Αισχύλος
Aeschylus
Αισχύλος (525 - 455 π.Χ.). Υπήρξε πολύ μεγάλος τραγικός ποιητής της αρχαίας Ελλάδας, ίσως και μεγαλύτερος απ όλους γενικά τους άλλους ομοτέχνους του. Ήταν επίσης αρχιτέκτονας, σκηνοθέτης και μουσικός. Από τα έργα του 67 χάθηκαν και μόνο 7 διασώθηκαν ("Προμηθέας Δεσμώτης", "Ικέτιδες", "Πέρσες" και "Επτά επί Θήβαις", καθώς και η τριλογία του υπό τον τίτλο "Όρέστεια" που περιλαμβάνει τα μερικότερα έργα: "Αγαμέμνων", "Χοηφόροι" και "Ευμενίδες"). Ο Αισχύλος διακρίθηκε σαν μαχητής στο Μαραθώνα και στη Σαλαμίνα. Πήρε εξάλλου, 13 πρώτα βραβεία από έργα του, εκτός από τα δεύτερα και τρίτα, που κατά καιρούς του απονεμήθηκαν σε αντίστοιχους διαγωνισμούς. Με το Αισχύλο η αρχαιοελληνική τραγωδία εξελίχθηκε, από τον αρχικό διθύραμβο, σε πολυπρόσωπη παράσταση και έφθασε στο μεσουράνημά της. Το ύφος του διακρίνεται για τη μεγαλοπρέπειά του, το όλο δε έργο του για το βάθος, την πρωτοτυπία στη μορφή και την ισχυρότατη φαντασία του μεγάλου ποιητή. Κατά γενική, σχεδόν, αναγνώριση ο Αισχύλος υπήρξε μέγας και, από κάθε άποψη, ασύγκριτος δημιουργός. Πέθανε από ατύχημα στη Γέλα της Σικελίας, σε ηλικία 70 ετών, και τάφηκε εκεί. Κατά σχετική ανεπιβεβαίωτη παράδοση, μια χελώνα, πέφτοντας στο κεφάλι του από ψηλά, τον σκότωσε. Στον τάφο του οι Σικελοί Έλληνες ανάγειραν μετά μνημείο, στο οποίο χάραξαν επίγραμμα, που το είχε φτιάξει ο ίδιος ο Αισχύλος, διαισθανόμενος ίσως πως το τέλος του πλησίαζε.
Ορέστεια, Ευμενίδες
Αισχύλος
Ιδιωτική Έκδοση (2007)
[...] Αν μου επιτρέπεται να υπογραμμίσω μία μοναδικότητα της μεταφραστικής προσπάθειας που κάνω, αυτή είναι η απόλυτη ισοσυλλαβία κατά στίχο αρχαίου κειμένου και μετάφρασης. Η προσπάθεια αυτή άρχισε με τον "Προμηθέα Δεσμώτη", το 2005 και συνεχίσθηκε το 2006 με τις τραγωδίες της "Ορέστειας", και κατόπιν, κατά σειρά μετάφρασης, με τις τραγωδίες "Πέρσαι", "Επτά επί Θήβας" και, τέλος, "Ικέτιδες". Η ισοσυλλαβία είναι ένα εξωτερικό, ποσοτικό στοιχείο αλλά για μένα τουλάχιστον απολήγει σε μεταφραστικό εργαλείο που επιτρέπει την μεγαλύτερη δυνατή εγγύτητα κειμένου και μετάφρασης...
Ορέστεια, Χοηφόροι
Αισχύλος
Ιδιωτική Έκδοση (2007)
[...] Αν μου επιτρέπεται να υπογραμμίσω μία μοναδικότητα της μεταφραστικής προσπάθειας που κάνω, αυτή είναι η απόλυτη ισοσυλλαβία κατά στίχο αρχαίου κειμένου και μετάφρασης. Η προσπάθεια αυτή άρχισε με τον "Προμηθέα Δεσμώτη", το 2005 και συνεχίσθηκε το 2006 με τις τραγωδίες της "Ορέστειας", και κατόπιν, κατά σειρά μετάφρασης, με τις τραγωδίες "Πέρσαι", "Επτά επί Θήβας" και, τέλος, "Ικέτιδες". Η ισοσυλλαβία είναι ένα εξωτερικό, ποσοτικό στοιχείο αλλά για μένα τουλάχιστον απολήγει σε μεταφραστικό εργαλείο που επιτρέπει την μεγαλύτερη δυνατή εγγύτητα κειμένου και μετάφρασης...
Πανόραμα ελληνικής ποίησης: Από τον Όμηρο στον Ελύτη
Συλλογικό έργο
Φιλύρα (2018)
92 Έλληνες ποιητές, 340 ποιήματα και 67 μεταφραστές Η ελληνική ποίηση αρχίζει με τους αρχαίους Έλληνες ποιητές αλλά δεν παύει με αυτούς. Το γεγονός ότι σε δύο διακεκριμένους σύγχρονους ποιητές, στον Γιώργο Σεφέρη και στον Οδυσσέα Ελύτη, απονεμήθηκε το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας, το 1963 και το 1979 αντίστοιχα, αποδεικνύει ότι η ποίηση εξακολουθεί να ανθεί στην Ελλάδα, εδώ όπου πρωτακούστηκαν οι ραψωδίες του Ομήρου πριν από τρεις χιλιάδες περίπου χρόνια. Η ελληνική ποίηση ζει και θριαμβεύει, χρησιμοποιώντας ως μέσον έκφρασής της την ελληνική γλώσσα, η οποία είναι "τό...
Περί ανθρώπου και ηθικής
Συλλογικό έργο
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (2013)
Το βιβλίο αυτό, περί του ανθρώπου και της ηθικής, αποτελείται από αυστηρά επιλεγμένα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στο πρωτότυπο, μετάφρασή τους και σχολιασμό τους. Κριτήριο κύριο επιλογής υπήρξε η συμβολή του κειμένου στην παιδεία. Προτάσσεται Εισαγωγή, όπου συνοπτικά παρουσιάζονται: α) καίρια στοιχεία της ιδιοσυστασίας του ανθρώπου και η ουσία της ηθικής ως κορυφαίας ενέργειας της ελευθερίας του· β) ο βίος και τα έργα των ποιητών Ομήρου, Ησιόδου, Μιμνέρμου, Σιμωνίδου, Πινδάρου, Αισχύλου, Σοφοκλέους, Ευριπίδου και των φιλοσόφων Δημοκρίτου, Πλάτωνος, Αριστοτέλ...
Περί της πολιτικής
Συλλογικό έργο
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (2004)
Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται, μετά επιλογή αυστηρή, αποσπάσματα έργων του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους, του Αισχύλου και του Σοφοκλέους, του Ευριπίδου και του Θουκυδίδου, του Ισοκράτους και του Δημοσθένους, όπου οι κλασικοί αυτοί συγγραφείς εκφράζουν καίριες γνώμες για την ουσία της πολιτικής, της κρίσιμης αυτής για τους ανθρώπους ρυθμιστικής λειτουργίας της κοινωνίας, ή για σπουδαία ζητήματα πολιτικής. Το κάθε κεφάλαιο αποτελείται από ειδικά για ορισμένο θέμα κείμενα στο πρωτότυπο, μετάφρασή τους και σχόλιά τους. Η επιλογή προς συγκρότηση του βιβλίου υπήρξε όχι εξαντλητ...
Πέρσαι
Αισχύλος
Επικαιρότητα (1997)
Οι "Πέρσες" είναι ένα ιστορικό δράμα, που όμως ξεπερνά τα όρια του είδους, ανιχνεύοντας το νόημα που κρύβεται στο συγκεκριμένο γεγονός. Η νίκη των Ελλήνων είναι επίτευγμα δικό τους, καθώς και των θεών, που τιμωρούν την υπέρμετρη δύναμη αλλά και την ασέβεια. Ούτε λέξη χλευασμού για τον αντίπαλο δεν ακούγεται. Εξίσου σοβαρά αντιμετωπίζεται και η δύναμή του και η τραγικότητα της πτώσης του. Φυσικά, το δράμα είναι ταυτόχρονα και ιστορικό ντοκουμέντο: η μεγαλειώδης αφήγηση της ναυμαχίας γράφτηκε από κάποιον που έλαβε μέρος σ' αυτήν. Albin Lesky, "Η Τραγική Ποίηση των Αρχαίων...
Πέρσαι
Αισχύλος
Κάκτος (1992)
Στα Σούσα, την πρωτεύουσα των Περσών, φτάνει το νέο της συντριβής του Ξέρξη στην Ελλάδα. Η ύβρις του βασιλιά τιμωρήθηκε στη Σαλαμίνα, θα τιμωρηθεί και στις Πλαταιές, όπως προφητεύει το φάντασμα του Δαρείου. Ύμνος στην ελληνική ανδρεία και αρετή.
Πέρσαι
Αισχύλος
Εκδόσεις Πατάκη (2001)
Ο Αισχύλος είναι ο μεγαλύτερος δραματικός ποιητής της αρχαιότητας και το έργο του είναι διαχρονικό γιατί περιέχει θεμελιώδεις ιδέες που στηρίζουν τον ανθρώπινο πολιτισμό. Γι΄ αυτό και παραμένουν αγέραστες. Η δραματουργία του είναι τιτανική. Η γλώσσα ιεροκρατική και μεγαλόπρεπη, γεμάτη ποίηση και μεγαλείο, δίνει τεράστιο κοινωνικό και ανθρωπιστικό νόημα στην τραγωδία. Οι Πέρσαι είναι το κήρυγμα του ελληνικού θριάμβου πάνω στους βαρβάρους, η νίκη της ελευθερίας επί της βίας. Γράφτηκαν και διδάχθηκαν το 472 π.Χ., οκτώ χρόνια μετά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, στην οποία και ο ί...
Πέρσαι
Αισχύλος
Ιδιωτική Έκδοση (2007)
[...] Αν μου επιτρέπεται να υπογραμμίσω μία μοναδικότητα της μεταφραστικής προσπάθειας που κάνω, αυτή είναι η απόλυτη ισοσυλλαβία κατά στίχο αρχαίου κειμένου και μετάφρασης. Η προσπάθεια αυτή άρχισε με τον "Προμηθέα Δεσμώτη", το 2005 και συνεχίσθηκε το 2006 με τις τραγωδίες της "Ορέστειας", και κατόπιν, κατά σειρά μετάφρασης, με τις τραγωδίες "Πέρσαι", "Επτά επί Θήβας" και, τέλος, "Ικέτιδες". Η ισοσυλλαβία είναι ένα εξωτερικό, ποσοτικό στοιχείο αλλά για μένα τουλάχιστον απολήγει σε μεταφραστικό εργαλείο που επιτρέπει την μεγαλύτερη δυνατή εγγύτητα κειμένου και μετάφρασης...
Πέρσες
Αισχύλος
Ελληνικά Γράμματα (2006)
Το εισαγωγικό δοκίμιο του Ευάγγελου Αδάμου περιέχει τα κεφάλαια: "Αισχύλος Ευφορίωνος Αθηναίος", "Ο Αισχύλος ως δραματικός ποιητής" και "Αισχύλου Πέρσαι".
Πέρσες
Αισχύλος
Ζήτρος (2005)
Οι "Πέρσες" (472 π. Χ.), το 73ο βιβλίο της σειράς "Αρχαίοι συγγραφείς", είναι η αρχαιότερη σωζόμενη τραγωδία, η μόνη που δεν πραγματεύεται ένα μυθικό επεισόδιο, αλλά ένα σύγχρονο ιστορικό γεγονός, τη νίκη των Ελλήνων στη ναυμαχία της Σαλαμίνας ή καλύτερα την ήττα των Περσών στη Σαλαμίνα. Με τον πρώτο στίχο ο Αισχύλος τιμά έναν άλλο τραγικό ποιητή, το Φρύνιχο, ο οποίος δραματοποίησε το ίδιο θέμα στις Φοίνισσές του, όπου είχε την έμπνευση να παρακολουθήσει την καταστροφή του "χρυσοστόλιστου στρατού" από την οπτική των ίδιων των Περσών. Την ίδια οπτική ακολουθεί και ο Αισχύλος...