Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ο βαρύς χειμώνας, τα μαύρα σύννεφα, η άνοιξη, όλα στριμώχνονται να χωρέσουν στο χείμαρρο των ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου. Ζήτησα την άνοιξη, ωστόσο παραμονεύουν σύννεφα που δεν ξεδίψασαν και που τα τραγούδια δεν ξορκίζουν. Πρώτη μου συντροφιά σ’ αυτή την αναζήτηση στάθηκε η ανθολογία των ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου από τη Χρύσα Προκοπάκη. Χρειάστηκε όμως να ανατρέξω στο σύνολο του έργου του για να έχω τη δική μου γνώμη. Από δίπλα και η βιογραφία του ποιητή από τον Παντελή Πρεβελάκη. Τριγύρισα και σε άλλα βιβλία· μέχρι και στις "Μεγάλες προσδοκίες" του Ντίκενς για να θυμηθώ...

Το παραμύθι αυτό είναι η ιστορία ενός χιονάνθρωπου και ενός κοριτσιού. Ενός κοριτσιού που έφτιαξε ένα χιονάνθρωπο και του ζήτησε να μη λιώσει ποτέ... Αν καμιά χειμωνιάτικη νύχτα, την ώρα που κοιτάς απ' το θαμπό τζάμι του παράθυρου, δεις ένα χιονάνθρωπο να στρίβει τη γωνιά του δρόμου, μπορεί να κάνεις λάθος, μπορεί να μην είδες καλά, αλλά πάλι - ποιος ξέρει - μπορεί να είδες ένα χιονάνθρωπο που πηγαίνει στο Βόρειο Πόλο... Η ιστορία που θα διαβάσεις είναι η ιστορία ενός χιονάνθρωπου και ενός κοριτσιού. Ενός κοριτσιού που έφτιαξε ένα χιονάνθρωπο και του ζήτησε να μη λιώσ...

Aν καμιά χειμωνιάτικη νύχτα, την ώρα που κοιτάς απ’ το θαμπό τζάμι του παράθυρου, δεις ένα χιονάνθρωπο να στρίβει τη γωνιά του δρόμου, μπορεί να κάνεις λάθος, μπορεί να μην είδες καλά, αλλά πάλι - ποιος ξέρει - μπορεί να είδες ένα χιονάνθρωπο που πηγαίνει στο Bόρειο Πόλο... H ιστορία που θα διαβάσεις είναι η ιστορία ενός χιονάνθρωπου και ενός κοριτσιού. Eνός κοριτσιού που έφτιαξε ένα χιονάνθρωπο και του ζήτησε να μη λιώσει ποτέ. Eνός χιονάνθρωπου που ξεκίνησε να πάει στο Bόρειο Πόλο. Eίναι η ιστορία όλων των κοριτσιών που φτιάχνουν ένα χιονάνθρωπο, όλων των χιονάνθρωπ...

Ο Μικρός πρίγκιπας, το γνωστότερο έργο του Γάλλου συγγραφέα και πιλότου Αντουάν ντε Σεντ-Εξιπερί, έχει μεταφραστεί σε πάνω από 250 γλώσσες. Έχει συμπεριληφθεί στη λίστα με τα σημαντικότερα βιβλία του 20ού αιώνα που συνέταξε το 1999 η εφημερίδα Le Monde, ενώ ψηφίστηκε ως το καλύτερο βιβλίο του 20ού αιώνα στη Γαλλία. Στην πασίγνωστη πλέον ιστορία, ο αφηγητής πέφτει με το αεροπλάνο του –που έχει πάθει βλάβη– στην έρημο. Εκεί συναντά τον μικρό πρίγκιπα, ένα ασυνήθιστο παιδί, γνωρίζονται και γίνονται φίλοι. Ο καινούριος του φίλος σιγά σιγά του διηγείται την επίσκεψή του σε άλλο...

Ποιος φώναξε τον Μερλίνο στο Μέγαρο; Όταν το Μέγαρο Μουσικής και η Τράπεζα Πειραιώς συναντήθηκαν για να σκεφτούν ποιους θα καλέσουν στη φετινή γιορτή των Χριστουγέννων, δεν θα μπορούσαν βέβαια να ξεχάσουν τον Μερλίνο το Μάγο! Αμέσως του τηλεφώνησαν, για να τον ρωτήσουν αν μπορούσε να ταξιδέψει μέχρι εδώ. "Μάλλον εγώ θα σας ταξιδέψω", είπε γελώντας, και κατέφτασε στο Μέγαρο Μουσικής πριν προλάβει κανείς να πει 2004! Έτσι σήμερα ο Μερλίνος ο Μάγος, γεμάτος μουσική, ποιήματα και ζωγραφιές που ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας, θα μας ταξιδέψει στο Νησί των Ποιητών...

Ένα βράδυ ο Λούκουλος, ο λιχούδης άσπρος ελέφαντας, κοιμάται του καλού καιρού στη ζούγκλα με τις ροδακινιές, τα μπαλονόδεντρα και τις μυστικές σπηλιές και ονειρεύεται ότι πεινάει. Ξυπνάει αμέσως και αρχίζει να τρώει πυγολαμπίδες ώσπου γίνεται ο πιο φωτεινός ελέφαντας του κόσμου. Τον βλέπει ένας φαροφύλακας με κίτρινες τιράντες και αποφασίζει να τον κάνει φάρο στο μακρινό ωκεανό. Αλλά οι περιπέτειες του Λούκουλου έχουν μόλις αρχίσει ...Τον αρπάζουν οι πειρατές και τον πουλάνε στο πειρατικό παζάρι, όπου τον αγοράζει ο Συννεφούφωτος ο Δεύτερος, ο βασιλιάς της Συννεφοχώρας, γι...

Ο Λούκουλος, ένας λιχούδης άσπρος ελέφαντας, τρώει ό,τι να 'ναι. Μια μέρα, εκεί που πηγαίνει να κάνει επίσκεψη στη φίλη του την παρδαλή λεοπάρδαλη, περνάει από ένα ξέφωτο με χιλιάδες παπαρούνες και αποφασίζει να τις φάει όλες. Τρώει τόσες πολλές παπαρούνες, που το χρώμα του αλλάζει, από άσπρο γίνεται ροζ και από ροζ παπαρουνί. Τον βλέπει τότε ένας κυνηγός ελεφάντων, τον πιάνει με μια απόχη και τον πουλάει στο τσίρκο του Γρύπα Αγρύπα, όπου χίλια δυο βάσανα τον περιμένουν.

Ένα φθινόπωρο που τα φύλλα της ζούγκλας πέφτουν από τα δέντρα και τα μπαλόνια από τα μπαλονόδεντρα ο Λούκουλος, ο λιχούδης άσπρος ελέφαντας, τρώει τόσα πολλά μπαλόνια που αρχίζει να ανεβαίνει και να πετάει στον ουρανό. Εκεί συναντάει τον Μπολινόρ τον ελικοπτεροκροκόδειλο, τον Μπανανία το μπανανηδόνι, τον Φονφόν το ξεσκονόπουλο και τον Εσκαλόπ και τον Σορολόπ τα ρακετοκοράκια και πηγαίνουν όλοι μαζί με τα δωράκια τους στο πάρτι γενεθλίων του ήλιου.

Ένα πρωί που ο Φονφόν το ξεσκονόπουλο ξεσκονίζει τη ζούγκλα, ο Λούκουλος ο λιχούδης άσπρος ελέφαντας, κολυμπάει στη λίμνη με τα πεταλουδόψαρα. Το κολύμπι τού ανοίγει την όρεξη, τρώει εκατόν πενήντα βότσαλα και γίνεται ο πιο βαρύς ελέφαντας του κόσμου. Τον βλέπει ένας γίγαντας και όταν τον πιάνει, αποφασίζει να τον πάρει μαζί του στη Χώρα των Γιγάντων για να τον χρησιμοποιήσει για βαρίδι.

Στο μακρινό Τρενιντάντ ένας ύπουλος και παμπόνηρος Τουνελόδρακος* που το πελώριο στόμα του μοιάζει με τούνελ, ξεγελάει, παρασύρει και καταπίνει το ένα μετά το άλλο τα τρενάκια της περιοχής, σκορπώντας τον πανικό στους γονείς τους. Όταν ο Τσουφ Τσουφ, το μικρό τρενάκι, γίνεται πέντε χρονών και βγάζει το πέμπτο του βαγόνι,** ένα πανέμορφο βαγόνι στο χρώμα του βύσσινου με ρίγες στο χρώμα της μέντας, αποφασίζει να μπει στο σκοτεινό στόμα του Τουνελόδρακου για να βρει την καλή του φίλη Βαγκόν Λι και τους χαμένους του φίλους, τον Τσαφ Τσαφ, τον Τσιφ Τσιφ, τον Τσιφ Πουφ, τον Πιφ...

Σε μια μικρή πόλη, όπου μικροί και μεγάλοι περίμεναν τα Χριστούγεννα, ήρθε ξαφνικά ένα Δράκος, ο Φρίκης. Ένας δράκος που έτρωγε χριστουγεννιάτικα δέντρα. Στην ίδια πόλη ζούσε με τους γονείς της η Τιτίκα. Όταν ο Φρίκης θα ορμήσει στο δωμάτιό της, τον περιμένει μια πολύ δυσάρεστη (ή μήπως ευχάριστη) έκπληξη...

Σε μια μικρή πόλη, όπου μικροί και μεγάλοι περίμεναν τα Χριστούγεννα, ήρθε ξαφνικά ένα Δράκος, ο Φρίκης. Ένας δράκος που έτρωγε χριστουγεννιάτικα δέντρα. Στην ίδια πόλη ζούσε με τους γονείς της η Τιτίκα. Όταν ο Φρίκης θα ορμήσει στο δωμάτιό της, τον περιμένει μια πολύ δυσάρεστη (ή μήπως ευχάριστη) έκπληξη...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Μπουλώτης, "Ολυμπιάδες Μούσαι του πολιτισμού και της ειρήνης" - Μίκης Θεοδωράκης, "Για τη Λυσιστράτη" (συνέντευξη στην Evelin Voigtmann και τον Νίκο Καραναστάση) - Νίκος Καραναστάσης, "Από την αριστοφανική "Λυσιστράτη" στο λιμπρέτο της όπερας" - Evelin Voigtmann, "Λυσιστράτη: Μια σοβαρή κωμική όπερα;" - Γρηγόρης Μ. Σηφάκης, "Η αρχαία κωμωδία και η "Λυσιστράτη" του Αριστοφάνη" - Νίκος Καραναστάσης, "Οι παραστάσεις της "Λυσιστράτης" στην Ελλάδα"

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσαν στο Ερέχθειο, πάνω στην Ακρόπολη των Αθηνών, έξι κοπέλες. Τις προστάτευε ένα λιοντάρι, ο φύλακας του Πειραιά (του Πόρτο Λεόνε). Μια μέρα ήρθε ένας πειρατής αρχαιοκάπηλος, ο Ελ Γκέιν και...

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσαν στο Ερέχθειο, πάνω στην Ακρόπολη των Αθηνών, έξι κοπέλες. Τις προστάτευε ένα λιοντάρι, ο φύλακας του Πειραιά (του Πόρτο Λεόνε). Μια μέρα ήρθε ένας πειρατής αρχαιοκάπηλος, ο Ελ Γκέιν και...