Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια παρθένα-μητέρα που γοητεύει εδώ και έναν αιώνα: Η "Θεία Τούλα" ένα από τα δημοφιλέστερα μυθιστορήματα ενός από τους μεγαλύτερους Ισπανούς λογοτέχνες, του Μιγκέλ ντε Ουναμούνο, ένα "από τα 100 καλύτερα βιβλία που γράφτηκαν στα ισπανικά", όπως τονίζει η El Mundo. Η Χερτρούδις, μια γυναίκα που ξυπνά "τη λαχτάρα για απόλαυση" απορρίπτει προτάσεις γάμου και επιλέγει να αγνοεί τον έρωτα και το κορμί της για να μεγαλώσει τα παιδιά της αδελφής της. Ζει με τον κουνιάδο της, αλλά δεν θέλει να τον παντρευτεί για να μην σπιλώσει τον χώρο όπου ζουν τα "παιδιά της"· απεχθάνεται τη...

"Aν θέλετε να χάσετε έναν άνθρωπο, μάθετέ του να παίζει σκάκι". Δεν γνωρίζω καλύτερη απεικόνιση αυτού του αφορισμού, που αποδίδεται στον Όσκαρ Ουάιλντ, από τη διαφωτιστική σκηνή όπου ο Βίλχελμ Στάινιτς, ένας από τους πιο αμείλικτους σκακιστές του 19ου αιώνα, ο οποίος εγκλείστηκε σε άσυλο όταν έχασε τα λογικά του, προκαλεί τον Θεό να παίξει μαζί του μια τελευταία παρτίδα, παραχωρώντας του μάλιστα το πλεονέκτημα ενός στρατιώτη. Αυτός ο Εβραίος από τη Βοημία, μέσα στην τρέλα του είχε καταλάβει, πριν από τον Νίτσε, ότι όποιος αναμετριέται με τον Θεό γίνεται ο ίδιος Θεός....

Ο "Άγιος Μανουήλ ο Μάρτυρας", το κορυφαίο έργο του Ουναμούνο, συνοψίζει τα βασικά στοιχεία της ουναμουνικής σκέψης, συνενώνοντας τους διάσπαρτους ψιθύρους με τους οποίους ο συγγραφέας διαταράζει την υπαρξιακή μας ραστώνη. Κείμενο γεμάτο συμβολισμούς, προσεγγίζει με τολμηρό τρόπο τις έννοιες της ζωής και του θανάτου, μέσω της εξιστόρησης του βίου ενός ιερέα που δεν πιστεύει στην αθανασία. Η "Θεία Τούλα", ένα από τα δημοφιλέστερα ισπανικά μυθιστορήματα του 20ού αιώνα, αναδεικνύει τις αρετές και τα πάθη του ανθρώπου μέσα από τα έργα και τις ημέρες μιας γυναίκας που θυσιάζει...

Ο "Άγιος Μανουήλ ο Μάρτυρας", το κορυφαίο έργο του Ουναμούνο, συνοψίζει τα βασικά στοιχεία της ουναμουνικής σκέψης, συνενώνοντας τους διάσπαρτους ψιθύρους με τους οποίους ο συγγραφέας διαταράζει την υπαρξιακή μας ραστώνη. Κείμενο γεμάτο συμβολισμούς, προσεγγίζει με τολμηρό τρόπο τις έννοιες της ζωής και του θανάτου, μέσω της εξιστόρησης του βίου ενός ιερέα που δεν πιστεύει στην αθανασία. Η "Θεία Τούλα", ένα από τα δημοφιλέστερα ισπανικά μυθιστορήματα του 20ού αιώνα, αναδεικνύει τις αρετές και τα πάθη του ανθρώπου μέσα από τα έργα και τις ημέρες μιας γυναίκας που θυσιάζει...

Ο Miguel de Unamuno (1864-1936), ένας από τους σημαντικότερους Ισπανούς συγγραφείς του 20ού αιώνα, ανήκει στην παράδοση των μεγάλων στοχαστών, όπως οι Pascal, Kierkegaaard και Nietzsche. Ο κόσμος του είναι αυτός του παραδόξου, κι η τάση του αυτή ενισχύεται από την ακραία ιδιοσυγκρασία του. Βαθιά επηρεασμένο από το έργο του Kierkegaaard, το "Τραγικό αίσθημα της ζωής" είναι ένα από τα πρώτα έργα της υπαρξιακής χριστιανο-αιρετικής σύγχρονης σκέψης. Ο Unamuno εξετάζει εδώ το νόημα της πάλης ενάντια στο θάνατο, και ταυτόχρονα επιχειρεί να παρουσιάσει την ασυμβατότητα ανάμεσα...

Η "Θεία Τούλα", που έχει θεωρηθεί ένα από τα εκατό καλύτερα ισπανόφωνα μυθιστορήματα του εικοστού αιώνα (εφημερίδα El Mundo), αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα του μεγάλου Ισπανού συγγραφέα και φιλοσόφου. Το κείμενο, ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα, παγιδεύει τον αναγνώστη με τη γρήγορη και απροσδόκητη πλοκή, τους ζωντανούς διάλογους, τις συγκρούσεις και τις αντιφάσεις του εσωτερικού κόσμου των ηρώων, ενώ δεν προσφέρει ρεαλιστικές περιγραφές ούτε και σαφείς εξηγήσεις, απέχοντας έτσι από τα σύγχρονά του μυθιστορήματα. Όπως γράφει ο Unamuno σε ένα γράμμα στον φίλο του Joa...

"Ο μόνος τρόπος να έχεις ζωντανή σχέση με τον άλλο είναι ο επιθετικός· μόνον όσοι προσπαθούν να υποτάξουν αλλήλους πνευματικά, είτε πρόκειται για άτομα, είτε για λαούς, φτάνουν σε μια πραγματική διαπίδυση, σε μια πνευματική αδελφοσύνη. Μόνον όταν προσπαθώ να εισαγάγω το πνεύμα μου στο πνεύμα του πλησίον μου εισδέχομαι στο δικό μου το πνεύμα του πλησίον μου. Όχι, όχι· εδώ δεν πρόκειται καθόλου για ελεύθερη διακίνηση, για το "laissez faire, laissez passer"· το ζητούμενο δεν είναι να σηκώνουμε τους ώμους αντιμέτωποι με τις ιδέες των άλλων, πόσω μάλλον αντιμέτωποι με τα συνα...

[...] Στο "Cancionero", που θα μπορούσε να μεταφραστεί ως συλλογή με ποιητικά τραγούδια και αποτελείται από χίλια επτακόσια πενήντα πέντε ποιήματα, ο Ουναμούνο, πέρα από τον συγκερασμό όσων αναφέρθηκαν, καταγράφει την ενότητα της σκέψης και του συναισθήματος, το όλον των εννοιών που συνιστά το ποιητικό του πιστεύω: "Σκέψου το συναίσθημα, αισθάνσου τη σκέψη". Ο δρόμος του είναι λυρικός, εμπεριέχει τον ποιητή και τον στοχαστή, εκφράζει τη φλόγα του επίκαιρου, σκιαγραφεί με ήχους ανεξίτηλους την ιστορία της μνήμης, αφουγκράζεται την αιωνιότητα, συνομιλεί με το όνειρο και το θά...

[...]Πιστεύω ότι δεν μπορεί να υπάρχουν για τη μετάφραση κανόνες γενικής παραδοχής. Το ζήτημα της καλής μετάφρασης είναι θέμα ικανότητας κατανόησης, ευαισθησίας και έμπνευσης του μεταφραστή. Είναι φυσικό καλύτεροι μεταφραστές ποίησης να είναι οι ποιητές. Δεν συμφωνώ με τον Σεφέρη, που λέει ότι "η μετάφραση της ποίησης είναι το είδος της γραφής που δίνει τη μικρότερη ικανοποίηση". Αντίθετα μεταφράζοντας νιώθω την ίδια χαρά δημιουργίας. [...]

[...] Στο μυθιστόρημα ο Ουναμούνο έφτασε σε μεγάλη πρωτοτυπία και βάθος. Καθώς του λείπει η εμπιστοσύνη στο λογική, η διπλή απαίτησή του για λογοτεχνική δημιουργία και γνώση του ανθρώπου, βρήκε περισσότερη ικανοποίηση στο μυθιστόρημα, όπως και στη νουβέλα. Αντίκρυ στο ρεαλιστικό ή το νατουραλιστικό μυθιστόρημα που κυριαρχούσε στην εποχή του, ο Ουναμούνο γράφει μυθιστόρημα που θα μπορούσαμε να πούμε υποκειμενικό, βασισμένο στη φαντασία και που αποτελεί μίαν επιχείρηση πρόκλησης στη ζωή και στον άνθρωπο, συνάμα όμως και προσπάθεια κατανόησης της πραγματικότητας του θανάτου κα...

Ο Miguel de Unamuno (1864-1936) ανήκει στην παράδοση των μεγάλων στοχαστών, όπως οι Pascal, Kierkegaard και Nietzsche. Ο κόσμος του είναι αυτός του παραδόξου, κι η τάση του αυτή ενισχύεται από την ακραία ιδιοσυγκρασία του. Το έργο του, η ζωή του και η προσωπικότητά του, που αλληλοπροσδιορίζονται, έχουν ως απαρχή και ως έκφραση μία δυναμική αντίφαση, που καλύτερα απ' όλους περιγράφει ο ίδιος στο δοκίμιό του "Η θρησκεία μου": "Η θρησκεία μου -λέει- είναι η αναζήτηση της αλήθειας στη ζωή, και της ζωής στην αλήθεια, παρ' ότι γνωρίζω ότι όσο ζω δεν θα τις βρω· η θρησκεία μου εί...

Η "Καταχνιά" είναι το μυθιστόρημα που αντιπροσωπεύει καλύτερα το συγγραφέα καθώς πίσω από την τραγική ερωτική ιστορία του ήρωα Αυγούστου Πέρεθ, και πέρα από την δραματική γελοιοποίησή του, παρουσιάζεται σιγά σιγά, σα ν' αναδύεται από την καταχνιά των αισθημάτων και τη σύγχυση των γεγονότων, το πρόβλημα. Όλο το πρόβλημα του πάθους του συγγραφέα για την ύπαρξη της μετά θάνατον ζωή. Ίσως το όνειρο...[...] (Από τον πρόλογο του βιβλίου)

[...] Παρουσιάζοντας τον ήρωά του, ο Ουναμούνο μας τον περιγράφει σαν: "ένα πρόσωπο που το βλέπουμε απ' έξω, που η εσωτερική ζωή του μας ξεφεύγει, και ίσως να μην την έχει". Ωστόσο προσθέτει: "Αλλά μήπως ο δον Σαντάλιο μου δεν έχει εσωτερική ζωή, δεν έχει συνείδηση, δεν έχει επίγνωση, του εαυτού του, δε μονοδιαλογεί; (ο κάθε άνθρωπος μιλάει με τον εαυτό του, άρα μονοδιαλογεί). Τότε, τι άλλο είναι μια παρτίδα σκάκι παρά ένας σιωπηλός διάλογος που κάνει ο παίχτης με το σύντροφο κι ανταγωνιστή στο παιχνίδι του; Κι ακόμα, διάλογο κι αντίλογο δεν έχουν τα πιόνια μεταξύ τους, τα...

[...] Σε ύφος απέριττα λογοτεχνικό μεριμνώντας για την ωραιότητα του λόγου, φθάνει σε έξαρση ποιητική του πάθους αυτού στην "Αγωνία του Χριστιανισμού", για να εκφράσει τον αγώνα, την αγωνία του καθενός με τον εαυτό του για μια πίστη, την αγωνία, το φοβερό αγώνα τον δικό του, της δικής του αντιλογίας, προσπαθώντας να σώσει το πνεύμα του στη ζωή των άλλων, που τους θέλει να πάλλωνται και ν' αγωνιούν όταν θα τον διαβάζουν. Που τους θέλει ν' ανησυχούν. Ο Ουναμούνο δε διδάσκει. Εκφράζει το ανίκητο πάθος της ζωής, ένα ισπανικότατο και συνάμα παγκόσμιο πάθος για επιβίωση, για αθαν...