Hugo Victor 1802-1885
Hugo Victor
Ο Βίκτωρ Ουγκώ (γαλλικά: Victor Marie Vicomte Hugo) (26 Φεβρουαρίου 1802 - 22 Μαΐου 1885) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός, ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού. Από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του αντιλήφθηκε το λογοτεχνικό του ταλέντο και ξεκίνησε τις μεταφράσεις έργων από τα λατινικά καθώς και δικές του πρωτότυπες ποιητικές εργασίες. Η αξία του αναγνωρίστηκε σύντομα μέσα στο γαλλικό ακαδημαϊκό κύκλο αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την πολιτική μεταλλασσόμενος βαθμιαία από φιλομοναρχικό συντηρητικό σε ριζοσπάστη δημοκρατικό. Την τελευταία περίοδο της ζωής του γνώρισε τη λατρεία του γαλλικού έθνους, ταυτιζόμενος με την ίδια τη Γαλλία, όπως ο ίδιος έλεγε στο ποίημά του "Lettre a une femme" (Γράμμα σε μία γυναίκα): "Je ne sais plus mon nom, je m'appelle Patrie!" (Δε γνωρίζω πλέον το όνομά μου, ονομάζομαι Πατρίς). Προ πάντων, όμως, ως ο μεγαλύτερος Γάλλος συγγραφέας του άμεσου μετεπαναστατικού περιβάλλοντος, ήταν ο ποιητής του νέου κόσμου, ο προφητικός, παραισθησιακός φιλόσοφος και μυθοπλάστης μιας ριζικά νέας εποχής.
Οι άθλιοι
Hugo Victor 1802-1885
Δαμιανός
Ύστερα από δεκαεννιά χρόνια στα κάτεργα, ο Γιάννης Αγιάννης αποφυλακίζεται και προσπαθεί να κάνει μια νέα αρχή. Ωστόσο, σύντομα αντιλαμβάνεται ότι κάτι τέτοιο κάθε άλλο παρά εύκολο είναι. Το στίγμα του κατάδικου τον ακολουθεί. Αυτό, σε συνδυασμό με την έλλειψη ηθικών φραγμών -ιδιότητα που απέκτησε ύστερα από τόσα χρόνια εγκλεισμού-, τον οδηγεί στα πρόθυρα της υποτροπής. Κι όμως, ο Αγιάννης ξεπερνά κάθε σκόπελο και όχι μόνο εντάσσεται στην κοινωνία με τον πιο δημιουργικό, ωφέλιμο και ανιδιοτελή τρόπο, αλλά φανερώνει και πρωτοφανές μεγαλείο ψυχής. Παρ' όλα αυτά, το μακρύ χέρι...
Μπροστά στη λαιμητόμο. Οι τελευταίες μέρες ενός κατάδικου
Hugo Victor 1802-1885
Ζουμπουλάκης - Βιβλιοθήκη για Όλους (1965)
Δύο εξαίρετα μυθιστορήματα του μεγάλου λογοτέχνη.
Η Παναγία των Παρισίων
Hugo Victor 1802-1885
Ζουμπουλάκης - Βιβλιοθήκη για Όλους (1968)
Το γνώστο μυθιστόρημα στην εξαιρετική μετάφραση του Μοσχοβάκη.
Οι άθλιοι
Hugo Victor 1802-1885
Ζουμπουλάκης - Βιβλιοθήκη για Όλους (1970)
[δύο τόμοι] Το αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας στην εξίσου άριστη μετάφραση του Μάρκου Αυγέρη. Δύο χρυσόδετοι τόμοι σε υπέρ πολυτελές χαρτί με ασπρόμαυρες εικόνες και σχόλια.
Ο άνθρωπος που γελά
Hugo Victor 1802-1885
Ζουμπουλάκης - Βιβλιοθήκη για Όλους (1978)
Ένας ογκώδης χρυσόδετος τόμος, που περιέχει τους περίφημους λόγους του Β. Ουγκώ δια του στόματος του Γκούινπλαιν, του Λόρδου που είχαν παραμορφώσει οι Γκοπρατσίκο.
Οι εργάτες της θάλασσας
Hugo Victor 1802-1885
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1980)
Ολόκληρο το κλασικό αυτό αριστούργημα αποτελεί ένα μεγαλόπνευστο ύμνο στην ανθρώπινη θέληση, που αγωνίζεται και υπερνικά τα κάθε λογής εμπόδια. Ένας άνθρωπος του λαού, μόνος και αβοήθητος, αντιμετωπίζει την απεραντοσύνη του ωκεανού με ακατάβλητη δύναμη, με απαράμιλλο σθένος, με αδούλωτη ψυχική ανωτερότητα, πολεμά και νικά την άγρια φύση. Γύρω του ζει και κινείται ένας ολόκληρος κόσμος: ναυτικοί, τυχοδιώκτες, απόκληροι της κοινωνίας. Και πάνω απ' όλα η θάλασσα, κυρίαρχη και μυστηριακή. Και πίσω απ' όλα ο Έρωτας, άδολος, άτυχος και αγνός. Ο συγγραφέας ορθώνει σε ανθρώπινα σύμ...
Ποιήματα άλλων καιρών και άλλων τόπων
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις των Φίλων (1980)
Κάθε βιβλίο πρέπει αφ' εαυτού να δικαιολογείται. Δεν θα έπρεπε να συντρέχει η ανάγκη να εξηγήσεις γιατί το δίνεις στη δημοσιότητα. Τούτη όμως τη φορά φοβούμαι πως, αν δεν εξηγήσω την απόφασή μου να δώσω στη δημοσιότητα αυτές τις λίγες μεταφράσεις των ξένων ποιητικών κειμένων, καθώς και αποσπασμάτων του Ευρυπίδη, μπορεί να μου αποδοθούν κίνητρα που μου ήταν εντελώς ξένα. Κατά τη διαδρομή της ζωής μου δεν έπαψα ποτέ να διαβάζω, έστω και στα κλεφτά, στις λίγες μου ελεύθερες ώρες, κάθε εποχής ποίηση, στις γλώσσες εκείνες όπου μπορούσα να την αισθανθώ. Διαβάζοντας έτσι, όποτ...
Προσεγγίσεις στη γαλλική ποίηση
Συλλογικό έργο
Πρόσπερος (1986)
Από την αγάπη του για την ποίηση που τον οδήγησε σε πολλαπλές αναγνώσεις ελληνικών και ξένων κειμένων, ξεκινάει το μεταφραστικό έργο του Αλέξανδρου Μπάρα. Ο ποιητής, γοητευμένος από κάποιες συγγενικές προς αυτόν στιγμές της γαλλικής, προπάντων, ποίησης, προσπάθησε να τις μεταγράψει στη γλώσσα μας, μεταδίδοντας, με αντίστοιχους ελληνικούς στίχους, την ομορφιά τους. Έπιμονο έργο και άχαρο: μια χρονοβόρα και σκληρή άσκηση μοναξιάς. Γιατί όλη αυτή η μυστική λειτουργία των λέξεων, των μέτρων και των ρυθμών, που δημιουργούν τη μαγεία της ποίησης, έχει μια ξεχωριστή ωραιότητα που...