Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ιδέα: Η συνέργεια του "105,5 ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ" και των εκδόσεων ΤΟΠΟΣ στοχεύει, με μεσολαβητή το δοκιμασμένο κριτήριο πέντε γνωστών και συνάμα διαφορετικών στις προτιμήσεις τους πεζογράφων, να υποστηρίξει μερικές από τις πιο ελπιδοφόρες φωνές στη σύγχρονη ελληνική πεζογραφία. Τα κείμενα: Δικαιώνουν την επιλογή και κυρίως προσφέρουν μια απολαυστική πέρα για πέρα αξιανάγνωστη λογοτεχνία, που ακυρώνει τις συχνές επιφυλάξεις για μια ανθολογία. Οι φωνές: Ο ανήσυχος αναγνώστης, σε όλες αυτές τις -διαφορετικών τάσεων- φωνές, θα αναγνωρίσει ως κοινό στοιχείο την αυθεντικότητα, τ...

Στα δύο του χρόνια ήξερε να διαβάζει, στα τρία του έπαιζε πιάνο και στα έξι του σκηνοθετούσε Σαίξπηρ. Λίγα χρόνια αργότερα, θα ξεκινήσει την καριέρα του παίζοντας στο θέατρο, διασκευάζοντας Σαίξπηρ και σκηνοθετώντας πρωτοποριακές θεατρικές παραστάσεις. Θα γίνει από τους πρώτους ολοκληρωμένους κινηματογραφικούς δημιουργούς, όντας ο ίδιος σεναριογράφος, σκηνοθέτης και ηθοποιός των ταινιών του. Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία "Πολίτης Κέιν" συμπυκνώνει πρώιμα όλη την καλλιτεχνική του ιδιοφυΐα και αναγγέλλει τη μετέπειτα πορεία του: ιλιγγιωδώς μοντέρνα και πρωτοποριακή, η ται...

"Chacune de ses paroles se traine comme une limace sur la peau douce d' Anthi qui sort ses lunettes, les met, le regarde serieusement: "Il est beau votre village", et ses yeux deviennent immenses derierre les verres. Et je l' aime. Mais qu' est-ce qu' on fiche dans cet endroit qui a l' air d' un hangar? Hier encore..."

Στον Καύκασο μιλούνται περισσότερες από σαράντα γλώσσες, χωρίς να υπολογίσει κανείς τις αναρίθμητες διαλέκτους. Η γεωργιανή γλώσσα διαθέτει ένα δικό της αλφάβητο (οι ρίζες του οποίου ανάγονται στον 5ο π.Χ. αιώνα), το οποίο στηρίζεται σε ένα αραμαϊκό σύστημα γραφής. Αυτό επέτρεψε στον γεωργιανό λαό να αναπτύξει από νωρίς έναν σημαντικό γραπτό πολιτισμό. Νταβίντ Γκουραμισβίλι (1705-1792), Βησσαρίων Γκαμπασβίλι ή Μπεσίκι (1750-1791), Αλεξάντρε Τσαβτσαβάτζε (1786-1846), Γκρηγκόλ Ορμπελιάνι (1800-1883), Νικολόζ Μπαρατασβίλι (1817-1845), Ηλία Τσαβτσαβάτζε (1837-1907), Ακάκι Τσερε...

Μια ανθολογία ελληνικού διηγήματος του εικοστού αιώνα είναι, εκ των πραγμάτων, ένα εγχείρημα συνολικού χαρακτήρα. Οφείλει να αποτυπώνει μέσα από κατασταλαγμένες μορφές τόσο τις περιπέτειες της γραφής όσο και της γλώσσας αλλά και της χώρας που ανέδειξε τους επιλεγμένους διηγηματογράφους. Όσο απαραίτητοι είναι σε μια ανθολογία οι δημιουργοί-αγκωνάρια, οι δημιουργοί που σ’ αυτούς αναφερόμαστε αυθόρμητα, σχεδόν χωρίς σκέψη, άλλο τόσο ενδυναμώνουν την ανθολογία αυτή οι δημιουργοί ήσσονος σημασίας. Οι συγγραφείς δηλαδή που αποτυπώνουν «στιγμές» και «εικόνες» ταπεινές και φαινομεν...

Στο μυθιστόρημα "Από τη μία εικόνα στην άλλη" περιγράφεται εκείνη η γενιά που θέλησε να αλλάξει τη ζωή της -και τη ζωή μας- αλλά έφτιαξε μιαν άλλη εικόνα από το ίδιο είδωλο που πίστεψε πως απορρίπτει. Εξιστορείται η ζωή των ανθρώπων της σημερινής Ελλάδας, που με ψέματα και ενοχές προσπάθησαν να επιβιώσουν μέσα από κοινωνικές αλλαγές που τους ξεπερνούσαν και που τους ήταν ξένες. "Μικροί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα..." οι χαρακτήρες του Δ. Νόλλα δίνουν μια εικόνα στην ουσία της διαφορετική από αυτήν που μάθαμε να αναγνωρίζουμε σαν δικιά μας. Συνθέτοντας έτσι μιαν άλλη εικόνα...

Με τις " Άσεμνες ιστορίες" εγκαινιάζεται η σειρά "Κείμενα και εικόνες" που επιμελείται ο πεζογράφος και κριτικός Μισέλ Φάις, η οποία, αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο - με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας. Οι " Άσεμνες ιστορίες" απαρτίζονται από δέκα πρωτότυπα διηγήματα ακραίου ερωτισμού, που έγραψαν οι συγγραφείς: Σωτήρης Δημητρίου, Μαρία Ευσταθιάδη, Αμάντα Μιχαλοπούλ...

Με τις " Άσεμνες ιστορίες" εγκαινιάζεται η σειρά "Κείμενα και εικόνες" που επιμελείται ο πεζογράφος και κριτικός Μισέλ Φάις, η οποία, αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο - με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας. Οι " Άσεμνες ιστορίες" απαρτίζονται από δέκα πρωτότυπα διηγήματα ακραίου ερωτισμού, που έγραψαν οι συγγραφείς: Σωτήρης Δημητρίου, Μαρία Ευσταθιάδη, Αμάντα Μιχαλοπούλ...

Προσδόκιμο όριο ζωής "Από καθαρά στατιστική άποψη", είπε ο Κοσλόβσκι, "ως άνθρωπος που δεν καπνίζω θα μπορούσα να καπνίσω εφτά χρόνια περισσότερο από έναν καπνιστή". Έκτακτα μέτρα Απαγορεύεται από τούδε και στο εξής να γράφονται οποιαδήποτε βιβλία, να τυπώνονται ή να εκδίδονται, προτού διαβαστεί μέχρι τελευταίας σελίδας το ήδη υπάρχον διαθέσιμο στοκ. [...] Ο Μίχαελ Άουγκουστιν που γράφει κάτι πολύ έξυπνα κείμενα, τόσο έξυπνα που, ενώ, σε πρώτη ανάγνωση, μοιάζουν απλά καλαμπούρια, όταν τα ξαναδιαβάζεις, ανακαλύπτεις ότι κάποια απ' αυτά (αρκετά, θα έλεγα) είναι π...

Δώδεκα διηγήματα από δώδεκα Έλληνες συγγραφείς, οι οποίοι δίνουν ο καθένας, μέσα από την ιστορία του, το δικό του χαρακτήρα και ρόλο στο τσιγάρο. Το τσιγάρο καίγεται διακριτικά σε ένα σταχτοδοχείο, συντροφιά του πρωταγωνιστή. Παίρνει τον ίδιο πρωταγωνιστικό ρόλο. Γίνεται στοιχείο απόλαυσης, διέξοδος αμηχανίας και, σε όλες τις περιπτώσεις, πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Απολαύστε και τα δώδεκα διηγήματα, με ή χωρίς τη συνοδεία τσιγάρου, λαμβάνοντας υπόψη ότι το κάπνισμα, αν και προσωπική επιλογή των ενηλίκων, μπορεί να βλάψει σοβαρά την υγεία.

39 κείμενα και συνεντεύξεις, 82 Νεοέλληνες λογοτέχνες

Έχει την αξίωση να θεωρηθεί "Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας" αυτό το βιβλίο; Όχι βέβαια. Γι' αυτό και φρόντισα να προσθέσω στον τίτλο του εκείνο το λίγη. Κατ' αρχάς, μετά βίας καλύπτει την εικοσαετία 1985-2005, ένα διάστημα κωμικά σύντομο. Κι ακόμη, οι συγγραφείς και τα έργα που θίγονται εδώ, επελέγησαν αυθαίρετα και δεν χαρτογραφούν παρά το προσωπικό μου γούστο. Υποψιάζομαι δε ότι στο βάθος μιλάω λιγότερο γι' αυτούς και τη δουλειά τους, και περισσότερο για τα δικά μου. [...] Τα τριάντα εννιά κείμενα που ακολουθούν, ανήκουν σε ποικίλα είδη. Συνεντεύξεις που πήρα απ...

Μετά το "Ταξίδι στην Ελλάδα" (Κρατικό βραβείο Μυθιστορήματος 2014), το βιβλίο "Μάρμαρα στη μέση "αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας Δύσκολοι Καιροί. Η ιστορία συνεχίζεται μέσα από αλλεπάλληλες αφηγήσεις και διαφορετικές εκδοχές του παρελθόντος των ηρώων. Η αφήγηση λαμβάνει χώρα στις αρχές της τελευταίας δεκαετίας του εικοστού αιώνα. Οι μεταβολές που έχουν συντελεστεί στην ελληνική κοινωνία, τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής επιρροής, οι αλλαγές στη σύνθεση και τη μορφή της οικογένειας λόγω και της σύγκρουσης των γενεών, προβάλλονται μέσα από τους παλιούς και νέους ήρωες....

Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία "Διαδρομές" δημιουργήθηκε από ενεργούς πολίτες της Σκοπέλου και σκοπεύει να γίνει ένα επιπλέον πολιτιστικό βήμα του νησιού μας. Πρόθεσή μας η οργάνωση συζητήσεων γύρω από θέματα που μας ενδιαφέρουν, εκδηλώσεων λογοτεχνικών και πολιτιστικών δρώμενων, κυρίως εκτός της τουριστικής περιόδου, όπου, ως γνωστόν, μόνη μας καταφυγή είναι η τηλεόραση και η πλήξη. [...] Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας και ο ψηφιακός δίσκος που το συνοδεύει αποτελούν μια σύνοψη της πρώτης μας εκδήλωσης υπό τον τίτλο "Θερινό ηλιοστάσιο 2007- Μέρες ποίησης στην...

Συχνά η ασκημένη όσφρηση οδηγεί σε τόπους γνωστούς, σε μέρη που δεν θα μας απογοητεύσουν. Κι έτσι το ταξείδι έχει κάτι από τον τρόπο που μπαίνουμε σε μια εκκλησία για προσκύνημα και όχι για εξερεύνηση. Και βεβαίως είναι παντελώς αδιάφορο το πόσο αντικειμενική μπορεί να είναι μια τέτοιου είδους μαρτυρία. Τουναντίον, όσο πιο συνεπής με την υπόγεια υποκειμενική άποψη για τον υπό αποκάλυψη τόπο είναι, τόσο το καλλίτερο για τους ταξειδιωτικούς οδηγούς και τα τουριστικά γραφεία. Θα μπορούν να κάνουν πάντα τη δουλειά τους.

Η μοίρα ενός ανθρώπου, ο οποίος ξεκινάει από την άλλη άκρη του κόσμου, προσπαθώντας να ξεφύγει απ’ την πείνα και την δυστυχία, και επιβιώνει απ' τις κακουχίες της διαδρομής και από το ναυάγιο του δουλεμπορικού σαπιοκάραβου, που τον μεταφέρει στην γη της επαγγελίας. Εκεί όπου τον υποδέχονται και τον περιθάλπουν άλλα, περιπλέοντα ναυάγια. Εκεί όπου, εντέλει, τον περιμένει ο θάνατός του, σαν σε προκαθορισμένο ραντεβού. Η ιστορία της Ασμάτ, που γαντζωμένη σε μία πόρτα-αυτοσχέδια σχεδία αναζήτησε σωτηρία εν μέσω πομπής θαλασσοπνιγμένων λαθρομεταναστών. Η ιστορία του λιμενοφύλ...

Ο Δημήτρης Νόλλας δεν απονευρώνει τις στιγμές των ανθρώπων ώστε να καταλήγουν υπαρξιακά παιχνιδίσματα φορτωμένα συμβολισμούς, "προεκτάσεις" και λοιπά ηχηρά πλην όμως κενότατα. Ο Νόλλας προσέχει κινήσεις και ευφρόσυνες μες στο ξάφνιασμά τους ατοπίες ή ανεξήγητες παραδοξότητες συμπεριφορών και τις συγκροτεί με μαεστρία σε λόγο αφηγηματικό, κρατώντας πάντοτε μέσα στη μυθική τους ανάπτυξη την πηγή και το κέντρο τους: το χαρακτήρα τους, όπως αυτός υπάρχει και είναι στο συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. Τα πρόσωπα της "Νεράιδας της Αθήνας" και των έξι αφηγημάτων της "Πολυξένης", είτε...

Προς τα μέσα της δεκαετίας του '70, ο ελληνικός κινηματογράφος ευτύχησε να έχει τρεις σκηνοθέτες, όχι μόνο διεθνούς βεληνεκούς, αλλά και με αυτόνομη, νεωτερική και ξεχωριστή γραφή. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Παντελής Βούλγαρης και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος δεν συνδέονται ως προς την ομοιογένεια και την επικοινωνία των αισθητικών επιλογών, ενώ ξεχωρίζουν από την διαφορετικότητα των δημιουργικών κινηματογραφικών τους προτάσεων. Το μόνο κοινό, ενοποιητικό στοιχείο τους είναι η γενναία, ρηξικέλευθη και αποτελεσματική αναθεώρηση των θεματικών και αισθητικών επιλογών του παλιού εμπο...