Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο "Κρυφό ηµερολόγιο του Χίτλερ" ο Χάρης Βλαβιανός ανασυνθέτει µε αριστοτεχνικό τρόπο την περίοδο του εγκλεισµού του Χίτλερ στη φυλακή (1923-1924) µετά το αποτυχηµένο "Πραξικόπηµα της Mπιραρίας" και ταυτόχρονα σκιαγραφεί την προσωπικότητα του ανθρώπου που έµελλε να αφήσει την αιµοσταγή σφραγίδα του στον 20ό αιώνα. Γραµµένο σε ηµερολογιακή µορφή, συνδυάζοντας τη µυθοπλασία µε την ιστορική τεκµηρίωση, το βιβλίο παρουσιάζει έναν συναισθηµατικά ανάπηρο, πνευµατικά ρηχό και εγωπαθή άνθρωπο να εξελίσσεται σε έναν απίθανο µνηστήρα της εξουσίας, την οποία επιµένει να κατακτήσει κα...

"1908. Τελευταίες ώρες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Δόλος, προδοσία και άνομα πάθη σ΄ ένα νησί του Αιγαίου με πρωταγωνιστές τον Βασίλη Πασχάλη, μυστικό πράκτορα των Τούρκων, έναν αινιγματικό Άγγλο αρχαιολόγο και τη γοητευτική ερωμένη του, μια κοσμοπολίτισσα ζωγράφο. Ένα εξαιρετικά ποιοτικό μυθιστόρημα." ("The New York Times")

[δείγμα γραφής:] ΤΟ ΣΩΜΑ ΔΙΧΩΣ ΑΝΤΙΚΛΕΙΔΙ Κλειστοί σταθμοί τα σώματα παραπέμπουν σε κλεμμένα κλειδιά Σκουριασμένα σκοτάδια τα λόγια δεν ανοίγουν στο φως για τίποτε πια Ερειπωμένα λοιπόν τα παλιά σύνορα του πάθους Τα δάκρυα που αποδοκίμαζαν ματαίωναν λέξεις Μέσ' απ' τη φούχτα το φιλί Το βλέμμα να λύνει τα πέδιλα και τα μαλλιά αχνίζοντα Ερειπωμένες οι αετοφωλιές των εκμυστηρεύσεων Μέσ' στ' άγρια μεσάνυχτα το σώμα δίχως αντικλείδι Ο,ΤΙ ΠΑΡΑΣΙΩΠΕΙΤΑΙ Ό,τι παρασιωπείται είναι ό,τι παρασιωπείται κάτω απ' το μυστικό του μυστικού ό,τι...

Ένα από τα ωραιότερα ποιήματα που έχουν γραφτεί για τις μέρες των Χριστουγέννων. Το υπογράφει ο E. E. Cummings, από τους σημαντικότερους Αμερικανούς ποιητές του μοντερνισμού.

Ο Λόνγκλεϋ, μαζί με τον νομπελίστα Seamus Heaney και τον "αιρετικό" Derek Mahon αποτελούν την "τριάδα" της σύγχρονης ιρλανδικής ποίησης. Αν και εμφανίστηκαν μαζί στα γράμματα, η ποίησή τους διαφέρει αισθητά. Ενώ του Χήνυ υποβάλλει με την πυκνότητα -για άλλους, ερμητικότητα- και τις αναγωγές της στο μυθολογικό κελτικό παρελθόν, και του Μάχον εντυπωσιάζει με την ορμητικότητα και το λεκτικό σφρίγος της, του Λόνγκλεϋ συγκινεί και σαγηνεύει με τη στοχαστική διαύγεια και την απουσία κάθε ρηχού συναισθηματισμού, επιτήδευσης ή αυτάρεσκης προκλητικότητας- στην οποία ενέδωσαν αρκετοί...

Ο Λόνγκλεϋ, μαζί με τον νομπελίστα Seamus Heaney και τον "αιρετικό" Derek Mahon αποτελούν την "τριάδα" της σύγχρονης ιρλανδικής ποίησης. Αν και εμφανίστηκαν μαζί στα γράμματα, η ποίησή τους διαφέρει αισθητά. Ενώ του Χήνυ υποβάλλει με την πυκνότητα -για άλλους, ερμητικότητα- και τις αναγωγές της στο μυθολογικό κελτικό παρελθόν, και του Μάχον εντυπωσιάζει με την ορμητικότητα και το λεκτικό σφρίγος της, του Λόνγκλεϋ συγκινεί και σαγηνεύει με τη στοχαστική διαύγεια και την απουσία κάθε ρηχού συναισθηματισμού, επιτήδευσης ή αυτάρεσκης προκλητικότητας- στην οποία ενέδωσαν αρκετοί...

Γι' αυτό όταν η νύχτα αρχίζει να κρυώνει µένουµε ταγµένοι τελευταίοι εδώ σ' αυτή την κλίνη τη βαθιά σκαµµένη του έρωτα να µην µπορούν τα σώµατα ν' ανοίγουνε τα σώµατά µας το ένα στο άλλο µια ενέργεια σκληρή ένας φόβος κάτι παράφορο πικρό λάµψη -η µόνη που θα επιζήσει του φωτός.

Ο Συνέκδημος της Κρίσεως Δεν μιλιέτ' ουδέ λέγεται, μόν' γράφετε κι εγγράφεται: Υ α΄ Κρίνετε ίνα κριθείτε ι΄ Η Γέννηση (ύμνος) Γεννήθηκεν ο άνθρωπος οπού έχει δυο μανάδες, κι οι δύο τον ορίζουνε κι οι δυο τον τυραννάνε. Η μία μάνα ήτανε της αλληνής η κόρη, η κόρη λέει της μάνας της μ' έκανες και σε κάνω. ρ΄ Ο Διορισμός (ανακλώμενο) Η κρίση που ασκείς σε ορίζει γιατί γεννάει την κρίση που δέχεσαι: Η κρίση που δέχεσαι σε ορίζει γιατί γεννάει την κρίση που ασκείς. ω΄ Κρίνετε ή να κριθείτε

Παραμονές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ένα πολωνικό υπερωκεάνιο διασχίζει αμέριμνο τον Ατλαντικό, με προορισμό το Μπουένος Άιρες. Από εκεί, λίγες ημέρες μετά, στο άκουσμα της είδησης του πολέμου, αναχωρεί εσπευσμένα για την Ευρώπη. Μαζί του επιστρέφουν και όλοι του οι επιβάτες εκτός από έναν: τον νεαρό Πολωνό συγγραφέα Βίτολντ Γκομπρόβιτς. Ενώ ο πόλεμος μαίνεται και τα χιτλερικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Πολωνία, εκείνος αγωνίζεται για να υπάρξει υλικά, πνευματικά και ηθικά πέραν του Ατλαντικού. Στον Υπερ-Ατλαντικό, ωστόσο, δεν εξιστορούνται απλώς οι περιπέτειες, οι αγ...

Όταν ρωτήθηκα αν θα μ' ενδιέφερε να γράψω ένα βιβλίο για τη σειρά του Oxford University Press πάνω στα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, η αλαζονεία, η λαιμαργία και η απληστία είχαν ήδη ανατεθεί σε άλλους συγγραφείς. Θα μπορούσα, λοιπόν, να επιλέξω ανάμεσα στην οργή, την οκνηρία, τη λαγνεία και το φθόνο. Η λαιμαργία, μού φαινόταν δελεαστική, επειδή είμαι ένας λεπτός που μέσα του -για να αντιστρέψω το γνωστό σχόλιο του Cyril Connolly- υπάρχει ένας χοντρός που προσπαθεί να δραπετεύσει. Με τραβούσε, επίσης, η οκνηρία, με την οποία μια νευρική ιδιοσυγκρασία -είμαι ένας άνθρωπος που δε...

Η Αμερικανίδα ποιήτρια (H.D. Hilda Doolittle) ψυχαναλύθηκε από τον Φρόυντ για πέντε μήνες, μεταξύ 1933 και 1934. Προσήλθε στον "Professor" με την ελπίδα ότι θα την βοηθούσε να καθαρίσει τα "ψυχικά ζιζάνια" που έπνιγαν "τους βλαστούς της έμπνευσής της" οδηγώντας την σε συγγραφικό αδιέξοδο, και να αντιμετωπίσει δημιουργικά την αμφισεξουαλικότητά της. Επιδιώκοντας να συνθέσει την ψυχανάλυση με τις συχνές "μυστικιστικές" της εμπειρίες και το ενδιαφέρον της για τον εσωτερισμό και τον αποκρυφισμό, η ποιήτρια θα δημιουργήσει μια ολότελα δική της, προσωπική κατασκευή. Το βιβλίο...

Γνώρισε τον Φρόλο -είναι ένα γνήσιο μικρό τερατάκι! Ενώ το πρόβλημα του Μπόρις είναι ότι είναι τεράστιος... Τεράστιος... Βάλε το χέρι σου μέσα από το βιβλίο και κάνε τα στόματά τους να ανοίξουν. Μόνο προσοχή! Θα σου δώσουν γαργαλιστικά φιλιά, αλλά ενδέχεται και να κατασπαράξουν ό,τι βρουν μπροστά τους!

Στο μυστικό υπόγειο ενός μεγάλου σπιτιού στο Βόρειο Λονδίνο, οι περίπλοκοι στρατιωτικοί ελιγμοί του ναυάρχου Νέλσονα ξαναζωντανεύουν χάρη στο πείσμα και την προσήλωση του "σκοτεινού διδύμου" του, της "επίγειας σκιάς" του, του ιδιόρυθμου Τσάρλς Κλήσμπυ. Όμως ο ήρωάς μας δεν στήνει απλώς τις μάχες για να τις ξαναπαίξει σαν μια παρτίδα σκακιού· ταυτόχρονα, γράφει μια πιστή βιογραφία της εμβληματικής αυτής μορφής της βρετανικής ιστορίας, με τη βοήθεια της αμφίθυμης και σκεπτικίστριας Μις Λίλυ, που δεν συμμερίζεται πάντοτε την πεποίθηση του εργοδότη της ότι οι βιαιοπραγίες του Ν...

"Αν συμπυκνώσω, όπως στην περίπτωση της ερωτικής περιπέτειας του Μώμπερλυ, το μυθιστόρημα του Henry James σε δυο σελίδες -έστω και ανεπιτυχώς-, έχω το δικαίωμα να δεχθώ ένα μέρος της προσοχής που θα αποσπούσαν οι 298 σελίδες που παρέλειψα" (από γράμμα του Πάουντ στον Thomas Hardy). Το ποίημα "Χιού Σέλγουιν Μώμπερλυ" (1920) σημαδεύει μια καμπή στην ποιητική σταδιοδρομία του Έζρα Πάουντ. Σύμφωνα με κριτικούς όπως ο F. R. Leavis και ο W. B. Yeats, το ποίημα επέχει θέση αριστουργήματος, ενώ τα λιγότερο συνεκτικά "Κάντος" θεωρούνται ως παρακμή. Κατά άλλους, όπως ο T. S. Eliot κ...

Η επιρροή του Πάουντ στην ποίηση του 20ου αιώνα είναι αναντίρρητα η μεγαλύτερη. Κανένας άλλος συγγραφέας δεν έχει να παρουσιάσει ανάλογο όγκο ποιητικών, μεταφραστικών και κριτικών έργων, κανένας άλλος δεν έχει αφιερώσει τόση ενέργεια στην προώθηση των τεχνών εν γένει. Και ασφαλώς, κανένας δεν αποτέλεσε το επίκεντρο τόσο φλογερών αντιπαραθέσεων, τον στόχο τόσο σφοδρών επιθέσεων. Τον λάτρεψαν και τον μίσησαν· τον ύμνησαν και τον καταδίκασαν. Πολλές φορές, ερήμην της τέχνης του. Ο Πάουντ ανέλαβε το καθήκον να αναζωογονήσει την ποίηση με ζέση σχεδόν ιεραποστολική, με μια επι...

Η επιρροή του Πάουντ στην ποίηση του 20ου αιώνα είναι αναντίρρητα η μεγαλύτερη. Κανένας άλλος συγγραφέας δεν έχει να παρουσιάσει ανάλογο όγκο ποιητικών, μεταφραστικών και κριτικών έργων, κανένας άλλος δεν έχει αφιερώσει τόση ενέργεια στην προώθηση των τεχνών εν γένει. Και ασφαλώς, κανένας δεν αποτέλεσε το επίκεντρο τόσο φλογερών αντιπαραθέσεων, τον στόχο τόσο σφοδρών επιθέσεων. Τον λάτρεψαν και τον μίσησαν· τον ύμνησαν και τον καταδίκασαν. Πολλές φορές, ερήμην της τέχνης του. Ο Πάουντ ανέλαβε το καθήκον να αναζωογονήσει την ποίηση με ζέση σχεδόν ιεραποστολική, με μια επι...

Η επιρροή του Πάουντ στην ποίηση του 20ου αιώνα είναι αναντίρρητα η μεγαλύτερη. Κανένας άλλος συγγραφέας δεν έχει να παρουσιάσει ανάλογο όγκο ποιητικών, μεταφραστικών και κριτικών έργων, κανένας άλλος δεν έχει αφιερώσει τόση ενέργεια στην προώθηση των τεχνών εν γένει. Και ασφαλώς, κανένας δεν αποτέλεσε το επίκεντρο τόσο φλογερών αντιπαραθέσεων, τον στόχο τόσο σφοδρών επιθέσεων. Τον λάτρεψαν και τον μίσησαν· τον ύμνησαν και τον καταδίκασαν. Πολλές φορές, ερήμην της τέχνης του. Ο Πάουντ ανέλαβε το καθήκον να αναζωογονήσει την ποίηση με ζέση σχεδόν ιεραποστολική, με μια επι...