Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πριν από τον Πούσκιν δεν είχε γραφτεί ούτε μια αυθεντική ρωσική τραγωδία. Σ' ένα γράμμα στο φίλο του Βιαζέμφσκι το 1823, ο Πούσκιν διαπιστώνει απογοητευμένος: "Δεν έχουμε θέατρο". Θέλει να γράψει ένα θεατρικό έργο, του λείπει όμως το θέμα. Γρήγορα όμως το βρίσκει στην Ιστορία της Ρωσίας του Καραμζίν που εκδίδεται σε δώδεκα τόμους την άνοιξη του 1824. Για έναν ολόκληρο χρόνο μελετά την ιστορία του Καραμζίν και τα παλιά αυθεντικά χρονικά. Σ' αυτά περιγράφεται ο σφετερισμός του θρόνου της Ρωσίας από τον Μπόρις Γκοντούνοφ που δολοφονεί τον διάδοχο του θρόνου Δημήτριο (1598-1601...

Το έργο του Πούσκιν "Μότσαρτ και Σαλιέρι" είναι η δεύτερη από τις "μικρές τραγωδίες" του ποιητή. Πρωτοσυνέλαβε τη σκέψη να τη γράψει το 1826, αλλά την τέλειωσε τον Οχτώβρη του 1830 στο Μπόλντινο. Η εκδοχή ότι ο Μότσαρτ δηλητηριάστηκε είχε πλατιά διάδοση στον Τύπο μετά το θάνατο του Σαλιέρι (1825). Ο αρχικός τίτλος που είχε δώσει ο Πούσκιν στην τραγωδία ήταν "Φθόνος". Παίχτηκε για πρώτη φορά στο θέατρο "Μπολσόϊ" της Πετρούπολης το 1832.

Στην όμορφη χώρα της τέχνης και του πολιτισμού, την Ιταλία, του τέλους του 19ου αιώνα και κυρίως του εικοστού, οφείλει την ύπαρξη του το μικρό αυτό ανθολόγιο. Ενδεικτικό, παρά την υποκειμενικότητα του, μίας συνύπαρξης πεζογράφων και ποιητών, που κατορθώνουν εν μέσω πολεμικών συρράξεων, πολιτικών και κοινωνικών μεταβολών, λογοτεχνικών κινήσεων και ρευμάτων, να διατηρήσουν ακέραιο τον χαρακτήρα και την αξία της τέχνης τους, και ν' αφήσουν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην Ιστορία της λογοτεχνίας της χώρας τους και όχι μόνο. Ως μακρινοί συγγενείς και πνευματικοί συνοδοιπόροι το...

Το βιβλίο περιέχει μετάφραση ποιημάτων του Αλέξανδρου Πούσκιν (1799-1837). Επίσης εξετάζει για πρώτη φορά συγκεντρωμένα και ολοκληρωμένα τις απόψεις του ρώσου ποιητή που αφορούν στην Ελλάδα και στους Έλληνες αλλά και στον ελληνικό πολιτισμό, αρχαίο, βυζαντινό και νέο. Διερευνά τις δημιουργικές σχέσεις του ρώσου ποιητή με τους σύγχρονούς του έλληνες.

Η νουβέλα αυτή θεωρείται ένα από τα εξοχότερα δείγματα της πένας του Ρώσου ποιητή, δραματουργού και πεζογράφου Αλεξάντρ Πούσκιν (1799-1837). Η υποδοχή που επιφύλαξαν στο έργο οι συγγραφείς και οι αναγνώστες, στη Ρωσία και αλλού, του εξασφάλισε μια υψηλή θέση στην παγκόσμια λογοτεχνική παράδοση, ενώ ενέπνευσε και τον Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι να συνθέσει μια οπερατική εκδοχή της ιστορίας. Χάρη σε μια απροσδόκητη συνέργεια της μοίρας, τα τρία κεντρικά πρόσωπα της αφήγησης, η κόμισσα Άννα Φεδόντοβνα, η υπηρέτριά της Ελισάβετ και ο νεαρός αξιωματικός του μηχανικού Έρμαν, θα εμπλακ...

Η νουβέλα "Η κόρη του λοχαγού" είναι από τα πιο γνωστά έργα του Πούσκιν - τόσο μέσα στην πατρίδα του, όσο και σ' όλο τον κόσμο. Είναι η συγκινητική ιστορία ενός τρυφερού ερωτικού αισθήματος που γεννήθηκε παράξενα, μεγάλωσε και στερεώθηκε μέσα σε μια σειρά από συγκλονιστικά επεισόδια, και είχε ένα ευτυχισμένο τέλος. Αποτελεί μια ακόμα τρανή απόδειξη πως ο έρωτας δεν είναι μόνο παντοδύναμος, αλλά και μεγαλουργός, είναι το ευγενέστερο, το αιώνια πιο ανθρώπινο αίσθημα της ζωής, αν δεν υπάρχει στη μέση ιδιοτέλεια ή άλλοι ανομολόγητοι σκοποί, θριαμβεύει τελικά, και οι πρωταγωνιστ...

O αναγνώστης γίνεται εξερευνητής. Η λογοτεχνία γίνεται ανακάλυψη. Οι σπουδαιότεροι συγγραφείς, οι πιο όμορφες ιστορίες της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ανακαλύψτε ξανά τα Αριστουργήματα της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας. Ταυτόχρονα, γνωρίστε την εποχή στην οποία γράφτηκαν, με τα σχόλια και την πλούσια εικονογράφηση που συνοδεύουν το πλήρες κείμενο του πρωτοτύπου. Η φαντασία ενός σπουδαίου εικονογράφου: ο Βασίλης Κοντογεώργος μετέτρεψε σε εικόνες μια ιστορία αγάπης με φόντο την εξέγερση των χωρικών στη Ρωσία του 18ου αιώνα, τα πρόσωπα και τα τοπία που ζωντανεύουν από τον Πούσκιν στ...

Η "Ιστορία του Πουγκατσόφ" δεν είναι πολύτιμη μόνο ως ένα από τα πρώτα έργα ιστοριογραφίας αλλά και επειδή προσφέρει το ιστορικό πλαίσιο του μοναδικού μυθιστορήματος που ολοκλήρωσε ποτέ ο Αλεξάντρ Πούσκιν, της διάσημης "Κόρης του Λοχαγού". (...) Στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα συνέβησαν τρεις επαναστάσεις. Το να αναφερθούμε στις δύο από αυτές ως επιτυχημένες, θα ήταν... υποτιμητικό! Στην πραγματικότητα η επιτυχία τους ήταν τόσο μεγάλη, ώστε δεν υπάρχει καμία υπερβολή στον ισχυρισμό ότι διαμόρφωσαν και συνεχίζουν να διαμορφώνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτό που γνωρίζουμε σή...

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Επινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. "Είναι το πιο ωραίο μου έργο",...

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Επινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. "Είναι το πιο ωραίο μου έργο",...

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Eπινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. «Είναι το πιο ωραίο μου έργο»,...