Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όλα, από τον μεγάλο φόβο ξεκινούν. Και η μικρή Αννούλα, έζησε μια τέτοια νύχτα όπου φοβόταν. Πλησίαζαν Χριστούγεννα και η μαμά της ήταν μακριά. Φυσούσε, έβρεχε κι άστραφτε, την ίδια στιγμή που η ζωή της χάριζε μια "ζωγραφιά θαυματοποιό". "Κι εγώ, όταν φοβάμαι, γράφω", της είπε η Αριάδνη. Απ' την Κυβέλη έμαθε ότι υπάρχουν και μαγικές μουσικές. Κι απ' τον Δημήτρη και την Κατερίνα, στρατιώτες και κούκλες από πηλό που ζωντανεύουν. Είναι δικό σου το θαύμα, φτάνει να το πιστεύεις! Κι αυτό, η μικρή Αννούλα το έμαθε καλά. Ένα ζωντανό παραμύθι για τη μαγική δύναμη της τέχνης. Που...

Ένα διαζύγιο που θα σφραγίσει τρεις γενιές. Τρεις γυναίκες θύματα του θεσμού του γάμου. Μια ομάδα συγγραφέων φιλοδοξούν να γνωρίσουν το έργο τους στις μάζες. Η αποτυχία τους είναι ολοκληρωτική. Ένας από τους σαλτιμπάγκους λογοτέχνες θα οδηγηθεί στην αυτοκτονία. Στην Ελ Τάμπα της Αφρικής οι Έλληνες κρατούμενοι πίσω από το σύρμα δεν έχουν τη μεταχείριση των γερμανών και ιταλών αιχμαλώτων. Οι εγγλέζοι δήμιοι τους δίνουν μισή μερίδα φαγητό. Το λεσβιακό φως είναι ένα σπάνιο παιγνίδισμα των ηλιακών ακτίνων πάνω στα φύλλα της ελιάς. Οι θαυμαστές και φίλοι του ζωγράφου, όμως, δ...

Εάν το είχαμε εφεύρει, όλα θα είχαν νόημα. Εάν υπήρχε, θα υπήρχε ελπίδα. Εάν το είχαμε γυρέψει, όλα θα ήταν δρόμος. Και αν το βρίσκαμε, θα λύναμε το αίνιγμα. Θα είχε άρει τη θνητότητα, δεν θα βιώναμε την απώλεια στον έρωτα, το απόλυτο θα έβρισκε σχήμα και πρόσωπο και εμείς δεν θα ήμαστε μονάχα ένας σβόλος χώμα. "Τ' απόκρυφο κλειδί των χρόνων που 'ζησα", "το γράμμα που λείπει" με το τέλειο σχήμα. "Το γράμμα που γνώριζε ο Θεός απ’ την αρχή", το άγνωστο αλλά όντως υπάρχον προαιώνιο γράμμα. Αν το ’χα βρει, θα σ’ έσωζα. Θα είχα διασώσει έστω το Πρόσωπό σου. Μετά το Μι που όλα...

Πώς θα έμοιαζε η Κόλαση αν τη γεμίζαμε σήμερα με περιώνυμους κακούς από τη λογοτεχνία, την ιστορία, την επικαιρότητα; Με όχημα τη συγραφική φαντασία, είκοσι δύο συγγραφείς αναλαμβάνουν το δύσκολο έργο να ξαναστήσουν μπροστά μας τη δαντική "Κόλαση", να σκιαγραφήσουν ένας ένας τους νέους κακούς ήρωές της, που τιμωρούνται στους εννέα κύκλους της, τους χώρους βασανισμού των κολασμένων. Τα κείμενά τους, ακριβή ψυχογραφήματα, μικρές βιογραφίες και πυρετώδεις μονόλογοι κακοποιών, διηγήσεις φανταστικών συμβάντων με αυτούς ως πρωταγωνιστές, λαϊκές διαδόσεις, πραγματείες του κακού...

Το τεύχος του προγράμματος περιλαμβάνει τα κείμενα (ως επί το πλείστον πρωτότυπα): - Σωκράτης Καμπουρόπουλος, "Κείμενα και εικόνες" - Μάνος Ευστρατιάδης, Χαιρετισμός - Κώστας Γεωργουσόπουλος, "Μάκβεθ" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ - Τάσος Γουδέλης, "Μακμπέθ" του Όρσον Ουέλς - Κώστας Γεωργουσόπουλος, "Οθέλος" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ - Ηλίας Κανέλλης, "Οθέλος" του Σεργκέι Γιούτκεβιτς - Κώστας Γεωργουσόπουλος, "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ - Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" του Μπαζ Λούρμαν - Χανς Σλουμ, "Τα χρόνια μαθητείας του Βίλχελμ Μάιστερ" του Γ.Β....

Ο ένας ισχυριζότανε για τον άλλο, πως βρήκε στο πρόσωπό του, το νόημα της ζωής. Οι δρόμοι τους, άλλωστε, διασταυρώθηκαν, αγκαλιάστηκαν και κατασπαράχθηκαν. Για μια χρονική στιγμή, δηλαδή, που θα μπορούσε να κρατά και τρεις μήνες, τρία χρόνια ή τρεις ολόκληρους αιώνες. Τρεις, όλοι κι όλοι, κι αυτοί. Σε μια ερωτική δίνη που ένα μονάχα έχει για στόχο της πάντα: τη μεγάλη συνάντηση. Ολότελα εσωτερική, υποκειμενική υπόθεση κι αυτή. Διότι δεν υπάρχει μεγαλύτερος μύθος από το "ο έρωτας γεννήθηκε για δύο". Κι ας φαίνεται πως παίρνει σχήμα τρίγωνο κάθε φορά. Για έναν γεννήθηκε ο έρω...

Σε τούτη τη συλλογή διηγημάτων του, ο κυρ Φώτης Κόντογλου αναπολεί και καταγράφει γεγονότα και ιστορίες της λατρεμένης πατρίδας του, τ' Αϊβαλιού. Της μικρής πολιτείας, όπου έζησε τα νεανικά του χρόνια, που είναι κρυμμένη κάπου εκεί μες στα μπουγάζια και τις ακρογιαλιές της βλογημένης Ανατολής. Θρηνώντας την απώλειά της, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον ερχομό του στην Ελλάδα, μας μιλάει νοσταλγικά για τους "αρχαίους ανθρώπους" της, μας διηγείται με αυθόρμητη ειλικρίνεια τις προσωπικές ιστορίες τους, πότε για αγίους, πότε για απλοϊκούς ξωμάχους, μα κάποτε και για...

Ένα "Πάρκο της χαράς" δεν είναι αυτό που λέει το όνομά του. Αντίθετα, απομονωμένο σε ένα απόκρημνο τοπίο, προσφέρει μια οριστική λύση -επί πληρωμή- σε όσους αποφασίζουν το τελευταίο τους, χωρίς επιστροφή, δρομολόγιο. Μια μυστηριώδης αποστολέας e-mail, δεν είναι αυτό που λέει το όνομά της. Αντίθετα, πρόκειται για μια παντοδύναμη οργάνωση, απλωμένη σε όλο τον κόσμο, σε επίγεια και ψηφιακά δίκτυα. Ένας ανεξιχνίαστος παππούς, δεν είναι αυτό που λέει η ιδιότητά του. Αντίθετα, αποδεικνύεται ένα πρόσωπο-κλειδί, από την πραγματική ταυτότητα του οποίου εξαρτώνται οι τύχες των...

Μια κλασική ρήση που εκφράζει το αίσιο τέλος μιας περιπέτειας, μιας ερωτικής ιστορίας, μιας ταραχής, ενός δύσκολου ταξιδιού, μιας θύελλας, ή ακόμα ενός δυσάρεστου περιστατικού. Μια διαπίστωση που κάνουμε ανακουφισμένοι, βλέποντας την ελπίδα να έρχεται, την πόρτα του αδιεξόδου να ανοίγει ξαφνικά, το "ουδέν κακόν αμιγές καλού", όπως έλεγαν και οι αρχαίοι. Οι ιστορίες αυτού του βιβλίου έχουν όλες καλό τέλος, αλλά είναι απρόβλεπτες. Γραμμένες σε δύσκολους καιρούς, δεν διεκδικούν απλώς το δικαίωμα στην ευτυχία, την ομορφιά, τη λύτρωση και το χαμόγελο· το κατακτούν διότι ο από...

Μια κλασική ρήση που εκφράζει το αίσιο τέλος μιας περιπέτειας, μιας ερωτικής ιστορίας, μιας ταραχής, ενός δύσκολου ταξιδιού, μιας θύελλας, ή ακόμα ενός δυσάρεστου περιστατικού. Μια διαπίστωση που κάνουμε ανακουφισμένοι, βλέποντας την ελπίδα να έρχεται, την πόρτα του αδιεξόδου να ανοίγει ξαφνικά, το "ουδέν κακόν αμιγές καλού", όπως έλεγαν και οι αρχαίοι. Οι ιστορίες αυτού του βιβλίου έχουν όλες καλό τέλος, αλλά είναι απρόβλεπτες. Γραμμένες σε δύσκολους καιρούς, δεν διεκδικούν απλώς το δικαίωμα στην ευτυχία, την ομορφιά, τη λύτρωση και το χαμόγελο· το κατακτούν διότι ο από...

Οι ήρωες των διηγημάτων της συλλογής αυτής βλέπουν έτσι γύρω τους, σαν μέσα σε φωτογραφία, το απείκασμα του κόσμου. Καμιά φορά επαναστατούν, καμιά φορά συνειδητοποιούν την αξία τους, αλλά πιο συχνά σωπαίνουν.

Περιλαμβάνονται 105 γνωστοί και καταξιωμένοι αλλά και νέοι, λιγότερο γνωστοί ή και παντελώς άγνωστοι ποιητές, των οποίων τα ποιήματα οι δύο επιμελήτριες έκριναν άξια της προσοχής μας. Για να φτάσουν εκεί που έφτασαν οι δύο ποιήτριες-επιμελήτριες διάβασαν περισσότερα από 200 βιβλία με πάνω από 5.000 ποιήματα. Ο υπεύθυνος της σειράς Ντίνος Σιώτης σημειώνει στον πρόλογό του: "Η ποίηση, σε χαλεπούς καιρούς σαν τους σημερινούς, εξακολουθεί να σηματοδοτεί την άποψη ότι είναι εκεί για να μας θυμίζει ότι είμαστε άνθρωποι, ότι οι ποιητές, θέλω να πιστεύω, αντιστέκονται στις ατιμίες...

Το πεπρωμένο ενός μεγάλου έρωτα, κανένα εμπόδιο δεν μπορεί να σταματήσει, ούτε ο χρόνος, ούτε οι αποστάσεις, ούτε ακόμη και ο φασισμός. Λίγο πριν από την 11η Ολυμπιάδα, ένα πάθος γεννιέται ανάμεσα στον Φοίβο και τη Μαρί. Γνωρίστηκαν στη Σαντορίνη. Ο έρωτάς τους συνεχίστηκε στην Αθήνα, για να καταλήξει στο Βερολίνο που δονείται από τον Ναζισμό και η θεοποίηση του Χίτλερ είναι γεγονός. Εκεί, ο Φοίβος αναζητά την αναγνώριση μέσω του κινηματογράφου, βασιζόμενος στις υποσχέσεις της φράου Λίζας, που είναι μεγαλύτερή του και πολύ ερωτευμένη, αφού εκείνος διαθέτει σπάνια ομορφιά....

Κάπου στη δεκαετία του ’60, μια παρέα νέα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, φεύγουν για μια ολοήμερη εκδρομή σ' ένα μικρό νησί. Η χαρά, ο έρωτας και η φιλία πλέκονται μες στις ώρες της μέρας τους, που περιγράφονται λεπτό με λεπτό, καθώς αναδύονται λαμπερές μέσα από την αχλή της μνήμης της αφηγήτριας. Μια μέρα που ακολουθεί τον χρόνο τον πραγματικό των ρολογιών, μα οδηγεί σε έναν χώρο μαγικό, αυτόν της εφηβείας. Ένα αληθινό "Ταξίδι στα Κύθηρα", με τέλος απρόοπτο.

Προστάτης και υπηρέτης, κύριος και αλήτης, σύντροφος και συμβουλάτορας, ό,τι αξίζει σε κάθε γυναίκα, σκέφτηκε. Μετά σκέφτηκε πως δεν ήθελε προστάτη γιατί μπορούσε να τα βγάλει πέρα μόνη της, δεν χρειαζόταν συμβουλές γιατί οι αποφάσεις της ήταν πάντα σωστές και ο σύντροφος δεν ήταν απαραίτητος, αφού και με τη μοναξιά της περνούσε καλά. Έκανε λοιπόν τη θλιβερή διαπίστωση πως αυτό το τέλειο αρσενικό τής ήταν σχεδόν άχρηστο... Συχνά έπινε καφέ κι άφηνε την κούπα στο τραπέζι, μπροστά σε μια υπέροχη φρουτολεκάνη με ξινόμηλα - και τι δεν θα 'δινε τώρα για λίγο έντονο πράσινο χρ...