Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με την επίσημη ολοκλήρωση του τρίτου μνημονιακού "προγράμματος σωτηρίας" πληθαίνουν οι πολιτικές αντιπαραθέσεις, οι υποσχέσεις για καλύτερες μέρες και οι υπαινιγμοί για κατάργηση πρόσφατα ψηφισμένων νόμων-λαιμητόμων για τις συντάξεις και τα λαϊκά εισοδήματα. Πληθαίνουν όμως και οι αγωνίες του κόσμου της εργασίας. Θα σταματήσουν οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις; Τι θα γίνει με την εργασιακή ζούγκλα και τη φορο-αφαίμαξη; Tι θα απομείνει τελικά από τη δημόσια περιουσία; Πόσο ακόμα θα διαρκέσει η "κατάσταση έκτακτης ανάγκης" που καρατομεί στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα;...

Η έκδοση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της ομότιτλης έκθεσης που οργανώθηκε στο Μουσείο Μπενάκη (κτήριο οδού Πειραιώς 138), από τις 23 Απριλίου μέχρι τις 28 Ιουλίου 2013. Περιλαμβάνονται έργα του καλλιτέχνη από την εποχή των "Νέων Ελλήνων Ρεαλιστών", τα χρόνια του Λονδίνου (1973-1985) μέχρι τα εντελώς πρόσφατα. Η πλούσια εικονογράφηση και τα κατατοπιστικά κείμενα δίνουν στον αναγνώστη την ευκαιρία να παρακολουθήσει τους βηματισμούς και τα αισθητικά αποτελέσματα μιας εξαιρετικά γόνιμης και ζωντανής πορείας ενός καλλιτέχνη που συνδιαλέγεται με την εκάστοτε πραγματικότητα μέσα...

"Πώς να μιλήσεις για τη σύγχρονη ελληνικότητα σε μια χώρα που Πωλείται;" διερωτάται ο Κυριάκος Κατζουράκης, δίνοντας ένα κοινωνικοπολιτικό στίγμα με μια στροφή στο συγκεκριμένο, που είναι και επιστροφή στο απωθημένο, στο γενικότερο υπαρξιακό του Μπόις "Πώς να μιλήσεις για τέχνη σ' έναν νεκρό λαγό;". Σκέφτομαι ότι σ' αυτή την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, όπου όλα τα δεδομένα ανατρέπονται, όλες οι βεβαιότητες κονιορτοποιούνται, η Ελλάδα περιμένει τον νέο κατακλυσμό που θα τη ζυμώσει, θα την κάνει λάσπη, πρόπλασμα μιας ελπίδας που επιμένει, χαμένη ανάμεσα σε ανθρώπους- κηλίδ...

24 σύγχρονοι Έλληνες δημιουργοί παρεμβαίνουν με τα έργα τους στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη. Η έκθεση επιχειρεί ένα διάλογο ανάμεσα στην καταγεγραμμένη ιστορία και την άγραφη, ανάμεσα στην επίσημη ιστορία και στα ίχνη των μικρών καθημερινών ιστοριών μέσα στο χρόνο, ίχνη που γίνονται ντοκουμέντα για τους μελετητές του μέλλοντος ή αφορμή δημιουργίας για τους καλλιτέχνες του σήμερα.

[...] Στα έργα των πενήντα δύο καλλιτεχνών αντανακλώνται οι ανησυχίες μιας σύγχρονης τέχνης που επιμένει κυρίως στη ζωγραφική, η οποία ως σταθερή αξία συνεχίζει να έλκει και να προκαλεί. Αντανακλώνται επίσης κι όλα τα προτερήματα ή τα ελαττώματα της σύγχρονης ελληνικής τέχνης, εκτός δύο ή τριών εξαιρέσεων. Δεν παύουν όμως όλα να είναι έργα ποιοτικά, ζωντανά και ευαίσθητα, που αποδεικνύουν και αναδεικνύουν την προσωπικότητα, τις αξίες και τις καλλιτεχνικές ιδιαιτερότητες όσων τα δημιούργησαν. Και το βασικότερο: δεν περιορίζονται στην εσωστρέφεια μιας εντοπιότητας. Γι' αυτό ί...

Πρόκειται για ένα συλλεκτικό βιβλίο με την ιστορία των εξωφύλλων, το οποίο περιλαμβάνει τα εξώφυλλα της εφημερίδας και τα πρωτότυπα έργα των καλλιτεχνών. Ένα βιβλίο που συγκεντρώνει έργα, φωτογραφίες, βιογραφικά και κείμενα των 72 γνωστών δημιουργών που τους ενώνει το εξώφυλλο της Athens Voice - όπως "H Περιπέτεια ενός Eξωφύλλου", όπου 4 ζωγράφοι (Mανώλης Xάρος, Kυριάκος Kατζουράκης, Kωνσταντίνος Kακανιάς και Σταύρος Kούλας) γράφουν για την τέχνη που γίνεται πρώτη σελίδα μιας εφημερίδας. H κριτικός τέχνης Nάντια Aργυροπούλου αναλύει τη συνάντηση media και τέχνης στους δρόμο...

Πρόκειται για ένα συλλεκτικό βιβλίο με την ιστορία των εξωφύλλων, το οποίο περιλαμβάνει τα εξώφυλλα της εφημερίδας και τα πρωτότυπα έργα των καλλιτεχνών. Ένα βιβλίο που συγκεντρώνει έργα, φωτογραφίες, βιογραφικά και κείμενα των 72 γνωστών δημιουργών που τους ενώνει το εξώφυλλο της Athens Voice - όπως "H Περιπέτεια ενός Eξωφύλλου", όπου 4 ζωγράφοι (Mανώλης Xάρος, Kυριάκος Kατζουράκης, Kωνσταντίνος Kακανιάς και Σταύρος Kούλας) γράφουν για την τέχνη που γίνεται πρώτη σελίδα μιας εφημερίδας. H κριτικός τέχνης Nάντια Aργυροπούλου αναλύει τη συνάντηση media και τέχνης στους δρόμο...

Ακολουθούν τέσσερα σημαντικά κείμενα-ντοκουμέντα των "Νέων ελλήνων ρεαλιστών". Το πρώτο, το μανιφέστο της ομάδας, κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1971, με τίτλο "Η λειτουργία του έργου τέχνης". Τις παραμονές των εγκαινίων της έκθεσής τους, Απρίλιος του 1972, κυκλοφόρησε το δεύτερο κείμενο. Δύο-τρεις μέρες πριν από την έκθεση στο Γκαίτε κυκλοφόρησε ένα ακόμη κείμενο που το υπέγραψαν δύο εκ των καλλιτεχνών (Μπότσουγλου, Βαλαβανίδης). Το τέταρτο γράφτηκε με την ευκαιρία της έκθεσής τους στη Θεσσαλονίκη. Πέγκυ Κουνενάκη

Ακολουθούν τέσσερα σημαντικά κείμενα-ντοκουμέντα των "Νέων ελλήνων ρεαλιστών". Το πρώτο, το μανιφέστο της ομάδας, κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1971, με τίτλο "Η λειτουργία του έργου τέχνης". Τις παραμονές των εγκαινίων της έκθεσής τους, Απρίλιος του 1972, κυκλοφόρησε το δεύτερο κείμενο. Δύο-τρεις μέρες πριν από την έκθεση στο Γκαίτε κυκλοφόρησε ένα ακόμη κείμενο που το υπέγραψαν δύο εκ των καλλιτεχνών (Μπότσουγλου, Βαλαβανίδης). Το τέταρτο γράφτηκε με την ευκαιρία της έκθεσής τους στη Θεσσαλονίκη. Πέγκυ Κουνενάκη

[...] "Δεν έχουν σημασία οι επέτειοι. Μ' αρέσει πάντα να φαντάζομαι αυτήν την ανορθογραφία μέσα στον άνυδρο κόσμο των φιλολόγων, αυτόν τον άνθρωπο που φωτογραφήθηκε να χαϊδεύει τη στήλη της Ηγησούς. να τον σκέφτομαι να παρατηρεί ακόμη όλο αγωνία τη Σαρκοφάγο, εκείνο το δοχείον θανάτου, που γινόταν μπρος στα μάτια του ένας ζωντανεμένος τόπος ερωτικού σμιξίματος δύο νέων. Σκεφτόταν να τους στήσει μια παγίδα: "... να ξαναζωντανέψω τη λάρνακα. Να 'ναι πάλι κλειστή και πάλι με γυμνά σώματα μέσα, που θα πετιούνταν όμως με λαχτάρα σε λίγο σα νεκραναστημένα". Αλλά τις παγίδες μάς τ...

Η τέχνη έχει τη δύναμη να θέτει στην κοινωνία επίκαιρα ζητήματα και σύγχρονους προβληματισμούς. Να γίνεται τολμηρή και να δίνει στους θεατές την δυνατότητα να επαναπροσεγγίσουν την εικόνα, ειδικότερα σήμερα που, λόγω του αδιάκοπου βομβαρδισμού της εικόνας, το βλέμμα αδρανεί και το μάτι προσλαμβάνει αβίαστα τα πάντα. Η έκθεση "Μεταμφιέσεις: Θηλυκότητα, ανδροπρέπεια και άλλες βεβαιότητες" που επιμελείται η Συραγώ Τσιάρα, αναδεικνύει ένα ζήτημα εξίσου ατομικό και κοινωνικό: ένα ζήτημα εσωστρεφές ως προς την ανάγκη αναζήτησης των ορίων της έμφυλης ταυτότητας και εξωστρεφές σ...

Η απεικόνιση ενός ορισμένου ανθρώπου ήταν και παραμένει μια δύσκολη υπόθεση τόσο για τη ζωγραφική, όσο και για τη γλυπτική. Η προσωπογραφία, το πορτρέτο, δεν αποδίδει απλά τα χαρακτηριστικά του απεικονιζόμενου, αλλά προπάντων τον ψυχισμό του, τα ιδιότυπα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. Τα χαρακτηριστικά αυτά δεν ταυτίζονται με τα εξωτερικά γνωρίσματα μιας μορφής, αλλά απορρέουν κυρίως από την έκφρασή της. Σ' αυτό ακριβώς το σημείο επικεντρώνεται η ιδιαιτερότητα του πορτρέτου. Επιχειρεί να συλλάβει και να αποδώσει την έκφραση του ατόμου, που απεικονίζεται, και η οποία...

Το εικαστικό αφιέρωμα για τα 20 χρόνια της Π.Π.Κ., εκφράζει την διαρκή παρουσία της στα εικαστικά πράγματα του τόπου μας και σηματοδοτεί τη συμμετοχή της στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι του μέλλοντος. Τιμούμε εκείνους που συμπαραστάθηκαν στις προσπάθειες της Π.Π.Κ. για την υποστήριξη της καλλιτεχνικής δημιουργίας στη χώρα μας και την ενεργητική συμμετοχή τους στην ανάπτυξη του πολιτισμού μας. Κι ακόμα απλώνουμε τη ματιά μας στο μέλλον, με την ελπίδα να διατηρήσουμε το συλλογικό όραμα ζωντανό και στέρεο άμυνας, απέναντι στις αρνητικές επιδράσεις της τυποποίησης και της εξατομί...