Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σήμερα, ένα κείμενο για την επιστημονική δεοντολογία μπορεί για πολλούς να μοιάζει με συζήτηση για το αυτονόητο ή με έξοδο φαντασμάτων από το χρονοντούλαπο της επιστημονικής ιστορίας. Ωστόσο, η διαχρονικότητα του δέοντος στην επιστήμη και η προσήλωση σε αυτό ούτε είναι πάντα και για όλους αυτονόητες ούτε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αποτέλεσαν πάντα μια σταθερά για κάθε συνθήκη επιστημονικής παραγωγής. Στην Ελλάδα το ζήτημα της επιστημονικής δεοντολογίας δεν φαίνεται να μας έχει απασχολήσει αρκετά, άρα θεωρούμε ότι το πόνημά μας συμπληρώνει ένα υπάρχον κενό στον τομέα αυτό....

Στην αυγή της νέας χιλιετίας η δύναμη των νέων τεχνολογιών είναι αδιαμφισβήτητη. Αποτελούν το σύγχρονο κεφάλαιο, το βασικό εργαλείο της οικονομικής παραγωγικής δραστηριότητας. Ταυτόχρονα, αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία εξελίσσεται η επιστημονική παραγωγή και η επικοινωνιακή δραστηριότητα. Και το σχολείο, το οποίο αποτελεί τον κοινωνικό θεσμό που θα πρέπει να εξελίσσεται συνεχώς ώστε να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες μαθησιακές και παραγωγικές ανάγκες, θα πρέπει να οριοθετήσει εκ νέου τους μηχανισμούς και τις μεθόδους του, ώστε να παραμείνει αποτελεσματικό και κυρίως παραγ...

Η Πολιτική Κοινωνιολογία επιδιώκει να καταγράψει και να "εξηγήσει", ή να "κατανοήσει", το πώς τα διάφορα αιτήματα, ατομικά ή συλλογικά, τα οποία αρχικά παράχθηκαν στο πλαίσιο ενός συγκεκριμένου κοινωνικού και πολιτικού πολιτισμού και συνακόλουθου πολιτικού εγκοινωνισμού, εξελικτικά οργανώνονται και προωθούνται στα κέντρα των αποφάσεων. Εκφράζονται μέσα από μορφές και διαδικασίες επηρεασμού, οι οποίες συνιστούν είτε πράξεις κοινωνικής εκπροσώπησης είτε πολιτικής συμμετοχής.

Ο ανά χείρας συλλογικός τόμος, που συνιστά (ελπίζουμε) έναν δημόσιο διάλογο για ζητήματα αιχμής στην πολιτική επιστήμη αλλά και στην ίδια την πολιτική και το πολιτικό φαινόμενο, επέχει θέση ελάχιστου αντίδωρου στον κατεξοχήν Επιστήμονα και Δημόσιο Διανοούμενο στο πεδίο της πολιτικής επιστήμης, στον Γιάννη Μεταξά. [...] [...] Επιφανείς Επιστήμονες κυρίως από το πεδίο της πολιτικής επιστήμης, όσο και από άλλα όμορα επιστημονικά πεδία αλλά και από το χώρο της δημοσιογραφίας και της τέχνης, συνομιλούν μέσα από τις πρωτότυπες συμβολές τους για μείζονα ζητήματα της πολιτικής θεω...

Περιεχόμενα: Προκόπιος Παυλόπουλος: Πρόλογος στη δεύτερη έκδοση || Γιώργος Δαρδανός: Περιμένοντας την εξέλιξη || Α΄ ΜΕΡΟΣ : Δημήτρης Αρμάος: Το βιβλίο ως υλικό σώμα, Μια συνθήκη προσπέλασης της γνώσης απέναντι σε μιαν άλλη || Ελισάβετ Αρσενίου: Η λογοτεχνία στην ηλεκτρονική εποχή || Κατρίν Βελισσάρη: Το ψηφιακό βιβλίο: απλή εξέλιξη ή επανάσταση;, || Γιώργος Σ. Βερνίκος: «ΡΕΥΣΤΟ» ΒΙΒΛΙΟ || Ευριπίδης Γαραντούδης: Ηλεκτρονικό εναντίον έντυπου βιβλίου; || Τάσος Γιαννίτσης: Μετά από περίπου 600 χρόνια τυπογραφίας || Αθανάσιος Γκότοβος: Ηλεκτρονική μάθηση και παιδαγωγική σχέση:...

Το ολοήμερο σχολείο λειτουργεί στην Ελλάδα, έστω και ως σχολείο διευρυμένου ωραρίου, από το 1998. Εμφανίστηκε ως ένας καινοτόμος θεσμός για τα ελληνικά εκπαιδευτικά δεδομένα και, αφού έχει διανύσει μια περίοδο 8 ετών, μοιάζει να έχει παγιωθεί στο εκπαιδευτικό σύστημα, παρά τις αρχικές επιφυλάξεις για σημαντικές ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και για λειτουργικές δυσανεξίες. Το χρονικό εύρος της λειτουργίας του ολοήμερου σχολείου μάς επιτρέπει σήμερα να εξετάσουμε σε θεωρητικό όσο και σε ερευνητικό επίπεδο κάποιες από τις δομικές και λειτουργικές παραμέτρους του. Σε καμία...