Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Δρόμος με τις Φάμπρικες στο Μόντρεϋ στην Καλιφόρνια είν' ένα ποίημα, μια βρομισιά, έχει ένα δικό του φως, ένα έντονο χρώμα, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο μα κι ένα όνειρο μαζί, μια νοσταλγία. Κάτι το σκόρπιο και το συγκεντρωμένο, σίδερα, τενεκέδες, σκουριά και πελεκούδια, το στρώσιμο του δρόμου όλο γούβες, παντού κουλούρες τα σκοινιά, κόφες λαχανικά, φάμπρικες για σαρδέλες του κουτιού, καταγώγια, ταβέρνες και μπορντέλα μικρομάγαζα, εργαστήρια χημικά, παλιοξενοδοχεία. Κάποιος είπε πως στο δρόμο τούτο κατοικούνε "πόρνες, ρουφιάνοι, χαρτοπαίχτες, μπάσταρδοι" -εννοούσε, δηλαδή,...

"Ο Δρόμος με τις Φάμπρικες" στο Μόντρεϋ στην Καλιφόρνια είναι ένα ποίημα, μια βρομισιά, έχει ένα δικό του φως, ένα έντονο χρώμα, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο μα κι ένα όνειρο μαζί, μια νοσταλγία. Κάτι το σκόρπιο και το συγκεντρωμένο, σίδερα, τενεκέδες, σκουριά και πελεκούδια, το στρώσιμο του δρόμου όλο γούβες, παντού κουλούρες τα σκοινιά, κόφες λαχανικά, φάμπρικες για σαρδέλες του κουτιού, καταγώγια, ταβέρνες και μπορντέλα μικρομάγαζα, εργαστήρια χημικά, παλιοξενοδοχεία. Κάποιος είπε πως στο δρόμο τούτο κατοικούνε "πόρνες, ρουφιάνοι, χαρτοπαίχτες, μπάσταρδοι" -εννοούσε, δηλα...

Ένα μοναδικό λογοτεχνικό ταξίδι με συντροφιά κορυφαίους, κυρίως Aμερικανούς, συγγραφείς. Mια ανθολογία που καλύπτει τον 20ό αιώνα της αμερικανικής και, εν μέρει, αγγλικής θαλασσινής ιστορίας. Tο φάσμα των εμπειριών που προβάλλει το βιβλίο αυτό - τα εξερευνητικά ταξίδια στον Eιρηνικό και την Aνταρκτική, οι ανταρσίες και οι ναυμαχίες, η φαλαινοθηρία, η κοινωνική ζωή στα θρυλικά υπερωκεάνια- απεικονίζει τον καταλυτικό ρόλο της θάλασσας στη ζωή των ανθρώπων. Πολλές από τις πιο δυνατές φωνές σ' αυτή τη συλλογή δεν ανήκουν σε διάσημους συγγραφείς, αλλά σε ανθρώπους που η ζωή το...

Οι άντρες εκλιπαρούσαν τον οίκτο του· οι γυναίκες ριγούσαν στην αγκαλιά του! Ο Χένρυ Μόργκαν ήταν ο φοβερός πειρατής που το ανάστημα του ορθώθηκε σαν πύργος πάνω απ' την αιματόβρεχτη ιστορία των χρόνων της ισπανικής κυριαρχίας. Ήταν ένας άντρας που 'χε χάσει σχεδόν τα λογικά του απ' τη δύναμη και μεθούσε από δυο φιλοδοξίες: να κατακτήσει και να λεηλατήσει τη χρυσή πόλη του Παναμά, και να κάνει δικιά του τη γυναίκα που η μυθική ομορφιά της ξετρέλαινε τους άντρες, τη γυναίκα που ήταν γνωστή σαν η "Κόκκινη Αγία" - Λα Σάντα Ρόχα.

Ο Τζων Στάινμπεκ -Νόμπελ Λογοτεχνίας 1962-, ο συγγραφέας που εργάστηκε ο ίδιος με τους μετανάστες εργάτες της Καλιφόρνιας και μοιράστηκε μαζί τους την καλύβα και το μόχθο τους, στο μυθιστόρημα του "Άνθρωποι και Ποντίκια" υψώνει φωνή διαμαρτυρίας για την εκμετάλλευση των εργατών που μεταναστεύουν, για την τραγική μοναξιά τους, για το δικαίωμα τους στο όνειρο και στην επιθυμία. Στην "Πεδιάδα της Τορτίλια", η συντροφιά των paisanos απαλλαγμένη από τον κοινωνικό ανταγωνισμό, αισθάνεται ελεύθερη μέσα στο χώρο της φιλίας και των δικών της νόμων. Και ο Κίνο, στο "Μαργαριτάρι", δε...

... Ο Τζιμ βούτηξε το χέρι του στη γούρνα κι ανακάτεψε το φεγγάρι, σπάζοντάς το σε ρυάκια φως που στροβιλίζονταν. Έβρεξε το κούτελό του με τα βρεμένα του χέρια και σηκώθηκε. Αυτή τη φορά δεν κουνιόταν με τόση ησυχία, την κουζίνα όμως τη διέσχισε στις μύτες των ποδιών του και στάθηκε στην πόρτα της κρεβατοκάμαρης. Η Γιέλκα κούνησε το μπράτσο της κι άνοιξε λίγο τα μάτια. Ύστερα, τα μάτια άνοιξαν και γούρλωσαν, ύστερα γυάλισαν, υγρά. Ο Τζιμ κοίταξε μέσα στα μάτια της· το πρόσωπό του ήταν ανέκφραστο. Μια μικρή σταγόνα έτρεξε απ' τη μύτη της Γιέλκα και κάθισε στο κοίλωμα, στο πά...

Στο Μόντρεϊ, στην ακτή της Καλιφόρνιας, η Γλυκιά Πέμπτη είναι η μέρα που ακολουθεί αυτήν που λέμε "Τετάρτη της γρουσουζιάς" - μιαν απ' αυτές τις μέρες που κουβαλάνε την αναποδιά απ' το ξημέρωμα... Ο Τζων Στάινμπεκ μας ξαναφέρνει στο χώρο του Δρόμου με τις Φάμπρικες, στα χέρσα του χωράφια, στους σωρούς με τις παλιατσαρίες και στα σαραβαλιασμένα σπίτια του Μόντρεϊ· ξαναζωντανεύει τους χαρακτήρες ενός κόσμου "χαμένου", ενός κόσμου που σμίγει το γέλιο με το δάκρυ - από τη Φαύνα, την καινούρια διευθύντρια στο "Εστιατόριο του σημαιοφόρου", ίσαμε τον Φουντούκα, τον πρίγκιπα του Π...

To εξαιρετικό μυθιστόρημα από τον Στάιμπεκ Τζ., βραβευμένο με Νόμπελ , σε έναν καλαίσθητο χρυσόδετο τόμο.

-M' έπρηξες, λέει θυμωμένος. Δε σε θέμε εδώ μέσα. Στο 'παμε πως δε σε θέμε. Και άκου να σου πω: Λαθεύτηκες πάνω σε μας, εδώ που μας βλέπεις. Είσ' ένα κουτορνίθι, και δεν κόβει το μυαλό σου, για να δεις πως δεν είμαστε ψωριάρηδες. Πες πως βάζεις λόγια και μας διώχνουν από δω. Πες πως το κάνεις. Φαντάζεσαι βέβαια πως θα γυρίζουμε στους πέντε δρόμους, για να ψάχνουμε για καμιά τιποτένια ψωροδουλειά, σαν τούτη εδώ χάμου. Δεν ξέρεις, φαίνεται, πως έχουμε δικό μας χτήμα για να πάμε, και δικό μας σπίτι. Δε θα μείνουμε δω χάμω. Έχουμε σπίτι και κουνέλια και φρουτόδεντρα, και σε μερ...

"...Παρόλο που το βιβλίο έχει γραφτεί πριν από 70 χρόνια, τα θέματά του εξακολουθούν να είναι επίκαιρα, μια και ο Στάινμπεκ μιλά για τους ανθρώπους εκείνους των οποίων τα όνειρα καταστρέφονται από την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς και το φόβο για ένα ακόμα πιο ζοφερό αύριο. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς αμερικάνος εργάτης του μεσοπολέμου για να δει τον εαυτό του στις σελίδες του..." Αλέξης Σταμάτης "Καθένας στον κόσμο έχει ένα όνειρο που ξέρει ότι δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ, ωστόσο ξοδεύει τη ζωή του ελπίζοντας ότι θα το πραγματοποιήσει. Αυτή η αντίφαση ενσωματώνει...

"Ο Λένι είπε: "Πες πώς θα 'ναι όταν θα 'χουμε τη γη μας". Ο Τζορτζ αφουγκραζόταν ν’ ακούσει τους μακρινούς ήχους. Για μια στιγμή πήρε ύφος ανθρώπου πρακτικού και μεθοδικού. "Κοίτα πέρα από το ποτάμι, Λένι, και θα σου πω, ώστε σχεδόν να το δεις". Ο Λένι γύρισε το κεφάλι του και κοίταξε προς την αντίπερα όχθη της λίμνης και ψηλά προς τις σκοτεινιασμένες πλαγιές των Γκάμπιλαν. "Θα ' χουμε λίγη γη" άρχισε ο Τζορτζ. Έβαλε το χέρι στην πλαϊνή του τσέπη κι έβγαλε το λούγκερ του Κάρλσον." Στην Αμερική του μεσοπολέμου, του κραχ, ο γιγαντόσωμος κι απλοϊκός Λένι κι ο μικρόσωμος κ...

Το βιβλίο είναι σπουδαίο όχι μόνο για τις εξαίσιες περιγραφές του, αλλά και για τους χαρακτήρες που πλάθει ο Steinbeck δείχνει πως τα παιδιά είναι, σε ορισμένες περιπτώσεις, καλύτεροι άνθρωποι από τους ενήλικες μη κρίνοντας τους ανθρώπους καθώς δεν γνωρίζουν την ενήλικη άποψη: έτσι φαίνεται και η παιδικότητα του Lennie που την εποχή που γράφτηκε το βιβλίο δεν ήταν γνωστή ως ψυχική αναπηρία. Το "Άνθρωποι και Ποντίκια" είναι ένα πασίγνωστο κλασικό έργο και με βάσιμο λόγο: είναι πραγματικά ένα μεγάλο εγκώμιο στη λογοτεχνία! The Guardian Μετά το Άνθρωποι και Ποντίκια η αν...

Το θαυμαστό αυτό μυθιστόρημα που θεωρείται από πολλούς ως το αριστούργημα του Τζων Στάινμπεκ αφηγείται την ιστορία δυο οικογενειών τις οποίες το ρεύμα της μετανάστευσης έφερε κι έριξε στα πλούσια χώματα της Καλιφόρνιας. Ταυτόχρονα όμως μέσα από τις βιοτικές περιπέτειες των οικογενειών αυτών ο Στάινμπεκ αναπλάθει τη βιβλική ιστορία του Αδάμ και των γιων του Κάιν και Άβελ και βάζει τους ήρωες του να παίζουν για μια ακόμα φορά το πανάρχαιο δράμα της εξορίας στα Ανατολικά μιας μόνιμα φευγαλέας Εδέμ. "Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό αγροτικό έπος γεμάτο άγρια δύναμη". (Κα...