Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

We are sad creatures. I am a prostitute running to seed and my last asset is an idiot son. I am a street-sweeper collapsing under the weight of time and my own obesity. I am a foul-mouthed and repellent daughter desperately in need of a man. Sad creatures. Simple needs. Mr. Dimitriou conjures us into existence in the space of a few lines, and we live, poised between hope and its extinction, for a few brief pages in the harsh world of his pared down prose. Sad creatures, dumb creatures: our spokesman ultimately is a dead or dying dog... woof, woof, dear Lord.

The Workshop for Balkan Authors and Translators was organised by the National Book Centre in Alexandroupolis from the 29th of August through the 5th of September 1998, bringing together authors and translators from seven Balkan nations, in a 10-day work meeting for the purpose of translating literary works. The thirty-three writers and translators who took part in the workshop, coming from Albania, Bulgaria, Greece, FYROM, Romania, Serbia and Turkey, confirmed the conviction of the organisers of the meeting that communication on a cultural level is communication on a comm...

Μια ανθολογία ελληνικού διηγήματος του εικοστού αιώνα είναι, εκ των πραγμάτων, ένα εγχείρημα συνολικού χαρακτήρα. Οφείλει να αποτυπώνει μέσα από κατασταλαγμένες μορφές τόσο τις περιπέτειες της γραφής όσο και της γλώσσας αλλά και της χώρας που ανέδειξε τους επιλεγμένους διηγηματογράφους. Όσο απαραίτητοι είναι σε μια ανθολογία οι δημιουργοί-αγκωνάρια, οι δημιουργοί που σ’ αυτούς αναφερόμαστε αυθόρμητα, σχεδόν χωρίς σκέψη, άλλο τόσο ενδυναμώνουν την ανθολογία αυτή οι δημιουργοί ήσσονος σημασίας. Οι συγγραφείς δηλαδή που αποτυπώνουν «στιγμές» και «εικόνες» ταπεινές και φαινομεν...

Με τις " Άσεμνες ιστορίες" εγκαινιάζεται η σειρά "Κείμενα και εικόνες" που επιμελείται ο πεζογράφος και κριτικός Μισέλ Φάις, η οποία, αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο - με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας. Οι " Άσεμνες ιστορίες" απαρτίζονται από δέκα πρωτότυπα διηγήματα ακραίου ερωτισμού, που έγραψαν οι συγγραφείς: Σωτήρης Δημητρίου, Μαρία Ευσταθιάδη, Αμάντα Μιχαλοπούλ...

Με τις " Άσεμνες ιστορίες" εγκαινιάζεται η σειρά "Κείμενα και εικόνες" που επιμελείται ο πεζογράφος και κριτικός Μισέλ Φάις, η οποία, αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο - με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας. Οι " Άσεμνες ιστορίες" απαρτίζονται από δέκα πρωτότυπα διηγήματα ακραίου ερωτισμού, που έγραψαν οι συγγραφείς: Σωτήρης Δημητρίου, Μαρία Ευσταθιάδη, Αμάντα Μιχαλοπούλ...

Τα λιάνιζε για πολλή ώρα, βρίζοντας. Η γάτα γρήγορα έπαψε τα νιαουρίσματα κι ο σκύλος έσυρε το σπασμένο σώμα του, σκέπασε το νεκρό σώμα της γάτας κι άρχισε σιγανά κλάματα και παράπονο. Κάι, κάι, κάι, θεούλη μου. Κάι, κάι, σου προσπέφτουμε. Δεν κάναμε τίποτα, δεν ξέρουμε τίποτα. Πατούμε τούτα τα λίγα μέτρα χώμα, με γυμνά πόδια μες στο κρύο, τον τρόμο και την τρέλα. Δες τα μάτια μας θεούλη μας. Τίποτα δε θέλαμε, μόνο λίγη ξενοιασιά. Κάι, κάι, πατερούλη μας. Άγνωστα, σκοτάδια, χάος. Φώτισε λίγο τα ματάκια μας, θεούλη μου, και μη μας βασανίζεις άλλο. Κάι, κάι, κάι, θεούλη μ...

Ο βυθός προβάλλεται στον αφρό. Κατά κάποιον δε τρόπο η επιφάνεια είναι πιο αξιόπιστη· το εσωτερικό είναι αχανές, απροσπέλαστο. Στα παρόντα διηγήματα επείγονται -συν την ορμή της αρχής- οι ιστορίες. Το δε κριτήριο πολλών αναγνωστών γέρνει τη ζυγαριά προς αυτές τις πρώτες διηγήσεις. Μια απ’ τις -αναπόδεικτες- λογοτεχνικές μεροληψίες. Σ.Δ. Περιλαμβάνονται τα διηγήματα: - Ένα παιδί απ' τη Θεσσαλονίκη - Ωκεανός - Ο Νίκος είν' εντάξει - Το αγκάλιασμα - Η Μαρίτσα των σκυλιών - Αφισοκάθαρση - Γράμμα απ' το Φιέρι - Άντρας από τη Βουλγαρία - Η Ασπρούλα - Go, go Joh...

- Καλημέρα. Θα θέλαμε να σας προτείνουμε να γράψετε μια ερωτική ιστορία... - Α! Ωραία πρόκληση. Και δύσκολη υπόθεση... Αλλά πώς, βρε παιδί μου; - Χωρίς κανέναν περιορισμό. Μόνο που θα πρέπει να είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο. Σαν να τη διηγείστε σε κάθε αναγνώστη χωριστά. [...] (από τον πρόλογο της Μικέλας Χαρτουλάρη, με τίτλο: "Ένα στοίχημα που κερδήθηκε") Ο τόμος περιέχει τα διηγήματα: - Α. Ασωνίτης, "Τα τρία πρόσωπα της Ίριδας" - Ν. Βασιλειάδης, "Η πεπατημένη" - Β. Βασιλικός, "'Μη νομίζεις πως κι εγώ σε ξεχνάω'" - Ν. Γιαννακοπούλου, "Το κακό δεν επιστρέφετα...

Πρόσωπα αγαπάμε, πρόσωπα αποστρεφόμαστε, πρόσωπα νοσταλγούμε. Το πρόσωπο, αυτή η τόσο φανερή μα και τόσο κρυμμένη γεωγραφία της ανθρώπινης ψυχής, διατρέχει πότε φανερά και πότε έμμεσα τα διηγήματα αυτής της συλλογής.

"Πρόσωπα αγαπάµε, πρόσωπα αποστρεφόµαστε, πρόσωπα νοσταλγούµε. Το πρόσωπο, αυτή η τόσο φανερή µα και τόσο κρυµµένη γεωγραφία της ανθρώπινης ψυχής, διατρέχει πότε φανερά και πότε έµµεσα τα διηγήµατα αυτής της συλλογής". Σωτήρης Δημητρίου

Από τον Αύγουστο του 2010 μέχρι σήμερα 180 πρόσωπα των Γραμμάτων, των Επιστημών και των Τεχνών απαντούν στην Κρυσταλία Πατούλη με βάση το ερώτημα "Ποιες αιτίες μας έφεραν ως εδώ και κυρίως τι πρέπει να κάνουμε;" και 19 πρόσωπα από αυτά απαντούν σε υποερωτήματα ανάλογα με την επικαιρότητα, στο πλαίσιο της έρευνας που δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr, δημιουργώντας έναν δημόσιο διάλογο με πάνω από 280 άρθρα και συνεντεύξεις. Τα συμπεράσματα της έρευνας παρουσιάζονται αναλυτικά στο ανά χείρας βιβλίο. Τα έσοδα της παρούσας έκδοσης θα διατεθούν στο ΚΕΘΕΑ, που συμβάλλει καθοριστικά ε...

Το βιβλίο μιλάει για μια πολιτεία που ζει στον αντίποδα της δικής μας. Δύο μεγάλοι δρόμοι της είναι η ελευθερία και η γνώση. Συνδετήριος δρόμος είναι το παιχνίδι. Προσκρούει όμως στην εγγενή ίσως έλλειψη ευχαριστήσεως των ανθρώπων. Θα αντέξει άραγε η καλοκαιρινή αυτή πολιτεία;

Το βιβλίο μιλάει για μια πολιτεία που ζει στον αντίποδα της δικής μας. Δύο μεγάλοι δρόμοι της είναι η ελευθερία και η γνώση. Συνδετήριος δρόμος είναι το παιχνίδι. Προσκρούει όμως στην εγγενή ίσως έλλειψη ευχαριστήσεως των ανθρώπων. Θα αντέξει άραγε η καλοκαιρινή αυτή πολιτεία;

Ήταν ένα μικρό σπιτάκι με φράχτη γύρω γύρω, όπου είχαν αναρριχηθεί κολοκυθιές, γιασεμιά, κλήματα. Πήγα να χτυπήσω την πόρτα και βλέπω από κάτι περάσματα του φράχτη την εξής σκηνή. Ένα στενότατο σιδερένιο κρεβάτι και πάνω του ένα αγκαλιασμένο ηλικιωμένο ζευγάρι με όλα τα ρούχα. Αυτή ήταν μια παχουλή γυναίκα κι αυτός ξερακιανός, βραχύσωμος. Είχε τσιουλώσει στην αγκαλιά της και κοιμόταν μακαρίως. Είπα να τους ξυπνήσω αλλά δεν το έκανα. Προς τι Καλύτερα που δεν τους ξύπνησα, γιατί μου αρέσει να σκέφτομαι ότι δεν απογράφησαν. Και μου αρέσει επίσης να σκέφτομαι ότι ποτέ έκτοτε δε...

Στα ανά χείρας διηγήματα υπάρχουν πολλά "ίσως" και "μάλλον". Χάνοντια με τα χρόνια οι βεβαιότητες. Ίσως μόνον η ενθεότης προβάλλει δειλά. Τα διηγήματα δεν είναι αυθεντικά Είναι από χίλιες μεριές διαμεσολαβημένα· και απ' την "αυθεντικότητα". Αλλά τα ψέματα μπορεί κατά στιγμές και κατά όψεις να περιέχουν αλήθεια. Και αντιστρόφως. Είναι μάλλον αυθαίρετες κατασκευές απ' τα υλικά της ρευστής και χαώδους ζωής. Ίσως χρησιμεύουν -κυρίως οι μορφοποιήσεις τους- ως παρηγορητικές λαβές.

Ίσως κατά τον ύπνο -όταν τείνουµε στην άµορφη µάζα προ του εµβρύου- αναζητούµε την απόλυτη γλυκύτητα και λήθη. Πριν την έλευση του άγνωστου γλύπτη που θα ελευθερώσει τα δάχτυλα, θα φανερώσει τα νύχια. Μπορεί ο αναδηµιουργός άνθρωπος να µην ξέρει τον δηµιουργό του, αλλά κλέβει τους τρόπους του· απ’ το απρόσιτο όλον τσαλαβουτά στην επιφάνεια του επιµέρους. Όπως επί παραδείγµατι αυτό το κείµενο δηµιουργήθηκε όταν εξέπεσαν -σαν βροχή απ’ τον ουρανό των λέξεων- οι µυριάδες εκτός αυτού λέξεις και έµεινε ένα συννεφάκι. Ούτε σ’ αυτό το κείµενο και µάλλον ούτε στη συνολική γλώσσα -µ...

Ίσως κατά τον ύπνο -όταν τείνουµε στην άµορφη µάζα προ του εµβρύου- αναζητούµε την απόλυτη γλυκύτητα και λήθη. Πριν την έλευση του άγνωστου γλύπτη που θα ελευθερώσει τα δάχτυλα, θα φανερώσει τα νύχια. Μπορεί ο αναδηµιουργός άνθρωπος να µην ξέρει τον δηµιουργό του, αλλά κλέβει τους τρόπους του· απ’ το απρόσιτο όλον τσαλαβουτά στην επιφάνεια του επιµέρους. Όπως επί παραδείγµατι αυτό το κείµενο δηµιουργήθηκε όταν εξέπεσαν -σαν βροχή απ’ τον ουρανό των λέξεων- οι µυριάδες εκτός αυτού λέξεις και έµεινε ένα συννεφάκι. Ούτε σ’ αυτό το κείµενο και µάλλον ούτε στη συνολική γλώσσα -µ...

39 κείμενα και συνεντεύξεις, 82 Νεοέλληνες λογοτέχνες