Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια φορά κι έναν καιρό στου βυθού τις πολιτείες ζούσε ένα μικρό ψάρι που το 'λεγαν Παλιάτσο. Φορούσε μια λιβρέα με κόκκινες και κίτρινες ρίγες, ένα πράσινο ημίψηλο στο κεφάλι και έπαιζε πολύ όμορφα το γιουκαλίλι του. Γύριζε σε κάθε γωνιά του βυθού κι έψαχνε για την αγάπη τραγουδώντας τη γλυκά, τρυφερά και τόσο αισθηματικά που έκανε τις ευαίσθητες καρδιές να ραγίσουν. Ο μικρός Παλιάτσος αναζητούσε την αληθινή αγάπη στα ρηχά και στα βαθιά. Στις θαλασσινές σπηλιές και στα μυθικά περιβόλια του βυθού. Στις πολύχρωμες κοραλλένιες πολιτείες και στις φωτεινές στράτες του ήλιου και...

Ο Παντουπαρών, το μικρό ξωτικό, τρέχει να σωθεί όταν οι άνθρωποι καταστρέφουν το δάσος με τ' αστρόδεντρα όπου κατοικεί. Πού να πάει καθώς μικραίνει ο χώρος γύρω του κι εκεί που άλλοτε φύτρωναν τα μαγικά δέντρα υψώνονται τσιμεντένια κτίρια και καμινάδες; Μήπως να τρυπώσει στ' όνειρο του παιδιού; Μήπως στο βιβλίο του παραμυθά; Ή μήπως να γίνει βοηθός του Αϊ-Βασίλη;

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας τρυφεράκανθος που ζούσε στο λιβάδι με τα στάχυα, τις κόκκινες ανεμώνες και τα τριφύλλια. Είχε φίλο του τον ήλιο που τον ξυπνούσε το πρωί. Το φεγγάρι που τον νανούριζε με τον αυλό του τις νύχτες. Τον αγέρα που του τραγουδούσε γλυκά και μια γέφυρα-ουράνιο τόξο για να σεργιανάει στον ουρανό. Δεν είχε όμως φίλους τ' άλλα ζωντανά του λιβαδιού, που τον περιγελούσαν επειδή ήταν διαφορετικός και διασκέδαζαν μαζί του. Έτσι ο τρυφεράκανθος μια μέρα ζήτησε από το ξωτικό του δάσους να γίνει ακανθόχοιρος για να πληγώνει όποιον τον πειράζει. Τότε όμως άρχ...

Ζουν στο ίδιο χωριό, κάτω από τον ίδιο ουρανό. Έφηβοι που έχουν τα ίδια όνειρα, τα ίδια ενδιαφέροντα και τις ίδιες ελπίδες. Πηγαίνουν στο ίδιο γυμνάσιο, αλλά είναι ξένοι μεταξύ τους. Μουσουλμάνοι, χριστιανοί, Ρομά. Οι κοινωνίες όπου μεγαλώνουν στέκονται εμπόδιο στο να γίνουν μια δεμένη συντροφιά. Μια ομάδα τέτοιων παιδιών με τη βοήθεια των δασκάλων τους αρχίζουν να αναρωτιούνται το γιατί. Κάνουν το μεγάλο βήμα μες στο σχολείο για να ενώσουν τους κρίκους της αλυσίδας τους. Με καλή θέληση βρίσκουν τα κοινά τους στοιχεία: την αγάπη τους για τη γνώση και τη μάθηση, για τη φύση,...

Ζουν στο ίδιο χωριό, κάτω από τον ίδιο ουρανό. Έφηβοι που έχουν τα ίδια όνειρα, τα ίδια ενδιαφέροντα και τις ίδιες ελπίδες. Πηγαίνουν στο ίδιο γυμνάσιο, αλλά είναι ξένοι μεταξύ τους. Μουσουλμάνοι, χριστιανοί, Ρομά. Οι κοινωνίες όπου μεγαλώνουν στέκονται εμπόδιο στο να γίνουν μια δεμένη συντροφιά. Μια ομάδα τέτοιων παιδιών με τη βοήθεια των δασκάλων τους αρχίζουν να αναρωτιούνται το γιατί. Κάνουν το μεγάλο βήμα μες στο σχολείο για να ενώσουν τους κρίκους της αλυσίδας τους. Με καλή θέληση βρίσκουν τα κοινά τους στοιχεία: την αγάπη τους για τη γνώση και τη μάθηση, για τη φύση,...

Ελλάδα, τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα. Δικομματισμός, φαυλοκρατία, πολιτευτές, τραμπούκοι, "χρυσοκάνθαροι" και τραπεζίτες καθορίζουν το πολιτικό και το οικονομικό σκηνικό. Μέσα σε αυτό το κλίμα έρχεται στην Αθήνα ο έμπορος-ταξιδευτής Ρωμαίος Αγγουλές: φύση καλλιτεχνική και αντισυμβατική, αποφασίζει να εγκατασταθεί και, αντί για χρηματιστηριακά παιχνίδια, να επενδύσει στην "ωραιότητα". Με την εκτός γάμου θυγατέρα του Ροζίτα και τον παραγιό του Σωτήρη Κονταξή φυτεύουν ροδώνα, στον οποίο ευελπιστούν να συμπεριλάβουν όλες τις γνωστές ποικιλίες ρόδων, αλλά και να δημιουργή...

Ελλάδα, τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα. Δικομματισμός, φαυλοκρατία, πολιτευτές, τραμπούκοι, "χρυσοκάνθαροι" και τραπεζίτες καθορίζουν το πολιτικό και το οικονομικό σκηνικό. Μέσα σε αυτό το κλίμα έρχεται στην Αθήνα ο έμπορος-ταξιδευτής Ρωμαίος Αγγουλές: φύση καλλιτεχνική και αντισυμβατική, αποφασίζει να εγκατασταθεί και, αντί για χρηματιστηριακά παιχνίδια, να επενδύσει στην "ωραιότητα". Με την εκτός γάμου θυγατέρα του Ροζίτα και τον παραγιό του Σωτήρη Κονταξή φυτεύουν ροδώνα, στον οποίο ευελπιστούν να συμπεριλάβουν όλες τις γνωστές ποικιλίες ρόδων, αλλά και να δημιουργή...

Το νέο μυθιστόρημα της βραβευμένης Ελένης Πριοβόλου (Βραβείο Αναγνωστών Ε.ΚΕ.ΒΙ. για το "Όπως ήθελα να ζήσω" και βραβείο του περιοδικού Διαβάζω για το "Σύνθημα") διαδραματίζεται από τη δεκαετία του '60 μέχρι σήμερα και από την Αθήνα και τον Καναδά του αντιδικτατορικού αγώνα μέχρι τον Λίβανο του αιματηρού εμφυλίου πολέμου. Το βιβλίο ακροβατεί ανάμεσα στην καταστροφή και την αναδημιουργία, στο παρελθόν και το παρόν, στην Ανατολή και τη Δύση. Κεντρικές ηρωίδες του η Άρια και η Οριάνθη, που ανταμώνουν το καλοκαίρι του 1963 από κάποια ευλογημένη συγκυρία, αλλά ένα μοιραίο γε...

Η Άρια και η Οριάνθη ανταμώνουν το καλοκαίρι του 1963 από κάποια ευλογημένη συγκυρία. Όμως, ένα μοιραίο γεγονός διακόπτει πρόωρα την εξελισσόμενη φιλία τους. Οι δυο κοπέλες χάνονται μέσα στα δράματα που η ζωή τούς επιφυλάσσει. Στον κύκλο της η καθεμιά παρασύρεται από τους στροβίλους των γεγονότων. Η Οριάνθη τραυματικά, η Άρια λιγότερο οδυνηρά. Ύστερα από πολλά χρόνια, οι συμπτώσεις τις φέρνουν και πάλι κοντά, για να αφηγηθούν τις ιστορίες τους και να αντιληφθούν ότι όλα όσα έζησαν μοιάζουν σαν να μην τα βίωσαν οι ίδιες αλλά κάποιος άλλος, θαρρείς και κινούσε τα νήματα της ύ...

"Χάρτινα πουλιά τα όνειρά μου κι αντίκρυ τους μια κάννη να στοχεύει κατευθείαν στην καρδιά τους. Τα κρύβω στο κατώι. Μια αραχνοκλωστή τα αιχμαλωτίζει. Γίνονται κατοικία του σφαλαγγιού. Η παιδική ηλικία με προσπέρασε χωρίς να την αισθανθώ, λες και γεννήθηκα μεγάλος. Χρονιές του δράκου. Οι κορφάδες των ιδεών κλαδεύονται. Οι ποιητές καταδικάζονται στο θάνατο διά πυράς. Εκείνος που έμαθα να λέω πατέρα κρατάει στο χέρι του ένα καμουτσίκι, φετίχ, όπως άλλος θα κρατούσε ένα κομπολόι ή μια μαγκούρα. Η μάνα μου η Αυγή πορεύεται στις φωτοσκιάσεις της ζωής και στη μυρωδιά βάμματος ιωδ...

... Χάρτινα πουλιά τα όνειρά μου κι αντίκρυ τους μια κάννη να στοχεύει κατευθείαν στην καρδιά τους. Τα κρύβω στο κατώι. Μια αραχνοκλωστή τα αιχμαλωτίζει. Γίνονται κατοικία του σφαλαγγιού. Η παιδική ηλικία με προσπέρασε χωρίς να την αισθανθώ, λες και γεννήθηκα μεγάλος. Χρονιές του δράκου. Οι κορφάδες των ιδεών κλαδεύονται. Οι ποιητές καταδικάζονται στο θάνατο διά πυράς. Εκείνος που έμαθα να λέω πατέρα κρατάει στο χέρι του ένα καμουτσίκι, φετίχ, όπως άλλος θα κρατούσε ένα κομπολόι ή μια μαγκούρα. Η μάνα μου η Αυγή πορεύεται στις φωτοσκιάσεις της ζωής και στη μυρωδιά βάμματος...

Αναπάντεχα η μοίρα δένει την Ήρα, μια νέα κοπέλα, και τη Λάια, μια μικρή ορφανή αρκούδα. Κι οι δυο στο απέραντο βασίλειο της Βάλια Κάλντα ανακαλύπτουν τη φύση, τη ζωή, τον έρωτα και το θάνατο. Στο πάλλευκο τοπίο του χιονιά σπιθίζει "το κόκκινο πουλί που το λέγαν φλόγα". Μέσα στις σελίδες του βιβλίου ζωντανεύουν τα όνειρα, οι απαντοχές, η αγάπη μιας νεαρής κοπέλας. Η καταστροφή όμως έρχεται πύρινη να καταστρέψει έναν παράδεισο. Θα καταφέρει άραγε να βρει η Ήρα σπόρους ζωής μέσα στις στάχτες;

Ο Αφεντάκης Πρωτόγερος είναι ο αδιαμφισβήτητος κρασοβασιλιάς, ο υμνητής της ρετσίνας. Αδηφάγος της ηδονής, ανοίγει το κονάκι του σε συμπόσια και άκρατες, μέχρι τελικής πτώσεως, κρασοκατανύξεις. Για να σβήνει την ακόρεστη ηδονική του δίψα μετατρέπει το αρχοντικό του σ' ένα ιδιότυπο χαρέμι, όπου τριγυρίζουν ψυχοκόρες, τις οποίες φέρνει τάχατε να βοηθούν στις δουλειές τη γυναίκα του. Την παντοδυναμία του Αφεντάκη και της ρετσίνας γκρεμίζει ο γιος του Αντρέας. Αρώματα, γέλια, τραγούδια γάμων και πανηγυριών, ο λάγνος ήχος των φιλημάτων πίσω από τα φυλλώματα, ο συριγμός του μούστ...

Ο μικρός Νικολάι από την Ουκρανία, ένα σπουδαίο ταλέντο στο βιολί, ονειρεύεται να παίξει κάποτε στις μεγάλες ορχήστρες του κόσμου. Η περιπέτειά του αρχίζει όταν η μητέρα του, κυνηγώντας το δικό της όνειρο, πέφτει στα δίχτυα της συμμορίας του αδίσταχτου Χρυσοδόντη που έχει το άντρο της στην Ελλάδα. Το αγόρι εγκαταλείπει το χωριό του για να την αναζητήσει σε μια μακρινή, ξένη χώρα με συμμάχους την αγάπη του για τη μουσική και για τους ανθρώπους. Το ταξίδι του είναι γεμάτο δυσκολίες και νότες που άλλοτε συναντούν το φόβο, την αγωνία, τη σκληρότητα κι άλλοτε την ελπίδα, την ανθ...