Κυριτσόπουλος Αλέξης
Kyritsópoulos Aléxis
Γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά γνώρισε τη ζωγραφική στο Παρίσι. Η ζωγραφική του φιλοξενείται σε γκαλερί, σε βιβλία, δίσκους βινυλίου, CD και αφίσες. Έχει ζωγραφίσει μουσικά θεάματα και έχει δημιουργήσει "κινούμενη ζωγραφική", ή αλλιώς κινούμενα σχέδια. Μερικές φορές γράφει και ζωγραφίζει δικά του βιβλία. Άλλες πάλι ζωγραφίζει βιβλία που έχουν γράψει άλλοι. Εκτός λοιπόν από τις ατομικές του εκθέσεις (Γκαλερί Σκουφά, Ζουμπουλάκη, Άστρα, Άνεμος) και από κάποιες ομαδικές στις οποίες συμμετέχει, η ζωγραφική του βρίσκεται στα βιβλία του: - Παραμύθι με τα χρώματα - Ένα παραμυθάκι για χειμώνα και καλοκαίρι - Άσπρο άλογο (εκδ. Κέρδος) - Έλα, μάτια μου, στολίσου (εκδ. Άγρα). Συνεργάζεται με τον Στέλιο Ράμφο για τα βιβλία του και με τον Διονύση Σαββόπουλο για τα μουσικά θεάματα (Αχαρνείς, Κούρεμα, Σαββόραμα), τους δίσκους και τα CD του. Ζωγραφίζει για τη μουσική του Νίκου Ξυδάκη (εξώφυλλα δίσκων, CD και αφίσες). Έχει επίσης ζωγραφίσει Τα παράλογα του Μάνου Χατζιδάκι. Ζωγραφίζει για το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Ο Πέτρος κι ο λύκος, Σαββόραμα, Λυσιστράτη). Συνεργάζεται με την καθηγήτρια Βάσω Τοκατλίδου (τμήμα Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας του Α. Π. Θ.) για το graphic concept και την εικονογράφηση γαλλικών εκπαιδευτικών βιβλίων.
Ημερολόγιο Νίκος Ξυδάκης
Ίνδικτος (1995)
Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι
Τριβιζάς Ευγένιος
Κέδρος (1992)
Το παραμύθι αυτό είναι η ιστορία ενός χιονάνθρωπου και ενός κοριτσιού. Ενός κοριτσιού που έφτιαξε ένα χιονάνθρωπο και του ζήτησε να μη λιώσει ποτέ... Αν καμιά χειμωνιάτικη νύχτα, την ώρα που κοιτάς απ' το θαμπό τζάμι του παράθυρου, δεις ένα χιονάνθρωπο να στρίβει τη γωνιά του δρόμου, μπορεί να κάνεις λάθος, μπορεί να μην είδες καλά, αλλά πάλι - ποιος ξέρει - μπορεί να είδες ένα χιονάνθρωπο που πηγαίνει στο Βόρειο Πόλο... Η ιστορία που θα διαβάσεις είναι η ιστορία ενός χιονάνθρωπου και ενός κοριτσιού. Ενός κοριτσιού που έφτιαξε ένα χιονάνθρωπο και του ζήτησε να μη λιώσ...
Ο λαίμαργος τουνελόδρακος
Τριβιζάς Ευγένιος
Κέδρος (1991)
Στο μακρινό Τρενιντάντ ένας ύπουλος και παμπόνηρος Τουνελόδρακος* που το πελώριο στόμα του μοιάζει με τούνελ, ξεγελάει, παρασύρει και καταπίνει το ένα μετά το άλλο τα τρενάκια της περιοχής, σκορπώντας τον πανικό στους γονείς τους. Όταν ο Τσουφ Τσουφ, το μικρό τρενάκι, γίνεται πέντε χρονών και βγάζει το πέμπτο του βαγόνι,** ένα πανέμορφο βαγόνι στο χρώμα του βύσσινου με ρίγες στο χρώμα της μέντας, αποφασίζει να μπει στο σκοτεινό στόμα του Τουνελόδρακου για να βρει την καλή του φίλη Βαγκόν Λι και τους χαμένους του φίλους, τον Τσαφ Τσαφ, τον Τσιφ Τσιφ, τον Τσιφ Πουφ, τον Πιφ...