοίρα στον ανδροκρατούμενο κόσμο, η ταλανιστική διαδικασία μέσα από την οποία κατακτάται η ιστορική μνήμη και η φυλετική συνείδηση, η αμφισβήτηση, τέλος της "Ιστορίας" ως μιας και μοναδικής: η αναγνώριση ότι κάθε ιστορική καταγραφή δεν αποτελεί οριστική και τελειωμένη ανασύνθεση του παρελθόντος, αλλά μια...
Το νησί του Πασχάλη
Unsworth Barry 1930-2012
Νεφέλη (1998)
"1908. Τελευταίες ώρες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Δόλος, προδοσία και άνομα πάθη σ΄ ένα νησί του Αιγαίου με πρωταγωνιστές τον Βασίλη Πασχάλη, μυστικό πράκτορα των Τούρκων, έναν αινιγματικό Άγγλο αρχαιολόγο και τη γοητευτική ερωμένη του, μια κοσμοπολίτισσα ζωγράφο. Ένα εξαιρετικά ποιοτικό μυθιστόρημα." ("The New York Times")
Η θάλασσα
Αρανίτσης Ευγένιος
Νεφέλη (1998)
Το πρώτο ρίγος της "Θάλασσας" με διαπέρασε τον Ιούλιο του 1997 σε μια εξοχή της ΒΔ Πελοποννήσου. Ενσωμάτωσα εκεί τις σημειώσεις που είχα κρατήσει παλιότερα για ένα ποίημα με θέμα το χρόνο: σύντομα, είδα το κείμενο να προσλαμβάνει τη μορφή ενός αυτόνομου, μεγάλου σε μήκος έργου και, σαν τέτοιο, το επεξεργάστηκα τον επόμενο μήνα στη Σύρο. Επέστρεψα σ' αυτό το νανούρισμα της παράκτιας αϋπνίας, στην παράξενη αυτή βαρκαρόλα, το Δεκέμβρη του 1998, στην Αθήνα, επιχειρώντας την ψύχραιμη λείανση μιας τελικής εκδοχής, φέρνοντας έτσι λίγο απ' το καλοκαίρι της αρχικής ιδέας στη νύχτα τ...
Αυτοπροσωπογραφία σε κυρτό κάτοπτρο
Ashbery John 1927-2017
Νεφέλη (1999)
Η "Αυτοπροσωπογραφία σε κυρτό κάτοπτρο" -η "Έρημη χώρα της μεταμοντέρνας αμερικανικής ποίησης", όπως χαρακτηριστικά την αποκαλεί ο κριτικός Harold Bloom- είναι η πιο ολοκληρωμένη και σημαντική, αν και αμφιλεγόμενη, ποιητική σύνθεση του John Ashbery. Όταν εκδόθηκε το 1975 απέσπασε ταυτόχρονα το Βραβείο Pulitzer, το πολύ σημαντικό National Book Award και το έγκυρο National Book Critics' Circle Award. [...] O Τζων Άσμπερυ (1927- ) θεωρείται ο σημαντικότερος εν ζωή αμερικανός ποιητής.