Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Λίγο προτού πεθάνει, ο Τήνελλος, περίφημος αοιδός του 8ου π.Χ. αιώνα, διηγείται στον εγγονό του τη ζωή του: τα παιδικά του χρόνια στα παράλια της Ιωνίας, την ένταξή του στην ακολουθία του προαιώνιου αοιδού Αναβάτη, το πέρασμά του από τις Μυκήνες κι από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τους έρωτες, τα ταξίδια και τις μεταμορφώσεις του. Τις ηδονές που γεύτηκε, τα πάθη και τις συμφορές που -άθελά του;- προκάλεσε... Δραματικός κι ευτράπελος, αχόρταγος κι αλαφροΐσκιωτος, ο Τήνελλος -παππούς του Οµήρου- αποτελεί συνάμα ήρωα-πρόγονο του Δον Κιχώτη αλλά και του Γαργαντούα. Το "Λόγια-φτε...

Η ιστορία που θα διηγηθώ διαδραματίζεται στη μακρινή Ποπεία, τη χώρα όπου βρήκαν καταφύγιο οι θεοί του Ολύμπου σαν τους ξερίζωναν οι χριστιανοί από την ίδια τους την πατρίδα. Στην Ποπεία, λοιπόν, μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένα νέο και όμορφο ανδρόγυνο. Εκείνος δούλευε στα τρένα μηχανοδηγός, εκείνη ήτανε δασκάλα του χορού. Κατοικούσαν σ' ένα φτωχό πλην συμπαθητικό σπιτάκι δίπλα στο ποτάμι, αγαπιόντουσαν πολύ κι έκαναν σχέδια για το μέλλον, σχέδια που έμοιαζαν όλα απολύτως πραγματοποιήσημα. Στο τρίτο πάνω χρόνο του γάμου τους απέκτησαν ένα αγόρι που το βάφτισαν Φαέθωνα,...

Δεκαπέντε χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση, το "Σοφό παιδί", το μυθιστόρημα του Χρήστου Χωμενίδη που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς και έγινε σημείο αναφοράς για τη γενιά της Mεταπολίτευσης, ξανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Για την καινούρια έκδοση το κείμενο έχει στοιχειοθετηθεί από την αρχή. Περιλαμβάνονται επίσης αποσπάσματα από τις κριτικές, πρόλογος του συγγραφέα, αναπαραγωγή της πρώτης χειρόγραφης σελίδας, ενώ το εξώφυλλο κοσμεί έργο του Δημήτρη Παπαϊωάννου, έργο το οποίο φιλοτέχνησε το 1990 διαβάζοντας το χειρόγραφο του μυθιστορήματος. "Σήμερα -δεκαπέντε χ...

Με αφορμή την πενταήμερη εκδρομή της Γ’ Λυκείου, μια ομάδα ανθρώπων μπλέκουν τους φόβους, τις επιθυμίες και τα ερωτικά τους πεπρωμένα, με φόντο τη Μύκονο και τα τρομερά μυστικά που ο καθένας τους -που ο καθένας μας- κουβαλάει. Ένα βιβλίο για το καλοκαίρι. Μια ιστορία, ειπωμένη σαν παραμύθι, από τέσσερις αφηγητές, που κρύβουν και κρύβονται, που κινούν τα νήματα του έρωτα με τον ίδιο τυχαίο, απρόβλεπτο τρόπο, όπως συμβαίνει σε όλες τις ιστορίες. Όπως συμβαίνει στην ίδια τη ζωή.

Η ΙntroBooks ζήτησε από έντεκα σύγχρονους Έλληνες λογοτέχνες, από τους πιο γνωστούς και επιτυχημένους, να γράψουν ο καθένας μια ιστορία. Ο μόνος περιορισμός τους ήταν ένας τίτλος: "Η Αθήνα τη νύχτα." Έτσι κάθε συγγραφέας βλέπει με τα δικά του μάτια, τα προσωπικά του βιώματα κι από ξεχωριστή οπτική γωνία την πολυσυζητημένη πρωτεύουσά μας.

Δώδεκα διηγήματα από δώδεκα Έλληνες συγγραφείς, οι οποίοι δίνουν ο καθένας, μέσα από την ιστορία του, το δικό του χαρακτήρα και ρόλο στο τσιγάρο. Το τσιγάρο καίγεται διακριτικά σε ένα σταχτοδοχείο, συντροφιά του πρωταγωνιστή. Παίρνει τον ίδιο πρωταγωνιστικό ρόλο. Γίνεται στοιχείο απόλαυσης, διέξοδος αμηχανίας και, σε όλες τις περιπτώσεις, πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Απολαύστε και τα δώδεκα διηγήματα, με ή χωρίς τη συνοδεία τσιγάρου, λαμβάνοντας υπόψη ότι το κάπνισμα, αν και προσωπική επιλογή των ενηλίκων, μπορεί να βλάψει σοβαρά την υγεία.

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευκαιρία της πλήρους αναδρομής στο έργο του Γιώργου Πανουσόπουλου από το 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη από 18 έως 27 Νοεμβρίου 2005. Στο πλαίσιο του αφιερώματος προβλήθηκαν οι ταινίες "Ταξίδι του μέλιτος", "Οι απέναντι", "Μανία", "Μ' αγαπάς;", "Ελεύθερη κατάδυση", "Μια μέρα τη νύχτα", "Τεστοστερόνη", "Αβραάμ εγέννησε Ισαάκ, Ισαάκ εγέννησε Ιακώβ, Ιακώβ εγέννησε...", "Ο καφές". "Ο Γιώργος Πανουσόπουλος δεν είναι απλώς ένας άξιος σκηνοθέτης. Είναι ο μόνος κινηματογραφικός δημιουργός, μαζί με τον...

Εννέα συγγραφείς κλήθηκαν ν' αποτυπώσουν με το δικό τους βλέμμα την ελληνική πραγματικότητα. Αυτή που θεωρούν αθέατη ή θαμπή για τους αμύητους. Εννέα φωτογράφοι καταθέτουν την προσωπική τους άποψη για την εικόνα της ελληνικής εμπειρίας με εκστατικό, ειρωνικό, σκληρό και κάποτε ρομαντικό τόνο. Η αρχική ιδέα του βιβλίου προήλθε από το χάσμα που πάντοτε ανοίγεται ανάμεσα στην ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας και στον τρόπο που μας βλέπουν οι άλλοι. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει όμως και η άποψη των Ελλήνων συγγραφέων για το είδωλο που νομίζουν ότι η Ελλάδα παρουσιάζει πρ...

Πέντε Έλληνες συγγραφείς, που έχουν κινήσει τα νερά της λογοτεχνίας ο καθένας με τον τρόπο του, αποτυπώνουν το βλέμμα τους για την ελληνική πραγματικότητα... Ο Αλέξανδρος Ασωνίτης εστιάζει με περισσή ειρωνεία στην κατάχρηση των αρχαίων μας προγόνων από τους Ευρωπαίους -κυρίως τους Γερμανούς- και την καταστροφή των δυτικών προαστίων που ήταν λαμπρά στους αρχαίους χρόνους η Άντζελα Δημητρακάκη γράφει και ερευνά ένα μύθο της πόλης, όπου ένα αρχαίο αθηναϊκό ποτάμι ξυπνά πλημμυρίζοντας την πραγματικότητα τεσσάρων κοριτσιών και μιας δασκάλας στη δεκαετία του '80· ο Αντώνης Ρουσο...

15 αληθινές ιστορίες από 15 σημαντικούς έλληνες συγγραφείς. Πόση αλήθεια υπάρχει σ' αυτές τις αφηγήσεις; Πολλή. Διότι η αλήθεια βρίσκεται στην αυθεντικότητα των χαρακτήρων, στη γνησιότητα των βιωμάτων και των αισθημάτων, στο ηθικό, ψυχολογικό, ιδεολογικό υπόβαθρο των γεγονότων. Γι' αυτό και οι αληθινές ιστορίες, όταν, ύστερα από επεξεργασία, μεταστοιχειώνονται σε λογοτεχνία, είναι οι καλύτερες.

"Σέρβιρα στον εαυτό μου ένα τζιν, βγήκα στη βεράντα και άρχισα να βηματίζω πάνω κάτω. Πρώτη φορά στη ζωή μου αισθανόμουν ότι δεν με χωρούσε ο τόπος, ότι πνιγόμουν. Πρώτη φορά με φόβιζε το μέλλον. Πού θα βρισκόμασταν σε πέντε χρόνια; Το καραβάκι του έρωτά μας θα τσακιζόταν αργά ή γρήγορα στα κατσάβραχα της καθημερινότητας. Η λέξη "αποτυχία" μου φάνηκε ξαφνικά τόσο φρικτή - εγώ, που χλεύαζα τη διάκριση ανάμεσα σε "επιτυχημένους" και "αποτυχημένους", ένιωσα ισόβια καταδικασμένος να είμαι στην απέξω. Στη χώρα των διαψευσμένων ελπίδων, εκεί όπου τα ρολόγια δείχνουν πάντα παρά πέ...

Η σειρά Συναντήσεις θα συσπειρώνει κάθε φορά γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής. Εν προκειμένω δέκα συγγραφείς της νεότατης γενιάς γράφουν ένα μελλοντολογικό παραμύθι στο οποίο πρωταγωνιστούν παιδιά ή έφηβοι. Αποδομώντας αρχαιοελληνικούς μύθους ή παραδοσιακά παραμύθια, ενσωματώνοντας στις ιστορίες τους δεδομένα από τον κόσμο της τεχνητής νοημοσύνης, της κλωνοποίησης, της νανοτεχνολογίας και της ρομποτικής, οι συγγραφείς συνθέτουν συναρπαστικές αφηγήσεις, όπου ο αναγνώστης καλείται να ανακαλύψει τις φοβίες ή τις προσδοκίες της λογοτεχνίας από την επερχόμενη πραγματικότητ...

Η ανά χείρας έκδοση, κατ' αρχάς, ελπίζουμε ότι θα μπορέσει να λειτουργήσει ως ένα εισαγωγικό εγχειρίδιο στον κινηματογράφο του Κώστα Γαβρά. Η πολιτική θεματολογία των ταινιών του, ωστόσο, και ο τρόπος με τον οποίο τις υποδέχθηκε κάθε φορά η κριτική, επέβαλλε να προσεγγίσουμε ταυτόχρονα με τις ταινίες και το πολιτικό κλίμα της εποχής που γυρίστηκαν, όχι "αγιογραφικά" αλλά όπως τουλάχιστον αυτό καθρεφτίστηκε στα κριτικά σημειώματα γι' αυτές. Έτσι εξηγείται, π.χ., η παρουσία κειμένων όπως αυτό της Σιμόν ντε Μποβουάρ, που μόνο παρεμπιπτόντως αναφέρεται στις ταινίες του Γαβρά, α...

"Ξαπλωμένος ανάσκελα, γουστάρω που η Μαργαρίτα μου ξεκουμπώνει το πουκάμισο. Θά τη φιλούσα με λατρεία, άμα δεν είχε γεμίσει το στόμα μου αίμα. "Μπαμπά, μπαμπάκα!" φωνάζει ο Φρίξος. Δεν τρέχει στον Παρασκευά, έρχεται προς το μέρος μου. Γιο πρώτη και τελευταία φορά αισθάνομαι τι σημαίνει πατρική περηφάνια. Στο ταβάνι, πλάι στον πολυέλαιο, αχνίζει μια μεγάλη κηλίδα. Δέν είναι, λοιπόν, δύσκολο ν' ανέβω ώς εκεί πάνω. Θα ρίξω μια αφ’ υψηλού ματιά στο πλήθος των ανθρώπων κι ύστερα θα περάσω από μέσα της και θα εκτοξευτώ στον ουρανό για να προϋπαντήσω τον καινούργιο χρόνο".

Ο Παλάσκας, δημοφιλής Έλληνας τραγουδιστής, χάνει τη φωνή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Τη στιγμή που η πολλά υποσχόμενη καριέρα του μοιάζει να ανακόπτεται συναντά το Δώρο, έναν αλλόκοτο εικοσάχρονο Έλληνα που μόλις έχει επιστρέψει από τη γενέτειρά του, την Τασκένδη, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή στην πατρίδα των προγόνων του. Η "Φωνή" είναι το ευτυχέστερο έργο παρωδιακής πεζογραφίας των τελευταίων χρόνων. Οι τριακόσιες πενήντα σελίδες του διαβάζονται σε ρυθμό μπεστ σέλλερ παρασύροντας στο διάβα τους επιχειρηματίες, γυναίκες πονεμένες, πολιτικούς, διανοούμενους.

- Καλημέρα. Θα θέλαμε να σας προτείνουμε να γράψετε μια ερωτική ιστορία... - Α! Ωραία πρόκληση. Και δύσκολη υπόθεση... Αλλά πώς, βρε παιδί μου; - Χωρίς κανέναν περιορισμό. Μόνο που θα πρέπει να είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο. Σαν να τη διηγείστε σε κάθε αναγνώστη χωριστά. [...] (από τον πρόλογο της Μικέλας Χαρτουλάρη, με τίτλο: "Ένα στοίχημα που κερδήθηκε") Ο τόμος περιέχει τα διηγήματα: - Α. Ασωνίτης, "Τα τρία πρόσωπα της Ίριδας" - Ν. Βασιλειάδης, "Η πεπατημένη" - Β. Βασιλικός, "'Μη νομίζεις πως κι εγώ σε ξεχνάω'" - Ν. Γιαννακοπούλου, "Το κακό δεν επιστρέφετα...

Όταν ο μοσχαναθρεμένος πιανίστας Μαρίνος Φακιδάς πηγαίνει να καταταγεί στο Στράτευμα με τη γυαλιστερή Άλφα Ρομέο της ερωμένης του, ούτε που υποψιάζεται πως μπαίνει στην πιο κρίσιμη περίοδο της ζωής του. Επάνω στο αινιγματικό νησί Αυγό, η μάγισσα των συρματοπλεγμάτων καραδοκεί να τον πιάσει στο στόμα της, ενώ ο διοικητής ετοιμάζεται να φέρει όλους τους νέους Έλληνες αντιμέτωπους με το ιστορικό τους πεπρωμένο. Η συμπεριφορά του Αρχηγού του Πολεμικού Ναυτικού και η στάση των προαιώνιων αντιπάλων μας πυροδοτούν ανατροπές καθώς η δράση διαρκώς επιταχύνεται. Κι όταν όλα θα 'ρθουν...

... Θα ήθελα να μάθω τη ζωή της με εκατομμύρια λεπτομέρειες και ύστερα να αποπειραθώ να της την ανατρέψω, όμως δεν ξέρω από που να αρχίσω και με ποιόν τρόπο να το επιδιώξω ακριβώς - την πλησιάζω απο πίσω και της σκάω ένα φιλί στο λαιμό. Απομακρύνομαι και την κοιτάω εξεταστικά -έχω την στιγμιαία αυταπάτη ότι μπορεί να φτάσουμε ως τα Χριστούγεννα μαζί- τη φαντάζομαι στο πλευρό μου σε διάφορα κλαμπ στη Αθήνα και στα πάρτυ που θα μας καλέσουν ή που θα πάμε απροσκάλεστοι . Θα τα έχουμε φτιάξει κανονικά και θα μιλάμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο -μεσημέρι και βράδυ- και θα μαθαίνω ότι...

"Το ότι αυτό το βιβλίο διαβάζεται απνευστί, το είπα ήδη. Το ότι ο ισόρροπος, ακριβολόγος, λεξιλογικά πλουσιότατος και επιμελημένος στην απλότητά του λόγος, η χρήση μιας ελληνικής λαλιάς που είναι ταυτόχρονα λογία και λαλουμένη (τι άθλος κι αυτό!) και το ότι το διαρκές αυτοσχόλιο του αφηγουμένου ούτε μια στιγμή δεν διακόπτει τη ροή της αφήγησης, είναι ένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο της θείας δωρεάς που φυσομανάει μέσα σε τούτον τον συγγραφέα". (Θ.Δ. Φραγκόπουλος).