Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

«Το πάθος του πνεύματος», στο όποιο εστιάζονται τα δύο δοκίμια της Σούζαν Σόντακ για τον Αρτώ και τον Κανέττι υπήρξε η αφορμή που μας οδήγησε στην παρουσίασή τους. Εν συνεχεία, βέβαια, ο συσχετισμός και η παράλληλη ανάγνωσή τους αναδεικνύουν τις διαφορές μάλλον παρά τις ομοιότητες των δύο αυτών ιδιόρρυθμων συγγραφέων του 20ού αιώνα. Το στοιχείο που φαίνεται να τους ενώνει, το «πάθος του πνεύματος», οδήγησε τη γραφή του καθενός τους, το θεατρικό, δοκιμιακό και ποιητικό διάβημα του πρώτου και την αφήγηση του δεύτερου, σε διαφορετικούς δρόμους. Ο Αρτώ θέλησε μέσω ενός δικού το...

Στο βιβλίο αυτό παρατίθενται δύο δοκίμια που ανήκουν στο ίδιο θεματικό πλαίσιο "τέχνη και φασισμός". Το πρώτο αναφέρεται στη Λένι Ρίφενσταλ και το άλλο στο κινηματογραφικό έργο του Γιούργκεν Ζύμπερμπεργκ. Το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν για το σημερινό αναγνώστη έχει να κάνει με την ανίχνευση των αιτίων μιας διαφαινόμενης κατά τη δεκαετία του '70 απενοχοποίησης κάποιων φωτογενών μορφών του φασισμού, αιτίων τα οποία η Σόντακ εντοπίζει "στις νέες ευκαιρίες που δόθηκαν στην ιδέα του ωραίου" μέσα στην κοινωνία του θεάματος και του life style.

Για να αντιληφθούμε ή να κατανοήσουμε την τεράστια εξάπλωση ασθενειών όπως η φυματίωση, ο καρκίνος και το AIDS έχουμε υιοθετήσει μια γλώσσα η οποία τις περισσότερες φορές νοθεύει ή διαστρέφει την αλήθεια σχετικά μ' αυτές. Στο "Η νόσος ως μεταφορά" και στο "Το AIDS και οι μεταφορές του", η Susan Sontag απομυθοποιεί τη γλώσσα αυτή και παρουσιάζει την πραγματική διάσταση των ασθενειών στο βαθμό που αυτές έχουν επηρεάσει την ανθρώπινη κουλτούρα δια μέσου των αιώνων. "Το γεγονός ότι η μόνη βεβαιότητά μας είναι ότι θα πεθάνουμε, μας καθιστά ικανούς να μιλούμε γι' αυτό μεταφορι...

Σας καλούμε να απολαύσετε τις ιστορίες που συγκεντρώνονται σε αυτό το βιβλίο. Θα είναι μια μοναδική εμπειρία για δύο λόγους. Ο πρώτος: Σπάνια τόσοι πολυδιάστατοι και καταξιωμένοι συγγραφείς απ' όλο τον κόσμο, ανάμεσά τους και πέντε Νομπελίστες, συναντιούνται στα περιεχόμενα της ίδιας ανθολογίας. Τα 21 διηγήματα είναι γραμμένα σε διάφορες "φωνές" -ξεχωριστά προσωπικά στυλ- με αποτέλεσμα να φανερώνουν τις υπέροχες δυνατότητες της χρήσης των λέξεων από ζώντες συγγραφείς. Ο δεύτερος λόγος: Οι 21 συγγραφείς έχουν προσφέρει το διήγημά τους δίχως αμοιβή ή διεκδίκηση πνευματικών δι...

Στον ανά χείρας τόμο η Σούζαν Σόνταγκ εξετάζει σε βάθος την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην "επικαιρότητα", την τέχνη και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τη σύγχρονη καταγραφή του πολέμου και της καταστροφής. Αποδίδουμε με μεγάλη ευκολία στις εικόνες τη δύναμη να προκαλούν τη διαμαρτυρία, να υποθάλπουν, αν όχι να γεννούν, τη βία ή να δημιουργούν απάθεια: αυτές τις θέσεις ακριβώς αναψηλαφίζει η συγγραφέας, ακολουθώντας την αρκετά μεγάλη ιστορία σχετικά με την αναπαράσταση του πόνου των άλλων -από τους "Ολέθρους του πολέμου" του Γκόγια και τις φωτογραφικές μαρτυρίες για το...

Στα 1876, στο απόγειο της δόξας της, η πολωνή ηθοποιός Μαριάννα Ζαλένσκα αποφασίζει να εγκαταλείψει την Ευρώπη, τη χώρα και το επάγγελμά της, για να κάνει μια καινούργια αρχή στην αμερικανική ήπειρο, σ' έναν κυριολεκτικά Νέο Κόσμο, ακολουθούμενη από φίλους και την οικογένειά της. Με μια έντονη ανάγκη επαναπροσδιορισμού και αυτογνωσίας, η ιδεαλίστρια ηρωίδα της Σόνταγκ θέλει να δημιουργήσει μια ουτοπική κοινότητα κοντά στη φύση, να ζήσει την απόλυτη ελευθερία που υπόσχονται οι παρθένες εκτάσεις της μυθικής, τότε, Καλιφόρνιας. Το εγχείρημα πραγματοποιείται, αλλά γρήγορα αποτυ...

Η Έμμα, αγγλίδα ταπεινής καταγωγής, παντρεύεται τον κατά πολύ μεγαλύτερό της λόρδο Χάμιλτον, πρεσβευτή της Μ. Βρετανίας στη Νάπολη. Ο λόρδος εκπαιδεύει τη σύζυγό του που σύντομα ξεπερνά τον δάσκαλό της και γίνεται έμπιστη της βασίλισσας της Νάπολης, που είναι αδελφή της Μαρίας-Αντουανέτας. Από τα σαλόνια του ζεύγους παρελαύνουν μεγάλες προσωπικότητες, ο μαρκήσιος ντε Σαντ, ο Γκαίτε, αλλά και ο ναύαρχος Νέλσων. Τον οποίο η Έμμα ερωτεύεται παράφορα. Και τι παράδοξο, δεν είναι οι ερωτικές αλλά οι πολιτικές επιλογές που θα δυναμιτίσουν τις σχέσεις όλων τους.

[...] Στον κόσμο ιδωμένο από τα μάτια της Σόνταγκ, όλες οι φωτογραφίες έχουν σημασία, χρήζουν ανάλυσης, συνεισφέροντας στην κατανόηση του μέσου και της επίδρασης που ασκεί στη ζωή μας. Οι διαχωριστικές γραμμές και τα διλήμματα, που συνοδεύουν το μέσον από την εμφάνισή του, ξεθωριάζουν. Η φωτογραφία αντιμετωπίζεται ως ένα σύστημα παραγωγής εικόνων που, έχοντας εισχωρήσει βαθιά στην κοινωνική συνείδηση, με τη μαγική ευκολία της λειτουργίας της, μας έχει καταστήσει όλους χρήστες του μέσου και κοινωνούς των αποτελεσμάτων του. Αποτελεί αναντίρρητη αλήθεια ότι στα 15 χρόνια ζωής...