Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια ξεκαρδιστική παρωδία των βιβλίων αυτοβοήθειας, η οποία επιτίθεται στην διάχυτη απαθή νοοτροπία των σημερινών Αμερικανών που δεν ξεκολλάνε από τον καναπέ τους. Με ειρωνική διάθεση, η "Οκνηρία" καθοδηγεί βήμα προς βήμα τους αναγνώστες προς μια αδρανή ζωή χωρίς καμία δέσμευση. "Έχετε το δικαίωμα στην τεμπελιά", γράφει η Wasserstein. "Μπορείτε να επιλέξετε να μην αντιδράσετε. Μπορείτε να επιλέξετε να μην το κουνήσετε ρούπι". Οι αναγνώστες θα μάθουν για τη σπουδαιότητα του Ληθαργισμού -της διαδικασίας εξάλειψης κάθε ενέργειας και κάθε δυναμισμού, το κεφαλαιώδες πρώτο βήμα γ...

Το 1935 η Λουίζα Ντάρρελ και τα τέσσερα παιδιά της -ο Λόρενς (Λάρρυ), ο Λέζλι, η Μάργκαρετ (Μάργκο) και ο Τζέραλντ (Τζέρρυ)- πήγαν να ζήσουν στην Κέρκυρα. Η οικογένεια Ντάρρελ απαθανατίστηκε στο εµβληµατικό βιβλίο του Τζέραλντ Ντάρρελ "Η οικογένειά µου και άλλα ζώα", καθώς και πρόσφατα στην τηλεοπτική µεταφορά του βιβλίου "Η οικογένεια Ντάρρελ". Ποια ήταν όµως η αληθινή ζωή των µελών της µοναδικής αυτής οικογένειας; Ποιος ήταν ο λόγος που εγκαταστάθηκαν στην Κέρκυρα - και τι απόγιναν αφού έφυγαν από το νησί; Η πραγµατική ιστορία των Ντάρρελ είναι αντάξια της µεγάλης λογο...

"Οι μαγεμένοι" είναι ένα συναρπαστικό και αινιγματικό μυθιστόρημα τρόμου, αλλά συνάμα προκλητικό, ειρωνικό και αναπάντεχο, γραμμένο με τη μοναδική δεξιοτεχνία του Γκομπρόβιτς. Ξεπεσμένοι αριστοκράτες, ματαιόδοξοι και κοσμικοί αστοί, μηχανορράφοι υφισταμένοι, σοβαροί επιστήμονες, μάγοι, ωραίοι και σκοτεινοί νεαροί πρωταγωνιστούν σ' αυτό το γοτθικό μυθιστόρημα που η πλοκή του εξελίσσεται σ' έναν μεσαιωνικό πύργο, σ' ένα αρχοντικό ευγενών, στα νυχτερινά κέντρα και τα μοντέρνα ξενοδοχεία της Βαρσοβίας καθώς και σε γήπεδα του τένις. Η ειλικρίνεια και το πάθος για το θέμα το κάν...

Αυτή η συλλογή έχει μερικές από τις Καλύτερες Ιστορίες με Φαντάσματα. Και απαντά σε μία σειρά από σπουδαίες ερωτήσεις: Ποιοι φοβούνται περισσότερο; Οι άνθρωποι τα φαντάσματα... ή τα φαντάσματα τους ανθρώπους; Τι αξεδιάλυτα μέσα στον χρόνο μυστικά μπορεί να κρύβει ένα μισοχαλασμένο, ταπεινό πατίνι; Πόσο κρύο μπορεί να είναι ένα παλιό κέρμα, παρμένο από τον θησαυρό ενός αληθινού φαντάσματος; Υπάρχουν άραγε φαντάσματα που μπορούν να μας βοηθήσουν να λύσουμε μεγάλα αστυνομικά μυστήρια; Ποιοι σπουδαίοι, και ποιοι ανώνυμοι, κατοικούν στον βυθό - και τι ρόλο παίζουν οι ατέλειωτ...

"Οι Ελεγείες του Ντουίνο" αποτελούν, μαζί με τα "Σονέτα στον Ορφέα", το κορυφαίο έργο του Ρίλκε, που συνειδητά και βασανιστικά ωρίμαζε μέσα του για δέκα ολόκληρα χρόνια (1912-1922). Εκτός από τους "εραστές" και την "ερωτευμένη γυναίκα" που εγκαταλείπεται από τον αγαπημένο της, οι "Ελεγείες" υφαίνονται γύρω από δύο ακόμη κεντρικές μορφές: τον "άγγελο" και τον "νεαρό νεκρό". Ο Ρίλκε τις χρησιμοποιεί για να καταδείξει την αδυναμία να βιωθεί πλήρως το ανθρώπινο αίσθημα καθώς και την ανάγκη να απελευθερωθεί ο άνθρωπος από τα δεσμά της πραγματικότητας. Το "αίτημά" του συνδέ...

Ο William Blake (1757-1827), ο οραματιστής ποιητής που κάποτε χλευάστηκε ως παράφρων και σήμερα τιμάται ως μεγαλοφυία, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους μείζονες ποιητές της αγγλικής λογοτεχνίας. Κοινή είναι η διαπίστωση των μελετητών της ποίησής του, πως το αξιόλογο έργο του, δημιουργία και απεικόνιση ταυτόχρονα ενός πολύπλευρου μυθολογικού συστήματος, συνιστά ένα πρώτης τάξεως επίτευγμα. Αντιμετωπίζοντας με το αντισυμβατικό του βλέμμα θέματα τόσο ιερά και απαραβίαστα όσο η θρησκεία, η ηθική, η τέχνη και η πολιτική, κοινωνικός επαναστάτης και "ήρωας της φαντασίας" μαζί, ο Μπλέη...

Ο William Blake (1757-1827), ο οραματιστής ποιητής που κάποτε χλευάστηκε ως παράφρων και σήμερα τιμάται ως μεγαλοφυία, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους μείζονες ποιητές της αγγλικής λογοτεχνίας. Κοινή είναι η διαπίστωση των μελετητών της ποίησής του, πως το αξιόλογο έργο του, δημιουργία και απεικόνιση ταυτόχρονα ενός πολύπλευρου μυθολογικού συστήματος, συνιστά ένα πρώτης τάξεως επίτευγμα. Αντιμετωπίζοντας με το αντισυμβατικό του βλέμμα θέματα τόσο ιερά και απαραβίαστα όσο η θρησκεία, η ηθική, η τέχνη και η πολιτική, κοινωνικός επαναστάτης και "ήρωας της φαντασίας" μαζί, ο Blake...

Δες τον. Με πτυχία και πέτρινο μουστάκι. Σέρνει δυο τρία πεινασμένα κουτσούβελα Και νιώθει παντελώς αγράμματος Μπρος στον Παλαιό των Ημερών. Τον Πιστωτή του. Σπρώχνει ένα κουτάβι στην κοιλιά του. Μισεί και ντρέπεται και φοβάται. Χάσκει το στόμα του από δύσπνοια. Δεν προσδοκά καθαρό αέρα. Όλη του η σκέψη μια μουντζούρα με το δάχτυλο Πάνω στο όνομα, στην καταγωγή, στα κιλά του. Σκιαγραφούμενος σ' ένα γραμμάτιο Περνά κατευθείαν στον Χάρο. Ούτε κι εκεί δεκτός. Πρέπει πρώτα Να ζητιανέψει τα ναύλα.

"Ένας άνθρωπος πεθαίνει πραγματικά, έλεγε ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, μόνον όταν πεθάνει με τη σειρά του και ο τελευταίος άνθρωπος που τον έχει γνωρίσει. Αυτή είναι σήμερα η περίπτωση του Φρόυντ, αν και υπάρχουν ακόμη κάποια ελάχιστα άτομα που, στην παιδική τους ηλικία, είχε τύχει να τον πλησιάσουν. Ο Φρόυντ πέρασε τη ζωή του γράφοντας και, παρόλο που μια μέρα κατέστρεψε κείμενα και επιστολές για να περιπλέξει το έργο των μελλοντικών του βιογράφων, έτρεφε τόσο μεγάλο πάθος για το ίχνος, την αρχαιολογία και τη μνήμη, ώστε ό,τι έχει χαθεί δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που έχει...

Από τα νεανικά του κιόλας χρόνια, ήδη από την εποχή της συνάντησής του με την ποίηση του Κάλβου και της συγγραφής της μελέτης του για τις "Ωδές", ο Παλαμάς αισθανόταν ότι ο δεκαπεντασύλλαβος, με την πιστή αναπαραγωγή της παγιωμένης μορφής του, είχε οδηγηθεί σε μια στιχουργική συμβατικότητα που είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας κρίσης. Και είναι φανερό ότι ένιωθε ότι η κρίση αυτή του εθνικού στίχου αποτελούσε μια κρίση του ελληνικού στίχου γενικότερα, ανάλογη με την "κρίση του στίχου", που διαπίστωνε την ίδια εποχή στη γαλλική ποίηση ο Μαλλαρμέ. Γι' αυτό ανέλαβε, και έφερε σε...

Στη διάρκεια του πλούσιου και πολυτάραχου βίου του ο Φρόυντ δεν ασχολήθηκε μόνο με την κλινική ψυχανάλυση και τη συγγραφή επιστημονικών βιβλίων και μελετών που έμελλε ν’ αλλάξουν ριζικά τον τρόπο που κατανοούμε και αντιμετωπίζουμε σήμερα τις ψυχικές ασθένειες, αλλά μελέτησε σε βάθος τη λογοτεχνία και το θέατρο. Σε πολλά κείμενά του ανέλυσε με τρόπο διεισδυτικό και πρωτότυπο κλασικά μυθιστορήματα και θεατρικά έργα, θέλοντας να δείξει ότι πολλές από τις θεωρίες του επιβεβαιώνονταν από τη δράση και συμπεριφορά των ηρώων τους. Εκτός από το κλασικό πλέον δοκίμιο που φέρει τον εν...

Το βιβλίο του Μαρκ Έντμουντσον "Ο θάνατος του Σίγκμουντ Φρόιντ" αφηγείται με συναρπαστικό τρόπο τα ταραγμένα τελευταία χρόνια της ζωής του Σίγκμουντ Φρόυντ στη Βιέννη και στο Λονδίνο και συγχρόνως τη ραγδαία ανάδυση της ναζιστικής κυριαρχίας στην Ευρώπη. Εξιστορούνται οι παράλληλοι βίοι του Φρόυντ και του Χίτλερ, δύο Αυστριακών που άσκησαν, ο καθένας στον τομέα του, τη μεγαλύτερη επίδραση στον κόσμο κατά τον 20ό αιώνα, μια επίδραση που εξακολουθεί κατά πολλούς τρόπους να υφίσταται και στον τρέχοντα αιώνα. Η μελέτη αυτή μπορεί να διαβαστεί και ως μια συνοπτική, μα αρκούντως...

Η λογοτεχνία είναι νεκρή ή στην καλύτερη περίπτωση αργοπεθαίνει, γράφει ο Alvin Kernan στην ανά χείρας συναρπαστική και προκλητική μελέτη. Και αποδεικνύει ότι ο θάνατος της λογοτεχνίας, σύμπτωμα κι αυτός της βαθιάς και μακροχρόνιας κοινωνικής αναστάτωσης "που τα τελευταία χρόνια κατέλυσε πολλούς παραδοσιακούς θεσμούς και αξιακά συστήματα", είχε από καιρό προαγγελθεί. Όχι μόνο γιατί η λογοτεχνία εξωθείται στο περιθώριο από μια κοινωνία κυριαρχούμενη από την τηλεόραση και τις άλλες μορφές ηλεκτρονικής επικοινωνίας, αλλά -το χειρότερο- γιατί απαξιώνεται μέσα στα ίδια τα πανεπι...