Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Euripides
Ο Ευρυπίδης (480-406 π.Χ.) καταγόταν από τον Αθηναϊκό δήμο της Φλύας. Παρακολούθησε τις διδασκαλίες του Αναξαγόρα, του Πρόδικου και του Πρωταγόρα, και συνδέθηκε φιλικά με τον Σωκράτη. Για πρώτη φορά πήρε μέρος σε δραματικό αγώνα το 455 π.Χ., και από τότε δίδασκε τακτικά μέχρι τον θάνατό του. Άνθρωπος μάλλον εσωστρεφής και αυστηρός, δεν ευτύχησε στην προσωπική ζωή του. Κατά τα τελευταία χρόνια του εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία, προσκαλεσμένος από τον βασιλιά Αρχέλαο, και εκεί πέθανε. Στο έργο του αντικατοπτρίζεται το κλίμα της εποχής, με την έντονη επίδραση της σοφιστικής, την αμφισβήτηση και την αναζήτηση των θείων και των ανθρώπινων. Ο Ευριπίδης, ο από σκηνής φιλόσοφος, απεικόνισε την τραγικότητα των εσωτερικών συγκρούσεων και απέδωσε μοναδικά την ποικιλία των ψυχικών παθών και τις διακυμάνσεις της συνείδησης. Οι νεωτερισμοί του, στη μορφή των έργων του και στις ιδέες που εξέφρασε, τον έκαναν συχνά στόχο επιθέσεων. Σώζονται δεκαεννέα δράματά του πλήρη και πολλά άλλα αποσπασματικά.
Φοίνισσες
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Dian (2005)
Η παράσταση του έργου αυτού πρέπει να έγινε μεταξύ του 411 και 408 π.Χ., με μεγαλύτερες πιθανότητες το 409, και μαζί με την "Αντιόπη" και την "Υψιπύλη" φαίνεται πως συναποτελούσαν μια τριλογία, όπως δείχνει το περιεχόμενο των δραμάτων και ένα σχετικό σχόλιο στους "Βάτραχους" του Αριστοφάνη. Εδώ ο Ευριπίδης επαναλαμβάνει το θέμα που γνωρίζουμε από τους "Επτά επί Θήβας" του Αισχύλου: Την εκστρατεία του Πολυνείκη με τους επτά Αργείους στρατηγούς εναντίον της πατρίδας του Θήβας, τη θανάσιμη φιλονικία του για την εξουσία με τον αδελφό του Ετεοκλή -παιδιά και οι δυο του Οιδίποδα...
Φοίνισσαι
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Επικαιρότητα (1997)
Οι "Φοίνισσες" πραγματεύονται αδρομερώς το θέμα των "Επτά επί Θήβας" του Αισχύλου. Είναι όμως ψυχολογικό δράμα, στο οποίο οι δυο γιοι του Οιδίποδα συναντιούνται παρουσία της μητέρας τους. Ο ένας διηγείται τις εντυπώσεις του από την εξορία, ο άλλος τις φιλοδοξίες του· καθένας με τον τρόπο του σπαράζει την καρδιά της μάνας του. Είναι εξάλλου πολιτικό δράμα, που, παιγμένο σε χρόνο πολιτικών ταραχών, κηρύσσει τη συμφιλίωση και τη φιλοπατρία. Είναι, τέλος, δράμα περιπετειών όπου υπεισέρχεται η θυσία ενός νεαρού, την οποία ξαφνικά απαιτεί ο μάντης, αρνείται στην αρχή ο πατέρας κα...
Φοίνισσαι
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Κάκτος (1992)
Γυναίκες της Φοινίκης, που στέλνονται στους Δελφούς ως λάφυρο από την άλωση της Τύρου, περνούν από τη Θήβα. Αναφορά σε σειρά τραγικών γεγονότων του θηβαϊκού κύκλου. Κατάληξη με την αναχώρηση του τυφλού Οιδίποδα που χειραγωγείται από την κόρη του Αντιγόνη.
Φοίνισσαι
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Εκδόσεις Πατάκη (2004)
Οι "Φοίνισσαι", η εκτενέστερη από τις σωζόμενες τραγωδίες του Ευριπίδη, περιγράφουν τις ολέθριες συνέπειες της άφιξης του Πολυνείκη στη Θήβα, με σκοπό να απαιτήσει από τον αδελφό του Ετεοκλή το μερίδιο της εξουσίας που δικαιούται. Η επαπειλούμενη καταστροφή της πόλης αποφεύγεται με τη θυσία του Μενοικέα, του γιου του Κρέοντα, αλλά τα δύο αδέλφια αποφασίζουν να λύσουν τις διαφορές τους σε μονομαχία. Η δραματική έκβαση της μονομαχίας σφραγίζει τη μοίρα της Ιοκάστης, ενώ ο Οιδίποδας οδηγείται στην εξορία ως πρόξενος των συμφορών. Οι "Φοίνισσαι" συγγενεύουν θεματικά με την τρα...
Φοίνισσαι
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Ζήτρος (2008)
Ο Ευριπίδης είναι ο τρίτος της τριάδας των μεγάλων ποιητών της δραματικής ποίησης της αρχαίας Ελλάδας. Χαρακτηρίζεται ρεαλιστής συγγραφέας, καθώς δίνει τους χαρακτήρες των προσώπων των έργων του όπως είναι περίπου στην πραγματικότητα, και "από σκηνής φιλόσοφος", επειδή αντιμετωπίζει στοχαστικά τα θέματα που επεξεργάζεται. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται ένα "σατυρικό δράμα", ο "Κύκλωψ", και δεκαοκτώ τραγωδίες: "Άλκηστις", "Ανδρομάχη", "Μήδεια", "Ηρακλείδαι", "Ιππόλυτος", "Εκάβη", "Ικέτιδες", "Ηρακλής μαινόμενος", "Τρωάδες", "Ιφιγένεια η εν Ταύροις", "Ηλέκτρα", "Ελένη"...
Υψιπύλη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Κάκτος (1997)
Η Λήμνια Υψιπύλη, εξόριστη στην αυλή του βασιλιά της Νεμέας, προκαλεί χωρίς να το θέλει τον θάνατο του βασιλόπουλου. Από την τιμωρία που την περιμένει θα σωθεί την τελευταία στιγμή χάρη στον Διόνυσο, θεό του γένους της. Αποσπασματικά σωζόμενη τραγωδία (σε συμπλήρωση).
Τρωάδες. Μήδεια
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (2020)
Οι πληροφορίες για τις γλωσσικές περιστάσεις και εμπειρίες, μέσα στις οποίες οι αρχαίοι τραγικοί παρουσίασαν τις δικές τους γλωσσικές αποκλίσεις, είναι ανύπαρκτες. Από τη στιγμή αυτή αρχίζει και ο αγώνας με τη αντίσταση και την μοναξιά των κειμένων. Κειμένων των οποίων τις λέξεις μπορούμε να ερμηνεύσουμε εννοιολογικά, είναι όμως αδύνατον να τους ξαναδώσουμε το διάχυτο λειτουργικό άρωμά τους. Για να περιοριστώ σε μιαν απλή, περίπου μονοκύτταρη, έκφραση άλγους: "αιαί", "ιώ", "οιμοί", "ε", "ώμοι", "φευ", "οι", "ιού", "εή", "οτοτοτοί", "πύππαξ", "πόποι", είναι μια ποικιλία επιφ...
Τρωάδες. Βάκχαι.
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
DeAgostini Hellas (2007)
Οι "Τρωάδες" αποτελούν το τελευταίο έργο μιας τριλογίας: τριών δηλαδή τραγωδιών που συνδέονταν θεματικά, από τις ελάχιστες που έχει γράψει ο Ευριπίδης. Η πρώτη τραγωδία είχε τον τίτλο "Αλέξανδρος" και αναφερόταν στην ιστορία του Πάρη, ενώ η δεύτερη λεγόταν και αναφερόταν στην ιστορία του Πάρη ενώ η δεύτερη λεγόταν "Παλαμήδης". Και οι δυο τους έχουν χαθεί. Οι "Τρωάδες" οφείλουν το όνομά τους στο χορό, που τον αποτελούν οι Τρωαδίτισσες αιχμάλωτες. Αυτές ήταν γυναίκες που είχαν πιάσει οι Αχαιοί μετά τη νίκη τους στον Τρωικό πόλεμο και τις οποίες σκόπευαν, φεύγοντας από την Τρο...
Τρωάδες
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Επικαιρότητα (2007)
Η τραγωδία αυτή ανήκει στο ιδιαίτερο εκείνο είδος, που ο Αριστοτέλης ονόμασε "επεισοδιώδεις". Κάθε περιστατικό δηλαδή δεν προβάλλει ως γενετική αιτία ενός άλλου περιστατικού, και τούτο ενός τρίτου κτλ., αλλά όλα τα περιστατικά ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο από την ίδια τη θέληση των περιστάσεων και στέκονται παράλληλα, ενώ από το άλλο μέρος το καθένα υψώνεται εσωτερικά και αποκτά το δικό του ύψος. Υπάρχει, δηλαδή, μια ιδιόρρυθμη παρατακτική αρχιτεκτονική. Πέτρος Σπανδωνίδης, "Τρωάδες - Εισαγωγή", εκδ. Ζαχαρόπουλος
Τρωάδες
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Κάκτος (1994)
Οι σκηνές που ακολούθησαν την άλωση της Τροίας. Η πυρπόληση και οι θάνατοι μελών της οικογένειας του Πριάμου. Οι αιχμάλωτες γυναίκες οδηγούνται στα πλοία των Αχαιών. Δεσπόζει η φυσιογνωμία της Εκάβης.
Τρωάδες
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Εκδόσεις Καστανιώτη (2001)
Οι "Τρωάδες" του Ευριπίδη παίχτηκαν στα Μεγάλα Διονύσια το 415 π.Χ. και θεωρείται βέβαιο πως απηχούν την κτηνώδη σφαγή των Μηλίων από τους Αθηναίους στη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου. Το δράμα είναι στην ουσία ένα μακρύ μοιρολόι, μια τελετή πένθους. Θρηνείται η άλωση της Τροίας, η τραγική μοίρα της ένδοξης δυναστείας του Πριάμου που σύρεται στην ατίμωση, στην αιχμαλωσία και στη δουλεία, η ταπείνωση των γυναικών των ηττημένων που βιάζονται, θανατώνονται και εξευτελίζονται, ο απάνθρωπος θάνατος ενός αθώου παιδιού. Από την άλλη, ο τολμηρός ποιητής εκθέτει ανεπανόρθωτα τ...