Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πενήντα τέσσερα δοκίμια, ή μάλλον προβληματισμοί, του βραβευμένου λογοτέχνη, κατάθεση ψυχής για σημαντικά θέματα της κοινωνίας. Μέσα από τα κείμενά του, ο Δ. Κωστίδης, συνδιαλέγεται με την πολιτική, την πίστη και τη θρησκεία, την ελευθερία, τον σύγχρονο άνθρωπο και τις αξίες του, την ηθική κ.ά.

...Προσπαθώ να ξεφύγω αναπολώντας το κρυστάλλινο γέλιο της Λώρας, το παιγνίδισμα στα λαμπερά μάτια της Λέτας, τα αισθήματα του Κίμωνα. Και λέω πως υπάρχει ελπίδα, πως αυτή η μοναξιά δεν είναι τίποτα μπροστά στην ασήκωτη ερημιά του δασκάλου του Παπαθανασίου που πήγε από άδικη σφαίρα στα είκοσί του χρόνια, του δυστυχισμένου του Μπις Μπον που πήγε ανώφελα από ελαφρομυαλιά, του γέρου συνταγματάρχη Παπατριανταφύλλου που δεν ξόφλησε γρήγορα από σφαίρα αλλά αργά αργά και βασανιστικά από άγριο αντάρτικο μαχαίρι, του πεινασμένου αντάρτη που τουφεκίστηκε σαν αγριοπούλι στην κερασιά,...

Στα "Επιλεγμένα αφηγήματα κρύφιας ζωής" ο πολυγραφότατος Διονύσης Κωστίδης ξεδιπλώνει με τον πιο αριστοτεχνικό και εκφραστικό τρόπο όλες εκείνες τις σκέψεις και τις επιθυμίες που οι άνθρωποι κλειδώνουν στα μύχια της ψυχής τους. Κάθε ιστορία και ένα ανθρώπινο ταξίδι στης ζωής τ' ανομολόγητα. Ο συγγραφέας μας θέτει ενώπιος ενωπίω με πρόσωπα, καταστάσεις, χαρακτήρες που διαβαίνουν τη ζωή άλλοτε ρουφώντας τους χυμούς της και άλλοτε αφήνοντας ανύπαρκτα σημάδια στον πολυδαίδαλο και πολυσύνθετο καμβά της. Παράλληλα, μας "αναγκάζει" να έρθουμε αντιμέτωποι με τα πάθη, τις νο...

Η πρώτη συλλογή δοκιμίων για τον Κόσμο, τη Ζωή και τους Ανθρώπους του Διον. Κωστίδη κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1998 από τις εκδόσεις Αρμός και απέσπασε το βραβείο δοκιμίου του υπό την προεδρία του Ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη Ελληνικού Ρ.Ε.Ν. Η παρούσα δεύτερη συλλογή περιλαμβάνει κείμενα που έχουν δημοσιευθεί μεταγενεστέρως σε περιοδικά και εφημερίδες, αναφερόμενα σε κρίσιμα αυτή την εποχή θέματα και στις συνεχώς αυξανόμενες κοινωνικο-πολιτικές εναντιώσεις-εντάσεις.

Μια μυστηριώδης εξαφάνιση κληρικού από το ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων συνοδευόμενη από την υπεξαίρεση ενός μεγάλου ποσού χρημάτων, ανοίγει έναν κύκλο αναζητήσεων. Ένας διάκος και ένας αρχιμανδρίτης με ειδική εντολή από την ελλαδική Εκκλησία, προσπαθούν να οδηγήσουν αυτές τις αναζητήσεις σε καρποφόρο τέρμα, όμως η διερευνητική τους πορεία αποδεικνύεται εξαιρετικά επικίνδυνη και για τους ίδιους. Ποιος και τι κρύβεται πίσω απ' αυτά; Υπόγειες διαδρομές, σκοτεινές και ανομολόγητες υποθέσεις, διασυνδέσεις που από τα Ιεροσόλυμα οδηγούν στην Αθήνα και στα στέκια της το...

Παράπλευρα στα εμφανέστατα πλεονεκτήματα του μοναδικού τώρα συστήματος διακυβέρνησης της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, έχουν επισημανθεί και κάποια, ουσιώδη μάλιστα, πλεονεκτήματα, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις οδηγούν σε ευκολονόητες πλαστότητες της καλοπροαίρετης θέλησης του λαού, όπως και σε ψευδαισθήσεις σχετικά με τη βασική αρχή, τη δύναμη της πλειοψηφούσης και επομένως κυρίαρχης, κατά το γράμμα, άποψης. Κι όσο και αν το σύστημα της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, μόνο αυτό, παρέχει δυνατότητες υπερίσχυσης της τεταγμένης (ή και εντέχνως δημιουργούμενης μέσω διογκούμενων...

[...] Δεν πάνε χρόνια πολλά που μεταξύ μας οι γείτονες είχαμε αμυδρή εικόνα ο ένας για τον άλλο. Μόνο ψίθυρους ακούγαμε. Και από την ιστορία που διαβάζαμε καταλαβαίναμε ότι μπορεί μεταξύ μας και να μοιάζουμε. Δεν πάει καιρός πολύς που τα γραφτά ο ένας του άλλου δεν τα καλογνωρίζαμε. Τα παράθυρα της αυλής μας ήταν κλειστά. Πόσο ανοιχτά όμως παραμένουν άραγε σήμερα; Τόσο όσο να μπορέσουν να ανοίξουν ακόμα περισσότερο. Αυτή ακριβώς η σκέψη είναι που οδήγησε το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου της Ελλάδας να μπει ξανά στην περιπέτεια ενός "Εργαστηρίου Βαλκάνιων Πεζογράφων". Δημιουργική, π...

Τα περισσότερα από τα δοκιμιακά κείμενα που ακολουθούν έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό Ευθύνη. Με τα κείμενα αυτά έγινε προσπάθεια να ερευνηθεί το βάθος των ιδεών και των πραγμάτων, βέβαια, όσο αυτό είναι δυνατό και κατορθωτό. Ακόμη, έγινε προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί η ουσία των λέξεων και η πρωταρχική τους σημασία, ώστε να αποφεύγονται μακρηγορίες και επαναλήψεις, που είναι και βαρετές και παραπλανητικές. Διον. Κωτίδης