Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Βρέστε μου έστω κι έναν μεγάλο Ευρωπαίο ποιητή που να ανταποκρίνεται στα ανθρώπινα ιδανικά μας με τόση πληρότητα και με τέτοιο τρόπο, όσο αυτός ο αντιπρόσωπος της ποίησής μας: ο Πούσκιν. Γι' αυτό χαρακτηρίζουμε τον Πούσκιν σαν τον μεγαλύτερο εθνικό μας ποιητή. Αν τον ονομάζουμε εθνικό είναι γιατί αντιπροσωπεύει την πληρέστερη έκφραση των τάσεων, των ενστίκτων και των αναγκών της ρωσικής ψυχής, σε μια δοσμένη περίοδο της ιστορίας μας. Στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία υπάρχουν καλλιτεχνικές μεγαλοφυΐες πρώτου μεγέθους, οι Σαίξπηρ, οι Θερβάντες, οι σίλλερ. Αλλά δείχτε μου κι ένα μο...

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Επινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. "Είναι το πιο ωραίο μου έργο",...

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Επινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. "Είναι το πιο ωραίο μου έργο",...

"Ο Πούσκιν, ο μεγαλύτερος ποιητής της Ρωσίας, μάς ταξιδεύει στην άγνωστη ενδοχώρα του Καυκάσου, της Γεωργίας, της Αρμενίας και της Ανατολικής Τουρκίας, καθώς πηγαίνει να συναντήσει το ρωσικό στρατό για να τον ακολουθήσει στη νικηφόρα προέλασή του στο Ερζερούμ, το 1829. Περιγράφει με γλαφυρότητα τις μαγευτικές εναλλαγές του τοπίου, τα απρόσμενα και άγρια καιρικά φαινόμενα, τις ταλαιπωρίες και τους κινδύνους ενός τέτοιου ταξιδιού, καθώς και τη ζωή, τις συνήθειες και την ιδιοσυγκρασία των διαφόρων φυλών του Καυκάσου. Παρουσιάζει συγκλονιστικές εικόνες απ' τη ζωή στο στρατό και...

[...] Όσα λοιπόν θ' ακουστούν στη συνέχεια είναι τραγούδια ενός κόσμου που αλλάζει. Που με τον τρόπο του το καθένα, τραγουδά την αλλαγή τούτη και τα επακόλουθά της. Έτσι όπως τα νιώθει ο άνθρωπος, καθώς αναζητά απελπισμένα την αιώνια ευτυχία, εκεί που τίποτε αιώνιο δεν μπορεί να υπάρχει. Τραγούδια της αέναης αλλαγής και της ματαιότητας. Τραγούδια του χρόνου, που φέρνει την αλλαγή, και που ο ίδιος είναι η αλλαγή. Τραγούδια του σήμερα, του χθες και του αύριο, της μέρας, της νύχτας, των εποχών. Τραγούδια για τη ζωή και το θάνατο, τα νιάτα και τα γηρατειά. Τραγούδια για τη δημ...

[...] Ειδικά για την έκδοση μετέφρασα τα 30 ποιήματα του πρώτου μέρους -εκτός της "Αναγέννησης", αρ. 1, που είναι κι αυτή παλαιότερη μετάφραση. Δεν ανθολογώ τον Πούσκιν, ελπίζω όμως με την επιλογή που έχω κάνει να δοθούν κάποιες ευκαιρίες στον αναγνώστη να επικοινωνήσει με μερικές χαρακτηριστικές στιγμές από την ποίηση και τη ζωή του. Για το σκοπό αυτό, αντί μιας κάπως εμπεριστατωμένης φιλολογικής ξενάγησης, προτίμησα να συνοδεύσω τα ποιήματα με μερικά ιστορικά και ερμηνευτικά σχόλια. (από τον πρόλογο του Μήτσου Αλεξανδρόπουλου)

Μια σειρά παραμυθιών που τα μικρότερα παιδιά μπορούν να ακούσουν από το cd. Τα μεγαλύτερα θα τα διαβάσουν μόνα τους, ακούγοντας το cd. Έτσι θα συνδέσουν την εικόνα με το λόγο και τη μουσική, επιχειρώντας ένα πρώτο βήμα στο χώρο της μουσικής αγωγής.

"Τα διηγήματα της φωτιάς" γράφτηκαν από τον Πούσκιν το φθινόπωρο του 1830 στο Μπολτίνο και η έκδοσή τους πραγματοποιήθηκε στην Πετρούπολη το 1831 με τον τίτλο: "Τα διηγήματα της φωτιάς του Ιβάν Πέτροβιτς Μπελκίν". Στο διήγημα "Η πιστολιά" το πρόσωπο του Σίλβιο είναι μοντέλο δανεισμένο απ' την πραγματικότητα· πρόκειται για τον στρατιωτικό Ι. Π. Πιπράντι. Στο διήγημα "Ο πεθαμενατζής" το όνομα του Αντριάν Προχόροβ ανήκει πραγματικά σ' έναν μαραγκό κατασκευασή φερέτρων. - Το διήγημα "Η χιονοθύελλα" βασίζεται σε μια αληθινή υπόθεση που ως μύθος κυκλοφορούσε ευρύτατα την εποχή...

Αν πιστέψουμε το μεγάλο Ρώσο αισθητικό και κριτικό Μπελίνσκι, ο "Δον Ζουάν" αποτελεί από την άποψη της τέχνης "το καλύτερο έργο το Πούσκιν". Ακόμα, πρέπει να σημειωθεί ότι η ίδια η ζωή του Πούσκιν, δείχνει ορισμένα κοινά γνωρίσματα με την ιστορία του Δον Ζουάν. Απ' όλα τα έργα του Πούσκιν, ο "Δον Ζουάν" είναι αυτό που ανεβάστηκε περισσότερες φορές στη σκηνή. Οι ηθοποιοί τις περισσότερες φορές καταλαβαίνουν το έργο, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, αφού και το ίδιο το έργο θέτει ορισμένα ερωτηματικά, όπως για παράδειγμα κατά πόσον ήταν ειλικρινής η αγάπη του Δον Ζουάν...

Πριν από τον Πούσκιν δεν είχε γραφτεί ούτε μια αυθεντική ρωσική τραγωδία. Σ' ένα γράμμα στο φίλο του Βιαζέμφσκι το 1823, ο Πούσκιν διαπιστώνει απογοητευμένος: "Δεν έχουμε θέατρο". Θέλει να γράψει ένα θεατρικό έργο, του λείπει όμως το θέμα. Γρήγορα όμως το βρίσκει στην Ιστορία της Ρωσίας του Καραμζίν που εκδίδεται σε δώδεκα τόμους την άνοιξη του 1824. Για έναν ολόκληρο χρόνο μελετά την ιστορία του Καραμζίν και τα παλιά αυθεντικά χρονικά. Σ' αυτά περιγράφεται ο σφετερισμός του θρόνου της Ρωσίας από τον Μπόρις Γκοντούνοφ που δολοφονεί τον διάδοχο του θρόνου Δημήτριο (1598-1601...

- Παραμύθι για τη νεκρή τσαρέβνα και τα επτά παλικάρια - Παραμύθι για τον ψαρά και το χρυσόψαρο - Παραμύθι για το βασιλιά Σαλτάνο, το γιο του Γκβιντόν και την πεντάμορφη τσαρέβνα-κύκνο

Ο Πούσκιν άρχισε να γράφει το μυθιστόρημα "Ο Νέγρος του Μεγάλου Πέτρου", με θέμα την τραγική οικογενειακή ζωή του προπάππου του, Αβραάμ (Ιμπραήμ) Γκάνιμπαλ, στα τέλη του Ιουλίου του 1827. Όπως ο θρυλικός τσάρος Μεγάλος Πέτρος ξεχώρισε ένα μαύρο σκλαβάκι για να το χώσει σαν αγκάθι στο μάτι των Αυλικών του, κάνοντας το έναν μορφωμένο στρατιωτικό, αυθεντία σε θέματα μηχανικής, έτσι και ο ποιητής ξεχωρίζει τον νέγρο προγονό του για να τον μπήξει στην καρδιά της διεφθαρμένης αριστοκρατίας, κάνοντας τον ήρωα ενός αιχμηρού μυθιστορήματος. Κάθε εικόνα και ένα καλοζυγισμένο χτύπημα...

Περιέχονται τα διηγήματα: Αλεξάντερ Πούσκιν: "Η Ντάμα Πίκα", Ιβάν Τουργκένιεφ: "Ένα ζωντανό ερείπιο", Μαξίμ Γκόρκι: "Ο διάβολος".

O αναγνώστης γίνεται εξερευνητής. Η λογοτεχνία γίνεται ανακάλυψη. Οι σπουδαιότεροι συγγραφείς, οι πιο όμορφες ιστορίες της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ανακαλύψτε ξανά τα Αριστουργήματα της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας. Ταυτόχρονα, γνωρίστε την εποχή στην οποία γράφτηκαν, με τα σχόλια και την πλούσια εικονογράφηση που συνοδεύουν το πλήρες κείμενο του πρωτοτύπου. Η φαντασία ενός σπουδαίου εικονογράφου: ο Βασίλης Κοντογεώργος μετέτρεψε σε εικόνες μια ιστορία αγάπης με φόντο την εξέγερση των χωρικών στη Ρωσία του 18ου αιώνα, τα πρόσωπα και τα τοπία που ζωντανεύουν από τον Πούσκιν στ...

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Eπινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. «Είναι το πιο ωραίο μου έργο»,...

Ένας όμορφος νεαρός κοζάκος ανακαλύπτει με τρόμο την κρυφή ζωή της γυναίκας του καθώς ταξιδεύει σ' ένα βουνό όπου γλεντούν μάγισσες, μάγοι, βρικόλακες, καλικάντζαροι, τελώνια του δάσους, νεράιδες, πνεύματα και παράξενα πλάσματα κάθε λογής. Ένας άντρας που έχει εγκαταλείψει για πάντα την ανθρωπότητα, έρχεται τώρα αντιμέτωπος με τις τρεις απολαύσεις της ζωής. Ένα δαχτυλίδι φέρνει την ευτυχία σ' έναν καλόκαρδο φτωχό χωρικό και στην οικογένειά του. Νεκροί επισκέπτονται τους ζωντανούς, ενώ μια μύτη εξαφανίζεται ξαφνικά από το πρόσωπο του κατόχου της… Δέκα ιστορίες μαγείας,...

Στην όμορφη χώρα της τέχνης και του πολιτισμού, την Ιταλία, του τέλους του 19ου αιώνα και κυρίως του εικοστού, οφείλει την ύπαρξη του το μικρό αυτό ανθολόγιο. Ενδεικτικό, παρά την υποκειμενικότητα του, μίας συνύπαρξης πεζογράφων και ποιητών, που κατορθώνουν εν μέσω πολεμικών συρράξεων, πολιτικών και κοινωνικών μεταβολών, λογοτεχνικών κινήσεων και ρευμάτων, να διατηρήσουν ακέραιο τον χαρακτήρα και την αξία της τέχνης τους, και ν' αφήσουν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην Ιστορία της λογοτεχνίας της χώρας τους και όχι μόνο. Ως μακρινοί συγγενείς και πνευματικοί συνοδοιπόροι το...

Το βιβλίο περιέχει μετάφραση ποιημάτων του Αλέξανδρου Πούσκιν (1799-1837). Επίσης εξετάζει για πρώτη φορά συγκεντρωμένα και ολοκληρωμένα τις απόψεις του ρώσου ποιητή που αφορούν στην Ελλάδα και στους Έλληνες αλλά και στον ελληνικό πολιτισμό, αρχαίο, βυζαντινό και νέο. Διερευνά τις δημιουργικές σχέσεις του ρώσου ποιητή με τους σύγχρονούς του έλληνες.