Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κορυφαίο έργο της ρομαντικής λογοτεχνίας και ένα από τα πιο γνωστά μυθιστορήματα όλων των εποχών. Η "Παναγία των Παρισίων" είναι η ιστορία του δύσμορφου κωδωνοκρούστη Κουασιμόδου και της όμορφης τσιγγάνας Εσμεράλδας. Ο πραγματικός πρωταγωνιστής του βιβλίου, όμως, είναι ο καθεδρικός ναός του Παρισιού, η περίφημη Νοτρ Νταμ, της οποίας ο επιβλητικός όγκος ρίχνει βαριά τη σκιά του σε όλα όσα διαδραματίζονται, δίνοντας παράλληλα στον Ουγκό την ευκαιρία να περιγράψει με ιδιαίτερη ενάργεια το μεσαιωνικό Παρίσι αλλά και να σχολιάσει τα κακώς κείμενα της εποχής του.

Το γνώστο μυθιστόρημα στην εξαιρετική μετάφραση του Μοσχοβάκη.

Αυτή η σειρά κλασσικών παραμυθιών προσφέρει τη χαρά και την περιπέτεια σε παιδιά από οχτώ έως δέκα ετών, και κρατάει το ενδιαφέρον τους αμείωτο μέχρι την τελευταία σελίδα. Κάθε κλασσική ιστορία έχει προσαρμοστεί στο επίπεδο ανάγνωσης των παιδιών αυτής της ηλικίας. Οι εξαιρετικές πολύχρωμες εικονογραφήσεις κάνουν τη σειρά "Κλασσικά παραμύθια" μια μοναδική εμπειρία ανάγνωσης.

Ο Γάλλος Βικτόρ Ουγκό (Μπεζανσόν 1802 - Παρίσι 1885) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 19ου αιώνα. Το έργο του "Η Παναγία των Παρισίων" κυκλοφόρησε το 1831, όταν ο συγγραφέας ήταν μόλις 29 χρόνων. Ο Ουγκό έγραψε μεγάλο αριθμό έργων, ανάμεσα στα οποία είναι και το αριστούργημα "Οι Άθλιοι". Στην πόλη του Παρισιού, στην πλατεία του καθεδρικού ναού συνυπάρχουν άνθρωποι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους: ένας καμπούρης κωδωνοκρούστης, ο Κουασιμόδος, μια όμορφη τσιγγάνα, ένας κακός αρχιδιάκονος, ένας αξιωματικός του στρατού, ένας ποιητής και μια ηλικιωμένη γυναίκ...

Η δεκαεξάχρονη τσιγγάνα Εσμεράλδα είναι πανέμορφη, γλυκιά και καλόκαρδη. Μαζί με την κατσικούλα της, την Τζαλί, δίνει αυτοσχέδιες παραστάσεις στους δρόμους του Παρισιού, γοητεύοντας το κοινό με τη χάρη και τη δεξιοτεχνία της. Και δεν φαντάζεται ότι η αθώα παρουσία της προκαλεί τον απαγορευμένο πόθο του Κλοντ Φρόλο, αρχιδιάκου της Παναγίας των Παρισίων, τον κρυφό έρωτα του Κουασιμόδου, του κακάσχημου, καμπούρη κωδωνοκρούστη της εκκλησίας, και τις σεξουαλικές ορέξεις του Φοίβου ντε Σατοπέρ, του ασυνείδητου στρατιωτικού που θέλει να κάνει το κέφι του μαζί της. Το πάθος των τρι...

Η Παναγία των Παρισίων είναι ένα μυθιστόρημα που αγαπιέται από όλους σε κάθε εποχή, γιατί εκφράζει τον πιο καθαρό ρομαντισμό του ανθρώπου, τον οποίο συχνά απωθεί για λόγους κοινωνικής σύμβασης. Τιμή μου που επωμίστηκα τη θεατρική διασκευή του. Οι ιδέες του καλού και του κακού, του δικαίου και του αδίκου, της ομορφιάς και της ασχήμιας -εννοώ της πραγματικής κι όχι της φαινομενικής-, παρελαύνουν στο μεγάλο αυτό έργο προσωποποιημένες στους ήρωές του. Δεν είναι τυχαίο που όλοι ερωτεύονται την Εσμεράλδα, ενσάρκωση της ομορφιάς, της ανυπότακτης ελευθερίας, αλλά και της καθαρότ...

Η "Παναγία των Παρισίων" αποτελεί ένα από τα κορυφαία έργα ρομαντικής λογοτεχνίας. Το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται στην Νοτρ Νταμ (καθεδρικός ναός του Παρισιού).. Ο Ουγκό γράφοντας ένα από τα πιο γνωστά μυθιστορήματα όλων των εποχών μας περιγράφει το Μεσαιωνικό Παρίσι και σχολιάζει τα κακώς κείμενα της εποχής του. Στο κλασικό αυτό μυθιστόρημα, κεντρικά πρόσωπα είναι η όμορφη τσιγγάνα Εσμεράλδα, που αγαπάει χωρίς ανταπόκριση τον λοχαγό Φοίβο ντε Σατοπέρ, και ο καμπούρης κωδωνοκρούστης Κουασιμόδος, που αγαπάει κρυφά την Εσμεράλδα. Ανάμεσά τους παρεμβαίνει ο αρχιδιάκονος Κλον...

Το να ξυπνάς κάθε πρωί γνωρίζοντας πως αυτή η μέρα μπορεί να είναι η τελευταία σου, σημαίνει να ζεις σε μια διαρκή ψυχική οδύνη, από την οποία μπορείς να λυτρωθείς μόνο με την αναπόφευκτη εκτέλεση σου. (Βικτόρ Ουγκό) Κάπως έτσι κυλάει η ζωή ενός διαβόητου Γάλλου φυλακισμένου, ενός ανθρώπου μισητού από την κοινωνία, καταδικασμένου σε θάνατο για το έγκλημά του. Η ενοχή του είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά η ψυχική του ταραχή καθώς περιμένει στο κελί της φυλακής του να τον καλέσουν για εκτέλεση, τον οδηγεί στα απώτερα όρια του φόβου και της απελπισίας. Με την προσμονή της λύτρωσης...

Δύο νουβέλες του Βίκτωρα Ουγκώ που ουσιαστικά συνιστούν μανιφέστο για την κατάργηση της θανατικής ποινής. Δύο έργα μιας κολοσσιαίας λογοτεχνικής μορφής που μας επιτρέπουν να χτίσουμε στο μυαλό μας το περιβάλλον και τις συνθήκες του δικαστικού συστήματος στη Γαλλία του Ναπολέοντα. Να νιώσουμε την υγρασία των κελιών, τα άδεια βλέμματα των δικαστών και την κοφτερή λάμα στα χέρια του δήμιου που τη δοκιμάζει.

Το κεφάλι του ανθρώπου του λαού, ιδού το θέμα. Αυτό το κεφάλι είναι γεμάτο γόνιμους σπόρους. Να καλλιεργήσετε ό,τι πιο φωτεινό, συνετό κι ενάρετο υπάρχει μέσα του για να ωριμάσει και να καρποφορήσει. Ο τάδε σκότωσε στις δημοσιές. Αν είχε καλύτερη καθοδήγηση, θα ήταν ο πλέον εξαίρετος υπηρέτης της πολιτείας. Το κεφάλι του ανθρώπου του λαού, να το καλλιεργήσετε, να το εξαγνίσετε, να το ποτίσετε, να το γονιμοποιήσετε, να το διαφωτίσετε, να το συμβουλέψετε, να το αξιοποιήσετε. Δεν θα χρειαστεί να το αποκεφαλίσετε.

Μέσα από μια πλοκή που κρατάει σε εγρήγορση τον θεατή μέχρι την καταληκτική φράση, ο Ουγκώ οικοδομεί τον χαρακτήρα της Μαρίας Τυδώρ πάνω σε μια αντινομία: η Μαρία είναι βασίλισσα (η αιμοσταγής βασίλισσα) και κρατάει την εξουσία στα χέρια της αλλά είναι συνάμα και μια γυναίκα παραδομένη στη δίνη του πάθους. Αυτή ακριβώς η σύγκρουση του πάθους απ' τη μια, και του χρέους της ως βασίλισσα απ' την άλλη, συνιστά την ουσία του δράματος.

Δύο εξαίρετα μυθιστορήματα του μεγάλου λογοτέχνη.

Το έργο εκτυλίσσεται στο Λονδίνο, στις αρχές του 18ου αιώνα. Από τη μια, οι πατρίκιοι με την αλαζονεία που χαρίζει ο πλούτος και η υψηλή θέση στην ιεραρχία μιας αυστηρά δομημένης κοινωνίας. Κι από την άλλη, ο λαός εξαθλιωμένος άβουλος, τρομοκρατημένος, χωρίς διάθεση ή ελπίδα αντίστασης. Κι όταν κάποιος από το λαό όπως 'Ο άνθρωπος που γελά', μπορέσει να παρουσιάσει την τραγικότητα της θέσης του και της τάξης του, να κραυγάσει για την κοινωνική αδικία, τον καταπίνει το βάραθρο της αναλγησίας των ισχυρών. Ο συγγραφέας, στο έργο του αυτό, καυτηριάζει την αριστοκρατία όχι μόνο τ...

Ένας ογκώδης χρυσόδετος τόμος, που περιέχει τους περίφημους λόγους του Β. Ουγκώ δια του στόματος του Γκούινπλαιν, του Λόρδου που είχαν παραμορφώσει οι Γκοπρατσίκο.

Στο παρόν αναμνηστικό λεύκωμα για τη διακοσιοστή επέτειο της γέννησής του καταχωρίζονται κείμενα του Β. Ουγκώ σχετικά με την Ελλάδα. Συγκεκριμένα ανθολογούνται τα σημαντικότερα φιλελληνικά ποιήματα των "Ανατολικών" με παράλληλη μετάφραση στην ελληνική από γνωστούς ποιητές του 19ου αιώνα και φιλότιμους νεότερους στιχουργούς, δημοσιεύονται έξι επιστολές για την Επανάσταση της Κρήτης κατά τα έτη 1866-1869 και η μετάφραση εκείνων του Ουγκώ, όπως αυτή είδε το φως της δημοσιότητας στις στήλες της εφημερίδας των Αθηνών "Εθνοφύλαξ". Ο πρόλογος των "Ανατολικών" μεταφράζεται για πρώτ...