Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ειδικά για την έκδοση μετέφρασα τα 30 ποιήματα του πρώτου μέρους -εκτός της "Αναγέννησης", αρ. 1, που είναι κι αυτή παλαιότερη μετάφραση. Δεν ανθολογώ τον Πούσκιν, ελπίζω όμως με την επιλογή που έχω κάνει να δοθούν κάποιες ευκαιρίες στον αναγνώστη να επικοινωνήσει με μερικές χαρακτηριστικές στιγμές από την ποίηση και τη ζωή του. Για το σκοπό αυτό, αντί μιας κάπως εμπεριστατωμένης φιλολογικής ξενάγησης, προτίμησα να συνοδεύσω τα ποιήματα με μερικά ιστορικά και ερμηνευτικά σχόλια. (από τον πρόλογο του Μήτσου Αλεξανδρόπουλου)

Στα λίγα του διηγήματα, ο Πούσκιν είναι δωρικός στην έκφραση, ακριβής, χωρίς τίποτε το περιττό, ώριμος και με οξεία παρατηρητικότητα. Όλα είναι δείγματα της απαράμιλλης αφηγηματικής τέχνης του. Ο Πούσκιν περνώντας απ' το ρομαντισμό στο ρεαλισμό έθεσε τις βάσεις της νεώτερης ρωσικής λογοτεχνίας και είχε μεγάλη απήχηση στη λαϊκή συνείδηση τόσο το ποιητικό όσο και το αφηγηματικό γενικά έργο του.

Αν πιστέψουμε το μεγάλο Ρώσο αισθητικό και κριτικό Μπελίνσκι, ο "Δον Ζουάν" αποτελεί από την άποψη της τέχνης "το καλύτερο έργο το Πούσκιν". Ακόμα, πρέπει να σημειωθεί ότι η ίδια η ζωή του Πούσκιν, δείχνει ορισμένα κοινά γνωρίσματα με την ιστορία του Δον Ζουάν. Απ' όλα τα έργα του Πούσκιν, ο "Δον Ζουάν" είναι αυτό που ανεβάστηκε περισσότερες φορές στη σκηνή. Οι ηθοποιοί τις περισσότερες φορές καταλαβαίνουν το έργο, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, αφού και το ίδιο το έργο θέτει ορισμένα ερωτηματικά, όπως για παράδειγμα κατά πόσον ήταν ειλικρινής η αγάπη του Δον Ζουάν...

Και οι πέντε ποιητές των πολιτικών ποιημάτων που συμπεριλαμβάνονται σε αυτή τη συλλογή έχουν κάτι να πουν εναντίον του καθεστώτος της εποχής τους. Τα τρία πρώτα στηλιτεύουν σκληρά το τσαρικό καθεστώς που στήριζε τους δυνατούς. Ο Ραγέφσκι εντάχθηκε στο κίνημα των ανώτερων αξιωματικών -των Δεκεμβριστών όπως ονομάστηκαν, επειδή εξεγέρθηκαν μήνα Δεκέμβρη- οι οποίοι είχαν βασικό αίτημα να δοθεί σύνταγμα στον λαό. Ο Πούσκιν δίνει κουράγιο στους Δεκεμβριστές, ο Νεκράσοφ διευκρινίζει στον νεαρό Βάνια ότι δεν έφτιαξε ο λόρδος Κλέιμιχελ τις σιδηροδρομικές γραμμές, όπως ισχυρίζεται...

Το ποίημα γράφτηκε, σε μια οκταετία, γύρω στο 1830. Ο Μπελίνσκι, κορυφαίος ρώσος διανοούμενος του 19ου αιώνα, γράφει σε κάποιο κριτικό του σημείωμα: "Τα μέσα μας δεν φτάνουν για να κάνουμε μια δίκαιη κρίση σ' ένα έργο σαν αυτό". Το μέγεθος του ποιήματος το κατατάσσει στα έπη. Ο έρωτας του Ευγένιου, της Τατιάνας, του Βλαδίμηρου, της Όλγας, δεν είναι τίποτα μπροστά στον έρωτα του Πούσκιν για τη Ρωσία, το λαό της, τις αξίες αυτού του λαού, τη γλώσσα του. Ο Πούσκιν "παντρεύει" μια ερωτική ιστορία μ' ένα ταξίδι στην απέραντη χώρα του. Δεν παύει να εξυμνεί τη Ρωσία κρίνει όμως...

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Επινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. "Είναι το πιο ωραίο μου έργο",...

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Επινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. "Είναι το πιο ωραίο μου έργο",...

Στον "Ευγένιο Ονέγκιν" έχει κανείς την εντύπωση ότι ο Πούσκιν απλώς καταγράφει, δεν επινοεί τα πρόσωπα, τις καταστάσεις, τα τοπία. Eπινόησε μόνο την ελευθερία να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, με την ποίηση να του ανοίγει το δρόμο. Η πραγματικότητα είναι αυτή που ξέρουμε, αλλά θαρρείς πως την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μια γυναικεία σιλουέτα εμφανίζεται λουσμένη στο φως ενός πολυέλαιου. Ένας έρωτας θα γεννηθεί και για μια στιγμή θα είναι αιώνιος, ένας φίλος θα πλησιάσει τον ποιητή και θα τον κάνει να ξαναπιστέψει στην ανθρώπινη καλοσύνη και αφοσίωση. «Είναι το πιο ωραίο μου έργο»,...

Η "Ιστορία του Πουγκατσόφ" δεν είναι πολύτιμη μόνο ως ένα από τα πρώτα έργα ιστοριογραφίας αλλά και επειδή προσφέρει το ιστορικό πλαίσιο του μοναδικού μυθιστορήματος που ολοκλήρωσε ποτέ ο Αλεξάντρ Πούσκιν, της διάσημης "Κόρης του Λοχαγού". (...) Στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα συνέβησαν τρεις επαναστάσεις. Το να αναφερθούμε στις δύο από αυτές ως επιτυχημένες, θα ήταν... υποτιμητικό! Στην πραγματικότητα η επιτυχία τους ήταν τόσο μεγάλη, ώστε δεν υπάρχει καμία υπερβολή στον ισχυρισμό ότι διαμόρφωσαν και συνεχίζουν να διαμορφώνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτό που γνωρίζουμε σή...

Η νουβέλα "Η κόρη του λοχαγού" είναι από τα πιο γνωστά έργα του Πούσκιν - τόσο μέσα στην πατρίδα του, όσο και σ' όλο τον κόσμο. Είναι η συγκινητική ιστορία ενός τρυφερού ερωτικού αισθήματος που γεννήθηκε παράξενα, μεγάλωσε και στερεώθηκε μέσα σε μια σειρά από συγκλονιστικά επεισόδια, και είχε ένα ευτυχισμένο τέλος. Αποτελεί μια ακόμα τρανή απόδειξη πως ο έρωτας δεν είναι μόνο παντοδύναμος, αλλά και μεγαλουργός, είναι το ευγενέστερο, το αιώνια πιο ανθρώπινο αίσθημα της ζωής, αν δεν υπάρχει στη μέση ιδιοτέλεια ή άλλοι ανομολόγητοι σκοποί, θριαμβεύει τελικά, και οι πρωταγωνιστ...

O αναγνώστης γίνεται εξερευνητής. Η λογοτεχνία γίνεται ανακάλυψη. Οι σπουδαιότεροι συγγραφείς, οι πιο όμορφες ιστορίες της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ανακαλύψτε ξανά τα Αριστουργήματα της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας. Ταυτόχρονα, γνωρίστε την εποχή στην οποία γράφτηκαν, με τα σχόλια και την πλούσια εικονογράφηση που συνοδεύουν το πλήρες κείμενο του πρωτοτύπου. Η φαντασία ενός σπουδαίου εικονογράφου: ο Βασίλης Κοντογεώργος μετέτρεψε σε εικόνες μια ιστορία αγάπης με φόντο την εξέγερση των χωρικών στη Ρωσία του 18ου αιώνα, τα πρόσωπα και τα τοπία που ζωντανεύουν από τον Πούσκιν στ...

Η νουβέλα αυτή θεωρείται ένα από τα εξοχότερα δείγματα της πένας του Ρώσου ποιητή, δραματουργού και πεζογράφου Αλεξάντρ Πούσκιν (1799-1837). Η υποδοχή που επιφύλαξαν στο έργο οι συγγραφείς και οι αναγνώστες, στη Ρωσία και αλλού, του εξασφάλισε μια υψηλή θέση στην παγκόσμια λογοτεχνική παράδοση, ενώ ενέπνευσε και τον Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι να συνθέσει μια οπερατική εκδοχή της ιστορίας. Χάρη σε μια απροσδόκητη συνέργεια της μοίρας, τα τρία κεντρικά πρόσωπα της αφήγησης, η κόμισσα Άννα Φεδόντοβνα, η υπηρέτριά της Ελισάβετ και ο νεαρός αξιωματικός του μηχανικού Έρμαν, θα εμπλακ...

Το βιβλίο περιέχει μετάφραση ποιημάτων του Αλέξανδρου Πούσκιν (1799-1837). Επίσης εξετάζει για πρώτη φορά συγκεντρωμένα και ολοκληρωμένα τις απόψεις του ρώσου ποιητή που αφορούν στην Ελλάδα και στους Έλληνες αλλά και στον ελληνικό πολιτισμό, αρχαίο, βυζαντινό και νέο. Διερευνά τις δημιουργικές σχέσεις του ρώσου ποιητή με τους σύγχρονούς του έλληνες.

Στην όμορφη χώρα της τέχνης και του πολιτισμού, την Ιταλία, του τέλους του 19ου αιώνα και κυρίως του εικοστού, οφείλει την ύπαρξη του το μικρό αυτό ανθολόγιο. Ενδεικτικό, παρά την υποκειμενικότητα του, μίας συνύπαρξης πεζογράφων και ποιητών, που κατορθώνουν εν μέσω πολεμικών συρράξεων, πολιτικών και κοινωνικών μεταβολών, λογοτεχνικών κινήσεων και ρευμάτων, να διατηρήσουν ακέραιο τον χαρακτήρα και την αξία της τέχνης τους, και ν' αφήσουν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην Ιστορία της λογοτεχνίας της χώρας τους και όχι μόνο. Ως μακρινοί συγγενείς και πνευματικοί συνοδοιπόροι το...