Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το έργο του Νίκου Καζαντζάκη υπήρξε το πλέον πνευματοφόρο εντρύφημα ολόκληρης της ζωής μου, από το 1953 που ως μαθητής Γυμνασίου αποβλήθηκα γιατό το διάβαζα και το διέδιδα, μέχρι σήμερα. Στον δεύτερο τούτον τόμο των Καζαντζακικών μελετημάτων μου (ο πρώτος δημοσιεύθηκε το έτος 2000), αναφέρομαι σε διάφορες απόψεις του βίου και του έργου του, ενός έργου που συντάραξε το πανελλήνιο και παγκόσμιο κοινό από το 1950 που φάνηκαν τα μυθιστορήματα μέχρι σήμερα. Αυτά ήταν που αποτέλεσαν σημείο αντιλεγόμενο, τόσο για τη ζωντάνια των ιδεών τους, όσο και για την ευθύτητα έκφρασης των απ...

Η ανθολογία των Αρχαίων Λυρικών απασχόλησε μεταφραστικά τον επιμελητή-μεταφραστή Θανάση Παπαθανασόπουλο περίπου για διάστημα τριάντα ετών. Στο πρώτο μέρος της περιέχει ποιήματα δεκαεπτά ποιητών της αρχαϊκής και της αρχαίας (των κλασικών χρόνων) περιόδου. Αυτή είναι και η ωριμότερη περίοδος του λυρικού λόγου. Στο δεύτερο μέρος της, περιέχει κυρίως επιγράμματα από τη λεγόμενη ελληνική ανθολογία. Ανθολογούνται είκοσι ποιητές από τους αντιπροσωπευτικότερους του επιγραμματικού λόγου. Από τον Αλκαίο στον Ησίοδο και απ' τη Σαπφώ στο Σοφοκλή, ο Θανάσης Παπαθανασόπουλος με...

Η ανθολογία των Αρχαίων Λυρικών απασχόλησε μεταφραστικά τον επιμελητή-μεταφραστή Θανάση Παπαθανασόπουλο περίπου για διάστημα τριάντα ετών. Στο πρώτο μέρος της περιέχει ποιήματα δεκαεπτά ποιητών της αρχαϊκής και της αρχαίας (των κλασικών χρόνων) περιόδου. Αυτή είναι και η ωριμότερη περίοδος του λυρικού λόγου. Στο δεύτερο μέρος της, περιέχει κυρίως επιγράμματα από τη λεγόμενη ελληνική ανθολογία. Ανθολογούνται είκοσι ποιητές από τους αντιπροσωπευτικότερους του επιγραμματικού λόγου. Από τον Αλκαίο στον Ησίοδο και απ' τη Σαπφώ στο Σοφοκλή, ο Θανάσης Παπαθανασόπουλος με...

[...] Η γραφή των ασμάτων δεν ακολούθησε τη χρονολογία ζωής και δράσης των υμνούμενων προσώπων. Πρώτα καταπιάστηκα με θέματα που μου ήταν περισσότερο οικεία και είχα ευκολότερη πρόσβαση στα υλικά δομής τους. Γιατί η τερτσίνα μετέχει και του λυρικού και του επικού (διηγηματικού) στοιχείου. Και συνεπώς για τη συγγραφή κάθε ποιήματος απαιτήθηκε πρώτιστα η συγκέντρωση του συναφούς αφηγηματικού (ιστορικού) υλικού. [...] Στις τερτσίνες συναντάμε και το εγγενές μειονέκτημα του παραπανίσου λόγου. Η μορφή αυτή είναι αδύνατο να οικοδομηθεί με καθαρές λυρικές ουσίες, αφού στην κατασκ...

Περιέχονται τα διηγήματα: "Ακροατής ποιήσεως", "Τα άπαντα του λόρδου Βύρωνος", "Το 'κοπέλι' του παππού" (ή "Η κυπριακή ιστορία ενός κραβαρίτη γυρολόγου"), "Αδικοθάνατοι", "Το πτυχίο", "Το συμπεθερικό", "Η βασιλοπούλα", "Κάμε το καλό", "Η μαδημένη γούνα", "Ψυχούλες στα κλαράκια", "Ο πληγωμένος άγγελος", "Η πρώτη του ανάσταση", "Ο Βασιλούνης", "Το ενοίκιο", "Μετά την αστραπή", "Σαράντα βάρκες και δυο οντολογικές εξηγήσεις ενός δημοτικού τραγουδιού" και "Θάλασσα της Ναυπάκτου".

"Έφθασε η ώρα να υψώσουμε, με το αθάνατο υλικό των λέξεων, ένα μνημείο για να τιμήσουμε το εκλεκτότερο τέκνο που γέννησε στο β΄ μισό του 20ου αιώνα η πεφιλημένη μας Κύπρος, τον Κώστα Π. Μιχαηλίδη: τον φιλόσοφο και τον ποιητή, τον δάσκαλο και τον φίλο, τον "Άνθρωπο" που με το ολόφωτο, πυκνό, σοβαρό και μεγαλόκαρδο έργο του ετίμησε και την γλώσσα μας και την Ελλάδα. Αποδίδουμε επομένως μια τιμή ως αντανάκλαση αγάπης, ως αναγνώριση αξίας και ως εκδήλωση επίμονης αξίωσης ο χρόνος να σεβαστεί το ευγενές πρόσωπο του και το υψηλόφθογγο έργο του. Στο έργο αυτό αγωνίστηκε η πολυα...

Περιεχόμενα: - Από τη δουλεία της φθοράς στο αναστάσιμο φως. Το "πήλινο σχήμα" της Όλγας Βότση. - Οι επιδράσεις του Καρυωτάκη στη νεώτερη ποίησή μας - Ο ποιητής Μιχ. Δ. Στασινόπουλος - Η λυρική περιπέτεια στην ποίηση του Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου - Από το χώμα στο φως. Ο "Ηλιακός λύχνος" του Βρεττάκου. - Τα "θαμπωτά πράματα" της ποίησης του Τάκη Παπατσώνη - Ο "Αθανάσιος" του Καβάφη - Ο ποιητής Μηνάς Δημάκης - Θάνατος και ανάσταση στην ποίηση του Γ. Θέμελη - Ο θεός στην ποίηση του Νίκου Καρούζου - Για την ποίηση του Κυριάκου Πλήση - Ελύτης: "Αλβανιάδα" - Ρίτσος: φ...

[...] Αν ο αρχαίος τούτος μύθος, κοιταγμένος και μέσα από το πνεύμα του αιώνα μας, καταφέρνει να μιλήσει πάλι, αυτό θα οφείλεται κυρίως στη δύναμη των διαχρονικών μηνυμάτων που μεταφέρει και των καταστάσεων που περιγράφει, και επικουρικώς στην οποία δεξιότητα του τρίτου (και ελάχιστου) ανάμεσα σ' εκείνους που φιλοδόξησαν να δραματοποιήσουν τον πυρήνα το (εφευρίσκοντας ο καθένας για λογαριασμό του τα πρωτότυπα καθέκαστα), στα τελευταία δυόμισι χιλιάδες χρόνια. Και η απόπειρά μου τούτη με το τόσο ευχάριστο τέλος (κατά το πρότυπο της Ιφιγένειας εν Ταύροις) θέλω να πιστεύω πως...

Μέσα από τα γόνιμα σπλάχνα της περίφημης Γενιάς του '30 αναπήδησαν και δυο ποιητικά λιοντάρια, ο Οδυσσέας Ελύτης και ο Γιάννης Ρίτσος, για να υψώσουν και να διευρύνουν το ποιητικό βίωμα των Νεοελλήνων με τρόπους ιδεαλιστικής διαύγειας και εικονιστικής μεγαλοσύνης που σου κόβουν την ανάσα. Υπακούοντας τυραννικά στην πάμπλουτη λυρική ιδιοσυγκρασία τους -απολλώνια στον Ελύτη, διονυσιακή στον Ρίτσο- και υποκύπτοντας αγόγγυστα στο πανίσχυρο χάρισμά τους, πρόσφεραν στη νεοελληνική ποίηση δώρα βαρύτιμα και -μέσα στην σχετικότητα των ανθρωπίνων- αθάνατα. Ετούτη η αξιοζήλευτη αθαν...