Ευαγγέλου Ιάσων
Evangélou Iáson
Ο Ιάσων Ευαγγέλου (φιλολογικό ψευδώνυμο του οφθαλμιάτρου και λογοτέχνη Ευάγγελου Ευαγγελίου), γεννήθηκε στο Βόλο το 1926. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ιατρική (πτυχίο 1954), Φιλοσοφία (πτυχίο 1974) και Θεολογία (ακροατής επί τετραετία). Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Φιλοσοφικών Μελετών κ.ά. Αρχισυντάκτης του περιοδικού "Προεκτάσεις στην εκπαίδευση" (1991-1997) και του περιοδικού "Κασταλία" της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών (1999-2005). Ο Ιάσων Ευαγγέλου παρουσιάστηκε στα Γράμματα το 1962 και από τότε προσφέρει στον λογοτεχνικό και φιλοσοφικό χώρο ένα σημαντικό έργο, που το χαρακτηρίζει κριτικό και εγκυκλοπαιδικό πνεύμα, πνευματικός προβληματισμός, ευαισθησία και ήθος, σαφήνεια σκέψης και έκφρασης, και περιεκτική διατύπωση λόγου. Αποσπάσματα του έργου του μεταφράστηκαν και στο εξωτερικό. Για την προσφορά του στα Ελληνικά Γράμματα έχει τιμηθεί με διακρίσεις και έτυχε τιμητικού διπλώματος από το Υπουργείο Πολιτισμού (1999). Έχει επίσης περιληφθεί σε ελληνικά και ξένα βιογραφικά λεξικά. Το έργο του αγκαλιάζει όλους σχεδόν τους τομείς του έντεχνου Λόγου, και εκτός από άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά και εφημερίδες, αποτελείται από εκατόν είκοσι βιβλία. Από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του είναι οι "γνωμικοί στοχασμοί: ΨΗΦΙΔΕΣ ΙΔΕΩΝ" και η "γνωμική ποίηση": ΨΗΦΙΔΩΤΟ ΠΟΙΗΣΗΣ", που συνεχίζουν -και ανανεώνουν- στο χώρο της Ελληνικής Γραμματείας, την παράδοση του επιγραμματικού λόγου (πεζού και ποιητικού). Το 2013 κυκλοφόρησε το βιβλίο του: Γνωμολογικό Λεξικό (γενικής παιδείας) με 13.500 ψηφίδες ιδεών. Το ίδιο έτος, η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών τον πρότεινε στη Σουηδική Ακαδημία για το βραβείο ΝΟΒΕΕ Λογοτεχνίας (για τα έτη 2013, 2014).
Το κενταύρειο Πήλιο και η αυγή της ιατρικής
Ευαγγέλου Ιάσων
Αγγελάκη Εκδόσεις (2014)
Το πόνημα αυτό είναι ένα δοκιμιακό μελέτημα που στοχεύει στη διερεύνηση των αρχικών δομών, τριών Επιστημών: 1. Της Ιατρικής επιστήμης (που διδάσκεται στην Ελλάδα). 2. Της επιστήμης της Μυθολογίας (που δεν διδάσκεται σε κανένα Πανεπιστήμιο της Ελλάδας που είναι η πλουσιότερη πηγή των μύθων), ενώ διδάσκεται σε πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού. 3. Της Ιστορικής Επιστήμης (που διδάσκεται στην Ελλάδα). Εκτός από το περιεχόμενο των τριών αυτών ενοτήτων, σημασία ιδιαίτερη (αλλά και εντυπωσιακή αίγλη) έχει η αναζήτηση της αρχής των γεγονότων και των αρχετύπων συμβόλων - κυρί...
Το θρησκευτικό φαινόμενο
Ευαγγέλου Ιάσων
Εκδόσεις Βερέττας (2006)
Το εξαίρετο βιβλίο του Ιάσοπνα Ευαγγέλου, τώρα σε νέα έκδοση, καταπιάνεται διεξοδικά με την έννοια της θρησκείας, την έννοια του θεού, την έννοια της ψυχής, την έννοια της πίστης, την θρησκευτική μυθοπλασία, την ψευδο- παρθενογένεση των θεών, τον ψευδοθάνατο και την ψευδανάσταση των θεών, την αναξιοπιστία των δήθεν "Ιερών Γραφών", την ό,ποια φυσιογνωμία του ιστορικού Ιησού, τις έννοιες της Αμαρτίας - Μετάνοιας - Συγχώρεσης, την αδιαφορία του καλού θεού για τον ανθρώπινο πόνο, τις ένοχες σχέσεις θρησκείας και πολιτικής, τις ανύπαρκτες σχέσεις θρησκείας και επιστήμης καθώς κα...
Τι είναι η ψυχή;
Σταματέλλος Γιάννης
Αρχέτυπο (2002)
Κανένα, ίσως, θέμα δεν έχει συζητηθεί τόσο πολύ κατά τη διάρκεια του πολιτισμού όσο η "ψυχή". Όλοι οι μεγάλοι εσωτερικοί και θρησκευτικοί "δρόμοι", η φιλοσοφία και η επιστήμη, μεμονωμένοι ερευνητές αλλά και οι παραδόσεις των λαών της Γης ασχολήθηκαν μαζί της. Οι απόψεις είναι τόσο πολλές και, συχνά, τόσο διαφορετικές μεταξύ τους που αναρωτιέται κανείς μήπως, τελικά, το γνωστικό αντικείμενο "ψυχή" είναι πιο πολύπλοκο και σύνθετο απ' ό,τι φαίνεται. Αν υποθέσουμε ότι η ψυχή είναι ένα άλλο "σώμα" της ανθρώπινης ύπαρξης, μια διάσταση διαφορετική από τις γνωστές μέσα στις οποίε...
Ποιός ήταν ο Γεσούχα
Ευαγγέλου Ιάσων
Εκδόσεις Βερέττας (2008)
Ένα δοκίμιο θρησκειολογικής κριτικής που ασχολείται με το πρόσωπο του Ιουδαίου Γεσούχα, το όνομα του οποίου στα ελληνικά μεταφράστηκε ως "Ιησούς". Το δοκίμιο του διακεκριμένου συγγραφέα Ιάσονα Ευαγγέλου διερευνά τον ιστορικό Ιησού, τον Ιησού των Ευαγγελίων, τoν Ιησού της πίστης, την αμφιλεγόμενη αξιοπιστία των Ευαγγελίων, την σχέση του ευαγγελικού Ιησού με τους Έλληνες, την σύγκρουση μεταξύ προκατάληψης και ελευθεροφροσύνης και τέλος τις αντιλήψεις για την θρησκεία οι οποίες διαμορφώθηκαν από τον βίο και την πολιτεία του Γεσούχα.