Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η παρούσα έκδοση τιμά τον μαγικό κόσμο των παραμυθιών, γιορτάζοντας την εξαιρετική συνάντηση ενός συγγραφέα και ενός καλλιτέχνη παγκοσμίως αναγνωρισμένων: του Σαρλ Περρώ και του Γκυστάβ Ντορέ. Το έργο αυτό - που περιλαμβάνει το σύνολο των Παραμυθιών του Περρώ, που πρωτοεκδόθηκαν το 1697 επί Λουδοβίκου ΙΔ΄, και περίπου ογδόντα εικονογραφήσεις του Ντορέ του 1862 - μας οδηγεί ξανά στις απολαυστικές ανατριχίλες της παιδικής ηλικίας με την Κοκκινοσκουφίτσα, την Ωραία Κοιμωμένη του δάσους, τη Σταχτοπούτα, τον Παπουτσωμένο Γάτο, τη Γαϊδουρόγουνα, τον Δαχτυλάκη, τον Μπλαβογένη και...

Δεν αμφιωάλλω, πως είναι αληθινή η ευσεβής παράδοση για την αγία Βερονίκη. Την απλή γυναίκα του λαού, που πρόσφερε το μαντήλι της στον Κατάδικο του Γολγοθά για να σπογγίση το αίμα και τον ιδρώτα Του καθώς ανέβαινε τον ανήφορο του μαρτυρίου Του. Κι αφού Εκείνος μάλαξε τις πληγές της το ξανάδωσε. Μα επάνω του είχε τυπωθή η ίδια Του η μορφή... Ήταν το αντίδωρό Του. Και από τότε το μαντήλι εκείνο της στοργής, έγινε το άγιο Μανδήλιο των Πιστών. (απόσπασμα από τα κείμενα του βιβλίου)

Πρώτη φορά παραδίδεται στο ελληνόγλωσσο αναγνωστικό κοινό πλήρες, άνευ περικοπών και με τα χαρακτικά του G. Dore το μνημειώδες "Χριστιανικό έπος" του Τζων Μίλτων (1608-1674), που τον ανέδειξε έναν "Όμηρο" της Αγγλίας. Άξιος συνεχιστής των μεγάλων εποποιιών του παρελθόντος ο Μίλτων μας εισάγει σ' έναν περιπετειώδη κόσμο συγκρούσεων και αναταραχών κοσμοϊστορικής σημασίας, μένοντας πιστός στην Αγιογραφική θεμελίωσή τους, αλλά και αρυόμενος πληθώρα υλικού από απόκρυφες πηγές που είχε στη διάθεσή του. Βαθύτατες και διαφωτιστικές είναι και οι εσωτερικές, ψυχολογικές συγκρούσει...

"Θεέ μου, φαντάζομαι με πόση ανυπομονησία, αρχοντικέ μου αναγνώστη, ή ίσως εσύ απλέ άνθρωπε του λαού, θα περιμένεις την τρίτη εκστρατεία του Δον Κιχώτη, που το γλυκό ψωμί στο στόμα σου δε θα το βάλεις, αν δεν τον δεις σε δημοσιές, σε σύδεντρα και σε σπηλιές να παλεύει με γίγαντες, με ξωτικά, με μάγους και ιππότες, λιοντάρια να νικάει, ώσπου να κάνει ξακουστό σ' όλη την οικουμένη το όνομα της Δουλσινέας, της δέσποινας των λογισμών του. - Και πώς δεν τα είδα εγώ όλα αυτά, Σάντσο! έκανε ο Δον Κιχώτης. Πάλι θα το πω, και θα το πω χίλιες φορές, πως είμαι ο πιο δυστυχισμένος άνθ...

Κάθε ταξίδι στη θάλασσα είναι και μια διαφορετική περιπέτεια για το Σεβάχ, με τους χίλιους δυο κινδύνους που αντιμετωπίζει, τα αλλεπάλληλα ναυάγια από τα οποία γλιτώνει, τους μυθικούς θησαυρούς που ανακαλύπτει. Κάθε πράγμα όμως έχει και το αντίτιμό του. Έτσι, μπορεί στη διάρκεια όλων αυτών των περιπετειών ο Σεβάχ να ανακαλύπτει ένα σωρό θαυμαστούς τόπους και πράγματα, χάνει όμως και πολλούς από τους συντρόφους του. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να γίνει ο Σεβάχ ένας σοφός και έμπειρος άνθρωπος.

Εκατόν εξήντα χρόνια μετά, "Το κοράκι" του Πόε αριθμεί χιλιάδες μεταφράσεις σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, εκατομμύρια σελίδες αφιερωμένες στην ανάλυση του και χιλιάδες λογοτεχνικά, ζωγραφικά, κινηματογραφικά, μουσικά έργα εμπνευσμένα από τους πυρετώδεις στίχους του. Το δοκίμιο "Η φιλοσοφία της σύνθεσης", που συμπληρώνει ως παράρτημα την έκδοση και στο οποίο ποιητής περιγράφει βήμα βήμα την δημιουργία του "Κορακιού" δεν είχε την ίδια τύχη, ωστόσο αποτελεί ένα ανεπανάληπτο σε δύναμη μάθημα δημιουργικής γραφής, από το οποίο άντλησαν τα βασικά στοιχεία της τέχνης τους οι μεγ...

[...] Το "Κοράκι" μέχρι σήμερα παραμένει το γνωστότερο και πιο δημοφιλές ποίημα της αμερικάνικης λογοτεχνίας. Μολονότι ο Πόε, χαρακτηρίζοντας το έργο του είχε γράψει: "η ποίηση για μένα δεν υπήρξε σκοπός, αλλά πάθος", έγραψε μόνο πενήντα ποιήματα. [...]

«Μερικοί ταξιδιώτες διηγούνται κάποτε περισσότερα απ' αυτά που πραγματικά συνέβησαν. Γι' αυτό δεν είναι ν' απορεί κανείς όταν ο ακροατής ή ο αναγνώστης δείχνει κάποια δυσπιστία. Εάν ωστόσο κάποιοι από τους αναγνώστες αμφιβάλλουν για την αλήθεια των λόγων μου, τους λυπάμαι με όλη μου την καρδιά για τη δυσπιστία τους και είμαι υποχρεωμένος να τους παρακαλέσω ν' αποχωρήσουν καλύτερα από τη συντροφιά μας πριν αρχίσω να διηγούμαι τις περιπέτειές μου...». Με αυτά τα λόγια «προειδοποιεί» τους μελλοντικούς του αναγνώστες ο βαρόνος Μινχάουζεν, ο μεγαλύτερος και διασημότερος ψεύτης...

Ο "Δον Κιχώτης", που επανεκδίδεται από τα "Γράμματα" σε νέα και ζωντανή μετάφραση, υπήρξε ένα από τα σπάνια μπεστ σέλερς στην ιστορία της λογοτεχνίας. Το πρώτο του μέρος, που δημοσιεύτηκε το 1605, συνάντησε ενθουσιώδη υποδοχή και έκανε πέντε εκδόσεις. Πριν ακόμη από το θάνατο του Θερβάντες, ο "Δον Κιχώτης" είχε μεταφραστεί στα αγγλικά και τα γαλλικά, ενώ τον επόμενο αιώνα κυκλοφορούσε πια σε όλον τον γνωστό τότε κόσμο, ακόμη και στη Λατινική Αμερική.

Ο "Δον Κιχώτης", που επανεκδίδεται από τα "Γράμματα" σε νέα και ζωντανή μετάφραση, υπήρξε ένα από τα σπάνια μπεστ σέλερς στην ιστορία της λογοτεχνίας. Το πρώτο του μέρος, που δημοσιεύτηκε το 1605, συνάντησε ενθουσιώδη υποδοχή και έκανε πέντε εκδόσεις. Πριν ακόμη από το θάνατο του Θερβάντες, ο "Δον Κιχώτης" είχε μεταφραστεί στα αγγλικά και τα γαλλικά, ενώ τον επόμενο αιώνα κυκλοφορούσε πια σε όλον τον γνωστό τότε κόσμο, ακόμη και στη Λατινική Αμερική.

Ο Ντάντε μαζί με τον Βιργίλιο ξημερώματα, στο αμυδρό φως των άστρων ξεχωρίζουν ένα θεόρατο βουνό, που κι αυτό έχει σχήμα κωνικό, το καθαρτήριο. Μπροστά στέκει φρουρός ο Κάτωνας, που δείχνει στους δυο ποιητές τον ανηφορικό δρόμο του εξαγνισμού. Το καθαρτήριο διαιρείται σε 7 κύκλους, όπου οι εξαγνιζόμενοι μετανοούν για ένα ορισμένο αμάρτημα. Στο πέρασμα στέκει φρουρός Άγγελος, ο οποίος χαράζει στο μέτωπο του Ντάντε 7Α, τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Αμέσως μετά ανοίγει η θύρα και περνούν οι δυο ποιητές. Σε κάθε κύκλο ο φύλακας Άγγελος σβήνει κι από ένα Α από το μέτωπο του Ντ...

Ο Ντάντε ανεβαίνει με τη βοήθεια της Βεατρίκης στους ουρανούς, που είναι εννέα, περιστρεφόμενοι γύρω από την ασάλευτη Γη, κατά το σύστημα του Πτολεμαίου, το οποίο δέχεται ο ποιητής. Πάνω πάνω είναι ο Εμπυραίος, ακίνητος, σε σχήμα ρόδου. Εκεί βρίσκονται μόνο οι ψυχές που έχουν λυτρωθεί και παρουσιάζονται στον ποιητή, όπως ανεβαίνει σε διάφορους ουρανούς. Ο ποιητής ανέρχεται ουρανό με ουρανό, όπου βρίσκει τις λυτρωμένες ψυχές και τα 9 τάγματα των Αγγέλων, φτάνοντας στον Εμπυραίο. Εκεί, η Βεατρίκη παίρνει τη θέση της στο Αιώνιο Ρόδο και αφήνει τον ποιητή στον Άγιο Βερνάρδο....