Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σε μια εύφορη κοιλάδα μικρών ανθρώπινων ιστοριών, ματαιωμένων ονείρων και αγώνα για τον επιούσιο, ο Μπερτ Μονρό παλεύει να στεριώσει σε μια δουλειά, ο Έντουαρντ Ουίκς κοροϊδεύει τους πάντες πως έχει μια περιουσία που στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτη, ο Τουλαρεσίτο είναι ένας χαρισματικός καθυστερημένος, οι αδελφές Λοπέζ γίνονται γίνονται "εύκολες" γυναίκες από ανάγκη. Χάρη στην αμεσότητα της γραφής του Στάινμπεκ, ο αναγνώστης συνδέεται με τους ήρωες και τους ακολουθεί στα άλλοτε αποφασιστικά κι άλλοτε δισταχτικά βήματά τους. Τα "Λιβάδια του ουρανού" εκδόθηκαν το 1932,...

"Κι η Αμερική, μη νομίζεις πως είναι και τόσο μεγάλη. Δεν υπάρχει χώρος για μένα και για σένα, για τους όμοιούς μου και για τους όμοιούς σου, δε χωράνε μαζί πλούσιοι και φτωχοί στην ίδια χώρα, δε χωράνε κλέφτες και τίμιοι άνθρωποι μαζί, ούτε η πείνα μαζί με το πάχος".

"Κι η Αμερική, μη νομίζεις πως είναι και τόσο μεγάλη. Δεν υπάρχει χώρος για μένα και για σένα, για τους όμοιούς μου και για τους όμοιούς σου, δε χωράνε μαζί πλούσιοι και φτωχοί στην ίδια χώρα, δε χωράνε κλέφτες και τίμιοι άνθρωποι μαζί, ούτε η πείνα μαζί με το πάχος."

"Κι η Αμερική, μη νομίζεις πως είναι και τόσο μεγάλη. Δεν υπάρχει χώρος για μένα και για σένα, για τους όμοιούς μου και για τους όμοιούς σου, δε χωράνε μαζί πλούσιοι και φτωχοί στην ίδια χώρα, δε χωράνε κλέφτες και τίμιοι άνθρωποι μαζί, ούτε η πείνα μαζί με το πάχος."

Το αριστούργημα Τζ. Στάιμπεκ που τον καθιέρωσε στην κορυφή της λογοτεχνίας και τον βράβευσε με νόμπελ, (1962).

Χρόνια και χρόνια οι μικροεργάτες της Οκλαχόμα καλλιεργούσαν μόνο βαμβάκι, ώσπου το χώμα αδυνάτισε τόσο, που δε σήκωνε καμιά καλλιέργεια. Χώρια που την ίδια εποχή, το 1930, οι ουρανοί σταμάτησαν να ρίχνουν νερό. Οι συνθήκες αυτές ανάγκασαν την οικογένεια Τζόουντ, μαζί με ένα πλήθος μεταναστών, να τραβήξει για την πλούσια Καλιφόρνια. Εκεί υπήρχε πολλή σοδειά και απούλητη, αλλά και ο φόβος ότι οι Όκις θα τους άρπαζαν τα χωράφια. Οι αγρότες μετανάστες έβλεπαν την πλούσια σοδειά της Καλιφόρνια να σαπίζει ή να πετιέται στο ποτάμι, ενώ η πείνα θέριζε μικρούς και μεγάλους. Και...

... Ένα τέτοιο έγκλημα ξεπερνά κάθε δημόσια καταγγελία. Μια τέτοια πίκρα είναι ανίκανα τα δάκρυα να τη συμβολίσουν. Όλες μας οι επιτυχίες καταρρέουν μπροστά σ' αυτή μας την αποτυχία. Εύφορη γη, ολόισιες αράδες δέντρα, ρωμαλέοι κορμοί, καρποί ωριμασμένοι. Και τα ετοιμοθάνατα παιδιά από πελλάγρα πρέπει να πεθάνουν, γιατί δε βγαίνει κέρδος από τα πορτοκάλια. Και οι γιατροί της δημαρχίας συμπληρώνουν τα πιστοποιητικά -πέθανε από υποσιτισμό- γιατί τα τρόφιμα πρέπει να σαπίσουν, πρέπει να σαπίσουν με το ζόρι. Οι άνθρωποι έρχονται με δίχτυα να ψαρέψουν πατάτες από το ποτάμι, μα...

... Και μες στη νύχτα μια οικογένεια κατασκηνώνει σε μια λακκούβα, κι έρχεται ακόμα μια οικογένεια και στήνουν τα τσαντήρια τους. Οι δυο άντρες ανακαθίζουν πάνω στα μεριά τους και οι γυναίκες αφουγκράζονται μαζί με τα παιδιά. Εδώ βρίσκεται ο κόμπος -όλοι εσείς που εχθρεύεστε τις μεταβολές και φοβόσαστε την επανάσταση. Θέλετε να χωρίσετε αυτούς τους δυο ανακαθισμένους άντρες· να τους κάνετε να μισούν, να φοβούνται, να υποψιάζονται ο ένας τον άλλο. Εδώ βρίσκεται ο πυρήνας εκείνου που φοβόμαστε. Αυτός είναι ο άξονας. Γιατί εδώ, το "έχασα τη γης μου" παθαίνει μια μεταβολή· ένα...

Τα "Σταφύλια της οργής", το αδιαμφισβήτητο αριστούργημα του Τζων Στάινμπεκ, είναι η ιστορία των ταπεινών και καταφρονεμένων της Αμερικής στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης, στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Με τις σοδειές τους κατεστραμμένες από παρατεταμένη ξηρασία και από θυελλώδεις ανέμους που κουβαλούσαν πυκνά σύννεφα από χώμα, ξεριζωμένοι από τα χωράφια τους λόγω της εισβολής των νέων καλλιεργητικών μεθόδων, χιλιάδες εξαθλιωμένοι αγρότες του αμερικανικού Νότου εγκαταλείπουν τις εστίες τους κατευθυνόμενοι προς τη Γη της Επαγγελίας, την Καλιφόρνια. Με τα λιγοστά...

Ελάχιστα μυθιστορήματα έφτασαν ποτέ να συμβολίσουν μια ολόκληρη εποχή. Και το πιο εντυπωσιακό από αυτά είναι το πιο πολυσυζητημένο αμερικανικό βιβλίο του 20ού αιώνα. Από το 1939 που πρωτοεκδόθηκε, έχει κυκλοφορήσει σε εκατοντάδες εκατομμύρια αντίτυπα και έχει μεταφραστεί και ξαναμεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες. Η εποχή είναι η δεκαετία του '30, το μεγάλο κραχ, η αρχετυπική οικονομική κρίση που εντυπώθηκε με τρόμο στο συλλογικό φαντασιακό. Και ο λογοτέχνης που την περιέγραψε και την εξήγησε τόσο δυνατά και τόσο καθαρά, ώστε το έργο του θα μείνει για πάντα στην ιστορία...

Μόλις ένα ταξίδι σχεδιαστεί, εξοπλιστεί και αρχίσει να εκτυλίσσεται, αναδύεται πάντα ένας καινούργιος παράγοντας που το χαρακτηρίζει. Μια εκδρομή, ένα σαφάρι, μια εξερεύνηση είναι αυτοτελείς οντότητες, διαφορετικές από κάθε άλλο ταξίδι. Διαθέτουν προσωπικότητα, ιδιοσυγκρασία, ατομικότητα, μοναδικότητα. Το ταξίδι είναι σαν το άτομο: δεν υπάρχουν δύο ταξίδια απαράλλαχτα στον κόσμο. Κάθε προγραμματισμός, περιφρούρηση, "αστυνόμευση" και καταναγκασμός είναι ματαιοπονία. Ύστερα από προσπάθειες χρόνων ανακαλύπτουμε ότι δεν πάμε εμείς ταξίδι, αλλά ότι εκείνο μας πάει. Ξεναγοί, προγ...

Τέσσερα αυτοτελή διηγήματα του πασίγνωστου Αμερικανού συγγραφέα, με ήρωα ένα μικρό ονειροπόλο αγόρι που μεγαλώνει σ' ένα ράντσο. Οι εμπειρίες που αποκτά το παιδί, καθώς κυλάει η ζωή του, το κάνουν να γνωρίσει τους νόμους της φύσης, το θάνατο και τη γέννηση, και το φέρνουν σ' επαφή με την ανθρώπινη σκληρότητα και τη μοναξιά των γηρατειών. Ωστόσο, ο ήρωας του Στάινμπεκ φτάνει στην εφηβεία συνεχίζοντας να πλάθει όνειρα και να μετέχει στη γεμάτη μόχθο ζωή της φάρμας. Ένα βιβλίο με βαθύτατη ανθρωπιά και μεταφρασμένο θαυμάσια στη γλώσσα μας. Η εικονογράφησή του γεμάτη ποίηση....

Εμπνευσμένος από έναν μεξικανικό μύθο, ο Στάινμπεκ αφηγείται στο "Μαργαριτάρι" την τραγική ιστορία ενός φτωχού αντρόγυνου, του Κίνο και της Χουάνα. Ο Κίνο βρίσκει το Μαργαριτάρι του Κόσμου και κάνει όνειρα για το μέλλον, που όμως όλα γκρεμίζονται. Το βιβλίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1947, στην ομώνυμη πολυβραβευμένη ταινία του Εμίλιο Φερνάντεζ, ενώ, χάρη στη δύναμη και στο βάθος του μύθου του, δεν έχει πάψει μέχρι σήμερα να διδάσκεται στα αμερικανικά σχολεία.