Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Βιβλίο της σειράς ILS English series με κορυφαία λογοτεχνικά έργα στο πρωτότυπο αγγλικό κείμενο και ενσωματωμένο λεξικό για εύκολη ανάγνωση. Ιδανικό για παιδιά σε επίπεδο lower. Wilde wrote these fairy tales for his own children, and they have remained favourites with all ages ever since. "The Happy Prince" tells the story of an unusual friendship between a statue and a little swallow who unite to bring happiness to the poor and helpless people of the city where the prince once ruled. "The Nightingale and the Rose", "The Selfish Giant" and "The Devoted Friend" are thre...

Βιβλίο της σειράς ILS English series με κορυφαία λογοτεχνικά έργα στο πρωτότυπο αγγλικό κείμενο και ενσωματωμένο λεξικό για εύκολη ανάγνωση. Ιδανικό για παιδιά σε επίπεδο lower. These are two of Wilde's most moving fairy tales. "The Star Child" tells the story of a beautiful boy who becomes incredibly ugly after he refuses to recognize his real mother. "The Fisherman and his Soul" relates the adventures of a young fisherman who gives up his soul because he falls in love with a beautiful mermaid.

Όσκαρ Ουάιλντ (1854-1900). Από τους πιο σπουδαίους και χαρακτηριστικούς εκπροσώπους του ευρωπαϊκού αισθήματος, αμαρτίας, ενοχής και ανατροπής. Φυλακισμένος για τη δημόσια έκθεση των ομοφυλόφιλων επιλογών του, μονίμως προσεκτικός στην εμφάνισή του, σοσιαλιστής στις προθέσεις του, λεπταίσθητος μέχρι εκζήτησης στις συμπεριφορές του, με όλα αυτά, αλλά προπάντων με την ευφυέστατη, προκλητικά ωμότατη και ταυτοχρόνως τρυφερότατα εξομολογητική γραφή του, ο Ουάιλντ ίσως αποτελεί -μαζί με τον Μπάιρον- την ερωτικότερη και πλέον απείθαρχη περιοχή της αγγλικής γλώσσας.

Όσκαρ Ουάιλντ (1854-1900). Από τους πιο σπουδαίους και χαρακτηριστικούς εκπροσώπους του ευρωπαϊκού αισθήματος, αμαρτίας, ενοχής και ανατροπής. Φυλακισμένος για τη δημόσια έκθεση των ομοφυλόφιλων επιλογών του, μονίμως προσεκτικός στην εμφάνισή του, σοσιαλιστής στις προθέσεις του, λεπταίσθητος μέχρι εκζήτησης στις συμπεριφορές του, με όλα αυτά, αλλά προπάντων με την ευφυέστατη, προκλητικά ωμότατη και ταυτοχρόνως τρυφερότατα εξομολογητική γραφή του, ο Ουάιλντ ίσως αποτελεί -μαζί με τον Μπάιρον- την ερωτικότερη και πλέον απείθαρχη περιοχή της αγγλικής γλώσσας.

Στον πανέμορφο κήπο ενός γίγαντα έπαιζαν τα παιδιά. Εκείνος όμως τα έδιωξε κι έκτισε ολόγυρα έναν ψηλό φράχτη, απαγορεύοντας την είσοδο. Έκτοτε η άνοιξη και το καλοκαίρι δεν ξανάρθαν ποτέ. Τα πουλιά έφυγαν. Χιόνι και χαλάζι πέφταν αδιάκοπα. Τα λουλούδια δε φύτρωναν και τα δέντρα δεν άνθιζαν. Όμως τα παιδιά τρύπωσαν στον κήπο κρυφά και άλλαξαν όλα. Ο γίγαντας κατάλαβε, έγινε απλός κι αγάπησε τα παιδιά. Κι όταν γέρασε, ένα από αυτά οδήγησε την ψυχή του στον Παράδεισο. Στο συγκινητικό αυτό παραμύθι ο Όσκαρ Ουάιλντ χτυπάει τον εγωισμό και προβάλλει την ανθρωπιά κα...

Όσκαρ Ουάιλντ (1854-1900). Από τους πιο σπουδαίους και χαρακτηριστικούς εκπροσώπους του ευρωπαϊκού αισθήματος, αμαρτίας, ενοχής και ανατροπής. Φυλακισμένος για τη δημόσια έκθεση των ομοφυλόφιλων επιλογών του, μονίμως προσεκτικός στην εμφάνισή του, σοσιαλιστής στις προθέσεις του, λεπταίσθητος μέχρι εκζήτησης στις συμπεριφορές του, με όλα αυτά, αλλα προπάντων με την ευφυέστατη, προκλητικά ωμότατη και ταυτοχρόνως τρυφερότατα εξομολογητική γραφή του, ο Ουάιλντ ίσως αποτελεί -μαζί με τον Μπάιρον- την ερωτικότερη και πλέον απείθαρχη περιοχή της αγγλικής γλώσσας.

«... στον Ντόριαν Γκρέυ η αναζήτηση "νέων εντυπώσεων" και "εξαίσιων παθών" μετατοπίζεται από τη σφαίρα της τέχνης στη σφαίρα της ίδιας της ζωής και μάλιστα τόσο αποφασιστικά, ώστε η τέχνη να παίζει δευτερεύοντα ρόλο... "Το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ" αντιπροσωπεύει μια φάση στην προσπάθεια του σύγχρονου ανθρώπου να δημιουργήσει έναν τρόπο ζωής που να βασίζεται καθαρά στην υποκειμενική εμπειρία. Αυτό είναι που συνδέει τον Ντόριαν με τον Φάουστ και τον Τσάιλντ Χάρολντ προς τα πίσω και με τη λογοτεχνία της Χαμένης Γενιάς της δεκαετίας του '20 και τους Μπητ του' 50 προς τα μπ...

Μόνο μια ιδιοφυΐα σαν τον Ουάιλντ θα μπορούσε να γράψει αυτές τις "παραδοξολογίες" και να διατυπώσει αυτούς τους υπέροχους και έξω από κάθε σύμβαση στοχασμούς. Και μόνον αυτός ως αυθεντικός ελληνολάτρης, θρεμμένος με τα νάματα των αρχαίων Ελλήνων κλασικών θα μπορούσε ως σύγχρονος αλεξανδρινός ποιητής να καταφεύγει -πάντα- στα φάρμακα της τέχνης που ξέρουν να γιατρεύουν τις πληγές, αφού "η Τέχνη ποτέ δεν μας πληγώνει". Ορκισμένος αντικομφορμιστής, αδυνατεί να συμβιβαστεί με την ασχήμια της ζωής, με την άθλια πραγματικότητα που ζούμε, γι' αυτό και στέκεται ανελέητα κριτικός α...