Σολωμός Διονύσιος 1798-1857
Solomós Dionýsios
Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1798, από αριστοκρατική οικογένεια. Το 1808 στάλθηκε στην Ιταλία για σπουδές και σπούδασε νομικά. Μετά από δέκα χρόνια επιστρέφει στη Ζάκυνθο με γερή φιλολογική μόρφωση. Εκείνη την εποχή γίνεται δεκτός σε μια φιλολογική οργάνωση όπου αναγνωρίζεται ως στιχουργός. Στο τέλος του 1828 εγκαταλείπει τη Ζάκυνθο και εγκαθίσταται στη Κέρκυρα για να αφοσιωθεί στην ποίηση. Το 1833 ένα σοβαρό οικογενειακό γεγονός τον ταράζει, ο ετεροθαλής αδελφός του δηλώνει στις λιμενικές αρχές την κληρονομιά από τον πατέρα του και τη διεκδικεί. Όλα τα χρόνια που έζησε στην Κέρκυρα δεν έκανε ούτε ένα ταξίδι στην ελευθερωμένη Ελλάδα γιατί, όπως υποστηρίζεται, "δεν εσυνηθούσε να θεατρίζει στο εθνικό του φρόνηματα αλλά μες το άγιο βήμα της ψυχής". Όταν ο Σολωμός γύρισε από την Ιταλία, έφερε μαζί του ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Αργότερα δημιουργεί αυτοσχέδια σονέτα και τέλος λυρικά ποιήματα. Το πρώτο εκτενές ποίημα του Σολωμού είναι ο "Ύμνος εις την Ελευθερία" που είναι γραμμένος σε τετράστιχες στροφές. Ο Σολωμός πέθανε το Φεβρουάριο του 1857 από εγκεφαλική συμφόρηση. Τα οστά του μεταφέρθηκαν το 1865 στη Ζάκυνθο και τοποθετήθηκαν στην αρχή σε ένα μικρό μαυσωλείο στον τάφο του Κάλβου. Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι ο Σολωμός ως ποιητής απέκτησε φήμη από τα νεανικά του χρόνια και ότι με το πέρασμα των δεκαετιών το ποιητικό του έργο δεν ξεπεράστηκε.
Διονύσιος Σολωμός. Ανθολόγιο θεμάτων της Σολωμικής ποίησης
Σολωμός Διονύσιος 1798-1857
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων (1998)
Ο καθηγητής Ερατοσθένης Καψωμένος δεν παραδίδει μια κλασική ανθολογία, αλλά επιχειρεί μια πρωτότυπη, ποσοτική προσέγγιση της σολωμικής ποίησης. Φιλοδοξεί να συγκεντρώσει, να ομαδοποιήσει και να αναδείξει τα πιο χαρακτηριστικά θέματα που διατρέχουν την τέχνη του εθνικού μας ποιητή. Οι δύο κεντρικές ενότητες του ανθολογίου είναι η Φύση και ο Πολιτισμός, από τη μία πλευρά, και το Άτομο και η Κοινωνία, από την άλλη.
Πάσχα των Ελλήνων
Συλλογικό έργο
Δελφίνι (1994)
Η Ανάσταση του Χριστού, η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας έχει συγκινήσει κι' εμπνεύσει πολλούς Έλληνες ποιητές μες στο χρόνο. Η παράθεση σχετικών ποιημάτων που ακολουθεί δεν αποσκοπεί στο να καλύψει κανένα φάσμα της συγκεκριμένης θεματολογίας, αλλά στο να καταδείξει πως, σπουδαίοι και άξιοι ποιητές του αιώνα μας χωρίς να παγιδευτούν στην απλοϊκότητα ή στην υπερβολή, περνούν το μήνυμα του Πάσχα, την ατμόσφαιρα και τη σημασία του, αυτόνομο ή σε συνδυασμό με δικές τους προσωπικές καταστάσεις, εν ανθηρώ Έλληνι λόγω. [...] (Γ. Κ. Καραβασίλης)
Η γυναίκα της Ζάκυθος
Σολωμός Διονύσιος 1798-1857
Ωκεανίδα (1993)
Η "Γυναίκα της Ζάκυθος" του Διονύσιου Σολωμού είναι ένα ιδιαίτερα οξύ κείμενο γραμμένο σε ρυθμικό πεζό λόγο, σε γλώσσα δημοτική με ιδιωματικά ζακυνθινά στοιχεία. Η συνύπαρξη φυσικών και υπερφυσικών σκηνών, χαρίζουν στο έργο ένα βιβλικό και προφητικό τόνο και το συνδέουν με την παράδοση της οραματικής προφητικής λογοτεχνίας και ειδικά με τη θεολογική "Αποκάλυψη" του Ιωάννη, με την "Υπερκάλυψη" του Ούγο Φόσκολο, και, κατά πάσα πιθανότητα, με τον Ανώνυμο του 1789, ένα τολμηρό σατιρικό κείμενο, αρκετά σκοτεινό και ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Ο Διονύσιος Σολωμός επεξεργάστηκε τη Γυ...
Το Εικοσιένα
Συλλογικό έργο
Ευθύνη (1993)
Σε καιρούς πνευματικού χαλασμού, καθώς οι σημερινοί, είναι δραματικά αναγκαίο και υπαρκτικά τραγικό να αναζητεί, κάθε λαός και κάθε άνθρωπος, τη σωτηρία του σε μια βαθύτερη αυτογνωσία, φροντίζοντας ν' απαλλάξει την αληθινή του ταυτότητα από μύθους και στολίσματα που της πρόσθεσαν τα βιωμένα χρόνια. Είναι δραματικά αναγκαίο, και νόμιμο, γιατί τέτοιο υψηλό αγώνισμα υποβάλλει η ίδια η εντελέχεια της Ιστορίας· και είναι υπαρκτικά τραγικό, γιατί χωρίς τέτοια συνειδητή κατάχτηση της ταυτότητας, οι άνθρωποι και τα έθνη χάνουν τον εαυτό τους, δεν υπάρχουν κατά τις προδιαγραφές τ...
Ιταλικά
Σολωμός Διονύσιος 1798-1857
Ίκαρος (1991)
Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει τις μεταφράσεις των ιταλικών ποιημάτων και των πεζών του τόμου "Πεζά και Ιταλικά".