Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα παλιό μοναστήρι σ' ένα μικρό νησί κι ένας άντρας που αποφασίζει να μείνει μόνιμα εκεί και να αναπαλαιώσει το παλιό χτίσμα. Ο Στέφανος Κομνηνός, αρχιτέκτονας υπό ψυχολογική κατεδάφιση, έχοντας αποφασίσει πως του αρκούν οι μνήμες των αποτυχημένων του ερώτων, μετράει τις μέρες του πίνοντας, ψαρεύοντας και σχεδιάζοντας τα γεύματά του. Τα παιδιά του, από το μοναδικό του γάμο, και κάποιοι φίλοι του έρχονται να περάσουν μαζί του μερικές μέρες του Αυγούστου, όταν η ζωή αποφασίζει να του κλείσει για μια ακόμα φορά το μάτι. Μια νέα γυναίκα θα εμφανιστεί απροσδόκητα, βάζοντας ξανά...

Δέκα συγγραφείς γράφουν για το Λιμάνι της Ζωής τους. Άλλοι εντός θέματος, άλλοι εκτός, όλοι όμως με ένα στόχο: την απόλυτη συνέπεια στο συγγραφικό τους ύφος που τους κάνει να ξεχωρίζουν. Ένα βιβλίο που θα συγκινήσει, θα προκαλέσει, θα εξοργίσει, ένα βιβλίο που θα ταξιδέψει τον αναγνώστη σε λιμάνια αλλόκοτα, πραγματικά ή φανταστικά, σε λιμάνια ζωής...

Αυτή είναι η ιστορία μιας δεκατριάχρονης πόρνης. Η δική μου ιστορία. Δεν ήταν εύκολο να τη γράψω. Δε θα είναι εύκολο να τη διαβάσετε. Θα πρέπει να αποφασίσετε τώρα αν θα την αγνοήσετε ή αν θα θελήσετε να ανακαλύψετε την αλήθεια. Από τη στιγμή που θα αρχίσετε να τη διαβάζετε, θα πρέπει να έχετε το κουράγιο να την ακούσετε μέχρι το τέλος, όπως βρήκα κι εγώ το κουράγιο να περάσω όσα σας αφηγούμαι. Ήμουν παιδί και όλοι με αποκαλούσαν "κούκλα". Χαμογελούσα συνεχώς και τα μάτια μου έλαμπαν. "Άννα, είσαι τόσο όμορφη, σαν κούκλα", μου έλεγαν όλοι κι εγώ τους πίστευα. Ήμουν...

Ένας άντρας βιώνει τη μοναξιά σ' ένα ορεινό χωριό σκεπασμένο από το χιόνι. Γράφει την ιστορία της οικογένειάς του, που συναντά την Ιστορία, από το ταξίδι στα 1800 από τη Βιέννη και εξελίσσεται στην Αλβανία, την Αίγυπτο, την Ιταλία, την Ελλάδα και την Τουρκία. Η πραγματικότητα και ο μύθος μπλέκονται, οι συμπτώσεις παίζουν κάποτε καθοριστικό ρόλο, οι άνθρωποι γίνονται έρμαια διαφορετικών καθεστώτων, ο ζόφος κάνει παρέα με τη χαρά της ζωής. Μόνη συντροφιά του αφηγητή μια γάτα, μόνη του διέξοδος η θάλασσα. Κατεβαίνει σ' αυτήν, ξεφεύγει με τη βάρκα του, ψαρεύει, ενώ τα φαντάσμα...

"Ο βασιλιάς απέθανε, ζήτω ο βασιλιάς" είχε πει στις αρχές της δεκαετίας του '50 ο Νίκος Κούνδουρος στον σκηνογράφο Τάσο ζωγράφο, όταν του ζήτησε να κάνει τα σκηνικά για τον "Δράκο". Εννοούσε ο σκηνοθέτης πως ο κινηματογράφος έπαιρνε το πάνω χέρι σε σχέση με το θέατρο και είναι αλήθεια πως στις επόμενες δυο δεκαετίες το άστρο του σινεμά έλαμψε στην Ελλάδα, παρεξηγημένο μια εποχή, ξαναπαίρνει σήμερα πια τη θέση που του πρέπει. Από τον "Δράκο" και δώθε ο Τάσος Ζωγράφος έκανε τα σκηνικά και τα κουστούμια για τουλάχιστον 200 ταινίες και 150 θεατρικά έργα, συμμετέχοντας για ότ...

Αν γεννηθείς στο Αφγανιστάν, στο λάθος μέρος και στη λάθος στιγμή, είναι πολύ πιθανό, ακόμη κι αν είσαι παιδί, κάποιος να θέλει να σε σκοτώσει. Ο πατέρας του Εναϊτολάχ έχασε τη ζωή του ενώ δούλευε για τον πλούσιο εργοδότη του, ο οποίος για να αποζημιωθεί για την απώλεια του εμπορεύματος του φορτηγού του, στράφηκε εναντίον του μικρού παιδιού. Η μητέρα του τον έκρυβε για καιρό σ' ένα λάκκο που είχε σκάψει δίπλα στις πατάτες. Αλλά ο Εναϊτολάχ μεγάλωσε και δεν μπορούσε πια να κρύβεται σε κάθε χτύπημα της πόρτας. Έτσι μια μέρα η μαμά του του είπε ότι θα έκαναν ένα ταξίδι. Τον...

Ακριβέ μου... Τούτη την ώρα που το ραδιόφωνο κάνει τη χάρη στην ψυχή μου και μεταδίδει το κουιντέτο για κλαρινέτο του Μότσαρτ, τούτη την ώρα που ακόμα και οι κλέφτες των νεκρών θα σέβονταν, σκύβοντας ευλαβικά το κεφάλι τους μπροστά στην ιερότητα της ανάγκης μου για σένα, τούτη την ώρα λοιπόν θέλω να σου στείλω ένα γράμμα. Κι ας είπες πως δε θέλεις να με ξαναδείς ούτε ζωγραφιστή! Θα είναι παράξενο αυτό το γράμμα. Γιατί θα έχει μέσα την καρδιά μου. Μόνο. Όχι τη σκέψη μου. Πολύ περισσότερο, όχι το σώμα μου. Θα έχει την καρδιά μου που θα πάλλεται στην τσέπη σου, κι εσύ θ...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Σιάφκος, "Η ποίηση της ζωής του: το φως, η αρχή και το τέλος" - Βασίλης Κ. Καλαμαράς, "Το φως της ποίησής του: η διαρκής λυρική επαναμάγευση" - Χρήστος Σιάφκος, "Μια άγνωστη ιστορία: ένα Νόμπελ μες στη νύχτα" - Χρήστος Σιάφκος, "Ο Νάνος Βαλαωρίτης θυμάται: μια εξέχουσα πνευματική παρέα" - Φώτης Απέργης, "Το "Άξιον Εστί": η πιο μαγική διαδρομή της ποίησης προς τη μουσική" - Γιώργος Ε. Παπαδάκης, "Ο μελοποιημένος Ελύτης: οι νότες της ποίησής του" - "Ο Ελύτης, κριτικός κινηματογράφου": Οδυσσέας Ελύτης, "Η ποίηση του κινηματογράφου και ο...

Τα Παραμυθάκια για τον ύπνο είναι ιδανικά για να τα διαβάζουμε με τα παιδιά μας. Αποτελούν μια νέα πρόταση, ώστε να παίρνει ακόμα μεγαλύτερη αξία ο χρόνος που περνάμε μαζί τους. Η διάρκειά τους είναι ιδανική για όλες τις δραστηριότητες στις οποίες θα συντροφέψουμε τα παιδιά μας (για να τα κοιμήσουμε, για να παίξουμε μαζί τους, για να τα ταΐσουμε κ.τ.λ.)

Η περιπετειώδης πορεία ενός μοναχού από τη μεσαιωνική Αγγλία ως τις ιταλικές Άλπεις... Η δυσοίωνη προφητεία που πρέπει να μεταφέρει σε μια κοινωνία εμπόρων... Ο παθιασμένος έρωτας δύο νέων ανθρώπων, ένας βιασμός και μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη... Τα γεγονότα διασταυρώνονται, το υπερφυσικό γίνεται μέρος της πραγματικότητας και το κακό ενσαρκώνεται στο πρόσωπο ενός άντρα, που ζει για την ηδονή, την ισχύ και το χρήμα... Το ερωτικό πάθος ξεσπάει καταιγιστικό. Δίχως όρια, χωρίς φραγμούς. Στον αντίποδά του η αγάπη, που θα απαντήσει με τη γλυκύτητά της. "Ο Έμπορος της Αμαρτίας" ζε...

Υπάρχουν άντρες που θεωρούν τους εαυτούς τους γνήσιους απογόνους του Καζανόβα. Οποία πλάνη! Ο οποιοσδήποτε κοινότατος γάτος είναι ικανός να τους βάλει τα γυαλιά, για να μη μιλήσουμε για τα λιοντάρια, που είναι ικανά να κάνουν έρωτα συνεχώς επί τρεις ημέρες. Κι υπάρχουν γυναίκες που νομίζουν πως μοιάζουν στη Μεσαλίνα. Αστεία πράγματα. Ο τελευταίος θηλυκός χιμπατζής τις αφήνει μίλια πίσω της. Κάποιες περιπτώσεις από τις πολλές του πιο πρωτότυπου οδηγού σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, που συγκεντρώνει τη θαυμάσια λογοτεχνική γραφή, την επιστημονικότητα και το χιούμορ. Στο "Γάτο...

- Χτυπά το τηλέφωνο σας για πολλοστή φορά μέσα στη μέρα και μια τσιριχτή φωνή απαιτεί το όνομα του πατέρα σας; - Σας έβαψε μαύρους, άσπρους, κόκκινους ο Τειρεσίας; - Νιώθετε να σας πνίγουν τράπεζες, εφορία, πιστωτές, εισπρακτικές και άλλες συμφορές; - Χρωστάτε στην τράπεζα, σύμφωνοι. Αλλά μήπως η τράπεζα σας χρωστάει πιο πολλά; - Είστε έτοιμοι να την κάνετε και να πείτε σε όλους "έφυγα, μη με ψάξετε"; Ε, λοιπόν, φεύγουμε μαζί. Δεν είστε μόνοι. Και ξέρετε κάτι; Υπάρχει διέξοδος για όλους. Αυτό το βιβλίο είναι για μας...

Ο Μιχάλης Κακογιάννης είναι ο πρώτος, ανάμεσα στους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού συναδέλφους του σκηνοθέτες, που μπόρεσε να βγάλει την Ελλάδα έξω από τα σύνορά της. Και το έκανε αυτό μεταφέροντας στον κινηματογράφο τον Ευριπίδη και τον Καζαντζάκη, κάνοντάς τους αγαθό του διεθνούς κοινού, προβάλλοντας την ιδέα του ελληνισμού, όταν στην κοιτίδα του επί της ουσίας δεν υπήρχε καν σοβαρή κινηματογραφία. Στη βιογραφία του διηγείται ακριβώς αυτό τον άθλο αλλά και την περιπέτειά του στον κόσμο του σινεμά και του θεάτρου. Αφηγείται ακόμα τα συμβάντα του πολυκύμαντου β...

Ο Μιχάλης Κακογιάννης είναι ο πρώτος, ανάμεσα στους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού συναδέλφους του σκηνοθέτες, που μπόρεσε να βγάλει την Ελλάδα έξω από τα σύνορά της. Και το έκανε αυτό μεταφέροντας στον κινηματογράφο τον Ευριπίδη και τον Καζαντζάκη, κάνοντάς τους αγαθό του διεθνούς κοινού, προβάλλοντας την ιδέα του ελληνισμού, όταν στην κοιτίδα του επί της ουσίας δεν υπήρχε καν σοβαρή κινηματογραφία. Στη βιογραφία του διηγείται ακριβώς αυτό τον άθλο αλλά και την περιπέτειά του στον κόσμο του σινεμά και του θεάτρου. Αφηγείται ακόμα τα συμβάντα του πολυκύμαντου β...

Ο Μιχάλης Κακογιάννης είναι ο πρώτος, ανάμεσα στους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού συναδέλφους του σκηνοθέτες, που μπόρεσε να βγάλει την Ελλάδα έξω από τα σύνορά της. Και το έκανε αυτό μεταφέροντας στον κινηματογράφο τον Ευριπίδη και τον Καζαντζάκη, κάνοντάς τους αγαθό του διεθνούς κοινού, προβάλλοντας την ιδέα του ελληνισμού, όταν στην κοιτίδα του επί της ουσίας δεν υπήρχε καν σοβαρή κινηματογραφία. Στη βιογραφία του διηγείται ακριβώς αυτό τον άθλο αλλά και την περιπέτειά του στον κόσμο του σινεμά και του θεάτρου. Αφηγείται ακόμα τα συμβάντα του πολυκύμαντου β...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Σιάφκος, "Οι μεγάλες στιγμές, με τα μάτια του αδελφού της (ο Σπύρος Μερκούρης θυμάται)" "Ιέρεια του πολιτισμού": - Μαρία Μαραγκού, "Εσαεί παρούσα" - Γιάννης Τζεδάκις, "Το όραμα της Μελίνας" - Δημήτρης Γκιώνης, "Αντίσταση και πολιτική" - Πλάτων Μαυρομούστακος, "Παντρεμένη με το θέατρο: 36 χρόνια στο θεατρικό σανίδι" - Νίνος Φένεκ Μικελίδης, "Στη μεγάλη οθόνη"

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Σιάφκος, "Πάθος για τελειότητα" - Γιάννης Σβώλος, "Αποτιμώντας το έργο της" - Χρήστος Σιάφκος, Φώτης Απέργης, "Τα εν οίκω εν δήμω" - Βασίλης Κ. Καλαμαράς, "Βιβλιογραφία" - Άρης Μαλανδράκης, "Η Κάλλας στην οθόνη" - "Η καλλιτεχνική διαδρομή της"

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Σιάφκος, "Ένας γνήσιος Έλληνας" - Πάνος Βλαγκόπουλος, "Η γοητεία της μουσικής του" - Γιάννης Μπελώνης, "Η μουσική του διαδρομή" - Ιάκωβος Κονιτόπουλος, Αλέξανδρος Μούζας, "Θέατρο και κινηματογράφος" - Φώτης Απέργης, "Η πολιτική του ταυτότητα" - Βασίλης Κ. Καλαμαράς, "Τα ποιήματά του" - Χρήστος Σιάφκος, "Τα σχόλια του Τρίτου"

Η Ντίμα είναι Παλαιστίνια. Η Μίριαμ είναι Ισραηλινή. Και οι δύο είναι δεκαοκτώ ετών. Οι τελευταίες δώδεκα ώρες της ζωής τους πριν από την αποστολή αυτοκτονίας δεν είναι αρκετές για να μας κάνουν να καταλάβουμε. Μας αναγκάζουν, όμως, να νιώσουμε τη μυρωδιά του θανάτου που ξεχειλίζει σε κάθε προσπάθεια συνύπαρξης των δύο λαών. Υπάρχουν ιστορίες που δεν καταλογίζουν ευθύνες, δεν καταδικάζουν, αλλά θέτουν ερωτήματα σε μας και στη γενιά μας. Η ιστορία της Αγιάτ αλ-Ακράς και της Ραχήλ Λεβί είναι μια απ' αυτές.

Η Ντίμα είναι Παλαιστίνια. Η Μίριαμ είναι Ισραηλινή. Και οι δύο είναι δεκαοκτώ ετών. Οι τελευταίες δώδεκα ώρες της ζωής τους πριν από την αποστολή αυτοκτονίας δεν είναι αρκετές για να μας κάνουν να καταλάβουμε. Μας αναγκάζουν, όμως, να νιώσουμε τη μυρωδιά του θανάτου που ξεχειλίζει σε κάθε προσπάθεια συνύπαρξης των δύο λαών. Υπάρχουν ιστορίες που δεν καταλογίζουν ευθύνες, δεν καταδικάζουν, αλλά θέτουν ερωτήματα σε μας και στη γενιά μας. Η ιστορία της Αγιάτ αλ-Ακράς και της Ραχήλ Λεβί είναι μια απ' αυτές.