Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Λίγο χρησιμεύει να είσαι ευχαριστημένος με τον εαυτό σου, αν δεν ικανοποιείς τους άλλους· και συνήθως η κοινή περιφρόνηση τιμωρεί την προσωπική ικανοποίηση: είναι οφειλέτης προς όλους όποιος πληρώνεται από τον εαυτό του. Το να θέλεις να μιλάς για ν' ακούς τη φωνή σου είναι πράγμα αταίριαστο· κι αν το να μιλάς στον εαυτό σου κατά μόνας είναι τρέλα, το ν' ακούς τον εαυτό σου μπροστά στους άλλους είναι τρέλα διπλή. Ελάττωμα των σπουδαίων είναι να μιλούν επαναλαμβάνοντας κάθε λίγο και λιγάκι "καλά δεν τα λέω;" ή εκείνο το "ε;", που παίρνει το κεφάλι των ακροατών τους." Ο Ισπ...

Ο Διονύσης Σέρρας αποτελεί μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα λογοτεχνική φυσιογνωμία με πολύτιμη και πολύμορφη προσφορά στα νεοελληνικά γράμματα. Η μεγάλη κατάθεσή του με τη σημαντικότερη επανέκδοση των "Επτανησιακών Φύλλων", τα οποία υπό τη διεύθυνσή του έκλεισαν μια δεκαετία το 2005, δεν επιδέχεται της ελάχιστης αμφισβήτησης , αλλά αντιθέτως χρήζει επαίνου και αισθημάτων θαυμασμού για το ογκώδες του έργου -25 τεύχη, τα περισσότερα πολυσέλιδα-, και την ποιότητα του περιεχομένου. Ο Σέρρας εκτός από μελετητής, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, ανθολόγος, βιβλιογράφος κατ' εξοχήν είν...

Ο τρόμος, που αποτελεί το θέμα και, ταυτόχρονα, επέχει θέση κεντρικού ήρωα αυτού εδώ του βιβλίου, είναι συνώνυμος του 20ού αιώνα, αυτού του κουτσού, δίκην μηνός Φεβρουαρίου, αιώνα... Πρόβαλε στη δολοφονία του αρχιδούκα Φραγκίσκου-Φερδινάνδου στο Σεράγεβο (Ιούνιος 1914)· εμφανίστηκε στις εχθροπραξίες και στα χαρακώματα του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου (1914-1918)· αναπτύχθηκε και οργανώθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στους βομβαρδισμούς ανοχύρωτων πόλεων και στην εξαφάνιση της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο (1939-1945)· χρησιμοποιήθηκε στην "ισορροπία του...

Ένας ρινόκερος στην Ευρώπη: Κλάρα το όνομά του. Ο μόνος ρινόκερος που έζησε στην Ευρώπη και ταξίδεψε από το Λονδίνο στη Βενετία, από το Παρίσι στη Βιέννη, από το Άμστερνταμ στη Νάπολη. Αφέντης και προστάτης του ο Ολλανδός Ιωάννης Βαν Ντερ Μίερ, που αρνήθηκε να πουλήσει την Κλάρα στο βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο 15ο, που τιμήθηκε με τον τίτλο του βαρόνου, από την αυτοκράτειρα Μαρία-Θηρεσία, επειδή η Κλάρα την είχε διασκεδάσει. Και στις περιπλανήσεις της Κλάρας, να ο Βολτέρος, να ο Ιωάννης Σεβαστιανός Μπαχ, να και ο κύριος Βλαντιμίρ Εστραγκόν, που φτάνει στη χώρα μας και αν...

Η συνήθεια δημιουργεί αυτοπεποίθηση: δεν έπαψα λοιπόν να πίνω τον πρωινό καφέ μου στο γνωστό καφενείο της πλατείας Κολωνακίου. Πάντα κοντά στην πόρτα, δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί, πολύ περισσότερο στις μέρες μας. Δεν εξεπλάγην λοιπόν όταν ο ταμίας του γνωστού καφενείου με πλησίασε και μου ανακοίνωσε, σαν να βαριόταν, σαν να είχε ενοχληθεί, σαν να επρόκειτο για γεγονός ασυνήθιστο, αξιοπαρατήρητο και ανάρμοστο για το κατάστημα, πως μια γυναίκα, τόσο νωρίς, με ζητούσε στο τηλέφωνο. "Η γκόμενα", αντέδρασα. "Εγώ είμαι", άκουσα. [...]

Μη μιλάς, είπα. Ήταν τόσο όμορφη, σαν να έβλεπα φωτογραφία, ώστε φοβόμουν πως μόλις θα άνοιγε το στόμα της να προφέρει την πρώτη λέξη, η ομορφιά της θα γινόταν καπνός. Και επειδή ισχύει η ρήση του Κομφούκιου ότι μια φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις φοβόμουν πως ήταν υπόδουλη της ομορφιάς της, οπότε η ανεξαρτησία τού νου της θα ήταν ανύπαρκτη. Δεν ήθελα λοιπόν να ακούσω ούτε το όνομά της. Τόλμησα όμως: - Σε λένε Χριστίνα, είπα. Κούνησε το κεφάλι. - Μίλα μου, τόνισα, πες μου πώς σε λένε, τίποτα άλλο. - Χριστίνα, απάντησε. [...]

Μια νέα γυναίκα βρίσκεται άγρια δολοφονημένη σε κεντρικό σημείο της Αθήνας. Οι ύποπτοι πολλοί και τα κίνητρα άγνωστα. Η εξιχνίαση της υπόθεσης δυσκολεύει, καθώς κάποιοι προσπαθούν να την κουκουλώσουν. Θα βρεθεί άραγε ο δράστης ή ο δολοφόνος θα διαφύγει; Το πρώτο βιβλίο μιας σειράς πέντε ευρηματικών αστυνομικών μυθιστορημάτων με κοινό ήρωα, γραμμένα από τον Γιώργο Νομισέν (το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του έλληνα συγγραφέα αστυνομικών Ζορζ Σιμενόν), τα χειρόγραφα των οποίων ανακάλυψε πριν από κάμποσα χρόνια ο Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής μέσα σε ένα δρύινο μπαούλο στη σοφίτα ενός...

Η δεύτερη από τις ευρηματικές αστυνομικές περιπέτειες με πρωταγωνιστές τον κύριο Πρόεδρο, τον "συγγραφέα", τον αστυνόμο Μήτσο Χαντόκη, τους τρεις ντετέκτιβ Ντυπόν, τον κύριο Σπύρο τον περιπτερά, τη Σύλβια των Ειδικών Ομάδων, τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο, τον επιθεωρητή Μαιγκρέ και άλλους πολλούς. Η πλοκή Χρόνια πέρασαν από τη δολοφονία της Στελίνας, η αναζήτηση του δράστη όμως δεν σταμάτησε. Ο κύριος Πρόεδρος μπορεί να θεωρεί πως η υπόθεση έχει λήξει, καθώς ένας νεαρός, πλατωνικά ερωτευμένος με το θύμα, εκτίει ποινή για το έγκλημα, αλλά η οικογένεια της Στελίνας ποιο ρό...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: - Ιωάννης Μεταξάς, "Διατρέχοντας το είδος" - Γιάγκος Ανδρεάδης, "Φιλαvθρωπία/απαvθρωπία" - Θεόδωρος Ζιάκας, "Ληστές και θύματα. Ήτοι λόγος περί φιλανθρωπίας" - Μάριος Μπέγζος, "Κράτος: η βυζαντινή "φιλανθρωπία"" - Ιωάννα Τσιβάκου, "Η οργάνωση της φιλανθρωπίας ή η φιλανθρωπία της οργάνωσης" - Αντώνης Παπαδημητρίου, "Φιλανθρωπίας γένη και είδη" - Γιάνης Βαρουφάκης, "Κατά της φιλαvθρωπίας" - Βάσω Κιντή, "Φιλανθρωπία και ανθρωπισμός" - Στέφανος Πεσμαζόγλου, "Εικόνα και η ρητορική του ανθρωπισμού" - Βασίλης Καραποστόλης, "Αρωγή χωρίς εγγυήσ...

"Και πώς διασαλεύεται η τάξη, αγαπητέ μου; Η τάξη διασαλεύεται όταν ανακατεύεσαι εκεί που δεν σε σπέρνουν. Και τι πάει να πει πως ανακατεύεσαι εκεί που δεν σε σπέρνουν; Πάει να πει, αγαπητέ μου, ότι ο καθένας μας κάνει τη δουλειά του, ο καθένας μας θέλει να χαίρεται τη ζωή, θέλει να γελάει. Νιώθεις καλά όταν γελάς, πολύ καλύτερα όμως όταν έχεις και ένα πιστόλι δίπλα σου, αυτό έλεγε ο μεγάλος Αλ Καπόνε. Βγάζεις λοιπόν το πιστόλι σου, το βάζεις δίπλα σου και γελάς δίχως σταμάτημα." Ένα βιβλίο που κινείται στα όρια της ιλαροτραγωδίας και του κοινωνικού θρίλερ. Μια λαμπάδ...

Οι βεβαιότητες του παρελθόντος, όπως τεκμηριώνουν την αντίληψη του κόσμου και του ανθρώπου, και όπως ορίζουν δικαιώματα και ανάπτυξη, δοκιμάζονται στις πολύπλοκες και απαιτητικές διαδρομές του καιρού μας. Η παρουσία τους, καταλυτική από τα προεόρτια της Γαλλικής Επανάστασης ως τις μέρες μας, δεν παύει να δίνει απαντήσεις για τη ζωή και τον βίο, το κράτος, τον λαό, το πολίτευμα, το δίκαιο. Σήμερα ωστόσο, η συσσώρευση των απαντήσεων και ο σχολιασμός της αλήθειας τους δεν περιορίζουν το βάρος του ερωτήματος τι; Δηλαδή, τι κράτος, τι λαός, τι πολίτευμα, το δίκαιο. Και εντέλει:...

Αναρίθμητα είναι τα προσωπικά ημερολόγια και οι αναμνήσεις πρωταγωνιστών και αφανών πολεμιστών της περιόδου 1918-1922, τότε που η χώρα μας τάσσεται στο πλευρό των Συμμάχων (Αντάντ), παίζει κορυφαίο ρόλο στο Μακεδονικό μέτωπο εναντίον των Βουλγάρων και των Γερμανών (1918), εκστρατεύει στην Ουκρανία (1919), υποστηρίζοντας γαλλικές δυνάμεις προς ανάσχεση του Μπολσεβικισμού, εγκαθίσταται στη Μικρά Ασία (1919-1920), από όπου εξορμά υπέρ "της Ελλάδας των πέντε θαλασσών και των δύο ηπείρων" (1920-1921), με κατάληξη την καταστροφή της Σμύρνης (1922). Δεν έχουμε άμεσες μαρτυρίες...

- Σαν σκυλί πήγε, έλεγε η μητέρα μου και δάκρυζε πάντα. Ώσπου έκλεισε τα δακρυσμένα μάτια της. Σαν σκυλί, έλεγα και εγώ όσο εκείνη ζούσε. Σαν σκυλί, είπα και μετά το θάνατο της μητέρας, μπροστά στην πολυθρόνα της τραπεζαρίας όπου εκείνη καθόταν και κεντούσε. Το είπα για να βεβαιωθώ πως θα το άκουγα χωρίς να το ακούσω από εκείνη. Τόσα χρόνια το άκουγα, ακόμα και αν δεν το έλεγα. Τόσα χρόνια φοβόμουν μήπως δε θα το άκουγα. Τόσα χρόνια ακουγόταν, η πολυθρόνα δε χρειαζόταν πια. Τη μετακίνησα σε μιαν άκρη, άπλωσα στη ράχη της το κέντημα της μητέρας, κάθισα στη δική μου κα...

Οι στοχαστές που παρουσιάζονται σε αυτό το βιβλίο αντανακλούν μια παγκοσμιότητα της σκέψης. Υπήρξαν άνθρωποι που επηρέασαν με τον στοχασμό τους την οικουμενική κληρονομημένη σκέψη, ενώ το έργο τους αποτελεί μέχρι και σήμερα σπέρμα γονιμοποιό για όσους θέλουν να διαυγάσουν με έναν ουσιαστικό τρόπο τη σημερινή κατάσταση, αλλά και να οδηγηθούν σε μια πιο ριζοσπαστική θεώρηση των πραγμάτων. Ο μικρός αυτός τόμος περιέχει κείμενα Ελλήνων και ξένων διανοουμένων και μελετητών που δημοσιεύτηκαν στα αντίστοιχα αφιερώματα που έκανε η Εφημερίδα των Συντακτών. Τα κείμενα και οι εκτιμήσ...

Ο συντάκτης αυτού εδώ του κειμένου προσπάθησε να απαντήσει υπό μορφή "δείγματος" σε μια σειρά αυθαίρετα ερωτήματα: Μήπως το "εντός" της Λατινικής Αμερικής που αποδίδει ο Εδουάρδο Γκαλεάνο έχει παρόμοια "εντός" σε άλλους τόπους; Μήπως ο Εδουάρδο Γκαλεάνο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει και άλλους τόπους προς "επέκταση", ας πούμε, του έργου του; Τα λεγόμενα, λοιπόν, του Γκαλεάνο στάθηκαν μια αφορμή· ο συντάκτης τα έβαλε στη δική του σειρά, τα συνέδεσε με άλλα γραπτά, με άλλες αφηγήσεις και βιβλιογραφίες, δηλαδή με τις δικές του "μνήμες" και άλλων· τις μνήμες αυτές τις τοποθέτησ...

Η εκστρατεία στην Ουκρανία, η πρώτη ελληνική στρατιωτική επέμβαση εκτός των εθνικών συνόρων, αποτελεί κομβικό σημείο της περιόδου από τους Βαλκανικούς πολέμους ως τη Μικρασιατική καταστροφή (1912-1922). Αν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις μέχρι τη λήξη του Α’ Παγκόσμιου πολέμου (1918) πρόσφεραν εδάφη στην ελληνική επικράτεια και στήριξαν τη Μεγάλη Ιδέα των δύο ηπείρων και πέντε θαλασσών, με την πεποίθηση πως η Ελλάδα θα καταλάμβανε την έκταση και τον ρόλο περιφερειακής δύναμης στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή, η χειμερινή αποστολή ελληνικών δυνάμεων στην Ουκρανία εναντίον των...

Η Εταιρεία Συγγραφέων και οι εκδόσεις Αίολος σας παρουσιάζουν ένα βιβλίο, αποτέλεσμα της Α΄ Συνάντησης Φαντασιακής Λογοτεχνίας, όπου συζητήθηκε και σχολιάστηκε ο διάσημος (αλλά μάλλον άγνωστος) Έλληνας συγγραφέας Ιωάννης Ζεμενός. Ο Ιωάννης-Ανδρέας Ζεμενός (1911-1970;) έδειξε από μικρός κλίση προς την περιπέτεια, τη θάλασσα και τα γράμματα και, έφηβος ακόμη, συνέθεσε τα πρώτα του ποιήματα. Μετά το Γυμνάσιο στον Βόλο, σπούδασε στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων στη Θεσσαλονίκη και μπάρκαρε σε εμπορικά πλοία προς την Άπω Ανατολή. Έπεσε στα χέρια Σομαλών πειρατών, δραπέτευσε και κατό...

Η Πολιτική Θεωρία, ως ενικός όρος, μπορεί να αφορά είτε σε μια συστηματοποιημένη κοσμοσωτηριακή πρόταση (Επιστήμη της Πολιτικής) είτε σε μια συστηματική και αιτιολογημένη εξηγητική προσέγγιση αυτών των προτάσεων, αλλά και των φαινομένων ισχύος γενικότερα (Πολιτική Επιστήμη).

Μετά την επιτυχημένη έκδοση "Τόποι της λογοτεχνίας", η Εταιρεία Συγγραφέων συνεχίζει με έναν δεύτερο τόμο που τιτλοφορείται "Τα πάθη στη λογοτεχνία". Εκατό συγγραφείς καταγράφουν και αναστοχάζονται, με ανέκδοτα κείμενά τους ή δημοσιευμένα σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά, πάθη όλων των εκφάνσεων. Πάθη κρυφά και φανερά, ανομολόγητες εμμονές και συνήθειες, από τα οποία ο άνθρωπος τυραννιέται, τρέφεται, παρηγορείται, εμπνέεται, κακοφορμίζει, εγκλωβίζεται· πάθη που άλλοτε προσφέρουν ψευδαισθητική διεύρυνση των αισθήσεων και περιστασιακή ευρυχωρία αισθημάτων, άλλοτε πάλι...

Πίστευε πως στην επαγγελματική ζωή του είχε παραλάβει το πάπλωμά του ως ακόλουθο, πως χάρη στο πάπλωμά του είχε ανέλθει την κλίμακα της ιεραρχίας και είχε λάβει προβιβασμό. Το πάπλωμα του είχε υποδείξει να καλύπτει την πλάτη του. Είχε το θάρρος να μην στέκεται με την πλάτη στον τοίχο. Ένα θάρρος που τον έδενε με το παρελθόν: με τη μητέρα του, με τη γιαγιά του πιθανώς, με την προγιαγιά του. Όλο εκείνο το παρελθόν ήταν γραμμένο στο πάπλωμα. Κοινό παρελθόν του τόπου, των ανθρώπων, της πατρίδας, του κόσμου: η εντιμότητα ενός αντικειμένου. Είχε μεταβάλει την κουβέρτα της παιδική...