Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ζουν στο ίδιο χωριό, κάτω από τον ίδιο ουρανό. Έφηβοι που έχουν τα ίδια όνειρα, τα ίδια ενδιαφέροντα και τις ίδιες ελπίδες. Πηγαίνουν στο ίδιο γυμνάσιο, αλλά είναι ξένοι μεταξύ τους. Μουσουλμάνοι, χριστιανοί, Ρομά. Οι κοινωνίες όπου μεγαλώνουν στέκονται εμπόδιο στο να γίνουν μια δεμένη συντροφιά. Μια ομάδα τέτοιων παιδιών με τη βοήθεια των δασκάλων τους αρχίζουν να αναρωτιούνται το γιατί. Κάνουν το μεγάλο βήμα μες στο σχολείο για να ενώσουν τους κρίκους της αλυσίδας τους. Με καλή θέληση βρίσκουν τα κοινά τους στοιχεία: την αγάπη τους για τη γνώση και τη μάθηση, για τη φύση,...

Ζουν στο ίδιο χωριό, κάτω από τον ίδιο ουρανό. Έφηβοι που έχουν τα ίδια όνειρα, τα ίδια ενδιαφέροντα και τις ίδιες ελπίδες. Πηγαίνουν στο ίδιο γυμνάσιο, αλλά είναι ξένοι μεταξύ τους. Μουσουλμάνοι, χριστιανοί, Ρομά. Οι κοινωνίες όπου μεγαλώνουν στέκονται εμπόδιο στο να γίνουν μια δεμένη συντροφιά. Μια ομάδα τέτοιων παιδιών με τη βοήθεια των δασκάλων τους αρχίζουν να αναρωτιούνται το γιατί. Κάνουν το μεγάλο βήμα μες στο σχολείο για να ενώσουν τους κρίκους της αλυσίδας τους. Με καλή θέληση βρίσκουν τα κοινά τους στοιχεία: την αγάπη τους για τη γνώση και τη μάθηση, για τη φύση,...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας τρυφεράκανθος που ζούσε στο λιβάδι με τα στάχυα, τις κόκκινες ανεμώνες και τα τριφύλλια. Είχε φίλο του τον ήλιο που τον ξυπνούσε το πρωί. Το φεγγάρι που τον νανούριζε με τον αυλό του τις νύχτες. Τον αγέρα που του τραγουδούσε γλυκά και μια γέφυρα-ουράνιο τόξο για να σεργιανάει στον ουρανό. Δεν είχε όμως φίλους τ' άλλα ζωντανά του λιβαδιού, που τον περιγελούσαν επειδή ήταν διαφορετικός και διασκέδαζαν μαζί του. Έτσι ο τρυφεράκανθος μια μέρα ζήτησε από το ξωτικό του δάσους να γίνει ακανθόχοιρος για να πληγώνει όποιον τον πειράζει. Τότε όμως άρχ...

Ο Παντουπαρών, το μικρό ξωτικό, τρέχει να σωθεί όταν οι άνθρωποι καταστρέφουν το δάσος με τ' αστρόδεντρα όπου κατοικεί. Πού να πάει καθώς μικραίνει ο χώρος γύρω του κι εκεί που άλλοτε φύτρωναν τα μαγικά δέντρα υψώνονται τσιμεντένια κτίρια και καμινάδες; Μήπως να τρυπώσει στ' όνειρο του παιδιού; Μήπως στο βιβλίο του παραμυθά; Ή μήπως να γίνει βοηθός του Αϊ-Βασίλη;

Μια φορά κι έναν καιρό στου βυθού τις πολιτείες ζούσε ένα μικρό ψάρι που το 'λεγαν Παλιάτσο. Φορούσε μια λιβρέα με κόκκινες και κίτρινες ρίγες, ένα πράσινο ημίψηλο στο κεφάλι και έπαιζε πολύ όμορφα το γιουκαλίλι του. Γύριζε σε κάθε γωνιά του βυθού κι έψαχνε για την αγάπη τραγουδώντας τη γλυκά, τρυφερά και τόσο αισθηματικά που έκανε τις ευαίσθητες καρδιές να ραγίσουν. Ο μικρός Παλιάτσος αναζητούσε την αληθινή αγάπη στα ρηχά και στα βαθιά. Στις θαλασσινές σπηλιές και στα μυθικά περιβόλια του βυθού. Στις πολύχρωμες κοραλλένιες πολιτείες και στις φωτεινές στράτες του ήλιου και...

Ο θείος Ορέστης, ένας συμπαθητικός τρελόγερος διασκεδάζει τα παιδιά με τις ιστορίες του, τις γκάφες και τα παθήματά του.

Η Μυρρίνη, ο παππούς Σαμουήλης, η γιαγιά Καλομοίρα, ο Κωνσταντίνος, το Βασίλειο του Θεριού, το Οροπέδιο του Μπλε Φεγγαριού: ένας κόσμος παράξενος, όπου η μικρή Μυρρίνη ανακαλύπτει ένα σωρό πράγματα για τη ζωή, τη φύση, τους ανθρώπους, την αγάπη... Μέσα στις σελίδες του βιβλίου ζωντανεύουν οι περιπέτειες της μικρής Μυρρίνης: η ανακάλυψη του Οροπέδιου του Μπλε Φεγγαριού, οι ζήλιες των συμμαθητριών της, τα παιχνίδια της, η αγάπη της για τον Κωνσταντίνο. Κι είναι αυτή η αγάπη που τη γιατρεύει για το ότι δεν γνώρισε ποτέ τη μητέρα της...

Η Μυρρίνη, ο παππούς Σαμουήλης, η γιαγιά Καλομοίρα, ο Κωνσταντίνος, το Βασίλειο του Θεριού, το Οροπέδιο του Μπλε Φεγγαριού: ένας κόσμος παράξενος, όπου η μικρή Μυρρίνη ανακαλύπτει ένα σωρό πράγματα για τη ζωή, τη φύση, τους ανθρώπους, την αγάπη... Μέσα στις σελίδες του βιβλίου ζωντανεύουν οι περιπέτειες της μικρής Μυρρίνης: η ανακάλυψη του Οροπέδιου του Μπλε Φεγγαριού, οι ζήλιες των συμμαθητριών της, τα παιχνίδια της, η αγάπη της για τον Κωνσταντίνο. Κι είναι αυτή η αγάπη που τη γιατρεύει για το ότι δεν γνώρισε ποτέ τη μητέρα της...

Δύο κορίτσια -φίλες επιστήθιες, σχεδόν αδελφές- μεγαλώνουν στην ελληνική ύπαιθρο, σε περιβάλλον ασφυκτικό, που τις εκπαιδεύει στο κυρίαρχο μοντέλο ηθικής, εμφυσώντας τους το φόβο και την ενοχή. Η Αρίστη, φύσει ανήσυχη, ανακαλύπτει τις πηγές του φόβου μέσα από την έρευνα και τη μάθηση. Αναζητεί αλήθειες γύρω από τη θέση της σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, την ελευθερία της σκέψης, την πολιτική και τον έρωτα. Η Διαλεχτή μένει στα "αβαθή" και "σίγουρα" νερά· αθάρρευτη και αδρανής, κάνει κάθε φορά μικρά και δειλά βήματα στη ζωή. Η σχέση των δύο κοριτσιών δοκιμάζεται όταν ανάμε...

Ο Μύρων είναι το πιο μικροκαμωμένο παιδί όχι μόνο στην τάξη του αλλά και σε ολόκληρο το γυμνάσιο. Καθημερινά προσπαθεί να προστατέψει τον εαυτό του, όπως και οι συμμαθητές του, από τη συμμορία των "Σκαθαριών" που βασανίζει τους πάντες στο σχολείο. Σ' αυτόν τα "Σκαθάρια" έχουν βρει το τέλειο θύμα επειδή είναι διαφορετικός, αρχίζοντας από το παράξενο σουλούπι του και φτάνοντας στις συνήθειές του. Του αρέσει να μένει μόνος στα διαλείμματα και να αφοσιώνεται στις σκέψεις του. Το αγόρι έχει μπει στο στόχαστρό τους, αλλά κανείς δεν τολμά να τα βάλει μαζί τους. Ο αρχηγός των "Σκαθ...

Η Εύα δεν έχει καμιά διάθεση ν' αφήσει την Αθήνα και τη "λατρευτή της κανονικότητα" και ν' ακολουθήσει τους γονείς της σ' ένα νησί της άγονης γραμμής. Όλα της φαίνονται μαύρα, ώσπου φτάνει στο νησί. Εκεί γνωρίζει τη Ζωή, μια αληθινή καπετάνισσα της ζωής, και μαζί ταξιδεύουν στο όνειρο, στη φαντασία, στη μαγεία, στο παραμύθι και στην περιπέτεια.

Η Εύα δεν έχει καμιά διάθεση ν' αφήσει την Αθήνα και τη "λατρευτή της κανονικότητα" και ν' ακολουθήσει τους γονείς της σ' ένα νησί της άγονης γραμμής. Όλα τής φαίνονται μαύρα... ώσπου φτάνει στο νησί. Εκεί γνωρίζει τη Ζωή, μιαν αληθινή καπετάνισσα της ζωής, και μαζί ταξιδεύουν στο όνειρο, στη φαντασία, στη μαγεία, στο παραμύθι και στην περιπέτεια.

Περιλαμβάνονται τα διηγήματα: - Κώστας Ακρίβος, "Κάθε είδηση έχει το θεό της" - Μάρω Βαμβουνάκη, "Γράμματα για τη Ρόδω" - Βασίλης Βασιλικός, "Στην Κιβωτό του Νώε" - Λένα Διβάνη, "Βάζουν σκόρδο στις φακές;, " - Ισίδωρος Ζουργός, "Αγροτικός διανομέας" - Μάνος Κοντολέων, ""Μα ό,τι γράφτηκε ψέμα δεν είναι"" - Θωμάς Κοροβίνης, "Γράμμα από τον Αλέν Ντελόν" - Αύγουστος Κορτώ, "Μικρές ζωγραφιές, μεγάλα ταξίδια" - Αμάντα Μιχαλοπούλου, "Το Σπουδαιόπτερο" - Θοδωρής Παπαθεοδώρου, "Το γράμμα των Χριστουγέννων" - Ελένη Πριοβόλου, "Ανεμώνες από αίμα" - Γιώργος Σκαμπαρδώνης,...

Ο μικρός βοσκός κληρονόμησε από τους προπαππούδες του μια φλογέρα, καμωμένη από χέρι νεράιδας. Την έπαιζε με την ψυχή του και αυτή, επειδή ήταν μαγική, μπορούσε να καλεί μέχρι και τα σύννεφα. Αλίμονο όμως! Η μαγική φλογέρα έπεσε στα χέρια του άπληστου, αλαζόνα βασιλιά. Kατάλληλο για τη διαμόρφωση προσωπικότητας

Η Φρόξη Καραμέλα, βέρα Αθηναία από πάππου προς πάππον, είναι κληρονόμος μιας ιστορικής καραμελοποιίας την οποία εξελίσσει και μετατρέπει σε προσωπικό της "ναό". Οι καραμέλες της είναι μοναδικές. Σκληρό το εκμαγείο τους, όμως η ουσία και η δύναμή τους βρίσκεται στο εσωτερικό τους - στο "ολύμπιο νέκταρ" που η ίδια παρασκευάζει, για να καταστεί, από απλή επαγγελματίας, μία πραγματική δημιουργός. "Θεό" αποκαλεί τον εαυτό της, και την κοινωνία έναν απέραντο "οίκο ενοχής", που στέκεται απέναντί της αντίπαλη και εχθρική. Για τη "γλυκιά" Καραμέλα δεν υπάρχουν αθώοι. Στιγματισμέ...

Η κάμπια η Μαριγώ δεν ήθελε να βρίσκεται στον αργό συρμό που ακολουθούσαν όλες οι κάμπιες. Δεν της άρεσε καθόλου η ρουτίνα, ούτε να σέρνεται. Εκείνη ήθελε να ανέβει ψηλά, όσο πιο ψηλά μπορούσε! Θαύμαζε όλα τα πλάσματα του ουρανού, έτσι ακολούθησε τη συμβουλή της πεταλούδας και έκοψε το -γώ από το όνομά της. Πιο ανάλαφρη πλέον η... Μαρί και με δύο φύλλα για φτερά, εγκατέλειψε τον συρμό και πέταξε στον ουρανό, πιστεύοντας ότι θα κερδίσει τον θαυμασμό και την αγάπη. Μάταια προσπαθούσε η σοφή κάμπια να τη μεταπείσει να επιστρέψει στη θέση της. Εκείνη πέταξε ψηλά με του ανέμου τ...