Φατούρος Δημήτρης Α.
Fatoúros Dimítris A.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Αρχιτέκτων Ε.Μ.Π. 1952. Επιμελητής Ε.Μ.Π., στον Δ. Πικιώνη και στον Ν. Χατζηκυριάκο-Γκίκα, 1953-59. Καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) 1959-1996. Πρύτανης του Α.Π.Θ. 1983-1988. Ομότιμος καθηγητής στο Α.Π.Θ. από το 1996. Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πατρών 2014. Visiting Fellow στο Πανεπιστήμιο Yale 1966-67, έχει διδάξει και έχει δώσει διαλέξεις σε πολλά Πανεπιστήμια της Ευρώπης, των Η.Π.Α και αλλού. Εκλεγμένος πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ), 1973 και 1974. Υπουργός Παιδείας 1993-94 και Πρόεδρος σε διάφορες περιόδους σε Επιστημονικά Κέντρα και Οργανισμούς. Έχει βραβευθεί σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, έχει μελετήσει πολλά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια, που έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικές και ξένες εκδόσεις και έχουν παρουσιαστεί σε ελληνικές και διεθνείς Εκθέσεις. Ατομική Έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη, 2009. Έχει πολλές δημοσιεύσεις σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και άλλες εκδόσεις. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε πολλές εκδόσεις. Πρόσφατα: Λ. Παπαδόπουλος, Σ. Τσιτιρίδου (επιμ.), Δημήτρης Φατούρος, Αθήνα, Δομές, 2009.
2009: Ίχνη μετάβασης
Φατούρος Δημήτρης Α.
Εκδόσεις Καστανιώτη (2009)
Στο πλαίσιο των συνθηκών της μονοσήμαντης κυριαρχίας της αγοράς αναπτύχθηκαν στην παγκόσμια σκηνή της αρχιτεκτονικής τάσεις που τονίζουν υπεροπτική στάση, ατομική προβολή και υποχώρηση του συλλογικού, υποτίμηση ή αποφυγή της αναφοράς στην πόλη και συχνά εταιρική νοοτροπία. Με μία ξαφνική μεταβολή, τόσο ξαφνική που χρειάζεται διερεύνηση, η κυριαρχία αυτή βρίσκεται σε κρίση. Μια νέα πραγματικότητα διαμορφώνεται και η αρχιτεκτονική θα πρέπει, σε διάλογο με την ανθρώπινη κοινότητα, να βρει μια νέα διέξοδο, που δεν θα αρκείται στη δεξιοτεχνία, αλλά θα προτείνει δίκτυα επικοι...
Atelier66
Συλλογικό έργο
Futura (2007)
"Η κατανόηση του μεσογειακού μπρουταλισμού των Δημήτρη και Σουζάνας Αντωνακάκη -συμπυκνωμένη σκέψη η οποία τους ακολουθεί εδώ και τρεις δεκαετίες ως προς τον τόπο, το τοπίο και την κατασκευή- προϋποθέτει ότι έχει ληφθεί υπόψη το οικουμενικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε η αρχιτεκτονική των πενήντα τελευταίων ετών στην Ευρώπη. Η αρχιτεκτονική τους, εντάσσεται σε ένα πλαίσιο το οποίο ξεπερνά άνετα τα σύνορα της Ελλάδας, δηλαδή αυτά του Παλαιού Κόσμου. Το έργο τους προφανώς εγγράφεται επίσης, θεωρούμενο από πολλές απόψεις, σε μια συνέχεια ορισμένων τάσεων που παραπέμπ...
do.co.mo.mo.: Μοντερνισμός και αρχιτεκτονική εκπαίδευση
Συλλογικό έργο
Futura (2007)
Ο αρχιτεκτονικός μοντερνισμός, και ειδικά το μοντέρνο κίνημα των δεκαετιών '20 και '30, είχε ως "γενετικό" χαρακτηριστικό την πυκνή αντιστοιχία εφαρμογής και διδασκαλίας της αρχιτεκτονικής. Οι εκπρόσωποί της φρόντισαν να θεωρητικοποιήσουν τις εφαρμογές τους, τους έδωσαν θεωρητικό περιεχόμενο και νόημα, τις ανήγαγαν σε θεωρία και διδασκαλία. Οι πτυχές του μοντερνισμού που σχετίζονται με την αρχιτεκτονική εκπαίδευση έχουν πολλαπλό ενδιαφέρον. Εικοσιένα αρχιτέκτονες συναντήθηκαν για να διερευνήσουν τις πολυποίκιλες σχέσεις ανάμεσα στις θεωρητικές ή εφαρμοσμένες εκφάνσεις του α...
Lazongas Α4
Συλλογικό έργο
Άγκυρα (2005)
Πρόκειται ένα μεγάλο Λεύκωμα σχεδίων του ζωγράφου Γιώργου Λαζόγκα, με τίτλο "A4". Στις 340 σελίδες -σε εξαιρετικό, ειδικό χαρτί - αποτυπώνονται σχέδια που χρονολογούνται από το 1959 και φθάνουν έως σήμερα. Η επιλογή έγινε ανάμεσα σε 6.000 περίπου σχέδια που διασώζονται. Η σταθερή, διαρκής, και από νωρίς, συνήθεια του Γιώργου Λαζόγκα να σχεδιάζει σε μικρές ιχνογραφίες ή σελίδες γραφομηχανής, όπως αποκαλούσε τότε το Α4, αποτελεί ένα αναπόσπαστο δομικό μέρος του συνολικού του έργου. Το "Α4", περιέχει σχέδια που διατρέχουν μια πορεία 46 χρόνων προσωπικής ιστορίας, κοινων...
Επιστημονική έρευνα και πανεπιστήμιο
Παρατηρητής (1981)
Η επιμονή της αρχιτεκτονικής
Φατούρος Δημήτρης Α.
Εκδόσεις Καστανιώτη (2007)
Οι νέες πραγματικότητες του τρόπου ζωής που σε μεγάλο βαθμό κυριαρχούν έχουν θέσει σε αμφιβολία θεμελιώδη χαρακτηριστικά ατομικής και συλλογικής συμπεριφοράς, όπως η κατοχύρωση του προσωπικού και ιδιωτικού χώρου, η προστασία της αυτοσυγκέντρωσης, η αίσθηση ηρεμίας, η εξασφάλιση της ελεύθερης πληροφόρησης και έκφρασης, οι συνθήκες μη επιθετικότητας. Έτσι φαίνεται ότι ο κύριος πυρήνας της αρχιτεκτονικής, το κατοικείν, υποχωρεί και επιβάλλεται ένα εύκολο και ομοιόμορφο life style αδιάφορο σε αυτά. Συγχρόνως η αρχιτεκτονική γίνεται εύκολη λεία κερδοσκοπικών προθέσεων και φιλ...
Η Κιβωτός: παλαιοί σπόροι για νέες καλλιέργειες
Συλλογικό έργο
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας (2010)
Πρόκειται για βιβλίο-κατάλογο της επίσημης Ελληνικής Συμμετοχής στη 12η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας 2010. Το περιεχόμενο καλύπτει θέματα πολιτικής και οικολογίας, το αγροτικό πρόβλημα, το θέμα της διατροφής, των σπόρων και της παραδοσιακής καλλιέργειας, θεωρητικά θέματα αρχιτεκτονικής και τοπίου, αρχαιοβοτανικής κ.λπ.. Το βιβλίο-κατάλογος της έκθεσης φιλοξενεί τα κείμενα 36 Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, των οποίων η δραστηριότητα σχετίζεται με το θέμα της έκθεσης (καθηγητές αρχιτέκτονες, γεωπόνοι, βοτανολόγοι, αγρότες-ακτιβιστές, θεωρητικοί). Ενδεικτικά αναφέρονται...
Η σημασία της λεπτομέρειας
Συλλογικό έργο
Μουσείο Μπενάκη (2012)
Μονοκατοικίες, πολυκατοικίες, ξενοδοχειακά συγκροτήματα και νοσοκομεία σε ολόκληρο τον ελληνικό χώρο, αλλά και στο εξωτερικό, αποτελούν τη μεγάλη συνεισφορά του Γραφείου Κυριακίδη. Μέσα από την πλούσια εικονογράφηση του τόμου (φωτογραφίες, σκίτσα, μακέτες και αρχιτεκτονικά σχέδια) και τα συνοδευτικά κείμενα αποτυπώνεται η πολύχρονη δραστηριότητα του Γραφείου και μαζί αναδεικνύεται η προσπάθεια των αρχιτεκτόνων για "ζωογόνηση" του αριχτεκτονικού έργου. Η έκδοση συμπληρώνεται με τον αναλυτικό χρονολογικό κατάλογο των έργων που ανέλαβε το Γραφείο από το 1964 μέχρι το 2010....
Ίχνος χρόνου
Φατούρος Δημήτρης Α.
Εκδόσεις Καστανιώτη (2008)
Οι αφηγήσεις του βιβλίου είναι ένα ίχνος της νεώτερης ελληνικής αρχιτεκτονικής από τη δεκαετία του '50 έως σήμερα, ένα ίχνος που διασταυρώνεται με τις προσωπικές διαδρομές του αφηγητή. Την περίοδο έως το 1974, βυθισμένη -λιγότερο ή περισσότερο- σε στερητικές, σκληρές συνθήκες, που συνήθως δεν είναι γνωστές στις νεώτερες γενιές, διεμβόλισε το νεωτερικό πνεύμα της εποχής και η επίμονη ένταση των δημιουργών, και διαμορφώθηκαν έργα με ιδιαίτερη προσωπικότητα. Διαφορετική βέβαια η περίοδος μετά το 1974, έπρεπε να αντιμετωπίσει ζητήματα που είχαν παραμορφωθεί από καθυστερήσει...