Πλωρίτης Μάριος 1919-2006
Plorítis Mários
Συγγραφέας, κριτικός, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης, επιφανής μορφή του μεταπολεμικού θεάτρου, ο Μάριος Πλωρίτης που το πραγματικό του όνομα ήταν Μάριος Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1919 στον Πειραιά. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες, αλλά στη συνέχεια αφοσιώθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά στα γράμματα και στο θέατρο. Η παρουσία του στην πνευματική ζωή χρονολογείται από τα χρόνια της Κατοχής οπότε, νεαρός ακόμα, συμμετείχε στην ομάδα του Καρόλου Κουν που ίδρυσε το Θέατρο Τέχνης (1942). Την ίδια εποχή δημοσίευσε και την πρώτη του μετάφραση έργου του Πιραντέλλο "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε" και δυο χρόνια αργότερα συνέβαλε στη δημιουργία του εκδοτικού οίκου "Ίκαρος". Έκτοτε μετέφρασε πάμπολλα έργα γνωστών συγγραφέων (Μπέρναρ Σω, Ίψεν, Ανουίγ, Μπρεχτ, Πίντερ, Στρίντμπεργκ κ.ά.) και συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά. Παράλληλα ανέπτυξε πλούσια δραστηριότητα ως σκηνοθέτης. Το 1950 παντρεύτηκε την Έλλη Λαμπέτη, με την οποία χώρισαν το 1953. Εκτός από την συγγραφική-καλλιτεχνική δράση του, ο Πλωρίτης επέδειξε ενδιαφέρον και για τα πολιτικά δρώμενα και με τη δημοσιογραφική του ιδιότητα άσκησε σφοδρή κριτική στις επιλογές των κυβερνήσεων του συντηρητικού χώρου, ιδίως μετά τα "Ιουλιανά" του 1965. Κατά τη διάρκεια του στρατιωτικού καθεστώτος 1967-1974 διέμεινε στο Παρίσι, όπου ανέπτυξε πλούσια αντιδικτατορική δραστηριότητα. Μετά τη μεταπολίτευση αφοσιώθηκε κυρίως στα πνευματικά του ενδιαφέροντα, ενδιαφερόμενος πάντα για τα διαδραματιζόμενα στην πολιτική και εθνική ζωή. Ο Μάριος Πλωρίτης πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου του 2006.
Έρως ελευθερίας και δημοκρατίας
Εκδόσεις Καστανιώτη (1993)
Έρως ελευθερίας και δημοκρατίας
Εκδόσεις Καστανιώτη (1993)
Σε καιρούς δραματικής καθίζησης του πολιτικού ήθους και της πολιτικής πράξης –όπως οι δικοί μας–, τι νόημα μπορεί να έχει η αναδρομή στον πολιτικό λόγο άλλων εποχών, έστω και τον πιο «υψηλό»; Αποτελεί, η αναδρομή αυτή, μια ρομαντική και «φιλολογική» παρελθοντολογία, ανεδαφική και άγονη; Ή, αντίθετα, ένα ακριβό κι ανελέητο «μέτρο» για την εποχή μας και μάθημα μέγιστο πολιτικής σκέψης και δράσης; Αν δεν πίστευα το τελευταίο, δεν θα είχα επιχειρήσει, φυσικά, τη σύνθεση αυτού του βιβλίου. Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, όπου τα «σημαίνοντα» και τα «σημαινόμενά» του αποτελούν...
Νέα Πολιτικά
Πλωρίτης Μάριος 1919-2006
Εκδόσεις Καστανιώτη (1990)
Στο Β' τόμο των "Νέων Πολιτικών" δημοσιεύονται άρθρα απ' το «Βήμα» 1985-1988. Κρίσεις για τη δεύτερη περίοδο της οκταετίας του ΠΑΣΟΚ, για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, για τις ιδεολογικές και πρακτικές αυτοαναιρέσεις του «κινήματος», για την «αναθεώρηση» του Συντάγματος και τις «αναγεννήσεις» το κόμματος, για την πολιτική του στην Οικονομία, τη Δικαιοσύνη, την Υγεία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, για τις ελληνοτουρκικές κρίσεις και το Νταβός. Παράλληλα, σχόλια για την επανάσταση της Περεστρόικα, για την ειρήνη και την «ειρήνη», για το περιβάλλον, την τηλεόραση και τον Τύπο...
Νέα Πολιτικά
Πλωρίτης Μάριος 1919-2006
Εκδόσεις Καστανιώτη (1990)
Ο Α’ τόμος των "Νέων Πολιτικών" περικλείνει άρθρα στο «Βήμα» από το 1980 ως το 1984: Σχόλια για την πτώση της Δεξιάς, τις ελπίδες «αλλαγής», την άνοδο του «σοσιαλιστικού κινήματος», τις πρώτες αντιφάσεις του, τα πρώτα προμαντέματα για την κατοπινή εξέλιξή του. Στο διεθνή χώρο, για τις παγίδες των ελληνοαμερικανικών και ελληνοτουρκικών σχέσεων, για τις ψυχροπολεμικές εντάσεις της εποχής, για τον επεκτατισμό και τις κρίσεις των δυο υπερδυνάμεων, για τις δοκιμασίες του καπιταλισμού και του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Και «δοκιμές» για τον Πόλεμο και την Επανάσταση, για τη Δεξιά κα...
Η νεοελληνική κριτική για τον Παντελή Πρεβελάκη
Συλλογικό έργο
Ευθύνη (1979)
Συγκροτώντας με τα "Τετράδιά" της η "Ευθύνη" την πινακοθήκη των εξαιρετικών μορφών του Νέου Ελληνισμού, θεώρησε καθήκον της να σταθεί και να γιορτάσει πνευματικά τα εβδομηντάχρονα του Παντελή Πρεβελάκη. Γιατί το έργο του υψώνεται σοβαρό και στέρεο, με ιερή προαίρεση αθανασίας, δίδαγμα και μάθημα των Ελλήνων. Στο έργο αυτό έχει εκφραστεί με αξιοζήλευτη γλώσσα η δραματική συνείδηση του Ελληνισμού και η τραγικότητα των καιρών μας, κι αποτελεί αναπαλλοτρίωτη κατάθεση του Έθνους, τιμή του λαού και καύχηση. Το "Τετράδιο" έπρεπε κανονικά να συγκροτήσουν μελετήματα γραμμένα για...
Η βασίλισσα και οι επαναστάτες
Betti Ugo
Σχολή Μωραΐτη. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (1975)
[...] Η "βασίλισσα" του τίτλου -αυτή που, άλλοτε, "υπάκουγε σε λίγους κόλακες για να διατάζει πολλούς υπηκόους"- έχει εκθρονιστεί από μια λαϊκή επανάσταση και κρύβεται, πέντε χρόνια τώρα, ανάμεσα στους χωρικούς και στους ξωμάχους. Σήμερα, δεν είναι πια παρά ένα περίτρομο, αλαφιασμένο κι αξιοθρήνητο πλάσμα. Μόνη της έγνοια και σκοπό έχει να σώσει τη ζωή της, τη "ζωούλα" της. Για χάρη της, είναι έτοιμη να δώσει το κορμί της σ' όποιον τύχει -και το κάνει-, να προδώσει τους "οπαδούς" της -και το κάνει-, ν' απαρνηθεί το ίδιο το παιδί της -και το κάνει... [...] (από την εισαγωγή...