Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δεν φτάνει μόνο να ατενίζουμε το φως, αλλά πρέπει να ψάχνουμε και στο σκοτάδι. Να θαυμάζουμε αυτό που απόμεινε, αλλά να φανταζόμαστε κι αυτό που χάθηκε, κι αυτό που είναι πίσω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Σίγουρα, οι μεγάλοι ναοί και τα αριστουργήματα της αρχιτεκτονικής είναι αυτά που πάντα τραβούσαν την προσοχή των ανθρώπων και τροφοδοτούν τη μεγάλη βιομηχανία του τουρισμού. Όμως υπάρχουν κι άλλα μέρη, λιγότερο λαμπερά, πλατείες όπου συνωθούνταν τα αρχαία πλήθη (αφέντες και δούλοι) και στοές που αντηχούσαν από τις φωνές των εμπόρων και των μικροπωλητών. Εκεί κινούνται...

"Είμαστε η Bic Generation" λέω, η πρώτη γενιά μετά το 1945 που υπηρετεί με διαφορετικά υλικά και τρόπο το σχέδιο. Με το bic δεν ξεμένεις, το βρίσκεις παντού, είναι ένα καθαρό υλικό και εξαντλεί μια γραφή περισσότερο γραμμική παρά τονική. Με εξυπηρέτησε, ιδιαίτερα στην Τυφλή Ζωγραφική, όπου καθώς άδειαζα όλο το μελάνι για να σύρω το στυλό πάνω στο καρμπόν, ώστε να εξαφανίσω και την τελευταία πιθανότητα να βλέπω τις γραμμές, ερχόταν στον νου μου η προετοιμασία απελευθέρωσης του Σαμάνου. Στα χρόνια του '70 νομιμοποιούνται οι εικαστικές εφαρμογές πέραν των ορίων, με συνταγές α...

Ακόμα και η πιο σκοτεινή ή σιβυλλική φράση, που με δυσκολία θα αποκρυπτογραφούσες το περιεχόμενό της, ενώ όταν εκστομίστηκε ως λόγος προφορικός δεν χρειαζόταν κανενός είδους εξήγηση για όσους έτυχε να την ακούσουν, μπορεί να σταθεί μια θαυμάσια αφορμή για να γραφούν κείμενα ενδιαφέροντα και εμπνευσμένα που την περιέχουν και την ολοκληρώνουν άλλοτε έμμεσα και άλλοτε άμεσα. Όπως ακριβώς και η φράση "Τα κορόμηλα δεν θέλουν ζέσταμα". Μένει έκπληκτος κανείς διαβάζοντας τα κείμενα του βιβλίου αυτού, γιατί μια φράση που θα έμενε μετέωρη και μόνη μέσα στον κόσμο λειτούργησε όπω...

Τα έργα που εκτίθενται είναι ενδεικτικές αναφορές μιας ενότητας αφιερωμένης στο Ολοκαύτωμα, με άξονα τους κώδικες επικοινωνίας -τους πραγματικούς- και αυθεντικούς κώδικες των κρατουμένων, όταν δοκίμαζαν να συνομιλήσουν με την αντίσταση ή τον υπόλοιπο κόσμο, κώδικες, εικόνες συζήτησης με τον θάνατο, και ταυτόχρονα με την απέλπιδα σωτηρία, μέσω της υπόγειας επαφής με τον άλλον. Άλλωστε, αυτή την υπόγεια επικοινωνία με τον άλλον επιχειρεί και δοκιμάζει η τέχνη: το μήνυμα ελπίδας απευθύνεται σε πολλούς αποδέκτες.

Ο Γιώργος Αριστηνός,, φλερτάροντας ερωτοπαθώς για χρόνια με τον Θάνατο, στροβιλιζόμενος για καιρό πάνω από την άβυσσο του Κακού, προετοίμαζε εξακολουθητικά την οριστική του έξοδο. Στο τελευταίο του βιβλίο έρχεται, μπλαζέ μισάνθρωπος και κατά συρροήν δολοφόνος, να αποκτείνει με μια μηδενιστική κίνηση τόσο τα λογοτεχνικά είδη όσο και το βιολογικό είδος "άνθρωπο"... Η παράδοση της μοντέρνας λογοτεχνίας του Κακού συναντά τη θεωρία της λογοτεχνίας. Εφαρμοσμένη θεωρία ή απόλυτη λογοτεχνία; Ο ακραίος 20ός αιώνας γνώρισε πολλούς θανάτους, πραγματικές εκατόμβες και μεγάλες απώλει...

Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, Αν η Ελλάδα τους τελευταίους μήνες μοιάζει με φωτογραφία όπου οι γραμμές των προσώπων και των πραγμάτων είναι συγκεχυμένες, αυτό δε σημαίνει ότι έχει εκλείψει από όλους μας ο πόθος της διαύγειας. Η ανάγκη της ανασύνθεσης και της ανασύνταξης απέναντι στις κυρίαρχες για την ώρα λογικές οι οποίες επιβάλλουν τις προσωπικές φιλοδοξίες των πολιτικών ηγετών πάνω στις ευτελισμένες συλλογικότητές μας. Πάνω στην ταπεινωμένη αλλά τη μόνη ζωντανή άλλη Ελλάδα, η Δική μας Ελλάδα, η οποία ασφαλώς και δεν εμφανίζεται πουθενά σ' αυτή τη θολή και εσκε...

Η καθηγήτρια Ξανθίππη Σκαρπιά-Χόιπελ, δυναμική, δραστήρια και επινοητική, σφράγισε με την παρουσία της το Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αλλά και τον δημόσιο βίο. Το έργο της στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων πάνω από σαράντα χρόνια, όπως και στον επαγγελματικό χώρο και στο τιμόνι του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και Αρχιτεκτονικής, είναι γνωστά σε όλους μας, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο αφιερωματικός τόμος, στον οποίο μετέχουν συνάδελφοι και φίλοι τής πανεπιστημιακής, της πνευματικής και της καλλιτεχνικής ζωής του τόπου, αποτελεί επιβε...

1. "Τζοκόντα 87" (1987) Θάνος Μικρούτσικος (τσέμπαλο, πλήκτρα) Γιώργος Φακανάς (ηλ. μπάσο) 2. "Φαντασία Νο 1"(1987) Θάνος Μικρούτσικος (ηλ. πιάνο) David Lynch (άλτο σαξόφωνο) Γιώργος Φακανάς ( ηλ. μπάσο) Νίκος Τουλιάτος (κρουστά) 3. "Persistence" (1987) Θάνος Μικρούτσικος (ηλ. πιάνο) David Lynch (σαξόφωνο) Γιώργος Φακανάς ( ηλ. μπάσο) Νίκος Τουλιάτος (κρουστά) 4. "Memories" (1987) Νίκος Τουλιάτος (ντραμς) Θάνος Μικρούτσικος (πλήκτρα) 5. "Φαντασία Νο2" (1987) Θάνος Μικρούτσικος (ηλ. πιάνο) David Lynch (σαξόφωνο) Γιώργος Φακανάς (ηλ. μπάσο) Νίκος Τουλιάτος (κρουστά)...

Ο συνοδευτικός κατάλογος της ομότιτλης έκθεσης του Γιώργου Λαζόγκα. Οι "Σειρήνες" φιλοτεχνήθηκαν ειδικά για την έκθεση, που παρουσιάστηκε στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα (Φεβρουάριος-Μάρτιος 2009). Η δουλειά αυτή, τρίτο μέρος του εικαστικού ταξιδιού του καλλιτέχνη μετά τα "Πανιά του Οδυσσέα" και την "Τεχνητή Αναπνοή", έχει ως θέμα την "Τιμωρία των Σειρήνων". Στον κατάλογο παρουσιάζεται το εικαστικό εγχείρημα, δοκίμιο-αναφοράς στο μεταφορικό ταξίδι της ζωής και τις προκλήσεις του, που αφυπνίζει στο μαζικό υποσυνείδητο το κάλεσμα, την πρόκληση, τη σαγήνη...

Το περιβάλλον και ο πολιτισμός αποτελούν έννοιες απολύτως αλληλένδετες στην ανθρώπινη ιστορία. Δεν αποτυπώνουν μόνο τη διαδρομή και τη δράση του ανθρώπου στον κόσμο, αλλά καθορίζουν απόλυτα την ίδια του τη ζωή και την ποιότητά της. Η προστασία, επομένως, του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου της χώρας αποτελεί την προτεραιότητά μας γιατί διαφυλάσσει την κοινωνική συνοχή και την ποιότητα ζωής όλων μας. Είναι όμως μια υπόθεση που δεν ανήκει προνομιακά σε μια μόνο μερίδα ανθρώπων, αλλά μας αφορά όλους ανεξαιρέτως. Το κοινώς λεγόμενο "σκέψου παγκόσμια, δράσε τοπικά" φαίνεται...

Το κολάζ είναι μια τεχνική οικεία και μάλλον αγαπητή. Από τα λερωμένα με κόλλα παιδικά χέρια ως την αφισοκόλληση στους δρόμους κι από τα νεανικά ημερολόγια με τα αναμνηστικά σχέδια, σημειώσεις, εισιτήρια, φωτογραφίες και ποικίλα ευφάνταστα ενθύμια ως τους πίνακες ανακοινώσεων που διαρκώς καλούμαστε για τον έναν ή τον άλλο λόγο να συμβουλευτούμε, το κολάζ βρίσκεται στην καθημερινότητά μας από τότε που θυμόμαστε τον εαυτό μας. Από τις αρχές του 20ού αιώνα, τα κινήματα του μοντερνισμού και n εισβολή της εικόνας μέσω των διαφημίσεων και της ενημέρωσης, έδωσαν στο κολάζ μια νέα,...

Ο διαρκώς αναπτυσσόμενος τεχνικός εξοπλισμός των αισθήσεων, και ιδιαίτερα εκείνος του μοντέρνου βλέμματος ο οποίος έχει οδηγήσει στην απώλεια της εμπιστοσύνης μας στις μορφές της υποτιθέμενης "φυσικής" αντίληψης, έχει μακράν ιστορία. Προϋποθέτει μετατοπίσεις που έχουν λάβει χώρα στην τάξη του δυτικού Λόγου τουλάχιστον τα τελευταία 200 χρόνια και οι οποίες κλονίζουν συθέμελα τον διαφανή τόπο της "αναγνωσιμότητας του κόσμου" (πρβλ. Hans Blumenberg, "Die Lesbarkeit der Welt", Frankfurt am Main, 1981), δηλαδή την απρόσκοπτη μετάφραση του ορατού κόσμου στη γραμμική τάξη των λέξε...

Η αμετάκλητη πορεία μιας γυναίκας προς την ταπείνωση. Η γνωριμία με την ηδονή υπό τη μουσική του Λιστ στη διαπασών. Η ξέφρενη κούρσα ενός λεωφορείου στους λαβυρίνθους της αστικής ζούγκλας. Το αυστηρώς ακατάλληλο δι' ανηλίκους "Εκμεταλλευταί αγνών κοριτσιών". Ο απαγορευμένος ομοφυλοφυλικός έρωτας. Ένα αποτρόπαιο έγκλημα στις όχθες του Σηκουάνα. Ο πυγμάχος Λίστον εναντίον του Κάσιους Κλέι. Οι ειδεχθείς επιπτώσεις της ζήλιας. Ο βιασμός σ' ένα ορεινό μονοπάτι. Μια στυγερή δολοφονία στο κέντρο της πόλης. Το νοσοκομείο της Val-de-Grace. Τα έργα και οι ημέρες ενός Έλληνα μπον βιβέ...

Πρόκειται ένα μεγάλο Λεύκωμα σχεδίων του ζωγράφου Γιώργου Λαζόγκα, με τίτλο "A4". Στις 340 σελίδες -σε εξαιρετικό, ειδικό χαρτί - αποτυπώνονται σχέδια που χρονολογούνται από το 1959 και φθάνουν έως σήμερα. Η επιλογή έγινε ανάμεσα σε 6.000 περίπου σχέδια που διασώζονται. Η σταθερή, διαρκής, και από νωρίς, συνήθεια του Γιώργου Λαζόγκα να σχεδιάζει σε μικρές ιχνογραφίες ή σελίδες γραφομηχανής, όπως αποκαλούσε τότε το Α4, αποτελεί ένα αναπόσπαστο δομικό μέρος του συνολικού του έργου. Το "Α4", περιέχει σχέδια που διατρέχουν μια πορεία 46 χρόνων προσωπικής ιστορίας, κοινων...

[...] Ο Δημήτρης Μεϊμάρογλου είναι ένας φιλοσοφημένος συλλέκτης, ο οποίος με προσοχή αλλά και πολύ μεράκι αναζητά και εντοπίζει έργα που θα συγκροτήσουν ολοκληρωμένα τη συλλογή του. Και όταν τα βρει τα εναγκαλίζεται με πάθος, αλλά και τρυφερότητα, αυθεντικά δικά του αποκτήματα που δύσκολα μπορεί να αποχωριστεί. Και όμως κάποια στιγμή σκέπτεται να μοιραστεί την αγάπη του με το πλατύτερο κοινός ενός μουσείου. Η χρονική στιγμή της ευγενικής προσφοράς είναι βαθιά συγκινητική. Σαράντα οκτώ σύγχρονα δημιουργήματα, ζωγραφικής και καλλιτεχνικής φωτογραφίας δωρίζει ο Δημήτρης Μεϊμάρ...