Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η 21η ποιητική συλλογή του Διονύση Καψάλη αποτελείται από δώδεκα εκτενή αφηγηματικά ποιήματα. Πόσο σκληρή και πόσο θλιβερή είναι στ’ αλήθεια η σκέψη ότι όλα γίνονται εντέλει για να καταλήξουν σ’ένα βιβλίο, έναν μεγάλο τόμο, και πώς θα έρθει κάποτε μια μέρα που θα καεί κι αυτός, θα γίνει στάχτη, μαζί με ό,τι υπήρξαμε και ό,τι καταπιαστήκαμε να φτιάξουμε. [απόσπασμα από το ποίημα "Πέμπτη Συμφωνία"]

ΧΡΗΣΤΗΡΙΟ ΕΛΑΣΜΑ Τι πρόσωπο επαγγέλεσαι κάτω απ' τ' ακατάληπτα νερά σου ποια ακατέργαστη ζωή και θάνατο εργολάβο.

Τούτο το ανθολόγιο, που περιέχει είκοσι ξενόγλωσσα ποιήματα, συνθεμένα με τον τρόπο του Κ.Π. Καβάφη, προαναγγέλει έναν πληρέστερο ομότιτλο τόμο υπό έκδοση. Τα δυο πονήματα του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας συστήνουν ευρύτερο καβαφικό πρόγραμμα του Τμήματος Γλώσσας και Λογοτεχνίας, στο οποίο εντάσσεται και η εξαντλητική εργοβιβλιογραφία για τον Αλεξανδρινό ποιητή, συνταγμένη για λογαριασμό του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας από τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο. Προς το παρόν ο αναγνώστης προγεύεται με το προκείμενο Ανθολόγιο την ποιητική εμβέλεια του Καβάφη σε είκοσι γλώσσες και χώρες, που...

Πρόκειται για την ένατη ποιητική συλλογή του Διονύση Καψάλη με 15 σονέτα.

Η επιστολή αναδημοσιεύεται από τον δεύτερο τόμο της εξάτομης "Αλληλογραφίας" του Αδαμαντίου Κοραή, που εξέδωσε μεταξύ των ετών 1964-1984 ο Όμιλος Μελέτης του Ελληνικού Διαφωτισμού, σε επιμέλεια Κ. Θ. Δημαρά, μετά από ευγενική παραχώρησή του.

Το σονέτο 21 από την ενότητα "Μέσα κι έξω": Τώρα εδώ, στης τύχης τα γραμμένα, ποιος θα μας πει τι ήταν όλο αυτό· δεν έχει δρόμους για να ονειρευτώ, κατώφλι να κρυφτώ λίγο από μένα. Τώρα που μοιάζουν όλα τελειωμένα, send me blue valentines, να σε θυμάμαι, τη νύχτα που ξυπνώ κι όταν κοιμάμαι, κάτι που να θυμίζει μόνο εσένα – μην μπω σε λεπτομέρειες, περιττεύει, κάτι από κόσμο κι όνειρο, βαθύ· τα υπόλοιπα κανείς δεν τα πιστεύει: δυο χάδια, πες, που γίναν με το χρόνο μια υπόθεση ευδαιμονίας μόνο, που καθώς φαίνεται δεν ευσταθεί.

Η σειρά ΑΦΕΛΙΑ έχει ως στόχο να παρουσιάσει θεματικές ενότητες από το Φωτογραφικό Αρχείο του ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ. Η επιλογή των θεμάτων και των φωτογραφιών αντικατοπτρίζει το χαρακτήρα της συλλογής, που εκτείνεται χρονικά από τα μέσα του 19ου μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα και έχει στον πυρήνα της οικογενειακά και προσωπικά αρχεία. Από αυτόν το θησαυρό της καθημερινής και εφήμερης φωτογραφίας αναδύονται όλες οι πτυχές του οικείου ή δημόσιου βίου, με άλλα λόγια της ζωής του ανθρώπου. Στην εισαγωγή της, η Ελιάνα Χουρμουζιάδου σημειώνει μεταξύ άλλων ότι ορισμένες από τις φωτογραφίες που π...

Το 1828, ο δεκαοκτάχρονος τότε Σούμαν γνωρίζει τον Χάινε στο Μόναχο. Η συνάντηση τον εντυπωσιάζει και σημειώνει : "Ένα πικρά ειρωνικό χαμόγελο έπαιζε στα χείλη του, ήταν όμως ένα αγέρωχο χαμόγελο, ένα χαμόγελο ανωτερότητας απέναντι στα ανούσια πράγματα της ζωής και περιφρόνησης για τους μικροπρεπείς ανθρώπους". [...] Η ειρωνεία είναι το έδαφος αυτής της αναπόφευκτης συνειδητοποίησης, είναι η βαρύτητα της ποίησης: ό,τι την κρατάει στο χώμα αλλά της δίνει και τη σωματικότητά της, ό,τι την προσγειώνει αλλά και τη μεγαλύνει στα δύσκολα πετάγματά της. [...] Η συνολική μεταξ...

Την αταραξία διδάσκει ο Βουδισμός· αυτήν αποζητάει ο βουδιστής ασκητής, αυτήν και ο ώριμος τεχνίτης του χάικου και προς την ίδια πάνω κάτω κατεύθυνση: ένδον. Το ηθικό αυτό αίτημα είναι εξαρχής συνυφασμένο με την τέχνη, την τεχνική και την εικονοποιία ακόμη του χάικου· η συνείδηση της ματαιότητας προβάλλεται εδώ ως προϋπόθεση της ατομικής αρετής, και η μικροσκοπική παρατήρηση της αιώνιας φύσης ιχνογραφεί ακόμη πιο εφήμερα τον παρατηρητή: Έτσι θ' ανθίζουν/ κι οι κερασιές στην άλλη/ όχθη της ζωής. Δεν χρειάζεται να πιστεύει κανείς στη μετά θάνατον ζωή για να νιώει την ασκ...

Ο "Οθέλλος", από τα πιο δημοφιλή έργα του Σαίξπηρ, θεωρείται η κατεξοχήν τραγωδία της ερωτικής ζήλιας. Ωστόσο το έργο δεν περιορίζεται στην περιγραφή του ερωτικού αυτού πάθους· εξετάζει ακόμα τη θέση του Άλλου, του διαφορετικού, μέσα σε μια οργανωμένη κοινωνία και αποκαλύπτει την τρομακτική δύναμη του Κακού, που συμπαρασύρει στο διάβα του και καταστρέφει κάθε γνήσιο αίσθημα, κάθε αξία αυτής της ζωής. Ο Iάγος είναι μηδενιστής: μέσα από τη διεστραμμένη του οπτική θέλει να αποδείξει, και το πετυχαίνει, ότι οι άνθρωποι είναι ηλίθιοι. Η "λογική", ο φθόνος και η φιλοδοξία του κιν...

Η σημασία και η ανάγκη της Γεωγραφίας και της Χαρτογραφίας για τον άνθρωπο είναι γνωστές. Από την Αρχαιότητα θεωρήθηκε απαραίτητη η περιγραφή και η απεικόνιση περιοχών, άλλοτε μικρότερων σε έκταση, άλλοτε μεγαλύτερων, συχνά και ολόκληρου του τότε γνωστού Κόσμου. Βαβυλώνιοι, Αιγύπτιοι -αλλά κυρίως Έλληνες- αφοσιώθηκαν από νωρίς στο έργο αυτό, το τόσο απλό σήμερα, μα τόσο πολύπλοκο τότε. Κι όπως ξέρουμε, έφτασαν σε συμπεράσματα και αποτελέσματα που μονάχα το θαυμασμό μπορούν να προκαλέσουν. Ονόματα όπως ο Αναξίμανδρος, ο Ερατοσθένης, ο Πτολεμαίος, ανάμεσα σε πάρα πολλούς, θα...

[...] Το βιβλίο λοιπόν συνυφαίνεται από την παλίνδρομη κίνηση που περιγράφουν οι επάλληλες συμβολικές αντιθέσεις, όσες ενεργοποιούνται γύρω από το επίμαχο αντικείμενο "λογοτεχνία" : η άσκηση και η απόλαυση, η ασκητεία και η συμμετοχή, η αποχή και η ελευθεριότητα, η αναδίπλωση και η εκδίπλωση, η άρνηση και η αποδοχή, με την προϋπόθεση ότι από τα ζεύγη αυτά δεν θα αφαιρεθεί ο αφανής αλλά αναγκαίος τρίτος όρος, που είναι και ο κατεξοχήν μεταβατικός - η ειρωνεία. Αυτήν, όσο περνούν τα χρόνια, την ακούω να συνδιαλέγεται όλο και βαθύτερα με εκείνη την αμετάθετη αίσθηση της ματαιό...

Σε ποιες ειδικές συνθήκες δημιούργησε τα έργα του ο Σαίξπηρ; Σε ποιο περιβάλλον έγραφε, και πώς επηρεαζόταν από αυτό; Σε τι καιρούς έζησε; Τέτοια θέματα επιχειρεί να φωτίσει ο Φρανκ Κέρμοντ, εξηγώντας πώς η ιστορία και η παράδοση της ελισαβετιανής περιόδου εξέθρεψαν και ανέδειξαν, δίπλα σε άλλους αξιόλογους δημιουργούς, τον Σαίξπηρ και τα έργα του. Από την περιγραφή των περιστάσεων που γέννησαν τα σαιξπηρικά έργα αναδύεται εντέλει μια ζωντανή εικόνα της Αγγλίας την εποχή της ακμής της: θρησκευτικές έριδες, δυναστικά προβλήματα, Αυλή και ευγενείς, λαός και εξουσία, κοινωνικό...

Σε ποιες ειδικές συνθήκες δημιούργησε τα έργα του ο Σαίξπηρ; Σε ποιο περιβάλλον έγραφε, και πώς επηρεαζόταν από αυτό; Σε τι καιρούς έζησε; Τέτοια θέματα επιχειρεί να φωτίσει ο Φρανκ Κέρμοντ, εξηγώντας πώς η ιστορία και η παράδοση της ελισαβετιανής περιόδου εξέθρεψαν και ανέδειξαν, δίπλα σε άλλους αξιόλογους δημιουργούς, τον Σαίξπηρ και τα έργα του. Από την περιγραφή των περιστάσεων που γέννησαν τα σαιξπηρικά έργα αναδύεται εντέλει μια ζωντανή εικόνα της Αγγλίας την εποχή της ακμής της: θρησκευτικές έριδες, δυναστικά προβλήματα, Αυλή και ευγενείς, λαός και εξουσία, κοινωνικό...

Η μετάφραση ως άθλημα Η μετάφραση υπήρξε πάντα ένας αποκαλυπτικός παράγοντας της πολιτισμικής στάθμης ενός λαού σε ορισμένο χρόνο. Θυμίζω μόνο πως η πρώτη μετάφραση λογοτεχνικού κειμένου στην ιστορία του πολιτισμού ήταν της Παλαιάς Διαθήκης στην Αλεξάνδρεια την εποχή των Πτολεμαίων. Έγινε διότι ο ρέκτης εκείνος βασιλιάς είχε αντιληφθεί πως η πανίσχυρη και πολύτιμη μερίδα του πληθυσμού της μεγάλης εμπορικής και ναυτικής πόλης, οι Εβραίοι, είχαν ξεχάσει τη γλώσσα τους αλλ' όχι και τη θρησκεία τους! [...] Το Δ.Σ. της Εταιρείας Συγγραφέων έκανε δεκτή την πρότασή μου να μετα...

Γραμμένο κατά πάσα πιθανότητα μέσα στο χειμώνα 1595-96, δηλαδή λίγο πριν ή αμέσως μετά το Ρωμαίος και Ιουλιέττα (οι περισσότεροι κλίνουν προς τη δεύτερη εκδοχή), το "Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας" είναι αναμφίβολα το κορυφαίο δημιούργημα της πρώτης περιόδου του Σαίξπηρ και ένα από τα αρτιότερα του σαιξπηρικού κανόνα συνολικά. Ελάχιστα έργα του διεθνούς ρεπερτορίου, ακόμη και του ίδιου του Σαίξπηρ, μπορούν να σταθούν δίπλα στο "Όνειρο" και να το συναγωνιστούν στην τελειότητα της κατασκευής του, την πρωτοτυπία του, τη δραματουργική ευφυΐα και την ευρηματικότητά του. Λίγα επίσης...